श्रीमद्वाल्मीकियरामायणे अयोध्याकाण्डे षष्ठः सर्गः ॥२-४॥
śrīmadvālmīkiyarāmāyaṇe ayodhyākāṇḍe ṣaṣṭhaḥ sargaḥ ||2-4||
गते पुरोहिते रामः स्नातो नियतमानसः।सह पत्न्या विशालाक्ष्या नारायणमुपागमत्॥ १॥
gate purohite rāmaḥ snāto niyatamānasaḥ|saha patnyā viśālākṣyā nārāyaṇamupāgamat|| 1||
प्रगृह्य शिरसा पात्रीं हविषो विधिवत् ततः।महते दैवतायाज्यं जुहाव ज्वलितानले॥ २॥
pragṛhya śirasā pātrīṃ haviṣo vidhivat tataḥ|mahate daivatāyājyaṃ juhāva jvalitānale|| 2||
शेषं च हविषस्तस्य प्राश्याशास्यात्मनः प्रियम्।ध्यायन्नारायणं देवं स्वास्तीर्णे कुशसंस्तरे॥ ३॥
śeṣaṃ ca haviṣastasya prāśyāśāsyātmanaḥ priyam|dhyāyannārāyaṇaṃ devaṃ svāstīrṇe kuśasaṃstare|| 3||
वाग्यतः सह वैदेह्या भूत्वा नियतमानसः।श्रीमत्यायतने विष्णोः शिश्ये नरवरात्मजः॥ ४॥
vāgyataḥ saha vaidehyā bhūtvā niyatamānasaḥ|śrīmatyāyatane viṣṇoḥ śiśye naravarātmajaḥ|| 4||
एकयामावशिष्टायां रात्र्यां प्रतिविबुध्य सः।अलंकारविधिं सम्यक् कारयामास वेश्मनः॥ ५॥
ekayāmāvaśiṣṭāyāṃ rātryāṃ prativibudhya saḥ|alaṃkāravidhiṃ samyak kārayāmāsa veśmanaḥ|| 5||
तत्र शृण्वन् सुखा वाचः सूतमागधवन्दिनाम्।पूर्वां संध्यामुपासीनो जजाप सुसमाहितः॥ ६॥
tatra śṛṇvan sukhā vācaḥ sūtamāgadhavandinām|pūrvāṃ saṃdhyāmupāsīno jajāpa susamāhitaḥ|| 6||
तुष्टाव प्रणतश्चैव शिरसा मधुसूदनम्।विमलक्षौमसंवीतो वाचयामास स द्विजान्॥ ७॥
tuṣṭāva praṇataścaiva śirasā madhusūdanam|vimalakṣaumasaṃvīto vācayāmāsa sa dvijān|| 7||
तेषां पुण्याहघोषोऽथ गम्भीरमधुरस्तथा।अयोध्यां पूरयामास तूर्यघोषानुनादितः॥ ८॥
teṣāṃ puṇyāhaghoṣo'tha gambhīramadhurastathā|ayodhyāṃ pūrayāmāsa tūryaghoṣānunāditaḥ|| 8||
कृतोपवासं तु तदा वैदेह्या सह राघवम्।अयोध्यानिलयः श्रुत्वा सर्वः प्रमुदितो जनः॥ ९॥
kṛtopavāsaṃ tu tadā vaidehyā saha rāghavam|ayodhyānilayaḥ śrutvā sarvaḥ pramudito janaḥ|| 9||
ततः पौरजनः सर्वः श्रुत्वा रामाभिषेचनम्।प्रभातां रजनीं दृष्ट्वा चक्रे शोभयितुं पुरीम्॥ १०॥
tataḥ paurajanaḥ sarvaḥ śrutvā rāmābhiṣecanam|prabhātāṃ rajanīṃ dṛṣṭvā cakre śobhayituṃ purīm|| 10||
सिताभ्रशिखराभेषु देवतायतनेषु च।चतुष्पथेषु रथ्यासु चैत्येष्वट्टालकेषु च॥ ११॥
sitābhraśikharābheṣu devatāyataneṣu ca|catuṣpatheṣu rathyāsu caityeṣvaṭṭālakeṣu ca|| 11||
नानापण्यसमृद्धेषु वणिजामापणेषु च।कुटुम्बिनां समृद्धेषु श्रीमत्सु भवनेषु च॥ १२॥
nānāpaṇyasamṛddheṣu vaṇijāmāpaṇeṣu ca|kuṭumbināṃ samṛddheṣu śrīmatsu bhavaneṣu ca|| 12||
सभासु चैव सर्वासु वृक्षेष्वालक्षितेषु च।ध्वजाः समुच्छ्रिताः साधु पताकाश्चाभवंस्तथा॥ १३॥
sabhāsu caiva sarvāsu vṛkṣeṣvālakṣiteṣu ca|dhvajāḥ samucchritāḥ sādhu patākāścābhavaṃstathā|| 13||
नटनर्तकसङ्घानां गायकानां च गायताम्।मनःकर्णसुखा वाचः शुश्राव जनता ततः॥ १४॥
naṭanartakasaṅghānāṃ gāyakānāṃ ca gāyatām|manaḥkarṇasukhā vācaḥ śuśrāva janatā tataḥ|| 14||
रामाभिषेकयुक्ताश्च कथाश्चक्रुर्मिथो जनाः।रामाभिषेके सम्प्राप्ते चत्वरेषु गृहेषु च॥ १५॥
rāmābhiṣekayuktāśca kathāścakrurmitho janāḥ|rāmābhiṣeke samprāpte catvareṣu gṛheṣu ca|| 15||
बाला अपि क्रीडमाना गृहद्वारेषु सङ्घशः।रामाभिषवसंयुक्ताश्चक्रुरेव कथा मिथः॥ १६॥
bālā api krīḍamānā gṛhadvāreṣu saṅghaśaḥ|rāmābhiṣavasaṃyuktāścakrureva kathā mithaḥ|| 16||
कृतपुष्पोपहारश्च धूपगन्धाधिवासितः।राजमार्गः कृतः श्रीमान् पौरै रामाभिषेचने॥ १७॥
kṛtapuṣpopahāraśca dhūpagandhādhivāsitaḥ|rājamārgaḥ kṛtaḥ śrīmān paurai rāmābhiṣecane|| 17||
प्रकाशकरणार्थं च निशागमनशङ्कया।दीपवृक्षांस्तथा चक्रुरनुरथ्यासु सर्वशः॥ १८॥
prakāśakaraṇārthaṃ ca niśāgamanaśaṅkayā|dīpavṛkṣāṃstathā cakruranurathyāsu sarvaśaḥ|| 18||
अलंकारं पुरस्यैवं कृत्वा तत् पुरवासिनः।आकांक्षमाणा रामस्य यौवराज्याभिषेचनम्॥ १९॥
alaṃkāraṃ purasyaivaṃ kṛtvā tat puravāsinaḥ|ākāṃkṣamāṇā rāmasya yauvarājyābhiṣecanam|| 19||
समेत्य सङ्घशः सर्वे चत्वरेषु सभासु च।कथयन्तो मिथस्तत्र प्रशशंसुर्जनाधिपम्॥ २०॥
sametya saṅghaśaḥ sarve catvareṣu sabhāsu ca|kathayanto mithastatra praśaśaṃsurjanādhipam|| 20||
अहो महात्मा राजायमिक्ष्वाकुकुलनन्दनः।ज्ञात्वा वृद्धं स्वमात्मानं रामं राज्येऽभिषेक्ष्यति॥ २१॥
aho mahātmā rājāyamikṣvākukulanandanaḥ|jñātvā vṛddhaṃ svamātmānaṃ rāmaṃ rājye'bhiṣekṣyati|| 21||
सर्वे ह्यनुगृहीताः स्म यन्नो रामो महीपतिः।चिराय भविता गोप्ता दृष्टलोकपरावरः॥ २२॥
sarve hyanugṛhītāḥ sma yanno rāmo mahīpatiḥ|cirāya bhavitā goptā dṛṣṭalokaparāvaraḥ|| 22||
अनुद्धतमना विद्वान् धर्मात्मा भ्रातृवत्सलः।यथा च भ्रातृषु स्निग्धस्तथास्मास्वपि राघवः॥ २३॥
anuddhatamanā vidvān dharmātmā bhrātṛvatsalaḥ|yathā ca bhrātṛṣu snigdhastathāsmāsvapi rāghavaḥ|| 23||
चिरं जीवतु धर्मात्मा राजा दशरथोऽनघः।यत्प्रसादेनाभिषिक्तं रामं द्रक्ष्यामहे वयम्॥ २४॥
ciraṃ jīvatu dharmātmā rājā daśaratho'naghaḥ|yatprasādenābhiṣiktaṃ rāmaṃ drakṣyāmahe vayam|| 24||
एवंविधं कथयतां पौराणां शुश्रुवुः परे।दिग्भ्यो विश्रुतवृत्तान्ताः प्राप्ता जानपदा जनाः॥ २५॥
evaṃvidhaṃ kathayatāṃ paurāṇāṃ śuśruvuḥ pare|digbhyo viśrutavṛttāntāḥ prāptā jānapadā janāḥ|| 25||
ते तु दिग्भ्यः पुरीं प्राप्ता द्रष्टुं रामाभिषेचनम्।रामस्य पूरयामासुः पुरीं जानपदा जनाः॥ २६॥
te tu digbhyaḥ purīṃ prāptā draṣṭuṃ rāmābhiṣecanam|rāmasya pūrayāmāsuḥ purīṃ jānapadā janāḥ|| 26||
जनौघैस्तैर्विसर्पद्भिः शुश्रुवे तत्र निःस्वनः।पर्वसूदीर्णवेगस्य सागरस्येव निःस्वनः॥ २७॥
janaughaistairvisarpadbhiḥ śuśruve tatra niḥsvanaḥ|parvasūdīrṇavegasya sāgarasyeva niḥsvanaḥ|| 27||
ततस्तदिन्द्रक्षयसंनिभं पुरं दिदृक्षुभिर्जानपदैरुपाहितैः।समन्ततः सस्वनमाकुलं बभौसमुद्रयादोभिरिवार्णवोदकम्॥ २८॥
tatastadindrakṣayasaṃnibhaṃ puraṃ didṛkṣubhirjānapadairupāhitaiḥ|samantataḥ sasvanamākulaṃ babhausamudrayādobhirivārṇavodakam|| 28||
AnonymousUser
150
5 Days
Learn
Teach
Discuss
Dashboard
Verses & Playlist
Flashcards
Saved Chants
Saved Discussions
Logout
Copy Shloka
Shloka Link
