Gyaandweep | Mahabharatam - आदि पर्व

सूत उवाच॥

एलापत्रस्य तु वचः श्रुत्वा नागा द्विजोत्तम । सर्वे प्रहृष्टमनसः साधु साध्वित्यपूजयन् ॥१॥

elāpatrasya tu vacaḥ śrutvā nāgā dvijottama |sarve prahṛṣṭamanasaḥ sādhu sādhvityapūjayan ||1||

ततः प्रभृति तां कन्यां वासुकिः पर्यरक्षत । जरत्कारुं स्वसारं वै परं हर्षमवाप च ॥२॥

tataḥ prabhṛti tāṃ kanyāṃ vāsukiḥ paryarakṣata |jaratkāruṃ svasāraṃ vai paraṃ harṣamavāpa ca ||2||

ततो नातिमहान्कालः समतीत इवाभवत् । अथ देवासुराः सर्वे ममन्थुर्वरुणालयम् ॥३॥

tato nātimahānkālaḥ samatīta ivābhavat |atha devāsurāḥ sarve mamanthurvaruṇālayam ||3||

तत्र नेत्रमभून्नागो वासुकिर्बलिनां वरः । समाप्यैव च तत्कर्म पितामहमुपागमन् ॥४॥

tatra netramabhūnnāgo vāsukirbalināṃ varaḥ |samāpyaiva ca tatkarma pitāmahamupāgaman ||4||

देवा वासुकिना सार्धं पितामहमथाब्रुवन् । भगवञ्शापभीतोऽयं वासुकिस्तप्यते भृशम् ॥५॥

devā vāsukinā sārdhaṃ pitāmahamathābruvan |bhagavañśāpabhīto'yaṃ vāsukistapyate bhṛśam ||5||

तस्येदं मानसं शल्यं समुद्धर्तुं त्वमर्हसि । जनन्याः शापजं देव ज्ञातीनां हितकाङ्क्षिणः ॥६॥

tasyedaṃ mānasaṃ śalyaṃ samuddhartuṃ tvamarhasi |jananyāḥ śāpajaṃ deva jñātīnāṃ hitakāṅkṣiṇaḥ ||6||

हितो ह्ययं सदास्माकं प्रियकारी च नागराट् । कुरु प्रसादं देवेश शमयास्य मनोज्वरम् ॥७॥

hito hyayaṃ sadāsmākaṃ priyakārī ca nāgarāṭ |kuru prasādaṃ deveśa śamayāsya manojvaram ||7||

ब्रह्मोवाच॥

मयैवैतद्वितीर्णं वै वचनं मनसामराः । एलापत्रेण नागेन यदस्याभिहितं पुरा ॥८॥

mayaivaitadvitīrṇaṃ vai vacanaṃ manasāmarāḥ |elāpatreṇa nāgena yadasyābhihitaṃ purā ||8||

तत्करोत्वेष नागेन्द्रः प्राप्तकालं वचस्तथा । विनशिष्यन्ति ये पापा न तु ये धर्मचारिणः ॥९॥

tatkarotveṣa nāgendraḥ prāptakālaṃ vacastathā |vinaśiṣyanti ye pāpā na tu ye dharmacāriṇaḥ ||9||

उत्पन्नः स जरत्कारुस्तपस्युग्रे रतो द्विजः । तस्यैष भगिनीं काले जरत्कारुं प्रयच्छतु ॥१०॥

utpannaḥ sa jaratkārustapasyugre rato dvijaḥ |tasyaiṣa bhaginīṃ kāle jaratkāruṃ prayacchatu ||10||

यदेलापत्रेण वचस्तदोक्तं भुजगेन ह । पन्नगानां हितं देवास्तत्तथा न तदन्यथा ॥११॥

yadelāpatreṇa vacastadoktaṃ bhujagena ha |pannagānāṃ hitaṃ devāstattathā na tadanyathā ||11||

सूत उवाच॥

एतच्छ्रुत्वा स नागेन्द्रः पितामहवचस्तदा । सर्पान्बहूञ्जरत्कारौ नित्ययुक्तान्समादधत् ॥१२॥

etacchrutvā sa nāgendraḥ pitāmahavacastadā |sarpānbahūñjaratkārau nityayuktānsamādadhat ||12||

जरत्कारुर्यदा भार्यामिच्छेद्वरयितुं प्रभुः । शीघ्रमेत्य ममाख्येयं तन्नः श्रेयो भविष्यति ॥१३॥ 1.39.14

jaratkāruryadā bhāryāmicchedvarayituṃ prabhuḥ |śīghrametya mamākhyeyaṃ tannaḥ śreyo bhaviṣyati ||13|| 1.39.14

Languages