Gyaandweep | Atharva Veda , Kanda 4, Sukta 36

तान्त्सत्यौजाः प्र दहत्वग्निर्वैश्वानरो वृषा ।यो नो दुरस्याद्दिप्साच्चाथो यो नो अरातियात्॥१॥

tāntsatyaujāḥ pra dahatvagnirvaiśvānaro vṛṣā |yo no durasyāddipsāccātho yo no arātiyāt||1||

यो नो दिप्साददिप्सतो दिप्सतो यश्च दिप्सति ।वैश्वानरस्य दंष्ट्रयोरग्नेरपि दधामि तम् ॥२॥

yo no dipsādadipsato dipsato yaśca dipsati |vaiśvānarasya daṃṣṭrayoragnerapi dadhāmi tam ||2||

य आगरे मृगयन्ते प्रतिक्रोशेऽमावास्ये ।क्रव्यादो अन्यान् दिप्सतः सर्वांस्तान्त्सहसा सहे ॥३॥

ya āgare mṛgayante pratikrośe'māvāsye |kravyādo anyān dipsataḥ sarvāṃstāntsahasā sahe ||3||

सहे पिशाचान्त्सहसैषां द्रविणं ददे ।सर्वान् दुरस्यतो हन्मि सं म आकूतिर्ऋध्यताम् ॥४॥

sahe piśācāntsahasaiṣāṃ draviṇaṃ dade |sarvān durasyato hanmi saṃ ma ākūtirṛdhyatām ||4||

ये देवास्तेन हासन्ते सूर्येण मिमते जवम् ।नदीषु पर्वतेषु ये सं तैः पशुभिर्विदे ॥५॥

ye devāstena hāsante sūryeṇa mimate javam |nadīṣu parvateṣu ye saṃ taiḥ paśubhirvide ||5||

तपनो अस्मि पिशाचानां व्याघ्रो गोमतामिव ।श्वानः सिंहमिव दृष्ट्वा ते न विन्दन्ते न्यञ्चनम् ॥६॥

tapano asmi piśācānāṃ vyāghro gomatāmiva |śvānaḥ siṃhamiva dṛṣṭvā te na vindante nyañcanam ||6||

न पिशाचैः सं शक्नोमि न स्तेनैः न वनर्गुभिः ।पिशाचास्तस्मान् नश्यन्ति यमहं ग्राममाविशे ॥७॥

na piśācaiḥ saṃ śaknomi na stenaiḥ na vanargubhiḥ |piśācāstasmān naśyanti yamahaṃ grāmamāviśe ||7||

यं ग्राममाविशत इदमुग्रं सहो मम ।पिशाचास्तस्मान् नश्यन्ति न पापमुप जानते ॥८॥

yaṃ grāmamāviśata idamugraṃ saho mama |piśācāstasmān naśyanti na pāpamupa jānate ||8||

ये मा क्रोधयन्ति लपिता हस्तिनं मशका इव ।तान् अहं मन्ये दुर्हितान् जने अल्पशयून् इव ॥९॥

ye mā krodhayanti lapitā hastinaṃ maśakā iva |tān ahaṃ manye durhitān jane alpaśayūn iva ||9||

अभि तं निर्ऋतिर्धत्तामश्वमिव अश्वाभिधान्या ।मल्वो यो मह्यं क्रुध्यति स उ पाशान् न मुच्यते ॥१०॥

abhi taṃ nirṛtirdhattāmaśvamiva aśvābhidhānyā |malvo yo mahyaṃ krudhyati sa u pāśān na mucyate ||10||

Languages