पुमान् पुंसोऽधि तिष्ठ चर्मेहि तत्र ह्वयस्व यतमा प्रिया ते ।यावन्तावग्रे प्रथमं समेयथुस्तद्वां वयो यमराज्ये समानम् ॥१॥
pumān puṃso'dhi tiṣṭha carmehi tatra hvayasva yatamā priyā te |yāvantāvagre prathamaṃ sameyathustadvāṃ vayo yamarājye samānam ||1||
तावद्वां चक्षुस्तति वीर्याणि तावत्तेजस्ततिधा वाजिनानि ।अग्निः शरीरं सचते यदैधोऽधा पक्वान् मिथुना सं भवाथः ॥२॥
tāvadvāṃ cakṣustati vīryāṇi tāvattejastatidhā vājināni |agniḥ śarīraṃ sacate yadaidho'dhā pakvān mithunā saṃ bhavāthaḥ ||2||
समस्मिंल्लोके समु देवयाने सं स्मा समेतं यमराज्येषु ।पूतौ पवित्रैरुप तद्ध्वयेथां यद्यद्रेतो अधि वां संबभूव ॥३॥
samasmiṃlloke samu devayāne saṃ smā sametaṃ yamarājyeṣu |pūtau pavitrairupa taddhvayethāṃ yadyadreto adhi vāṃ saṃbabhūva ||3||
आपस्पुत्रासो अभि सं विशध्वमिमं जीवं जीवधन्याः समेत्य ।तासां भजध्वममृतं यमाहुरोदनं पचति वां जनित्री ॥४॥
āpasputrāso abhi saṃ viśadhvamimaṃ jīvaṃ jīvadhanyāḥ sametya |tāsāṃ bhajadhvamamṛtaṃ yamāhurodanaṃ pacati vāṃ janitrī ||4||
यं वां पिता पचति यं च माता रिप्रान् निर्मुक्त्यै शमलाच्च वाचः ।स ओदनः शतधारः स्वर्ग उभे व्याप नभसी महित्वा ॥५॥
yaṃ vāṃ pitā pacati yaṃ ca mātā riprān nirmuktyai śamalācca vācaḥ |sa odanaḥ śatadhāraḥ svarga ubhe vyāpa nabhasī mahitvā ||5||
उभे नभसी उभयांश्च लोकान् ये यज्वनामभिजिताः स्वर्गाः ।तेषां ज्योतिष्मान् मधुमान् यो अग्रे तस्मिन् पुत्रैर्जरसि सं श्रयेथाम् ॥६॥
ubhe nabhasī ubhayāṃśca lokān ye yajvanāmabhijitāḥ svargāḥ |teṣāṃ jyotiṣmān madhumān yo agre tasmin putrairjarasi saṃ śrayethām ||6||
प्राचींप्राचीं प्रदिशमा रभेथामेतं लोकं श्रद्दधानाः सचन्ते ।यद्वां पक्वं परिविष्टमग्नौ तस्य गुप्तये दंपती सं श्रयेथाम् ॥७॥
prācīṃprācīṃ pradiśamā rabhethāmetaṃ lokaṃ śraddadhānāḥ sacante |yadvāṃ pakvaṃ pariviṣṭamagnau tasya guptaye daṃpatī saṃ śrayethām ||7||
दक्षिणां दिशमभि नक्षमाणौ पर्यावर्तेथामभि पात्रमेतत्।तस्मिन् वां यमः पितृभिः संविदानः पक्वाय शर्म बहुलं नि यछात्॥८॥
dakṣiṇāṃ diśamabhi nakṣamāṇau paryāvartethāmabhi pātrametat|tasmin vāṃ yamaḥ pitṛbhiḥ saṃvidānaḥ pakvāya śarma bahulaṃ ni yachāt||8||
प्रतीची दिशामियमिद्वरं यस्यां सोमो अधिपा मृडिता च ।तस्यां श्रयेथां सुकृतः सचेथामधा पक्वान् मिथुना सं भवाथः ॥९॥
pratīcī diśāmiyamidvaraṃ yasyāṃ somo adhipā mṛḍitā ca |tasyāṃ śrayethāṃ sukṛtaḥ sacethāmadhā pakvān mithunā saṃ bhavāthaḥ ||9||
उत्तरं राष्ट्रं प्रजयोत्तरावद्दिशामुदीची कृणवन् नो अग्रम् ।पाङ्क्तं छन्दः पुरुषो बभूव विश्वैर्विश्वाङ्गैः सह सं भवेम ॥१०॥ {१३}
uttaraṃ rāṣṭraṃ prajayottarāvaddiśāmudīcī kṛṇavan no agram |pāṅktaṃ chandaḥ puruṣo babhūva viśvairviśvāṅgaiḥ saha saṃ bhavema ||10|| {13}
ध्रुवेयं विराण्नमो अस्त्वस्यै शिवा पुत्रेभ्य उत मह्यमस्तु ।सा नो देव्यदिते विश्ववार इर्य इव गोपा अभि रक्ष पक्वम् ॥११॥
dhruveyaṃ virāṇnamo astvasyai śivā putrebhya uta mahyamastu |sā no devyadite viśvavāra irya iva gopā abhi rakṣa pakvam ||11||
पितेव पुत्रान् अभि सं स्वजस्व नः शिवा नो वाता इह वान्तु भूमौ ।यमोदनं पचतो देवते इह तं नस्तप उत सत्यं च वेत्तु ॥१२॥
piteva putrān abhi saṃ svajasva naḥ śivā no vātā iha vāntu bhūmau |yamodanaṃ pacato devate iha taṃ nastapa uta satyaṃ ca vettu ||12||
यद्यद्कृष्णः शकुन एह गत्वा त्सरन् विषक्तं बिल आससाद ।यद्वा दास्यार्द्रहस्ता समङ्क्त उलूखलं मुसलं शुम्भतापः ॥१३॥
yadyadkṛṣṇaḥ śakuna eha gatvā tsaran viṣaktaṃ bila āsasāda |yadvā dāsyārdrahastā samaṅkta ulūkhalaṃ musalaṃ śumbhatāpaḥ ||13||
अयं ग्रावा पृथुबुध्नो वयोधाः पूतः पवित्रैरप हन्तु रक्षः ।आ रोह चर्म महि शर्म यच्छ मा दंपती पौत्रमघं नि गाताम् ॥१४॥
ayaṃ grāvā pṛthubudhno vayodhāḥ pūtaḥ pavitrairapa hantu rakṣaḥ |ā roha carma mahi śarma yaccha mā daṃpatī pautramaghaṃ ni gātām ||14||
वनस्पतिः सह देवैर्न आगन् रक्षः पिशाचामपबाधमानः ।स उच्छ्रयातै प्र वदाति वाचं तेन लोकामभि सर्वान् जयेम ॥१५॥
vanaspatiḥ saha devairna āgan rakṣaḥ piśācāmapabādhamānaḥ |sa ucchrayātai pra vadāti vācaṃ tena lokāmabhi sarvān jayema ||15||
सप्त मेधान् पशवः पर्यगृह्णन् य एषां ज्योतिष्माँ उत यश्चकर्श ।त्रयस्त्रिंशद्देवतास्तान्त्सचन्ते स नः स्वर्गमभि नेष लोकम् ॥१६॥
sapta medhān paśavaḥ paryagṛhṇan ya eṣāṃ jyotiṣmāँ uta yaścakarśa |trayastriṃśaddevatāstāntsacante sa naḥ svargamabhi neṣa lokam ||16||
स्वर्गं लोकमभि नो नयासि सं जायया सह पुत्रैः स्याम ।गृह्णामि हस्तमनु मैत्वत्र मा नस्तारीन् निर्ऋतिर्मो अरातिः ॥१७॥
svargaṃ lokamabhi no nayāsi saṃ jāyayā saha putraiḥ syāma |gṛhṇāmi hastamanu maitvatra mā nastārīn nirṛtirmo arātiḥ ||17||
ग्राहिं पाप्मानमति तामयाम तमो व्यस्य प्र वदासि वल्गु ।वानस्पत्य उद्यतो मा जिहिंसीर्मा तण्डुलं वि शरीर्देवयन्तम् ॥१८॥
grāhiṃ pāpmānamati tāmayāma tamo vyasya pra vadāsi valgu |vānaspatya udyato mā jihiṃsīrmā taṇḍulaṃ vi śarīrdevayantam ||18||
विश्वव्यचा घृतपृष्ठो भविष्यन्त्सयोनिर्लोकमुप याह्येतम् ।वर्षवृद्धमुप यच्छ शूर्पं तुषं पलावान् अप तद्विनक्तु ॥१९॥
viśvavyacā ghṛtapṛṣṭho bhaviṣyantsayonirlokamupa yāhyetam |varṣavṛddhamupa yaccha śūrpaṃ tuṣaṃ palāvān apa tadvinaktu ||19||
त्रयो लोकाः संमिता ब्राह्मणेन द्यौरेवासौ पृथिव्यन्तरिक्षम् ।अंशून् गृभीत्वान्वारभेथामा प्यायन्तां पुनरा यन्तु शूर्पम् ॥२०॥ {१४}
trayo lokāḥ saṃmitā brāhmaṇena dyaurevāsau pṛthivyantarikṣam |aṃśūn gṛbhītvānvārabhethāmā pyāyantāṃ punarā yantu śūrpam ||20|| {14}
पृथग्रूपाणि बहुधा पशूनामेकरूपो भवसि सं समृद्ध्या ।एतां त्वचं लोहिनीं तां नुदस्व ग्रावा शुम्भाति मलग इव वस्त्रा ॥२१॥
pṛthagrūpāṇi bahudhā paśūnāmekarūpo bhavasi saṃ samṛddhyā |etāṃ tvacaṃ lohinīṃ tāṃ nudasva grāvā śumbhāti malaga iva vastrā ||21||
पृथिवीं त्वा पृथिव्यामा वेशयामि तनूः समानी विकृता त एषा ।यद्यद्द्युत्तं लिखितमर्पणेन तेन मा सुस्रोर्ब्रह्मणापि तद्वपामि ॥२२॥
pṛthivīṃ tvā pṛthivyāmā veśayāmi tanūḥ samānī vikṛtā ta eṣā |yadyaddyuttaṃ likhitamarpaṇena tena mā susrorbrahmaṇāpi tadvapāmi ||22||
जनित्रीव प्रति हर्यासि सूनुं सं त्वा दधामि पृथिवीं पृथिव्या ।उखा कुम्भी वेद्यां मा व्यथिष्ठा यज्ञायुधैराज्येनातिषक्ता ॥२३॥
janitrīva prati haryāsi sūnuṃ saṃ tvā dadhāmi pṛthivīṃ pṛthivyā |ukhā kumbhī vedyāṃ mā vyathiṣṭhā yajñāyudhairājyenātiṣaktā ||23||
अग्निः पचन् रक्षतु त्वा पुरस्तादिन्द्रो रक्षतु दक्षिणतो मरुत्वान् ।वरुणस्त्वा दृंहाद्धरुणे प्रतीच्या उत्तरात्त्वा सोमः सं ददातै ॥२४॥
agniḥ pacan rakṣatu tvā purastādindro rakṣatu dakṣiṇato marutvān |varuṇastvā dṛṃhāddharuṇe pratīcyā uttarāttvā somaḥ saṃ dadātai ||24||
पूताः पवित्रैः पवन्ते अभ्राद्दिवं च यन्ति पृथिवीं च लोकान् ।ता जीवला जीवधन्याः प्रतिष्ठाः पात्र आसिक्ताः पर्यग्निरिन्धाम् ॥२५॥
pūtāḥ pavitraiḥ pavante abhrāddivaṃ ca yanti pṛthivīṃ ca lokān |tā jīvalā jīvadhanyāḥ pratiṣṭhāḥ pātra āsiktāḥ paryagnirindhām ||25||
आ यन्ति दिवः पृथिवीं सचन्ते भूम्याः सचन्ते अध्यन्तरिक्षम् ।शुद्धाः सतीस्ता उ शुम्भन्त एव ता नः स्वर्गमभि लोकं नयन्तु ॥२६॥
ā yanti divaḥ pṛthivīṃ sacante bhūmyāḥ sacante adhyantarikṣam |śuddhāḥ satīstā u śumbhanta eva tā naḥ svargamabhi lokaṃ nayantu ||26||
उतेव प्रभ्वीरुत संमितास उत शुक्राः शुचयश्चामृतासः ।ता ओदनं दंपतिभ्यां प्रशिष्टा आपः शिक्षन्तीः पचता सुनाथाः ॥२७॥
uteva prabhvīruta saṃmitāsa uta śukrāḥ śucayaścāmṛtāsaḥ |tā odanaṃ daṃpatibhyāṃ praśiṣṭā āpaḥ śikṣantīḥ pacatā sunāthāḥ ||27||
संख्याता स्तोकाः पृथिवीं सचन्ते प्राणापानैः संमिता ओषधीभिः ।असंख्याता ओप्यमानाः सुवर्णाः सर्वं व्यापुः शुचयः शुचित्वम् ॥२८॥
saṃkhyātā stokāḥ pṛthivīṃ sacante prāṇāpānaiḥ saṃmitā oṣadhībhiḥ |asaṃkhyātā opyamānāḥ suvarṇāḥ sarvaṃ vyāpuḥ śucayaḥ śucitvam ||28||
उद्योधन्त्यभि वल्गन्ति तप्ताः फेनमस्यन्ति बहुलांश्च बिन्दून् ।योषेव दृष्ट्वा पतिमृत्वियायैतैस्तण्डुलैर्भवता समापः ॥२९॥
udyodhantyabhi valganti taptāḥ phenamasyanti bahulāṃśca bindūn |yoṣeva dṛṣṭvā patimṛtviyāyaitaistaṇḍulairbhavatā samāpaḥ ||29||
उत्थापय सीदतो बुध्न एनान् अद्भिरात्मानमभि सं स्पृशन्ताम् ।अमासि पात्रैरुदकं यदेतन् मितास्तण्डुलाः प्रदिशो यदीमाः ॥३०॥ {१५}
utthāpaya sīdato budhna enān adbhirātmānamabhi saṃ spṛśantām |amāsi pātrairudakaṃ yadetan mitāstaṇḍulāḥ pradiśo yadīmāḥ ||30|| {15}
प्र यच्छ पर्शुं त्वरया हरौसमहिंसन्त ओषधीर्दान्तु पर्वन् ।वासां सोमः परि राज्यं बभूवामन्युता नो वीरुधो भवन्तु ॥३१॥
pra yaccha parśuṃ tvarayā harausamahiṃsanta oṣadhīrdāntu parvan |vāsāṃ somaḥ pari rājyaṃ babhūvāmanyutā no vīrudho bhavantu ||31||
नवं बर्हिरोदनाय स्तृणीत प्रियं हृदश्चक्षुषो वल्ग्वस्तु ।तस्मिन् देवाः सह दैवीर्विशन्त्विमं प्राश्नन्त्वृतुभिर्निषद्य ॥३२॥
navaṃ barhirodanāya stṛṇīta priyaṃ hṛdaścakṣuṣo valgvastu |tasmin devāḥ saha daivīrviśantvimaṃ prāśnantvṛtubhirniṣadya ||32||
वनस्पते स्तीर्णमा सीद बर्हिरग्निष्टोभैः संमितो देवताभिः ।त्वष्ट्रेव रूपं सुकृतं स्वधित्यैना एहाः परि पात्रे ददृश्राम् ॥३३॥
vanaspate stīrṇamā sīda barhiragniṣṭobhaiḥ saṃmito devatābhiḥ |tvaṣṭreva rūpaṃ sukṛtaṃ svadhityainā ehāḥ pari pātre dadṛśrām ||33||
षष्ट्यां शरत्सु निधिपा अभीछात्स्वः पक्वेनाभ्यश्नवातै ।उपैनं जीवान् पितरश्च पुत्रा एतं स्वर्गं गमयान्तमग्नेः ॥३४॥
ṣaṣṭyāṃ śaratsu nidhipā abhīchātsvaḥ pakvenābhyaśnavātai |upainaṃ jīvān pitaraśca putrā etaṃ svargaṃ gamayāntamagneḥ ||34||
धर्ता ध्रियस्व धरुणे पृथिव्या अच्युतं त्वा देवताश्च्यावयन्तु ।तं त्वा दंपती जीवन्तौ जीवपुत्रावुद्वासयातः पर्यग्निधानात्॥३५॥
dhartā dhriyasva dharuṇe pṛthivyā acyutaṃ tvā devatāścyāvayantu |taṃ tvā daṃpatī jīvantau jīvaputrāvudvāsayātaḥ paryagnidhānāt||35||
सर्वान्त्समागा अभिजित्य लोकान् यावन्तः कामाः समतीतृपस्तान् ।वि गाहेथामायवनं च दर्विरेकस्मिन् पात्रे अध्युद्धरैनम् ॥३६॥
sarvāntsamāgā abhijitya lokān yāvantaḥ kāmāḥ samatītṛpastān |vi gāhethāmāyavanaṃ ca darvirekasmin pātre adhyuddharainam ||36||
उप स्तृणीहि प्रथय पुरस्ताद्घृतेन पात्रमभि घारयैतत्।वाश्रेवोस्रा तरुणं स्तनस्युमिमं देवासो अभिहिङ्कृणोत ॥३७॥
upa stṛṇīhi prathaya purastādghṛtena pātramabhi ghārayaitat|vāśrevosrā taruṇaṃ stanasyumimaṃ devāso abhihiṅkṛṇota ||37||
उपास्तरीरकरो लोकमेतमुरुः प्रथतामसमः स्वर्गः ।तस्मिं छ्रयातै महिषः सुपर्णो देवा एनं देवताभ्यः प्र यछान् ॥३८॥
upāstarīrakaro lokametamuruḥ prathatāmasamaḥ svargaḥ |tasmiṃ chrayātai mahiṣaḥ suparṇo devā enaṃ devatābhyaḥ pra yachān ||38||
यद्यज्जाया पचति त्वत्परःपरः पतिर्वा जाये त्वत्तिरः ।सं तत्सृजेथां सह वां तदस्तु संपादयन्तौ सह लोकमेकम् ॥३९॥
yadyajjāyā pacati tvatparaḥparaḥ patirvā jāye tvattiraḥ |saṃ tatsṛjethāṃ saha vāṃ tadastu saṃpādayantau saha lokamekam ||39||
यावन्तो अस्याः पृथिवीं सचन्ते अस्मत्पुत्राः परि ये संबभूवुः ।सर्वांस्तामुप पात्रे ह्वयेथां नाभिं जानानाः शिशवः समायान् ॥४०॥ {१६}
yāvanto asyāḥ pṛthivīṃ sacante asmatputrāḥ pari ye saṃbabhūvuḥ |sarvāṃstāmupa pātre hvayethāṃ nābhiṃ jānānāḥ śiśavaḥ samāyān ||40|| {16}
वसोर्या धारा मधुना प्रपीना घृतेन मिश्रा अमृतस्य नाभयः ।सर्वास्ता अव रुन्धे स्वर्गः षष्ट्यां शरत्सु निधिपा अभीछात्॥४१॥
vasoryā dhārā madhunā prapīnā ghṛtena miśrā amṛtasya nābhayaḥ |sarvāstā ava rundhe svargaḥ ṣaṣṭyāṃ śaratsu nidhipā abhīchāt||41||
निधिं निधिपा अभ्येनमिछादनीश्वरा अभितः सन्तु येऽन्ये ।अस्माभिर्दत्तो निहितः स्वर्गस्त्रिभिः काण्डैस्त्रीन्त्स्वर्गान् अरुक्षत्॥४२॥
nidhiṃ nidhipā abhyenamichādanīśvarā abhitaḥ santu ye'nye |asmābhirdatto nihitaḥ svargastribhiḥ kāṇḍaistrīntsvargān arukṣat||42||
अग्नी रक्षस्तपतु यद्विदेवं क्रव्याद्पिशाच इह मा प्र पास्त ।नुदाम एनमप रुध्मो अस्मदादित्या एनमङ्गिरसः सचन्ताम् ॥४३॥
agnī rakṣastapatu yadvidevaṃ kravyādpiśāca iha mā pra pāsta |nudāma enamapa rudhmo asmadādityā enamaṅgirasaḥ sacantām ||43||
आदित्येभ्यो अङ्गिरोभ्यो मध्विदं घृतेन मिश्रं प्रति वेदयामि ।शुद्धहस्तौ ब्राह्मणस्यानिहत्यैतं स्वर्गं सुकृतावपीतम् ॥४४॥
ādityebhyo aṅgirobhyo madhvidaṃ ghṛtena miśraṃ prati vedayāmi |śuddhahastau brāhmaṇasyānihatyaitaṃ svargaṃ sukṛtāvapītam ||44||
इदं प्रापमुत्तमं काण्डमस्य यस्माल्लोकात्परमेष्ठी समाप ।आ सिञ्च सर्पिर्घृतवत्समङ्ग्ध्येष भागो अङ्गिरसो नो अत्र ॥४५॥
idaṃ prāpamuttamaṃ kāṇḍamasya yasmāllokātparameṣṭhī samāpa |ā siñca sarpirghṛtavatsamaṅgdhyeṣa bhāgo aṅgiraso no atra ||45||
सत्याय च तपसे देवताभ्यो निधिं शेवधिं परि दद्म एतम् ।मा नो द्यूतेऽव गान् मा समित्यां मा स्मान्यस्मा उत्सृजता पुरा मत्॥४६॥
satyāya ca tapase devatābhyo nidhiṃ śevadhiṃ pari dadma etam |mā no dyūte'va gān mā samityāṃ mā smānyasmā utsṛjatā purā mat||46||
अहं पचाम्यहं ददामि ममेदु कर्मन् करुणेऽधि जाया ।कौमारो लोको अजनिष्ट पुत्रोऽन्वारभेथां वय उत्तरावत्॥४७॥
ahaṃ pacāmyahaṃ dadāmi mamedu karman karuṇe'dhi jāyā |kaumāro loko ajaniṣṭa putro'nvārabhethāṃ vaya uttarāvat||47||
न किल्बिषमत्र नाधारो अस्ति न यन् मित्रैः समममान एति ।अनूनं पात्रं निहितं न एतत्पक्तारं पक्वः पुनरा विशाति ॥४८॥
na kilbiṣamatra nādhāro asti na yan mitraiḥ samamamāna eti |anūnaṃ pātraṃ nihitaṃ na etatpaktāraṃ pakvaḥ punarā viśāti ||48||
प्रियं प्रियाणां कृणवाम तमस्ते यन्तु यतमे द्विषन्ति ।धेनुरनड्वान् वयोवय आयदेव पौरुषेयमप मृत्युं नुदन्तु ॥४९॥
priyaṃ priyāṇāṃ kṛṇavāma tamaste yantu yatame dviṣanti |dhenuranaḍvān vayovaya āyadeva pauruṣeyamapa mṛtyuṃ nudantu ||49||
समग्नयः विदुरन्यो अन्यं य ओषधीः सचते यश्च सिन्धून् ।यावन्तो देवा दिव्यातपन्ति हिरण्यं ज्योतिः पचतो बभूव ॥५०॥ {१७}
samagnayaḥ viduranyo anyaṃ ya oṣadhīḥ sacate yaśca sindhūn |yāvanto devā divyātapanti hiraṇyaṃ jyotiḥ pacato babhūva ||50|| {17}
एषा त्वचां पुरुषे सं बभूवानग्नाः सर्वे पशवो ये अन्ये ।क्षत्रेणात्मानं परि धापयाथोऽमोतं वासो मुखमोदनस्य ॥५१॥
eṣā tvacāṃ puruṣe saṃ babhūvānagnāḥ sarve paśavo ye anye |kṣatreṇātmānaṃ pari dhāpayātho'motaṃ vāso mukhamodanasya ||51||
यदक्षेषु वदा यत्समित्यां यद्वा वदा अनृतं वित्तकाम्या ।समानं तन्तुमभि सम्वसानौ तस्मिन्त्सर्वं शमलं सादयाथः ॥५२॥
yadakṣeṣu vadā yatsamityāṃ yadvā vadā anṛtaṃ vittakāmyā |samānaṃ tantumabhi samvasānau tasmintsarvaṃ śamalaṃ sādayāthaḥ ||52||
वर्षं वनुष्वापि गच्छ देवांस्त्वचो धूमं पर्युत्पातयासि ।विश्वव्यचा घृतपृष्ठो भविष्यन्त्सयोनिर्लोकमुप याह्येतम् ॥५३॥
varṣaṃ vanuṣvāpi gaccha devāṃstvaco dhūmaṃ paryutpātayāsi |viśvavyacā ghṛtapṛṣṭho bhaviṣyantsayonirlokamupa yāhyetam ||53||
तन्वं स्वर्गो बहुधा वि चक्रे यथा विद आत्मन्न् अन्यवर्णाम् ।अपाजैत्कृष्णां रुशतीं पुनानो या लोहिनी तां ते अग्नौ जुहोमि ॥५४॥
tanvaṃ svargo bahudhā vi cakre yathā vida ātmann anyavarṇām |apājaitkṛṣṇāṃ ruśatīṃ punāno yā lohinī tāṃ te agnau juhomi ||54||
प्राच्यै त्वा दिशेऽग्नयेऽधिपतयेऽसिताय रक्षित्र आदित्यायेषुमते ।एतं परि दद्मस्तं नो गोपायतास्माकमैतोः ।दिष्टं नो अत्र जरसे नि नेषज्जरा मृत्यवे परि णो ददात्वथ पक्वेन सह सं भवेम ॥५५॥
prācyai tvā diśe'gnaye'dhipataye'sitāya rakṣitra ādityāyeṣumate |etaṃ pari dadmastaṃ no gopāyatāsmākamaitoḥ |diṣṭaṃ no atra jarase ni neṣajjarā mṛtyave pari ṇo dadātvatha pakvena saha saṃ bhavema ||55||
दक्षिणायै त्वा दिश इन्द्रायाधिपतये तिरश्चिराजये रक्षित्रे यमायेषुमते ।एतं परि दद्मस्तं नो गोपायतास्माकमैतोः ।दिष्टं नो अत्र जरसे नि नेषज्जरा मृत्यवे परि णो ददात्वथ पक्वेन सह सं भवेम ॥५६॥
dakṣiṇāyai tvā diśa indrāyādhipataye tiraścirājaye rakṣitre yamāyeṣumate |etaṃ pari dadmastaṃ no gopāyatāsmākamaitoḥ |diṣṭaṃ no atra jarase ni neṣajjarā mṛtyave pari ṇo dadātvatha pakvena saha saṃ bhavema ||56||
प्रतीच्यै त्वा दिशे वरुणायाधिपतये पृदाकवे रक्षित्रेऽन्नायेषुमते ।एतं परि दद्मस्तं नो गोपायतास्माकमैतोः ।दिष्टं नो अत्र जरसे नि नेषज्जरा मृत्यवे परि णो ददात्वथ पक्वेन सह सं भवेम ॥५७॥
pratīcyai tvā diśe varuṇāyādhipataye pṛdākave rakṣitre'nnāyeṣumate |etaṃ pari dadmastaṃ no gopāyatāsmākamaitoḥ |diṣṭaṃ no atra jarase ni neṣajjarā mṛtyave pari ṇo dadātvatha pakvena saha saṃ bhavema ||57||
उदीच्यै त्वा दिशे सोमायाधिपतये स्वजाय रक्षित्रेऽशन्या इषुमत्यै ।एतं परि दद्मस्तं नो गोपायतास्माकमैतोः ।दिष्टं नो अत्र जरसे नि नेषज्जरा मृत्यवे परि णो ददात्वथ पक्वेन सह सं भवेम ॥५८॥
udīcyai tvā diśe somāyādhipataye svajāya rakṣitre'śanyā iṣumatyai |etaṃ pari dadmastaṃ no gopāyatāsmākamaitoḥ |diṣṭaṃ no atra jarase ni neṣajjarā mṛtyave pari ṇo dadātvatha pakvena saha saṃ bhavema ||58||
ध्रुवायै त्वा दिशे विष्णवेऽधिपतये कल्माषग्रीवाय रक्षित्र ओषधीभ्य इषुमतीभ्यः ।एतं परि दद्मस्तं नो गोपायतास्माकमैतोः ।दिष्टं नो अत्र जरसे नि नेषज्जरा मृत्यवे परि णो ददात्वथ पक्वेन सह सं भवेम ॥५९॥
dhruvāyai tvā diśe viṣṇave'dhipataye kalmāṣagrīvāya rakṣitra oṣadhībhya iṣumatībhyaḥ |etaṃ pari dadmastaṃ no gopāyatāsmākamaitoḥ |diṣṭaṃ no atra jarase ni neṣajjarā mṛtyave pari ṇo dadātvatha pakvena saha saṃ bhavema ||59||
ऊर्ध्वायै त्वा दिशे बृहस्पतयेऽधिपतये श्वित्राय रक्षित्रे वर्षायेषुमते ।एतं परि दद्मस्तं नो गोपायतास्माकमैतोः ।दिष्टं नो अत्र जरसे नि नेषज्जरा मृत्यवे परि णो ददात्वथ पक्वेन सह सं भवेम ॥६०॥ {१८}
ūrdhvāyai tvā diśe bṛhaspataye'dhipataye śvitrāya rakṣitre varṣāyeṣumate |etaṃ pari dadmastaṃ no gopāyatāsmākamaitoḥ |diṣṭaṃ no atra jarase ni neṣajjarā mṛtyave pari ṇo dadātvatha pakvena saha saṃ bhavema ||60|| {18}
AnonymousUser
150
5 Days
Learn
Teach
Discuss
Dashboard
Verses & Playlist
Saved Flashcards
Saved Chants
Saved Discussions
Logout
Copy Shloka
Shloka Link
