Gyaandweep | Atharva Veda , Kanda 20, Sukta 128

यः सभेयो विदथ्यः सुत्वा यज्वाथ पूरुषः ।सूर्यं चामू रिशादसस्तद्देवाः प्रागकल्पयन् ॥१॥

yaḥ sabheyo vidathyaḥ sutvā yajvātha pūruṣaḥ |sūryaṃ cāmū riśādasastaddevāḥ prāgakalpayan ||1||

यो जाम्या अप्रथयस्तद्यत्सखायं दुधूर्षति ।ज्येष्ठो यदप्रचेतास्तदाहुरधरागिति ॥२॥

yo jāmyā aprathayastadyatsakhāyaṃ dudhūrṣati |jyeṣṭho yadapracetāstadāhuradharāgiti ||2||

यद्भद्रस्य पुरुषस्य पुत्रो भवति दाधृषिः ।तद्विप्रो अब्रवीदु तद्गन्धर्वः काम्यं वचः ॥३॥

yadbhadrasya puruṣasya putro bhavati dādhṛṣiḥ |tadvipro abravīdu tadgandharvaḥ kāmyaṃ vacaḥ ||3||

यश्च पणि रघुजिष्ठ्यो यश्च देवामदाशुरिः ।धीराणां शश्वतामहं तदपागिति शुश्रुम ॥४॥

yaśca paṇi raghujiṣṭhyo yaśca devāmadāśuriḥ |dhīrāṇāṃ śaśvatāmahaṃ tadapāgiti śuśruma ||4||

ये च देवा अयजन्ताथो ये च पराददिः ।सूर्यो दिवमिव गत्वाय मघवा नो वि रप्शते ॥५॥

ye ca devā ayajantātho ye ca parādadiḥ |sūryo divamiva gatvāya maghavā no vi rapśate ||5||

योऽनाक्ताक्षो अनभ्यक्तो अमणिवो अहिरण्यवः ।अब्रह्मा ब्रह्मणः पुत्रस्तोता कल्पेषु संमिता ॥६॥

yo'nāktākṣo anabhyakto amaṇivo ahiraṇyavaḥ |abrahmā brahmaṇaḥ putrastotā kalpeṣu saṃmitā ||6||

य आक्ताक्षः सुभ्यक्तः सुमणिः सुहिरण्यवः ।सुब्रह्मा ब्रह्मणः पुत्रस्तोता कल्पेषु संमिता ॥७॥

ya āktākṣaḥ subhyaktaḥ sumaṇiḥ suhiraṇyavaḥ |subrahmā brahmaṇaḥ putrastotā kalpeṣu saṃmitā ||7||

प्रपाणा च वेशन्ता रेवामप्रतिदिश्ययः ।अयभ्या कन्या कल्याणी तोता कल्पेषु संमिता ॥८॥

prapāṇā ca veśantā revāmapratidiśyayaḥ |ayabhyā kanyā kalyāṇī totā kalpeṣu saṃmitā ||8||

सुप्रपाणा च वेशन्ता रेवान्त्सुप्रतिदिश्ययः ।सुयभ्या कन्या कल्याणी तोता कल्पेषु संमिता ॥९॥

suprapāṇā ca veśantā revāntsupratidiśyayaḥ |suyabhyā kanyā kalyāṇī totā kalpeṣu saṃmitā ||9||

परिवृक्ता च महिषी स्वस्त्या च युधिं गमः ।अनाशुरश्चायामी तोता कल्पेषु संमिता ॥१०॥

parivṛktā ca mahiṣī svastyā ca yudhiṃ gamaḥ |anāśuraścāyāmī totā kalpeṣu saṃmitā ||10||

वावाता च महिषी स्वस्त्या च युधिं गमः ।श्वाशुरश्चायामी तोता कल्पेषु संमिता ॥११॥

vāvātā ca mahiṣī svastyā ca yudhiṃ gamaḥ |śvāśuraścāyāmī totā kalpeṣu saṃmitā ||11||

यदिन्द्रादो दाशराज्ञे मानुषं वि गाहथाः ।विरूपः सर्वस्मा आसीत्सह यक्षाय कल्पते ॥१२॥

yadindrādo dāśarājñe mānuṣaṃ vi gāhathāḥ |virūpaḥ sarvasmā āsītsaha yakṣāya kalpate ||12||

त्वं वृषाक्षुं मघवन्न् अम्रं मर्याकरो रविः ।त्वं रौहिणं व्यास्यो वि वृत्रस्याभिनच्छिरः ॥१३॥

tvaṃ vṛṣākṣuṃ maghavann amraṃ maryākaro raviḥ |tvaṃ rauhiṇaṃ vyāsyo vi vṛtrasyābhinacchiraḥ ||13||

यः पर्वतान् व्यदधाद्यो अपो व्यगाहथाः ।इन्द्रो यो वृत्रहान्महं तस्मादिन्द्र नमोऽस्तु ते ॥१४॥

yaḥ parvatān vyadadhādyo apo vyagāhathāḥ |indro yo vṛtrahānmahaṃ tasmādindra namo'stu te ||14||

पृष्ठं धावन्तं हर्योरौच्चैः श्रवसमब्रुवन् ।स्वस्त्यश्व जैत्रायेन्द्रमा वह सुस्रजम् ॥१५॥

pṛṣṭhaṃ dhāvantaṃ haryorauccaiḥ śravasamabruvan |svastyaśva jaitrāyendramā vaha susrajam ||15||

ये त्वा श्वेता अजैश्रवसो हार्यो युञ्जन्ति दक्षिणम् ।पूर्वा नमस्य देवानां बिभ्रदिन्द्र महीयते ॥१६॥

ye tvā śvetā ajaiśravaso hāryo yuñjanti dakṣiṇam |pūrvā namasya devānāṃ bibhradindra mahīyate ||16||

Languages