Jñānadvīpa | Atharva Veda , Kanda 7, Sukta 56

तिरश्चिराजेरसितात्पृदाकोः परि संभृतम् ।तत्कङ्कपर्वणो विषमियं वीरुदनीनशत्॥१॥

tiraścirājerasitātpṛdākoḥ pari saṃbhṛtam |tatkaṅkaparvaṇo viṣamiyaṃ vīrudanīnaśat||1||

इयं वीरुन् मधुजाता मधुश्चुन् मधुला मधूः ।सा विह्रुतस्य भेषज्यथो मशकजम्भनी ॥२॥

iyaṃ vīrun madhujātā madhuścun madhulā madhūḥ |sā vihrutasya bheṣajyatho maśakajambhanī ||2||

यतो दष्टं यतो धीतं ततस्ते निर्ह्वयामसि ।अर्भस्य तृप्रदंशिनो मशकस्यारसं विषम् ॥३॥

yato daṣṭaṃ yato dhītaṃ tataste nirhvayāmasi |arbhasya tṛpradaṃśino maśakasyārasaṃ viṣam ||3||

अयं यो वक्रो विपरुर्व्यङ्गो मुखानि वक्रा वृजिना कृणोषि ।तानि त्वं ब्रह्मणस्पते इषीकामिव सं नमः ॥४॥

ayaṃ yo vakro viparurvyaṅgo mukhāni vakrā vṛjinā kṛṇoṣi |tāni tvaṃ brahmaṇaspate iṣīkāmiva saṃ namaḥ ||4||

अरसस्य शर्कोटस्य नीचीनस्योपसर्पतः ।विषं ह्यस्यादिष्यथो एनमजीजभम् ॥५॥

arasasya śarkoṭasya nīcīnasyopasarpataḥ |viṣaṃ hyasyādiṣyatho enamajījabham ||5||

न ते बाह्वोर्बलमस्ति न शीर्षे नोत मध्यतः ।अथ किं पापयाऽमुया पुछे बिभर्ष्यर्भकम् ॥६॥

na te bāhvorbalamasti na śīrṣe nota madhyataḥ |atha kiṃ pāpayā'muyā puche bibharṣyarbhakam ||6||

अदन्ति त्वा पिपीलिका वि वृश्चन्ति मयूर्यः ।सर्वे भल ब्रवाथ शार्कोटमरसं विषम् ॥७॥

adanti tvā pipīlikā vi vṛścanti mayūryaḥ |sarve bhala bravātha śārkoṭamarasaṃ viṣam ||7||

य उभाभ्यां प्रहरसि पुछेन चास्येन च ।आस्ये न ते विषं किमु ते पुच्छधावसत्॥८॥

ya ubhābhyāṃ praharasi puchena cāsyena ca |āsye na te viṣaṃ kimu te pucchadhāvasat||8||

Languages