श्रीमद्वाल्मीकियरामायणे बालकाण्डे त्रिंशः सर्गः ॥१-३०॥
śrīmadvālmīkiyarāmāyaṇe bālakāṇḍe triṃśaḥ sargaḥ ||1-30||
अथ तौ देशकालज्ञौ राजपुत्रावरिंदमौ । देशे काले च वाक्यज्ञावब्रूतां कौशिकं वचः ॥१-३०-१॥
atha tau deśakālajñau rājaputrāvariṃdamau |deśe kāle ca vākyajñāvabrūtāṃ kauśikaṃ vacaḥ ||1-30-1||
भगवञ्छ्रोतुमिच्छावो यस्मिन् काले निशाचरौ । संरक्षणीयौ तौ ब्रूहि नातिवर्तेत तत्क्षणम् ॥१-३०-२॥
bhagavañchrotumicchāvo yasmin kāle niśācarau |saṃrakṣaṇīyau tau brūhi nātivarteta tatkṣaṇam ||1-30-2||
एवं ब्रुवाणौ काकुत्स्थौ त्वरमाणौ युयुत्सया । सर्वे ते मुनयः प्रीताः प्रशशंसुर्नृपात्मजौ ॥१-३०-३॥
evaṃ bruvāṇau kākutsthau tvaramāṇau yuyutsayā |sarve te munayaḥ prītāḥ praśaśaṃsurnṛpātmajau ||1-30-3||
अद्यप्रभृति षड्रात्रं रक्षतां राघवौ युवाम् । दीक्षां गतो ह्येष मुनिर्मौनित्वं च गमिष्यति ॥१-३०-४॥
adyaprabhṛti ṣaḍrātraṃ rakṣatāṃ rāghavau yuvām |dīkṣāṃ gato hyeṣa munirmaunitvaṃ ca gamiṣyati ||1-30-4||
तौ तु तद्वचनं श्रुत्वा राजपुत्रौ यशस्विनौ । अनिद्रं षडहोरात्रं तपोवनमरक्षताम् ॥१-३०-५॥
tau tu tadvacanaṃ śrutvā rājaputrau yaśasvinau |anidraṃ ṣaḍahorātraṃ tapovanamarakṣatām ||1-30-5||
उपासांचक्रतुर्वीरौ यत्तौ परमधन्विनौ । ररक्षतुर्मुनिवरं विश्वामित्रमरिंदमौ ॥१-३०-६॥
upāsāṃcakraturvīrau yattau paramadhanvinau |rarakṣaturmunivaraṃ viśvāmitramariṃdamau ||1-30-6||
अथ काले गते तस्मिन् षष्ठेऽहनि तदागते । सौमित्रिमब्रवीद् रामो यत्तो भव समाहितः ॥१-३०-७॥
atha kāle gate tasmin ṣaṣṭhe'hani tadāgate |saumitrimabravīd rāmo yatto bhava samāhitaḥ ||1-30-7||
रामस्यैवं ब्रुवाणस्य त्वरितस्य युयुत्सया । प्रजज्वाल ततो वेदिः सोपाध्यायपुरोहिता ॥१-३०-८॥
rāmasyaivaṃ bruvāṇasya tvaritasya yuyutsayā |prajajvāla tato vediḥ sopādhyāyapurohitā ||1-30-8||
सदर्भचमसस्रुक्का स समित्कुसुमोच्चया । विश्वामित्रेण सहिता वेदिर्जज्वाल सर्त्विजा ॥१-३०-९॥
sadarbhacamasasrukkā sa samitkusumoccayā |viśvāmitreṇa sahitā vedirjajvāla sartvijā ||1-30-9||
मन्त्रवच्च यथान्यायं यज्ञोऽसौ सम्प्रवर्तते । आकाशे च महाञ्छ्ब्दः प्रादुरासीद् भयानकः ॥१-३०-१०॥
mantravacca yathānyāyaṃ yajño'sau sampravartate |ākāśe ca mahāñchbdaḥ prādurāsīd bhayānakaḥ ||1-30-10||
आवार्य गगनं मेघो यथा प्रावृषि दृश्यते । तथा मायां विकुर्वाणौ राक्षसावभ्यधावताम् ॥१-३०-११॥
āvārya gaganaṃ megho yathā prāvṛṣi dṛśyate |tathā māyāṃ vikurvāṇau rākṣasāvabhyadhāvatām ||1-30-11||
मारीचश्च सुबाहुश्च तयोरनुचरास्तथा । आगम्य भीमसंकाशा रुधिरौघानवासृजन् ॥१-३०-१२॥
mārīcaśca subāhuśca tayoranucarāstathā |āgamya bhīmasaṃkāśā rudhiraughānavāsṛjan ||1-30-12||
ताम् तेन रुधिरौघेण वेदीं वीक्ष्य समुक्षिताम् । सहसाभिद्रुतो रामस्तानपश्यत् ततो दिवि ॥१-३०-१३॥
tām tena rudhiraugheṇa vedīṃ vīkṣya samukṣitām |sahasābhidruto rāmastānapaśyat tato divi ||1-30-13||
तावापतन्तौ सहसा दृष्ट्वा राजीवलोचनः । लक्ष्मणं त्वभिसम्प्रेक्ष्य रामो वचनमब्रवीत् ॥१-३०-१४॥
tāvāpatantau sahasā dṛṣṭvā rājīvalocanaḥ |lakṣmaṇaṃ tvabhisamprekṣya rāmo vacanamabravīt ||1-30-14||
पश्य लक्ष्मण दुर्वृत्तान् राक्षसान् पिशिताशनान् । मानवास्त्रसमाधूताननिलेन यथा घनान् ॥१-३०-१५॥
paśya lakṣmaṇa durvṛttān rākṣasān piśitāśanān |mānavāstrasamādhūtānanilena yathā ghanān ||1-30-15||
करिष्यामि न संदेहो नोत्सहे हन्तुमीदृशान् । इत्युक्त्वा वचनं रामश्चापे संधाय वेगवान् ॥१-३०-१६॥
kariṣyāmi na saṃdeho notsahe hantumīdṛśān |ityuktvā vacanaṃ rāmaścāpe saṃdhāya vegavān ||1-30-16||
मानवं परमोदारमस्त्रं परमभास्वरम् । चिक्षेप परमक्रुद्धो मारीचोरसि राघवः ॥१-३०-१७॥
mānavaṃ paramodāramastraṃ paramabhāsvaram |cikṣepa paramakruddho mārīcorasi rāghavaḥ ||1-30-17||
स तेन परमास्त्रेण मानवेन समाहतः । सम्पूर्णं योजनशतं क्षिप्तः सागरसम्प्लवे ॥१-३०-१८॥
sa tena paramāstreṇa mānavena samāhataḥ |sampūrṇaṃ yojanaśataṃ kṣiptaḥ sāgarasamplave ||1-30-18||
विचेतनं विघूर्णन्तं शीतेषुबलपीडितम् । निरस्तं दृश्य मारीचं रामो लक्ष्मणमब्रवीत् ॥१-३०-१९॥
vicetanaṃ vighūrṇantaṃ śīteṣubalapīḍitam |nirastaṃ dṛśya mārīcaṃ rāmo lakṣmaṇamabravīt ||1-30-19||
पश्य लक्ष्मण शीतेषुं मानवं मनुसंहितम् । मोहयित्वा नयत्येनं न च प्राणैर्वियुज्यते ॥१-३०-२०॥
paśya lakṣmaṇa śīteṣuṃ mānavaṃ manusaṃhitam |mohayitvā nayatyenaṃ na ca prāṇairviyujyate ||1-30-20||
इमानपि वधिष्यामि निर्घृणान् दुष्टचारिणः । राक्षसान् पापकर्मस्थान् यज्ञघ्नान् रुधिराशनान् ॥१-३०-२१॥
imānapi vadhiṣyāmi nirghṛṇān duṣṭacāriṇaḥ |rākṣasān pāpakarmasthān yajñaghnān rudhirāśanān ||1-30-21||
इत्युक्त्वा लक्ष्मणं चाशु लाघवं दर्शयन्निव । विगृह्य सुमहच्चास्त्रमाग्नेयं रघुनन्दनः ॥१-३०-२२॥
ityuktvā lakṣmaṇaṃ cāśu lāghavaṃ darśayanniva |vigṛhya sumahaccāstramāgneyaṃ raghunandanaḥ ||1-30-22||
सुबाहूरसि चिक्षेप स विद्धः प्रापतद् भुवि । शेषान् वायव्यमादाय निजघान महायशाः । राघवः परमोदारो मुनीनां मुदमावहन् ॥१-३०-२३॥
subāhūrasi cikṣepa sa viddhaḥ prāpatad bhuvi |śeṣān vāyavyamādāya nijaghāna mahāyaśāḥ |rāghavaḥ paramodāro munīnāṃ mudamāvahan ||1-30-23||
स हत्वा राक्षसान् सर्वान् यज्ञघ्नान् रघुनन्दनः । ऋषिभिः पूजितस्तत्र यथेन्द्रो विजये पुरा ॥१-३०-२४॥
sa hatvā rākṣasān sarvān yajñaghnān raghunandanaḥ |ṛṣibhiḥ pūjitastatra yathendro vijaye purā ||1-30-24||
अथ यज्ञे समाप्ते तु विश्वामित्रो महामुनिः । निरीतिका दिशो दृष्ट्वा काकुत्स्थमिदमब्रवीत् ॥१-३०-२५॥
atha yajñe samāpte tu viśvāmitro mahāmuniḥ |nirītikā diśo dṛṣṭvā kākutsthamidamabravīt ||1-30-25||
कृतार्थोऽस्मि महाबाहो कृतं गुरुवचस्त्वया । सिद्धाश्रममिदं सत्यं कृतं वीर महायशः । स हि रामं प्रशस्यैवं ताभ्यां संध्यामुपागमत् ॥१-३०-२६॥
kṛtārtho'smi mahābāho kṛtaṃ guruvacastvayā |siddhāśramamidaṃ satyaṃ kṛtaṃ vīra mahāyaśaḥ |sa hi rāmaṃ praśasyaivaṃ tābhyāṃ saṃdhyāmupāgamat ||1-30-26||
इत्यार्षे श्रीमद्रामायणे वाल्मीकीये आदिकाव्ये बालकाण्डे त्रिंशः सर्गः ॥१-३०॥
ityārṣe śrīmadrāmāyaṇe vālmīkīye ādikāvye bālakāṇḍe triṃśaḥ sargaḥ ||1-30||
AnonymousUser
150
5 Days
Learn
Teach
Discuss
Dashboard
Verses & Playlist
Flashcards
Saved Chants
Saved Discussions
Logout
Copy Shloka
Shloka Link
