ऊर्ध्वा अस्य समिधो भवन्त्यूर्ध्वा शुक्रा शोचीष्यग्नेः ।द्युमत्तमा सुप्रतीकः ससूनुस्तनूनपादसुरो भूरिपाणिः ॥१॥
ūrdhvā asya samidho bhavantyūrdhvā śukrā śocīṣyagneḥ |dyumattamā supratīkaḥ sasūnustanūnapādasuro bhūripāṇiḥ ||1||
देवो देवेषु देवः पथो अनक्ति मध्वा घृतेन ॥२॥
devo deveṣu devaḥ patho anakti madhvā ghṛtena ||2||
मध्वा यज्ञं नक्षति प्रैणानो नराशंसो अग्निः सुकृद्देवः सविता विश्ववारः ॥३॥
madhvā yajñaṃ nakṣati praiṇāno narāśaṃso agniḥ sukṛddevaḥ savitā viśvavāraḥ ||3||
अछायमेति शवसा घृता चिदीदानो वह्निर्नमसा ॥४॥
achāyameti śavasā ghṛtā cidīdāno vahnirnamasā ||4||
अग्निः स्रुचो अध्वरेषु प्रयक्षु स यक्षदस्य महिमानमग्नेः ॥५॥
agniḥ sruco adhvareṣu prayakṣu sa yakṣadasya mahimānamagneḥ ||5||
तरी मन्द्रासु प्रयक्षु वसवश्चातिष्ठन् वसुधातरश्च ॥६॥
tarī mandrāsu prayakṣu vasavaścātiṣṭhan vasudhātaraśca ||6||
द्वारो देवीरन्वस्य विश्वे व्रतं रक्षन्ति विश्वहा ॥७॥
dvāro devīranvasya viśve vrataṃ rakṣanti viśvahā ||7||
उरुव्यचसाग्नेर्धाम्ना पत्यमाने ।आ सुष्वयन्ती यजते उपाके उषासानक्तेमं यज्ञमवतामध्वरं नः ॥८॥
uruvyacasāgnerdhāmnā patyamāne |ā suṣvayantī yajate upāke uṣāsānaktemaṃ yajñamavatāmadhvaraṃ naḥ ||8||
दैवा होतार ऊर्ध्वमध्वरं नोऽग्नेर्जिह्वयाभि गृनत गृनता नः स्विष्टये ।तिस्रो देवीर्बर्हिरेदं सदन्तामिडा सरस्वती मही भारती गृणाना ॥९॥
daivā hotāra ūrdhvamadhvaraṃ no'gnerjihvayābhi gṛnata gṛnatā naḥ sviṣṭaye |tisro devīrbarhiredaṃ sadantāmiḍā sarasvatī mahī bhāratī gṛṇānā ||9||
तन् नस्तुरीपमद्भुतं पुरुक्षु ।देव त्वष्टा रायस्पोषं वि ष्य नाभिमस्य ॥१०॥
tan nasturīpamadbhutaṃ purukṣu |deva tvaṣṭā rāyaspoṣaṃ vi ṣya nābhimasya ||10||
वनस्पतेऽव सृजा रराणः ।त्मना देवेभ्यो अग्निर्हव्यं शमिता स्वदयतु ॥११॥
vanaspate'va sṛjā rarāṇaḥ |tmanā devebhyo agnirhavyaṃ śamitā svadayatu ||11||
अग्ने स्वाहा कृणुहि जातवेदः ।इन्द्राय यज्ञं विश्वे देवा हविरिदं जुषन्ताम् ॥१२॥
agne svāhā kṛṇuhi jātavedaḥ |indrāya yajñaṃ viśve devā haviridaṃ juṣantām ||12||