सत्येनोत्तभिता भूमिः सूर्येणोत्तभिता द्यौः ।ऋतेनादित्यास्तिष्ठन्ति दिवि सोमो अधि श्रितः ॥१॥
satyenottabhitā bhūmiḥ sūryeṇottabhitā dyauḥ |ṛtenādityāstiṣṭhanti divi somo adhi śritaḥ ||1||
सोमेनादित्या बलिनः सोमेन पृथिवी मही ।अथो नक्षत्राणामेषामुपस्थे सोम आहितः ॥२॥
somenādityā balinaḥ somena pṛthivī mahī |atho nakṣatrāṇāmeṣāmupasthe soma āhitaḥ ||2||
सोमं मन्यते पपिवान् यत्संपिंषन्त्योषधिम् ।सोमं यं ब्रह्माणो विदुर्न तस्याश्नाति पार्थिवः ॥३॥
somaṃ manyate papivān yatsaṃpiṃṣantyoṣadhim |somaṃ yaṃ brahmāṇo vidurna tasyāśnāti pārthivaḥ ||3||
यत्त्वा सोम प्रपिबन्ति तत आ प्यायसे पुनः ।वायुः सोमस्य रक्षिता समानां मास आकृतिः ॥४॥
yattvā soma prapibanti tata ā pyāyase punaḥ |vāyuḥ somasya rakṣitā samānāṃ māsa ākṛtiḥ ||4||
आच्छद्विधानैर्गुपितो बार्हतैः सोम रक्षितः ।ग्राव्णामिच्छृण्वन् तिष्ठसि न ते अश्नाति पार्थिवः ॥५॥
ācchadvidhānairgupito bārhataiḥ soma rakṣitaḥ |grāvṇāmicchṛṇvan tiṣṭhasi na te aśnāti pārthivaḥ ||5||
चित्तिरा उपबर्हणं चक्षुरा अभ्यञ्जनम् ।द्यौर्भूमिः कोश आसीद्यदयात्सूर्या पतिम् ॥६॥
cittirā upabarhaṇaṃ cakṣurā abhyañjanam |dyaurbhūmiḥ kośa āsīdyadayātsūryā patim ||6||
रैभ्यासीदनुदेयी नाराशंसी न्योचनी ।सूर्याया भद्रमिद्वासो गाथयैति परिष्कृता ॥७॥
raibhyāsīdanudeyī nārāśaṃsī nyocanī |sūryāyā bhadramidvāso gāthayaiti pariṣkṛtā ||7||
स्तोमा आसन् प्रतिधयः कुरीरं छन्द ओपशः ।सूर्याया अश्विना वराग्निरासीत्पुरोगवः ॥८॥
stomā āsan pratidhayaḥ kurīraṃ chanda opaśaḥ |sūryāyā aśvinā varāgnirāsītpurogavaḥ ||8||
सोमो वधूयुरभवदश्विनास्तामुभा वरा ।सूर्यां यत्पत्ये शंसन्तीं मनसा सविताददात्॥९॥
somo vadhūyurabhavadaśvināstāmubhā varā |sūryāṃ yatpatye śaṃsantīṃ manasā savitādadāt||9||
मनो अस्या अन आसीद्द्यौरासीदुत च्छदिः ।शुक्रावनड्वाहावास्तां यदयात्सूर्या पतिम् ॥१०॥ {१}
mano asyā ana āsīddyaurāsīduta cchadiḥ |śukrāvanaḍvāhāvāstāṃ yadayātsūryā patim ||10|| {1}
ऋक्सामाभ्यामभिहितौ गावौ ते सामनावैताम् ।श्रोत्रे ते चक्रे आस्तां दिवि पन्थाश्चराचरः ॥११॥
ṛksāmābhyāmabhihitau gāvau te sāmanāvaitām |śrotre te cakre āstāṃ divi panthāścarācaraḥ ||11||
शुची ते चक्रे यात्या व्यानो अक्ष आहतः ।अनो मनस्मयं सूर्यारोहत्प्रयती पतिम् ॥१२॥
śucī te cakre yātyā vyāno akṣa āhataḥ |ano manasmayaṃ sūryārohatprayatī patim ||12||
सूर्याया वहतुः प्रागात्सविता यमवासृजत्।मघासु हन्यन्ते गावः फल्गुनीषु व्युह्यते ॥१३॥
sūryāyā vahatuḥ prāgātsavitā yamavāsṛjat|maghāsu hanyante gāvaḥ phalgunīṣu vyuhyate ||13||
यदश्विना पृच्छमानावयातं त्रिचक्रेण वहतुं सूर्यायाः ।क्वैकं चक्रं वामासीत्क्व देष्ट्राय तस्थथुः ॥१४॥
yadaśvinā pṛcchamānāvayātaṃ tricakreṇa vahatuṃ sūryāyāḥ |kvaikaṃ cakraṃ vāmāsītkva deṣṭrāya tasthathuḥ ||14||
यदयातं शुभस्पती वरेयं सूर्यामुप ।विश्वे देवा अनु तद्वामजानन् पुत्रः पितरमवृणीत पूषा ॥१५॥
yadayātaṃ śubhaspatī vareyaṃ sūryāmupa |viśve devā anu tadvāmajānan putraḥ pitaramavṛṇīta pūṣā ||15||
द्वे ते चक्रे सूर्ये ब्रह्माण ऋतुथा विदुः ।अथैकं चक्रं यद्गुहा तदद्धातय इद्विदुः ॥१६॥
dve te cakre sūrye brahmāṇa ṛtuthā viduḥ |athaikaṃ cakraṃ yadguhā tadaddhātaya idviduḥ ||16||
अर्यमणं यजामहे सुबन्धुं पतिवेदनम् ।उर्वारुकमिव बन्धनात्प्रेतो मुञ्चामि नामुतः ॥१७॥
aryamaṇaṃ yajāmahe subandhuṃ pativedanam |urvārukamiva bandhanātpreto muñcāmi nāmutaḥ ||17||
प्रेतो मुञ्चामि नामुतः सुबद्धाममुतस्करम् ।यथेयमिन्द्र मीढ्वः सुपुत्रा सुभगासति ॥१८॥
preto muñcāmi nāmutaḥ subaddhāmamutaskaram |yatheyamindra mīḍhvaḥ suputrā subhagāsati ||18||
प्र त्वा मुञ्चामि वरुणस्य पाशाद्येन त्वाबध्नात्सविता सुशेवाः ।ऋतस्य योनौ सुकृतस्य लोके स्योनं ते अस्तु सहसंभलायै ॥१९॥
pra tvā muñcāmi varuṇasya pāśādyena tvābadhnātsavitā suśevāḥ |ṛtasya yonau sukṛtasya loke syonaṃ te astu sahasaṃbhalāyai ||19||
भगस्त्वेतो नयतु हस्तगृह्याश्विना त्वा प्र वहतां रथेन ।गृहान् गच्छ गृहपत्नी यथासो वशिनी त्वं विदथमा वदासि ॥२०॥ {२}
bhagastveto nayatu hastagṛhyāśvinā tvā pra vahatāṃ rathena |gṛhān gaccha gṛhapatnī yathāso vaśinī tvaṃ vidathamā vadāsi ||20|| {2}
इह प्रियं प्रजायै ते समृध्यतामस्मिन् गृहे गार्हपत्याय जागृहि ।एना पत्या तन्वं सं स्पृशस्वाथ जिर्विर्विदथमा वदासि ॥२१॥
iha priyaṃ prajāyai te samṛdhyatāmasmin gṛhe gārhapatyāya jāgṛhi |enā patyā tanvaṃ saṃ spṛśasvātha jirvirvidathamā vadāsi ||21||
इहैव स्तं मा वि यौष्टं विश्वमायुर्व्यश्नुतम् ।क्रीडन्तौ पुत्रैर्नप्तृभिर्मोदमानौ स्वस्तकौ ॥२२॥
ihaiva staṃ mā vi yauṣṭaṃ viśvamāyurvyaśnutam |krīḍantau putrairnaptṛbhirmodamānau svastakau ||22||
पूर्वापरं चरतो माययैतौ शिशू क्रीडन्तौ परि यातोऽर्णवम् ।विश्वान्यो भुवना विचष्ट ऋतूंरन्यो विदधज्जायसे नवः ॥२३॥
pūrvāparaṃ carato māyayaitau śiśū krīḍantau pari yāto'rṇavam |viśvānyo bhuvanā vicaṣṭa ṛtūṃranyo vidadhajjāyase navaḥ ||23||
नवोनवो भवसि जायमानोऽह्नां केतुरुषसामेष्यग्रम् ।भागं देवेभ्यो वि दधास्यायन् प्र चन्द्रमस्तिरसे दीर्घमायुः ॥२४॥
navonavo bhavasi jāyamāno'hnāṃ keturuṣasāmeṣyagram |bhāgaṃ devebhyo vi dadhāsyāyan pra candramastirase dīrghamāyuḥ ||24||
परा देहि शामुल्यं ब्रह्मभ्यो वि भजा वसु ।कृत्यैषा पद्वती भूत्वा जाया विशते पतिम् ॥२५॥
parā dehi śāmulyaṃ brahmabhyo vi bhajā vasu |kṛtyaiṣā padvatī bhūtvā jāyā viśate patim ||25||
नीललोहितं भवति कृत्यासक्तिर्व्यज्यते ।एधन्ते अस्या ज्ञातयः पतिर्बन्धेषु बध्यते ॥२६॥
nīlalohitaṃ bhavati kṛtyāsaktirvyajyate |edhante asyā jñātayaḥ patirbandheṣu badhyate ||26||
अश्लीला तनूर्भवति रुशती पापयामुया ।पतिर्यद्वध्वो वाससः स्वमङ्गमभ्यूर्णुते ॥२७॥
aślīlā tanūrbhavati ruśatī pāpayāmuyā |patiryadvadhvo vāsasaḥ svamaṅgamabhyūrṇute ||27||
आशसनं विशसनमथो अधिविकर्तनम् ।सूर्यायाः पश्य रूपाणि तानि ब्रह्मोत शुम्भति ॥२८॥
āśasanaṃ viśasanamatho adhivikartanam |sūryāyāḥ paśya rūpāṇi tāni brahmota śumbhati ||28||
तृष्टमेतत्कटुकमपाष्ठवद्विषवन् नैतदत्तवे ।सूर्यां यो ब्रह्मा वेद स इद्वाधूयमर्हति ॥२९॥
tṛṣṭametatkaṭukamapāṣṭhavadviṣavan naitadattave |sūryāṃ yo brahmā veda sa idvādhūyamarhati ||29||
स इत्तत्स्योनं हरति ब्रह्मा वासः सुमङ्गलम् ।प्रायश्चित्तिं यो अध्येति येन जाया न रिष्यति ॥३०॥ {३}
sa ittatsyonaṃ harati brahmā vāsaḥ sumaṅgalam |prāyaścittiṃ yo adhyeti yena jāyā na riṣyati ||30|| {3}
युवं भगं सं भरतं समृद्धमृतं वदन्तावृतोद्येषु ।ब्रह्मणस्पते पतिमस्यै रोचय चारु संभलो वदतु वाचमेताम् ॥३१॥
yuvaṃ bhagaṃ saṃ bharataṃ samṛddhamṛtaṃ vadantāvṛtodyeṣu |brahmaṇaspate patimasyai rocaya cāru saṃbhalo vadatu vācametām ||31||
इहेदसाथ न परो गमाथेमं गावः प्रजया वर्धयाथ ।शुभं यतीरुस्रियाः सोमवर्चसो विश्वे देवाः क्रन्न् इह वो मनांसि ॥३२॥
ihedasātha na paro gamāthemaṃ gāvaḥ prajayā vardhayātha |śubhaṃ yatīrusriyāḥ somavarcaso viśve devāḥ krann iha vo manāṃsi ||32||
इमं गावः प्रजया सं विशाथायं देवानां न मिनाति भागम् ।अस्मै वः पूषा मरुतश्च सर्वे अस्मै वो धाता सविता सुवाति ॥३३॥
imaṃ gāvaḥ prajayā saṃ viśāthāyaṃ devānāṃ na mināti bhāgam |asmai vaḥ pūṣā marutaśca sarve asmai vo dhātā savitā suvāti ||33||
अनृक्षरा ऋजवः सन्तु पन्थानो येभिः सखायो यन्ति नो वरेयम् ।सं भगेन समर्यम्णा सं धाता सृजतु वर्चसा ॥३४॥
anṛkṣarā ṛjavaḥ santu panthāno yebhiḥ sakhāyo yanti no vareyam |saṃ bhagena samaryamṇā saṃ dhātā sṛjatu varcasā ||34||
यच्च वर्चो अक्षेषु सुरायां च यदाहितम् ।यद्गोष्वश्विना वर्चस्तेनेमां वर्चसावतम् ॥३५॥
yacca varco akṣeṣu surāyāṃ ca yadāhitam |yadgoṣvaśvinā varcastenemāṃ varcasāvatam ||35||
येन महानघ्न्या जघनमश्विना येन वा सुरा ।येनाक्षा अभ्यषिच्यन्त तेनेमां वर्चसावतम् ॥३६॥
yena mahānaghnyā jaghanamaśvinā yena vā surā |yenākṣā abhyaṣicyanta tenemāṃ varcasāvatam ||36||
यो अनिध्मो दीदयदप्स्वन्तर्यं विप्रास ईडते अध्वरेषु ।अपां नपान् मधुमतीरपो दा याभिरिन्द्रो वावृधे वीर्यावान् ॥३७॥
yo anidhmo dīdayadapsvantaryaṃ viprāsa īḍate adhvareṣu |apāṃ napān madhumatīrapo dā yābhirindro vāvṛdhe vīryāvān ||37||
इदमहं रुशन्तं ग्राभं तनूदूषिमपोहामि ।यो भद्रो रोचनस्तमुदचामि ॥३८॥
idamahaṃ ruśantaṃ grābhaṃ tanūdūṣimapohāmi |yo bhadro rocanastamudacāmi ||38||
आस्यै ब्राह्मणाः स्नपनीर्हरन्त्ववीरघ्नीरुदजन्त्वापः ।अर्यम्णो अग्निं पर्येतु पूषन् प्रतीक्षन्ते श्वशुरो देवरश्च ॥३९॥
āsyai brāhmaṇāḥ snapanīrharantvavīraghnīrudajantvāpaḥ |aryamṇo agniṃ paryetu pūṣan pratīkṣante śvaśuro devaraśca ||39||
शं ते हिरण्यं शमु सन्त्वापः शं मेथिर्भवतु शं युगस्य तर्द्म ।शं त आपः शतपवित्रा भवन्तु शमु पत्या तन्वं सं स्पृशस्व ॥४०॥ {४}
śaṃ te hiraṇyaṃ śamu santvāpaḥ śaṃ methirbhavatu śaṃ yugasya tardma |śaṃ ta āpaḥ śatapavitrā bhavantu śamu patyā tanvaṃ saṃ spṛśasva ||40|| {4}
खे रथस्य खेऽनसः खे युगस्य शतक्रतो ।अपालामिन्द्र त्रिष्पूत्वाकृणोः सूर्यत्वचम् ॥४१॥
khe rathasya khe'nasaḥ khe yugasya śatakrato |apālāmindra triṣpūtvākṛṇoḥ sūryatvacam ||41||
आशासाना सौमनसं प्रजां सौभाग्यं रयिम् ।पत्युरनुव्रता भूत्वा सं नह्यस्वामृताय कम् ॥४२॥
āśāsānā saumanasaṃ prajāṃ saubhāgyaṃ rayim |patyuranuvratā bhūtvā saṃ nahyasvāmṛtāya kam ||42||
यथा सिन्धुर्नदीनां साम्राज्यं सुषुवे वृषा ।एवा त्वं सम्राज्ञ्येधि पत्युरस्तं परेत्य ॥४३॥
yathā sindhurnadīnāṃ sāmrājyaṃ suṣuve vṛṣā |evā tvaṃ samrājñyedhi patyurastaṃ paretya ||43||
सम्राज्ञ्येधि श्वशुरेषु सम्राज्ञ्युत देवृषु ।ननान्दुः सम्राज्ञ्येधि सम्राज्ञ्युत श्वश्र्वाः ॥४४॥
samrājñyedhi śvaśureṣu samrājñyuta devṛṣu |nanānduḥ samrājñyedhi samrājñyuta śvaśrvāḥ ||44||
या अकृन्तन्न् अवयन् याश्च तत्निरे या देवीरन्तामभितोऽददन्त ।तास्त्वा जरसे सं व्ययन्त्वायुष्मतीदं परि धत्स्व वासः ॥४५॥
yā akṛntann avayan yāśca tatnire yā devīrantāmabhito'dadanta |tāstvā jarase saṃ vyayantvāyuṣmatīdaṃ pari dhatsva vāsaḥ ||45||
जीवं रुदन्ति वि नयन्त्यध्वरं दीर्घामनु प्रसितिं दीध्युर्नरः ।वामं पितृभ्यो य इदं समीरिरे मयः पतिभ्यो जनये परिष्वजे ॥४६॥
jīvaṃ rudanti vi nayantyadhvaraṃ dīrghāmanu prasitiṃ dīdhyurnaraḥ |vāmaṃ pitṛbhyo ya idaṃ samīrire mayaḥ patibhyo janaye pariṣvaje ||46||
स्योनं ध्रुवं प्रजायै धारयामि तेऽश्मानं देव्याः पृथिव्या उपस्थे ।तमा तिष्ठानुमाद्या सुवर्चा दीर्घं त आयुः सविता कृणोतु ॥४७॥
syonaṃ dhruvaṃ prajāyai dhārayāmi te'śmānaṃ devyāḥ pṛthivyā upasthe |tamā tiṣṭhānumādyā suvarcā dīrghaṃ ta āyuḥ savitā kṛṇotu ||47||
येनाग्निरस्या भूम्या हस्तं जग्राह दक्षिणम् ।तेन गृह्णामि ते हस्तं मा व्यथिष्ठा मया सह प्रजया च धनेन च ॥४८॥
yenāgnirasyā bhūmyā hastaṃ jagrāha dakṣiṇam |tena gṛhṇāmi te hastaṃ mā vyathiṣṭhā mayā saha prajayā ca dhanena ca ||48||
देवस्ते सविता हस्तं गृह्णातु सोमो राजा सुप्रजसं कृणोतु ।अग्निः सुभगां जतवेदाः पत्ये पत्नीं जरदष्टिं कृणोतु ॥४९॥
devaste savitā hastaṃ gṛhṇātu somo rājā suprajasaṃ kṛṇotu |agniḥ subhagāṃ jatavedāḥ patye patnīṃ jaradaṣṭiṃ kṛṇotu ||49||
गृह्णामि ते सौभगत्वाय हस्तं मया पत्या जरदष्टिर्यथासः ।भगो अर्यमा सविता पुरंधिर्मह्यं त्वादुर्गार्हपत्याय देवाः ॥५०॥ {५}
gṛhṇāmi te saubhagatvāya hastaṃ mayā patyā jaradaṣṭiryathāsaḥ |bhago aryamā savitā puraṃdhirmahyaṃ tvādurgārhapatyāya devāḥ ||50|| {5}
भगस्ते हस्तमग्रहीत्सविता हस्तमग्रहीत्।पत्नी त्वमसि धर्मणाहं गृहपतिस्तव ॥५१॥
bhagaste hastamagrahītsavitā hastamagrahīt|patnī tvamasi dharmaṇāhaṃ gṛhapatistava ||51||
ममेयमस्तु पोष्या मह्यं त्वादाद्बृहस्पतिः ।मया पत्या प्रजावति सं जीव शरदः शतम् ॥५२॥
mameyamastu poṣyā mahyaṃ tvādādbṛhaspatiḥ |mayā patyā prajāvati saṃ jīva śaradaḥ śatam ||52||
त्वष्टा वासो व्यदधाच्छुभे कं बृहस्पतेः प्रशिषा कवीनाम् ।तेनेमां नारीं सविता भगश्च सूर्यामिव परि धत्तां प्रजया ॥५३॥
tvaṣṭā vāso vyadadhācchubhe kaṃ bṛhaspateḥ praśiṣā kavīnām |tenemāṃ nārīṃ savitā bhagaśca sūryāmiva pari dhattāṃ prajayā ||53||
इन्द्राग्नी द्यावापृथिवी मातरिश्वा मित्रावरुणा भगो अश्विनोभा ।बृहस्पतिर्मरुतो ब्रह्म सोम इमां नारिं प्रजया वर्धयन्तु ॥५४॥
indrāgnī dyāvāpṛthivī mātariśvā mitrāvaruṇā bhago aśvinobhā |bṛhaspatirmaruto brahma soma imāṃ nāriṃ prajayā vardhayantu ||54||
बृहस्पतिः प्रथमः सूर्यायाः शीर्षे केशाँ अकल्पयत्।तेनेमामश्विना नारीं पत्ये सं शोभयामसि ॥५५॥
bṛhaspatiḥ prathamaḥ sūryāyāḥ śīrṣe keśāँ akalpayat|tenemāmaśvinā nārīṃ patye saṃ śobhayāmasi ||55||
इदं तद्रूपं यदवस्त योषा जायां जिज्ञासे मनसा चरन्तीम् ।तामन्वर्तिष्ये सखिभिर्नवग्वैः क इमान् विद्वान् वि चचर्त पाशान् ॥५६॥
idaṃ tadrūpaṃ yadavasta yoṣā jāyāṃ jijñāse manasā carantīm |tāmanvartiṣye sakhibhirnavagvaiḥ ka imān vidvān vi cacarta pāśān ||56||
अहं वि ष्यामि मयि रूपमस्या वेददित्पश्यन् मनसः कुलायम् ।न स्तेयमद्मि मनसोदमुच्ये स्वयं श्रथ्नानो वरुणस्य पाशान् ॥५७॥
ahaṃ vi ṣyāmi mayi rūpamasyā vedaditpaśyan manasaḥ kulāyam |na steyamadmi manasodamucye svayaṃ śrathnāno varuṇasya pāśān ||57||
प्र त्वा मुञ्चामि वरुणस्य पाशाद्येन त्वाबध्नात्सविता सुशेवाः ।उरुं लोकं सुगमत्र पन्थां कृणोमि तुभ्यं सहपत्न्यै वधु ॥५८॥
pra tvā muñcāmi varuṇasya pāśādyena tvābadhnātsavitā suśevāḥ |uruṃ lokaṃ sugamatra panthāṃ kṛṇomi tubhyaṃ sahapatnyai vadhu ||58||
उद्यच्छध्वमप रक्षो हनाथेमं नारीं सुकृते दधात ।धाता विपश्चित्पतिमस्यै विवेद भगो राजा पुर एतु प्रजानन् ॥५९॥
udyacchadhvamapa rakṣo hanāthemaṃ nārīṃ sukṛte dadhāta |dhātā vipaścitpatimasyai viveda bhago rājā pura etu prajānan ||59||
भगस्ततक्ष चतुरः पादान् भगस्ततक्ष चत्वार्युष्पलानि ।त्वष्टा पिपेश मध्यतोऽनु वर्ध्रान्त्सा नो अस्तु सुमङ्गली ॥६०॥
bhagastatakṣa caturaḥ pādān bhagastatakṣa catvāryuṣpalāni |tvaṣṭā pipeśa madhyato'nu vardhrāntsā no astu sumaṅgalī ||60||
सुकिंशुकं वहतुं विश्वरूपं हिरण्यवर्णं सुवृतं सुचक्रम् ।आ रोह सूर्ये अमृतस्य लोकं स्योनं पतिभ्यो वहतुं कृणु त्वम् ॥६१॥
sukiṃśukaṃ vahatuṃ viśvarūpaṃ hiraṇyavarṇaṃ suvṛtaṃ sucakram |ā roha sūrye amṛtasya lokaṃ syonaṃ patibhyo vahatuṃ kṛṇu tvam ||61||
अभ्रातृघ्नीं वरुणापशुघ्नीं बृहस्पते ।इन्द्रापतिघ्नीं पुत्रिणीमास्मभ्यं सवितर्वह ॥६२॥
abhrātṛghnīṃ varuṇāpaśughnīṃ bṛhaspate |indrāpatighnīṃ putriṇīmāsmabhyaṃ savitarvaha ||62||
मा हिंसिष्टं कुमार्यं स्थूणे देवकृते पथि ।शालाया देव्या द्वारं स्योनं कृण्मो वधूपथम् ॥६३॥
mā hiṃsiṣṭaṃ kumāryaṃ sthūṇe devakṛte pathi |śālāyā devyā dvāraṃ syonaṃ kṛṇmo vadhūpatham ||63||
ब्रह्मापरं युज्यतां ब्रह्म पूर्वं ब्रह्मान्ततो मध्यतो ब्रह्म सर्वतः ।अनाव्याधां देवपुरां प्रपद्य शिवा स्योना पतिलोके वि राज ॥६४॥ {६}
brahmāparaṃ yujyatāṃ brahma pūrvaṃ brahmāntato madhyato brahma sarvataḥ |anāvyādhāṃ devapurāṃ prapadya śivā syonā patiloke vi rāja ||64|| {6}