ममाग्ने वर्चो विहवेष्वस्तु वयं त्वेन्धानास्तन्वं पुषेम ।मह्यं नमन्तां प्रदिशश्चतस्रस्त्वयाध्यक्षेण पृतना जयेम ॥१॥
mamāgne varco vihaveṣvastu vayaṃ tvendhānāstanvaṃ puṣema |mahyaṃ namantāṃ pradiśaścatasrastvayādhyakṣeṇa pṛtanā jayema ||1||
अग्ने मन्युं प्रतिनुदन् परेषां त्वं नो गोपाः परि पाहि विश्वतः ।अपाञ्चो यन्तु निवता दुरस्यवोऽमैषां चित्तं प्रबुधां वि नेशत्॥२॥
agne manyuṃ pratinudan pareṣāṃ tvaṃ no gopāḥ pari pāhi viśvataḥ |apāñco yantu nivatā durasyavo'maiṣāṃ cittaṃ prabudhāṃ vi neśat||2||
मम देवा विहवे सन्तु सर्व इन्द्रवन्तो मरुतो विष्णुरग्निः ।ममान्तरिक्षमुरुलोकमस्तु मह्यं वातः पवतां कामायास्मै ॥३॥
mama devā vihave santu sarva indravanto maruto viṣṇuragniḥ |mamāntarikṣamurulokamastu mahyaṃ vātaḥ pavatāṃ kāmāyāsmai ||3||
मह्यं यजन्तां मम यानीष्टाकूतिः सत्या मनसो मे अस्तु ।एनो मा नि गां कतमच्चनाहं विश्वे देवा अभि रक्षन्तु मेह ॥४॥
mahyaṃ yajantāṃ mama yānīṣṭākūtiḥ satyā manaso me astu |eno mā ni gāṃ katamaccanāhaṃ viśve devā abhi rakṣantu meha ||4||
मयि देवा द्रविणमा यजन्तां मयि आशीरस्तु मयि देवहूतिः ।दैवाः होतारः सनिषन् न एतदरिष्टाः स्याम तन्वा सुवीराः ॥५॥
mayi devā draviṇamā yajantāṃ mayi āśīrastu mayi devahūtiḥ |daivāḥ hotāraḥ saniṣan na etadariṣṭāḥ syāma tanvā suvīrāḥ ||5||
दैवीः षडुर्वीरुरु नः कृणोत विश्वे देवास इह मादयध्वम् ।मा नो विददभिभा मो अशस्तिर्मा नो विदद्वृजिना द्वेष्या या ॥६॥
daivīḥ ṣaḍurvīruru naḥ kṛṇota viśve devāsa iha mādayadhvam |mā no vidadabhibhā mo aśastirmā no vidadvṛjinā dveṣyā yā ||6||
तिस्रो देवीर्महि नः शर्म यच्छत प्रजायै नस्तन्वे यच्च पुष्टम् ।मा हास्महि प्रजया मा तनूभिर्मा रधाम द्विषते सोम राजन् ॥७॥
tisro devīrmahi naḥ śarma yacchata prajāyai nastanve yacca puṣṭam |mā hāsmahi prajayā mā tanūbhirmā radhāma dviṣate soma rājan ||7||
उरुव्यचा नो महिषः शर्म यच्छत्वस्मिन् हवे पुरुहूतः पुरुक्षु ।स नः प्रजायै हर्यश्व मृडेन्द्र मा नो रीरिषो मा परा दाः ॥८॥
uruvyacā no mahiṣaḥ śarma yacchatvasmin have puruhūtaḥ purukṣu |sa naḥ prajāyai haryaśva mṛḍendra mā no rīriṣo mā parā dāḥ ||8||
धाता विधाता भुवनस्य यस्पतिर्देवः सविताभिमातिषाहः ।आदित्या रुद्रा अश्विनोभा देवाः पान्तु यजमानं निर्ऋथात्॥९॥
dhātā vidhātā bhuvanasya yaspatirdevaḥ savitābhimātiṣāhaḥ |ādityā rudrā aśvinobhā devāḥ pāntu yajamānaṃ nirṛthāt||9||
ये नः सपत्ना अप ते भवन्त्विन्द्राग्निभ्यामव बाधामह एनान् ।आदित्या रुद्रा उपरिस्पृशो नो उग्रं चेत्तारमधिराजमक्रत ॥१०॥
ye naḥ sapatnā apa te bhavantvindrāgnibhyāmava bādhāmaha enān |ādityā rudrā uparispṛśo no ugraṃ cettāramadhirājamakrata ||10||
अर्वाञ्चमिन्द्रममुतो हवामहे यो गोजिद्धनजिदश्वजिद्यः ।इमं नो यज्ञं विहवे शृणोत्वस्माकमभूर्हर्यश्व मेदी ॥११॥
arvāñcamindramamuto havāmahe yo gojiddhanajidaśvajidyaḥ |imaṃ no yajñaṃ vihave śṛṇotvasmākamabhūrharyaśva medī ||11||