अरातीयोर्भ्रातृव्यस्य दुर्हार्दो द्विषतः शिरः ।अपि वृश्चाम्योजसा ॥१॥
arātīyorbhrātṛvyasya durhārdo dviṣataḥ śiraḥ |api vṛścāmyojasā ||1||
वर्म मह्यमयं मणिः फालाज्जातः करिष्यति ।पूर्णो मन्थेन मागमद्रसेन सह वर्चसा ॥२॥
varma mahyamayaṃ maṇiḥ phālājjātaḥ kariṣyati |pūrṇo manthena māgamadrasena saha varcasā ||2||
यत्त्वा शिक्वः परावधीत्तक्षा हस्तेन वास्या ।आपस्त्वा तस्मज्जीवलाः पुनन्तु शुचयः शुचिम् ॥३॥
yattvā śikvaḥ parāvadhīttakṣā hastena vāsyā |āpastvā tasmajjīvalāḥ punantu śucayaḥ śucim ||3||
हिरण्यस्रगयं मणिः श्रद्धां यज्ञं महो दधत्।गृहे वसतु नोऽतिथिः ॥४॥
hiraṇyasragayaṃ maṇiḥ śraddhāṃ yajñaṃ maho dadhat|gṛhe vasatu no'tithiḥ ||4||
तस्मै घृतं सुरं मध्वन्नमन्नं क्षदामहे ।स नः पितेव पुत्रेभ्यः श्रेयःश्रेयश्चिकित्सतु भूयोभूयः श्वःश्वो देवेभ्यो मणिरेत्य ॥५॥
tasmai ghṛtaṃ suraṃ madhvannamannaṃ kṣadāmahe |sa naḥ piteva putrebhyaḥ śreyaḥśreyaścikitsatu bhūyobhūyaḥ śvaḥśvo devebhyo maṇiretya ||5||
यमबध्नाद्बृहस्पतिर्मणिं फालं घृतश्चुतमुग्रं खदिरमोजसे ।तमग्निः प्रत्यमुञ्चत सो अस्मै दुह आज्यं भूयोभूयः श्वःश्वस्तेन त्वं द्विषतो जहि ॥६॥
yamabadhnādbṛhaspatirmaṇiṃ phālaṃ ghṛtaścutamugraṃ khadiramojase |tamagniḥ pratyamuñcata so asmai duha ājyaṃ bhūyobhūyaḥ śvaḥśvastena tvaṃ dviṣato jahi ||6||
यमबध्नाद्बृहस्पतिर्मणिं फालं घृतश्चुतमुग्रं खदिरमोजसे ।तमिन्द्रः प्रत्यमुञ्चतौजसे वीर्याय कम् ।सो अस्मै बलमिद्दुहे भूयोभूयः श्वःश्वस्तेन त्वं द्विषतो जहि ॥७॥
yamabadhnādbṛhaspatirmaṇiṃ phālaṃ ghṛtaścutamugraṃ khadiramojase |tamindraḥ pratyamuñcataujase vīryāya kam |so asmai balamidduhe bhūyobhūyaḥ śvaḥśvastena tvaṃ dviṣato jahi ||7||
यमबध्नाद्बृहस्पतिर्मणिं फालं घृतश्चुतमुग्रं खदिरमोजसे ।तं सोमः प्रत्यमुञ्चत महे श्रोत्राय चक्षसे ।सो अस्मै वर्च इद्दुहे भूयोभूयः श्वःश्वस्तेन त्वं द्विषतो जहि ॥८॥
yamabadhnādbṛhaspatirmaṇiṃ phālaṃ ghṛtaścutamugraṃ khadiramojase |taṃ somaḥ pratyamuñcata mahe śrotrāya cakṣase |so asmai varca idduhe bhūyobhūyaḥ śvaḥśvastena tvaṃ dviṣato jahi ||8||
यमबध्नाद्बृहस्पतिर्मणिं फालं घृतश्चुतमुग्रं खदिरमोजसे ।तं सूर्यः प्रत्यमुञ्चत तेनेमा अजयद्दिशः ।सो अस्मै भूतिमिद्दुहे भूयोभूयः श्वःश्वस्तेन त्वं द्विषतो जहि ॥९॥
yamabadhnādbṛhaspatirmaṇiṃ phālaṃ ghṛtaścutamugraṃ khadiramojase |taṃ sūryaḥ pratyamuñcata tenemā ajayaddiśaḥ |so asmai bhūtimidduhe bhūyobhūyaḥ śvaḥśvastena tvaṃ dviṣato jahi ||9||
यमबध्नाद्बृहस्पतिर्मणिं फालं घृतश्चुतमुग्रं खदिरमोजसे ।तं बिभ्रच्चन्द्रमा मणिमसुराणां पुरोऽजयद्दानवानां हिरण्ययीः ।सो अस्मै श्रियमिद्दुहे भूयोभूयः श्वःश्वस्तेन त्वं द्विषतो जहि ॥१०॥ {१८}
yamabadhnādbṛhaspatirmaṇiṃ phālaṃ ghṛtaścutamugraṃ khadiramojase |taṃ bibhraccandramā maṇimasurāṇāṃ puro'jayaddānavānāṃ hiraṇyayīḥ |so asmai śriyamidduhe bhūyobhūyaḥ śvaḥśvastena tvaṃ dviṣato jahi ||10|| {18}
यमबध्नाद्बृहस्पतिर्वाताय मणिमाशवे ।सो अस्मै वाजिनमिद्दुहे भूयोभूयः श्वःश्वस्तेन त्वं द्विषतो जहि ॥११॥
yamabadhnādbṛhaspatirvātāya maṇimāśave |so asmai vājinamidduhe bhūyobhūyaḥ śvaḥśvastena tvaṃ dviṣato jahi ||11||
यमबध्नाद्बृहस्पतिर्वाताय मणिमाशवे ।तेनेमां मणिना कृषिमश्विनावभि रक्षतः ।स भिषग्भ्यां महो दुहे भूयोभूयः श्वःश्वस्तेन त्वं द्विषतो जहि ॥१२॥
yamabadhnādbṛhaspatirvātāya maṇimāśave |tenemāṃ maṇinā kṛṣimaśvināvabhi rakṣataḥ |sa bhiṣagbhyāṃ maho duhe bhūyobhūyaḥ śvaḥśvastena tvaṃ dviṣato jahi ||12||
यमबध्नाद्बृहस्पतिर्वाताय मणिमाशवे ।तं बिभ्रत्सविता मणिं तेनेदमजयत्स्वः ।सो अस्मै सूनृतां दुहे भूयोभूयः श्वःश्वस्तेन त्वं द्विषतो जहि ॥१३॥
yamabadhnādbṛhaspatirvātāya maṇimāśave |taṃ bibhratsavitā maṇiṃ tenedamajayatsvaḥ |so asmai sūnṛtāṃ duhe bhūyobhūyaḥ śvaḥśvastena tvaṃ dviṣato jahi ||13||
यमबध्नाद्बृहस्पतिर्वाताय मणिमाशवे ।तमापो बिभ्रतीर्मणिं सदा धावन्त्यक्षिताः ।स आभ्योऽमृतमिद्दुहे भूयोभूयः श्वःश्वस्तेन त्वं द्विषतो जहि ॥१४॥
yamabadhnādbṛhaspatirvātāya maṇimāśave |tamāpo bibhratīrmaṇiṃ sadā dhāvantyakṣitāḥ |sa ābhyo'mṛtamidduhe bhūyobhūyaḥ śvaḥśvastena tvaṃ dviṣato jahi ||14||
यमबध्नाद्बृहस्पतिर्वाताय मणिमाशवे ।तं राजा वरुणो मणिं प्रत्यमुञ्चत शंभुवम् ।सो अस्मै सत्यमिद्दुहे भूयोभूयः श्वःश्वस्तेन त्वं द्विषतो जहि ॥१५॥
yamabadhnādbṛhaspatirvātāya maṇimāśave |taṃ rājā varuṇo maṇiṃ pratyamuñcata śaṃbhuvam |so asmai satyamidduhe bhūyobhūyaḥ śvaḥśvastena tvaṃ dviṣato jahi ||15||
यमबध्नाद्बृहस्पतिर्वाताय मणिमाशवे ।तं देवा बिभ्रतो मणिं सर्वांल्लोकान् युधाजयन् ।स एभ्यो जितिमिद्दुहे भूयोभूयः श्वःश्वस्तेन त्वं द्विषतो जहि ॥१६॥
yamabadhnādbṛhaspatirvātāya maṇimāśave |taṃ devā bibhrato maṇiṃ sarvāṃllokān yudhājayan |sa ebhyo jitimidduhe bhūyobhūyaḥ śvaḥśvastena tvaṃ dviṣato jahi ||16||
यमबध्नाद्बृहस्पतिर्वाताय मणिमाशवे ।तमिमं देवता मणिं प्रत्यमुञ्चन्त शम्भुवम् ।स आभ्यो विश्वमिद्दुहे भूयोभूयः श्वःश्वस्तेन त्वं द्विषतो जहि ॥१७॥
yamabadhnādbṛhaspatirvātāya maṇimāśave |tamimaṃ devatā maṇiṃ pratyamuñcanta śambhuvam |sa ābhyo viśvamidduhe bhūyobhūyaḥ śvaḥśvastena tvaṃ dviṣato jahi ||17||
ऋतवस्तमबध्नतार्तवास्तमबध्नत ।संवत्सरस्तं बद्ध्वा सर्वं भूतं वि रक्षति ॥१८॥
ṛtavastamabadhnatārtavāstamabadhnata |saṃvatsarastaṃ baddhvā sarvaṃ bhūtaṃ vi rakṣati ||18||
अन्तर्देशा अबध्नत प्रदिशस्तमबध्नत ।प्रजापतिसृष्टो मणिर्द्विषतो मेऽधरामकः ॥१९॥
antardeśā abadhnata pradiśastamabadhnata |prajāpatisṛṣṭo maṇirdviṣato me'dharāmakaḥ ||19||
अथर्वाणो अबध्नताथर्वणा अबध्नत ।तैर्मेदिनो अङ्गिरसो दस्यूनां बिभिदुः पुरस्तेन त्वं द्विषतो जहि ॥२०॥ {१९}
atharvāṇo abadhnatātharvaṇā abadhnata |tairmedino aṅgiraso dasyūnāṃ bibhiduḥ purastena tvaṃ dviṣato jahi ||20|| {19}
तं धाता प्रत्यमुञ्चत स भूतं व्यकल्पयत्।तेन त्वं द्विषतो जहि ॥२१॥
taṃ dhātā pratyamuñcata sa bhūtaṃ vyakalpayat|tena tvaṃ dviṣato jahi ||21||
यमबध्नाद्बृहस्पतिर्देवेभ्यो असुरक्षितिम् ।स मायं मणिरागमद्रसेन सह वर्चसा ॥२२॥
yamabadhnādbṛhaspatirdevebhyo asurakṣitim |sa māyaṃ maṇirāgamadrasena saha varcasā ||22||
यमबध्नाद्बृहस्पतिर्देवेभ्यो असुरक्षितिम् ।स मायं मणिरागमत्सह गोभिरजाविभिरन्नेन प्रजया सह ॥२३॥
yamabadhnādbṛhaspatirdevebhyo asurakṣitim |sa māyaṃ maṇirāgamatsaha gobhirajāvibhirannena prajayā saha ||23||
यमबध्नाद्बृहस्पतिर्देवेभ्यो असुरक्षितिम् ।स मायं मणिरागमत्सह व्रीहियवाभ्यां महसा भूत्या सह ॥२४॥
yamabadhnādbṛhaspatirdevebhyo asurakṣitim |sa māyaṃ maṇirāgamatsaha vrīhiyavābhyāṃ mahasā bhūtyā saha ||24||
यमबध्नाद्बृहस्पतिर्देवेभ्यो असुरक्षितिम् ।स मायं मणिरागमन् मधोर्घृतस्य धारया कीलालेन मणिः सह ॥२५॥
yamabadhnādbṛhaspatirdevebhyo asurakṣitim |sa māyaṃ maṇirāgaman madhorghṛtasya dhārayā kīlālena maṇiḥ saha ||25||
यमबध्नाद्बृहस्पतिर्देवेभ्यो असुरक्षितिम् ।स मायं मणिरागमदूर्जया पयसा सह द्रविणेन श्रिया सह ॥२६॥
yamabadhnādbṛhaspatirdevebhyo asurakṣitim |sa māyaṃ maṇirāgamadūrjayā payasā saha draviṇena śriyā saha ||26||
यमबध्नाद्बृहस्पतिर्देवेभ्यो असुरक्षितिम् ।स मायं मणिरागमत्तेजसा त्विष्या सह यशसा कीर्त्या सह ॥२७॥
yamabadhnādbṛhaspatirdevebhyo asurakṣitim |sa māyaṃ maṇirāgamattejasā tviṣyā saha yaśasā kīrtyā saha ||27||
यमबध्नाद्बृहस्पतिर्देवेभ्यो असुरक्षितिम् ।स मायं मणिरागमत्सर्वाभिर्भूतिभिः सह ॥२८॥
yamabadhnādbṛhaspatirdevebhyo asurakṣitim |sa māyaṃ maṇirāgamatsarvābhirbhūtibhiḥ saha ||28||
तमिमं देवता मणिं मह्यं ददतु पुष्टये ।अभिभुं क्षत्रवर्धनं सपत्नदम्भनं मणिम् ॥२९॥
tamimaṃ devatā maṇiṃ mahyaṃ dadatu puṣṭaye |abhibhuṃ kṣatravardhanaṃ sapatnadambhanaṃ maṇim ||29||
ब्रह्मणा तेजसा सह प्रति मुञ्चामि मे शिवम् ।असपत्नः सपत्नहा सपत्नान् मेऽधरामकः ॥३०॥ {२०}
brahmaṇā tejasā saha prati muñcāmi me śivam |asapatnaḥ sapatnahā sapatnān me'dharāmakaḥ ||30|| {20}
उत्तरं द्विषतो मामयं मणिः कृणोतु देवजाः ।यस्य लोका इमे त्रयः पयो दुग्धमुपासते ।स मायमधि रोहतु मणिः श्रैष्ठ्याय मूर्धतः ॥३१॥
uttaraṃ dviṣato māmayaṃ maṇiḥ kṛṇotu devajāḥ |yasya lokā ime trayaḥ payo dugdhamupāsate |sa māyamadhi rohatu maṇiḥ śraiṣṭhyāya mūrdhataḥ ||31||
यं देवाः पितरो मनुष्या उपजीवन्ति सर्वदा ।स मायमधि रोहतु मणिः श्रैष्ठ्याय मूर्धतः ॥३२॥
yaṃ devāḥ pitaro manuṣyā upajīvanti sarvadā |sa māyamadhi rohatu maṇiḥ śraiṣṭhyāya mūrdhataḥ ||32||
यथा बीजमुर्वरायां कृष्टे फालेन रोहति ।एवा मयि प्रजा पशवोऽन्नमन्नं वि रोहतु ॥३३॥
yathā bījamurvarāyāṃ kṛṣṭe phālena rohati |evā mayi prajā paśavo'nnamannaṃ vi rohatu ||33||
यस्मै त्वा यज्ञवर्धन मणे प्रत्यमुचं शिवम् ।तं त्वं शतदक्षिण मणे श्रैष्ठ्याय जिन्वतात्॥३४॥
yasmai tvā yajñavardhana maṇe pratyamucaṃ śivam |taṃ tvaṃ śatadakṣiṇa maṇe śraiṣṭhyāya jinvatāt||34||
एतमिध्मं समाहितं जुषणो अग्ने प्रति हर्य होमैः ।तस्मिन् विधेम सुमतिं स्वस्ति प्रजां चक्षुः पशून्त्समिद्धे जातवेदसि ब्रह्मणा ॥३५॥ {२१}
etamidhmaṃ samāhitaṃ juṣaṇo agne prati harya homaiḥ |tasmin vidhema sumatiṃ svasti prajāṃ cakṣuḥ paśūntsamiddhe jātavedasi brahmaṇā ||35|| {21}