Gyaandweep | Atharva Veda , Kanda 20, Sukta 127

इदं जना उप श्रुत नराशंस स्तविष्यते ।षष्टिं सहस्रा नवतिं च कौरम आ रुशमेषु दद्महे ॥१॥

idaṃ janā upa śruta narāśaṃsa staviṣyate |ṣaṣṭiṃ sahasrā navatiṃ ca kaurama ā ruśameṣu dadmahe ||1||

उष्ट्रा यस्य प्रवाहणो वधूमन्तो द्विर्दश ।वर्ष्मा रथस्य नि जिहीडते दिव ईषमाणा उपस्पृशः ॥२॥

uṣṭrā yasya pravāhaṇo vadhūmanto dvirdaśa |varṣmā rathasya ni jihīḍate diva īṣamāṇā upaspṛśaḥ ||2||

एष इषाय मामहे शतं निष्कान् दश स्रजः ।त्रीणि शतान्यर्वतां सहस्रा दश गोनाम् ॥३॥

eṣa iṣāya māmahe śataṃ niṣkān daśa srajaḥ |trīṇi śatānyarvatāṃ sahasrā daśa gonām ||3||

वच्यस्व रेभ वच्यस्व वृक्षे न पक्वे शकुनः ।नष्टे जिह्वा चर्चरीति क्षुरो न भुरिजोरिव ॥४॥

vacyasva rebha vacyasva vṛkṣe na pakve śakunaḥ |naṣṭe jihvā carcarīti kṣuro na bhurijoriva ||4||

प्र रेभासो मनीषा वृषा गाव इवेरते ।अमोतपुत्रका एषाममोत गा इवासते ॥५॥

pra rebhāso manīṣā vṛṣā gāva iverate |amotaputrakā eṣāmamota gā ivāsate ||5||

प्र रेभ धीं भरस्व गोविदं वसुविदम् ।देवत्रेमां वाचं स्रीणीहीषुर्नावीरस्तारम् ॥६॥

pra rebha dhīṃ bharasva govidaṃ vasuvidam |devatremāṃ vācaṃ srīṇīhīṣurnāvīrastāram ||6||

राज्ञो विश्वजनीनस्य यो देवोमर्त्यामति ।वैश्वानरस्य सुष्टुतिमा सुनोता परिक्षितः ॥७॥

rājño viśvajanīnasya yo devomartyāmati |vaiśvānarasya suṣṭutimā sunotā parikṣitaḥ ||7||

परिछिन्नः क्षेममकरोत्तम आसनमाचरन् ।कुलायन् कृण्वन् कौरव्यः पतिर्वदति जायया ॥८॥

parichinnaḥ kṣemamakarottama āsanamācaran |kulāyan kṛṇvan kauravyaḥ patirvadati jāyayā ||8||

कतरत्त आ हराणि दधि मन्थां परि श्रुतम् ।जायाः पतिं वि पृच्छति राष्ट्रे राज्ञः परिक्षितः ॥९॥

kataratta ā harāṇi dadhi manthāṃ pari śrutam |jāyāḥ patiṃ vi pṛcchati rāṣṭre rājñaḥ parikṣitaḥ ||9||

अभीवस्वः प्र जिहीते यवः पक्वः पथो बिलम् ।जनः स भद्रमेधति राष्ट्रे राज्ञः परिक्षितः ॥१०॥

abhīvasvaḥ pra jihīte yavaḥ pakvaḥ patho bilam |janaḥ sa bhadramedhati rāṣṭre rājñaḥ parikṣitaḥ ||10||

इन्द्रः कारुमबूबुधदुत्तिष्ठ वि चरा जनम् ।ममेदुग्रस्य चर्कृधि सर्व इत्ते पृणादरिः ॥११॥

indraḥ kārumabūbudhaduttiṣṭha vi carā janam |mamedugrasya carkṛdhi sarva itte pṛṇādariḥ ||11||

इह गावः प्र जायध्वमिहाश्वा इह पूरुषाः ।इहो सहस्रदक्षिणोपि पूषा नि षीदति ॥१२॥

iha gāvaḥ pra jāyadhvamihāśvā iha pūruṣāḥ |iho sahasradakṣiṇopi pūṣā ni ṣīdati ||12||

नेमा इन्द्र गावो रिषन् मो आसां गोप रीरिषत्।मासाममित्रयुर्जन इन्द्र मा स्तेन ईशत ॥१३॥

nemā indra gāvo riṣan mo āsāṃ gopa rīriṣat|māsāmamitrayurjana indra mā stena īśata ||13||

उप नो न रमसि सूक्तेन वचसा वयं भद्रेण वचसा वयम् ।वनादधिध्वनो गिरो न रिष्येम कदा चन ॥१४॥

upa no na ramasi sūktena vacasā vayaṃ bhadreṇa vacasā vayam |vanādadhidhvano giro na riṣyema kadā cana ||14||

Languages