तेऽवदन् प्रथमा ब्रह्मकिल्बिषेऽकूपारः सलिलो मातरिश्वा ।वीडुहरास्तप उग्रं मयोभूरापो देवीः प्रथमजा ऋतस्य ॥१॥
te'vadan prathamā brahmakilbiṣe'kūpāraḥ salilo mātariśvā |vīḍuharāstapa ugraṃ mayobhūrāpo devīḥ prathamajā ṛtasya ||1||
सोमो राजा प्रथमो ब्रह्मजायां पुनः प्रायच्छदहृणीयमानः ।अन्वर्तिता वरुणो मित्र आसीदग्निर्होता हस्तगृह्या निनाय ॥२॥
somo rājā prathamo brahmajāyāṃ punaḥ prāyacchadahṛṇīyamānaḥ |anvartitā varuṇo mitra āsīdagnirhotā hastagṛhyā nināya ||2||
हस्तेनैव ग्राह्य आधिरस्या ब्रह्मजायेति चेदवोचत्।न दूताय प्रहेया तस्थ एषा तथा राष्ट्रं गुपितं क्षत्रियस्य ॥३॥
hastenaiva grāhya ādhirasyā brahmajāyeti cedavocat|na dūtāya praheyā tastha eṣā tathā rāṣṭraṃ gupitaṃ kṣatriyasya ||3||
यामाहुस्तारकैषा विकेशीति दुच्छुनां ग्राममवपद्यमानाम् ।सा ब्रह्मजाया वि दुनोति राष्ट्रं यत्र प्रापादि शश उल्कुषीमान् ॥४॥
yāmāhustārakaiṣā vikeśīti ducchunāṃ grāmamavapadyamānām |sā brahmajāyā vi dunoti rāṣṭraṃ yatra prāpādi śaśa ulkuṣīmān ||4||
ब्रह्मचारी चरति वेविषद्विषः स देवानां भवत्येकमङ्गम् ।तेन जायामन्वविन्दद्बृहस्पतिः सोमेन नीतां जुह्वं न देवाः ॥५॥
brahmacārī carati veviṣadviṣaḥ sa devānāṃ bhavatyekamaṅgam |tena jāyāmanvavindadbṛhaspatiḥ somena nītāṃ juhvaṃ na devāḥ ||5||
देवा वा एतस्यामवदन्त पूर्वे सप्तऋषयस्तपसा ये निषेदुः ।भीमा जाया ब्राह्मणस्यापनीता दुर्धां दधाति परमे व्योमन् ॥६॥
devā vā etasyāmavadanta pūrve saptaṛṣayastapasā ye niṣeduḥ |bhīmā jāyā brāhmaṇasyāpanītā durdhāṃ dadhāti parame vyoman ||6||
ये गर्भा अवपद्यन्ते जगद्यच्चापलुप्यते ।वीरा ये तृह्यन्ते मिथो ब्रह्मजाया हिनस्ति तान् ॥७॥
ye garbhā avapadyante jagadyaccāpalupyate |vīrā ye tṛhyante mitho brahmajāyā hinasti tān ||7||
उत यत्पतयो दश स्त्रियाः पूर्वे अब्राह्मणाः ।ब्रह्मा चेद्धस्तमग्रहीत्स एव पतिरेकधा ॥८॥
uta yatpatayo daśa striyāḥ pūrve abrāhmaṇāḥ |brahmā ceddhastamagrahītsa eva patirekadhā ||8||
ब्राह्मण एव पतिर्न राजन्यो न वैश्यः ।तत्सूर्यः प्रब्रुवन्न् एति पञ्चभ्यो मानवेभ्यः ॥९॥
brāhmaṇa eva patirna rājanyo na vaiśyaḥ |tatsūryaḥ prabruvann eti pañcabhyo mānavebhyaḥ ||9||
पुनर्वै देवा अददुः पुनर्मनुष्या अददुः ।राजानः सत्यं गृह्णाना ब्रह्मजायां पुनर्ददुः ॥१०॥
punarvai devā adaduḥ punarmanuṣyā adaduḥ |rājānaḥ satyaṃ gṛhṇānā brahmajāyāṃ punardaduḥ ||10||
पुनर्दाय ब्रह्मजायां कृत्वा देवैर्निकिल्बिषम् ।ऊर्जं पृथिव्या भक्त्वोरुगायमुपासते ॥११॥
punardāya brahmajāyāṃ kṛtvā devairnikilbiṣam |ūrjaṃ pṛthivyā bhaktvorugāyamupāsate ||11||
नास्य जाया शतवाही कल्याणी तल्पमा शये ।यस्मिन् राष्ट्रे निरुध्यते ब्रह्मजायाचित्त्या ॥१२॥
nāsya jāyā śatavāhī kalyāṇī talpamā śaye |yasmin rāṣṭre nirudhyate brahmajāyācittyā ||12||
न विकर्णः पृथुशिरास्तस्मिन् वेश्मनि जायते ।यस्मिन् राष्ट्रे निरुध्यते ब्रह्मजायाचित्त्या ॥१३॥
na vikarṇaḥ pṛthuśirāstasmin veśmani jāyate |yasmin rāṣṭre nirudhyate brahmajāyācittyā ||13||
नास्य क्षत्ता निष्कग्रीवः सूनानामेत्यग्रतः ।यस्मिन् राष्ट्रे निरुध्यते ब्रह्मजायाचित्त्या ॥१४॥
nāsya kṣattā niṣkagrīvaḥ sūnānāmetyagrataḥ |yasmin rāṣṭre nirudhyate brahmajāyācittyā ||14||
नास्य श्वेतः कृष्णकर्णो धुरि युक्तो महीयते ।यस्मिन् राष्ट्रे निरुध्यते ब्रह्मजायाचित्त्या ॥१५॥
nāsya śvetaḥ kṛṣṇakarṇo dhuri yukto mahīyate |yasmin rāṣṭre nirudhyate brahmajāyācittyā ||15||
नास्य क्षेत्रे पुष्करिणी नाण्डीकं जायते बिसम् ।यस्मिन् राष्ट्रे निरुध्यते ब्रह्मजायाचित्त्या ॥१६॥
nāsya kṣetre puṣkariṇī nāṇḍīkaṃ jāyate bisam |yasmin rāṣṭre nirudhyate brahmajāyācittyā ||16||
नास्मै पृश्निं वि दुहन्ति येऽस्या दोहमुपासते ।यस्मिन् राष्ट्रे निरुध्यते ब्रह्मजायाचित्त्या ॥१७॥
nāsmai pṛśniṃ vi duhanti ye'syā dohamupāsate |yasmin rāṣṭre nirudhyate brahmajāyācittyā ||17||
नास्य धेनुः कल्याणी नानड्वान्त्सहते धुरम् ।विजानिर्यत्र ब्रह्मणो रात्रिं वसति पापया ॥१८॥
nāsya dhenuḥ kalyāṇī nānaḍvāntsahate dhuram |vijāniryatra brahmaṇo rātriṃ vasati pāpayā ||18||