श्रीमद्वाल्मीकियरामायणे बालकाण्डे द्विपञ्चाशः सर्गः ॥१-५२॥
śrīmadvālmīkiyarāmāyaṇe bālakāṇḍe dvipañcāśaḥ sargaḥ ||1-52||
तं दृष्ट्वा परमप्रीतो विश्वामित्रो महाबलः। प्रणतो विनयाद् वीरो वसिष्ठं जपतां वरम्॥ १॥
taṃ dṛṣṭvā paramaprīto viśvāmitro mahābalaḥ|praṇato vinayād vīro vasiṣṭhaṃ japatāṃ varam|| 1||
स्वागतं तव चेत्युक्तो वसिष्ठेन महात्मना। आसनं चास्य भगवान् वसिष्ठो व्यादिदेश ह॥ २॥
svāgataṃ tava cetyukto vasiṣṭhena mahātmanā|āsanaṃ cāsya bhagavān vasiṣṭho vyādideśa ha|| 2||
उपविष्टाय च तदा विश्वामित्राय धीमते। यथान्यायं मुनिवरः फलमूलमुपाहरत्॥ ३॥
upaviṣṭāya ca tadā viśvāmitrāya dhīmate|yathānyāyaṃ munivaraḥ phalamūlamupāharat|| 3||
प्रतिगृह्य तु तां पूजां वसिष्ठाद् राजसत्तमः। तपोऽग्निहोत्रशिष्येषु कुशलं पर्यपृच्छत॥ ४॥
pratigṛhya tu tāṃ pūjāṃ vasiṣṭhād rājasattamaḥ|tapo'gnihotraśiṣyeṣu kuśalaṃ paryapṛcchata|| 4||
विश्वामित्रो महातेजा वनस्पतिगणे तदा। सर्वत्र कुशलं प्राह वसिष्ठो राजसत्तमम्॥ ५॥
viśvāmitro mahātejā vanaspatigaṇe tadā|sarvatra kuśalaṃ prāha vasiṣṭho rājasattamam|| 5||
सुखोपविष्टं राजानं विश्वामित्रं महातपाः। पप्रच्छ जपतां श्रेष्ठो वसिष्ठो ब्रह्मणः सुतः॥ ६॥
sukhopaviṣṭaṃ rājānaṃ viśvāmitraṃ mahātapāḥ|papraccha japatāṃ śreṣṭho vasiṣṭho brahmaṇaḥ sutaḥ|| 6||
कच्चित्ते कुशलं राजन् कच्चिद् धर्मेण रञ्जयन्। प्रजाः पालयसे राजन् राजवृत्तेन धार्मिक॥ ७॥
kaccitte kuśalaṃ rājan kaccid dharmeṇa rañjayan|prajāḥ pālayase rājan rājavṛttena dhārmika|| 7||
कच्चित्ते सम्भृता भृत्याः कच्चित् तिष्ठन्ति शासने। कच्चित्ते विजिताः सर्वे रिपवो रिपुसूदन॥ ८॥
kaccitte sambhṛtā bhṛtyāḥ kaccit tiṣṭhanti śāsane|kaccitte vijitāḥ sarve ripavo ripusūdana|| 8||
कच्चिद् बलेषु कोशेषु मित्रेषु च परंतप। कुशलं ते नरव्याघ्र पुत्रपौत्रे तथानघ॥ ९॥
kaccid baleṣu kośeṣu mitreṣu ca paraṃtapa|kuśalaṃ te naravyāghra putrapautre tathānagha|| 9||
सर्वत्र कुशलं राजा वसिष्ठं प्रत्युदाहरत्। विश्वामित्रो महातेजा वसिष्ठं विनयान्वितम्॥ १०॥
sarvatra kuśalaṃ rājā vasiṣṭhaṃ pratyudāharat|viśvāmitro mahātejā vasiṣṭhaṃ vinayānvitam|| 10||
कृत्वा तौ सुचिरं कालं धर्मिष्ठौ ताः कथास्तदा। मुदा परमया युक्तौ प्रीयेतां तौ परस्परम्॥ ११॥
kṛtvā tau suciraṃ kālaṃ dharmiṣṭhau tāḥ kathāstadā|mudā paramayā yuktau prīyetāṃ tau parasparam|| 11||
ततो वसिष्ठो भगवान् कथान्ते रघुनन्दन। विश्वामित्रमिदं वाक्यमुवाच प्रहसन्निव॥ १२॥
tato vasiṣṭho bhagavān kathānte raghunandana|viśvāmitramidaṃ vākyamuvāca prahasanniva|| 12||
आतिथ्यं कर्तुमिच्छामि बलस्यास्य महाबल। तव चैवाप्रमेयस्य यथार्हं सम्प्रतीच्छ मे॥ १३॥
ātithyaṃ kartumicchāmi balasyāsya mahābala|tava caivāprameyasya yathārhaṃ sampratīccha me|| 13||
सत्क्रियां हि भवानेतां प्रतीच्छतु मया कृताम्। राजंस्त्वमतिथिश्रेष्ठः पूजनीयः प्रयत्नतः॥ १४॥
satkriyāṃ hi bhavānetāṃ pratīcchatu mayā kṛtām|rājaṃstvamatithiśreṣṭhaḥ pūjanīyaḥ prayatnataḥ|| 14||
एवमुक्तो वसिष्ठेन विश्वामित्रो महामतिः। कृतमित्यब्रवीद् राजा पूजावाक्येन मे त्वया॥ १५॥
evamukto vasiṣṭhena viśvāmitro mahāmatiḥ|kṛtamityabravīd rājā pūjāvākyena me tvayā|| 15||
फलमूलेन भगवन् विद्यते यत् तवाश्रमे। पाद्येनाचमनीयेन भगवद्दर्शनेन च॥ १६॥
phalamūlena bhagavan vidyate yat tavāśrame|pādyenācamanīyena bhagavaddarśanena ca|| 16||
सर्वथा च महाप्राज्ञ पूजार्हेण सुपूजितः। नमस्तेऽस्तु गमिष्यामि मैत्रेणेक्षस्व चक्षुषा॥ १७॥
sarvathā ca mahāprājña pūjārheṇa supūjitaḥ|namaste'stu gamiṣyāmi maitreṇekṣasva cakṣuṣā|| 17||
एवं ब्रुवन्तं राजानं वसिष्ठं पुनरेव हि। न्यमन्त्रयत धर्मात्मा पुनः पुनरुदारधीः॥ १८॥
evaṃ bruvantaṃ rājānaṃ vasiṣṭhaṃ punareva hi|nyamantrayata dharmātmā punaḥ punarudāradhīḥ|| 18||
बाढमित्येव गाधेयो वसिष्ठं प्रत्युवाच ह। यथाप्रियं भगवतस्तथास्तु मुनिपुंगव॥ १९॥
bāḍhamityeva gādheyo vasiṣṭhaṃ pratyuvāca ha|yathāpriyaṃ bhagavatastathāstu munipuṃgava|| 19||
एवमुक्तस्तथा तेन वसिष्ठो जपतां वरः। आजुहाव ततः प्रीतः कल्माषीं धूतकल्मषाम्॥ २०॥
evamuktastathā tena vasiṣṭho japatāṃ varaḥ|ājuhāva tataḥ prītaḥ kalmāṣīṃ dhūtakalmaṣām|| 20||
एह्येहि शबले क्षिप्रं शृणु चापि वचो मम। सबलस्यास्य राजर्षेः कर्तुं व्यवसितोऽस्म्यहम्। भोजनेन महार्हेण सत्कारं संविधत्स्व मे॥ २१॥
ehyehi śabale kṣipraṃ śṛṇu cāpi vaco mama|sabalasyāsya rājarṣeḥ kartuṃ vyavasito'smyaham|bhojanena mahārheṇa satkāraṃ saṃvidhatsva me|| 21||
यस्य यस्य यथाकामं षड्रसेष्वभिपूजितम्। तत् सर्वं कामधुग् दिव्ये अभिवर्ष कृते मम॥ २२॥
yasya yasya yathākāmaṃ ṣaḍraseṣvabhipūjitam|tat sarvaṃ kāmadhug divye abhivarṣa kṛte mama|| 22||
रसेनान्नेन पानेन लेह्यचोष्येण संयुतम्। अन्नानां निचयं सर्वं सृजस्व शबले त्वर॥ २३॥
rasenānnena pānena lehyacoṣyeṇa saṃyutam|annānāṃ nicayaṃ sarvaṃ sṛjasva śabale tvara|| 23||
इत्यार्षे श्रीमद्रामायणे वाल्मीकीये आदिकाव्ये बालकाण्डे द्विपञ्चाशः सर्गः ॥१-५२॥
ityārṣe śrīmadrāmāyaṇe vālmīkīye ādikāvye bālakāṇḍe dvipañcāśaḥ sargaḥ ||1-52||
AnonymousUser
150
5 Days
Learn
Teach
Discuss
Dashboard
Verses & Playlist
Flashcards
Saved Chants
Saved Discussions
Logout
Copy Shloka
Shloka Link
