श्रीमद्वाल्मीकीयरामायणे सुन्दरकाण्डे अष्टषष्ठितमः सर्गः ॥५-६८॥
śrīmadvālmīkīyarāmāyaṇe sundarakāṇḍe aṣṭaṣaṣṭhitamaḥ sargaḥ ||5-68||
अथाहमुत्तरं देव्या पुनरुक्तः ससम्भ्रमम्। तव स्नेहान्नरव्याघ्र सौहार्दादनुमान्य च॥ १॥
athāhamuttaraṃ devyā punaruktaḥ sasambhramam| tava snehānnaravyāghra sauhārdādanumānya ca|| 1||
एवं बहुविधं वाच्यो रामो दाशरथिस्त्वया। यथा मां प्राप्नुयाच्छीघ्रं हत्वा रावणमाहवे॥ २॥
evaṃ bahuvidhaṃ vācyo rāmo dāśarathistvayā| yathā māṃ prāpnuyācchīghraṃ hatvā rāvaṇamāhave|| 2||
यदि वा मन्यसे वीर वसैकाहमरिंदम। कस्मिंश्चित् संवृते देशे विश्रान्तः श्वो गमिष्यसि॥ ३॥
yadi vā manyase vīra vasaikāhamariṃdama| kasmiṃścit saṃvṛte deśe viśrāntaḥ śvo gamiṣyasi|| 3||
मम चाप्यल्पभाग्यायाः सांनिध्यात् तव वानर। अस्य शोकविपाकस्य मुहूर्तं स्याद् विमोक्षणम्॥ ४॥
mama cāpyalpabhāgyāyāḥ sāṃnidhyāt tava vānara| asya śokavipākasya muhūrtaṃ syād vimokṣaṇam|| 4||
गते हि त्वयि विक्रान्ते पुनरागमनाय वै। प्राणानामपि संदेहो मम स्यान्नात्र संशयः॥ ५॥
gate hi tvayi vikrānte punarāgamanāya vai| prāṇānāmapi saṃdeho mama syānnātra saṃśayaḥ|| 5||
तवादर्शनजः शोको भूयो मां परितापयेत्। दुखाद् दुःखपराभूतां दुर्गतां दुःखभागिनीम्॥ ६॥
tavādarśanajaḥ śoko bhūyo māṃ paritāpayet| dukhād duḥkhaparābhūtāṃ durgatāṃ duḥkhabhāginīm|| 6||
अयं च वीर संदेहस्तिष्ठतीव ममाग्रतः। सुमहांस्त्वत्सहायेषु हर्यृक्षेषु हरीश्वर॥ ७॥
ayaṃ ca vīra saṃdehastiṣṭhatīva mamāgrataḥ| sumahāṃstvatsahāyeṣu haryṛkṣeṣu harīśvara|| 7||
कथं नु खलु दुष्पारं तरिष्यन्ति महोदधिम्। तानि हर्यृक्षसैन्यानि तौ वा नरवरात्मजौ॥ ८॥
kathaṃ nu khalu duṣpāraṃ tariṣyanti mahodadhim| tāni haryṛkṣasainyāni tau vā naravarātmajau|| 8||
त्रयाणामेव भूतानां सागरस्यास्य लङ्घने। शक्तिः स्याद् वैनतेयस्य वायोर्वा तव चानघ॥ ९॥
trayāṇāmeva bhūtānāṃ sāgarasyāsya laṅghane| śaktiḥ syād vainateyasya vāyorvā tava cānagha|| 9||
तदस्मिन् कार्यनिर्योगे वीरैवं दुरतिक्रमे। किं पश्यसि समाधानं ब्रूहि कार्यविदां वर॥ १०॥
tadasmin kāryaniryoge vīraivaṃ duratikrame| kiṃ paśyasi samādhānaṃ brūhi kāryavidāṃ vara|| 10||
काममस्य त्वमेवैकः कार्यस्य परिसाधने। पर्याप्तः परवीरघ्न यशस्यस्ते बलोदयः॥ ११॥
kāmamasya tvamevaikaḥ kāryasya parisādhane| paryāptaḥ paravīraghna yaśasyaste balodayaḥ|| 11||
बलैः समग्रैर्यदि मां हत्वा रावणमाहवे। विजयी स्वपुरीं रामो नयेत् तत् स्याद् यशस्करम्॥ १२॥
balaiḥ samagrairyadi māṃ hatvā rāvaṇamāhave| vijayī svapurīṃ rāmo nayet tat syād yaśaskaram|| 12||
यथाहं तस्य वीरस्य वनादुपधिना हृता। रक्षसा तद्भयादेव तथा नार्हति राघवः॥ १३॥
yathāhaṃ tasya vīrasya vanādupadhinā hṛtā| rakṣasā tadbhayādeva tathā nārhati rāghavaḥ|| 13||
बलैस्तु संकुलां कृत्वा लङ्कां परबलार्दनः। मां नयेद् यदि काकुत्स्थस्तत् तस्य सदृशं भवेत्॥ १४॥
balaistu saṃkulāṃ kṛtvā laṅkāṃ parabalārdanaḥ| māṃ nayed yadi kākutsthastat tasya sadṛśaṃ bhavet|| 14||
तद् यथा तस्य विक्रान्तमनुरूपं महात्मनः। भवत्याहवशूरस्य तथा त्वमुपपादय॥ १५॥
tad yathā tasya vikrāntamanurūpaṃ mahātmanaḥ| bhavatyāhavaśūrasya tathā tvamupapādaya|| 15||
तदर्थोपहितं वाक्यं प्रश्रितं हेतुसंहितम्। निशम्याहं ततः शेषं वाक्यमुत्तरमब्रवम्॥ १६॥
tadarthopahitaṃ vākyaṃ praśritaṃ hetusaṃhitam| niśamyāhaṃ tataḥ śeṣaṃ vākyamuttaramabravam|| 16||
देवि हर्यृक्षसैन्यानामीश्वरः प्लवतां वरः। सुग्रीवः सत्त्वसम्पन्नस्त्वदर्थे कृतनिश्चयः॥ १७॥
devi haryṛkṣasainyānāmīśvaraḥ plavatāṃ varaḥ| sugrīvaḥ sattvasampannastvadarthe kṛtaniścayaḥ|| 17||
तस्य विक्रमसम्पन्नाः सत्त्ववन्तो महाबलाः। मनःसंकल्पसदृशा निदेशे हरयः स्थिताः॥ १८॥
tasya vikramasampannāḥ sattvavanto mahābalāḥ| manaḥsaṃkalpasadṛśā nideśe harayaḥ sthitāḥ|| 18||
येषां नोपरि नाधस्तान्न तिर्यक् सज्जते गतिः। न च कर्मसु सीदन्ति महत्स्वमिततेजसः॥ १९॥
yeṣāṃ nopari nādhastānna tiryak sajjate gatiḥ| na ca karmasu sīdanti mahatsvamitatejasaḥ|| 19||
असकृत् तैर्महाभागैर्वानरैर्बलसंयुतैः। प्रदक्षिणीकृता भूमिर्वायुमार्गानुसारिभिः॥ २०॥
asakṛt tairmahābhāgairvānarairbalasaṃyutaiḥ| pradakṣiṇīkṛtā bhūmirvāyumārgānusāribhiḥ|| 20||
मद्विशिष्टाश्च तुल्याश्च सन्ति तत्र वनौकसः। मत्तः प्रत्यवरः कश्चिन्नास्ति सुग्रीवसंनिधौ॥ २१॥
madviśiṣṭāśca tulyāśca santi tatra vanaukasaḥ| mattaḥ pratyavaraḥ kaścinnāsti sugrīvasaṃnidhau|| 21||
अहं तावदिह प्राप्तः किं पुनस्ते महाबलाः। नहि प्रकृष्टाः प्रेष्यन्ते प्रेष्यन्ते हीतरे जनाः॥ २२॥
ahaṃ tāvadiha prāptaḥ kiṃ punaste mahābalāḥ| nahi prakṛṣṭāḥ preṣyante preṣyante hītare janāḥ|| 22||
तदलं परितापेन देवि मन्युरपैतु ते। एकोत्पातेन ते लङ्कामेष्यन्ति हरियूथपाः॥ २३॥
tadalaṃ paritāpena devi manyurapaitu te| ekotpātena te laṅkāmeṣyanti hariyūthapāḥ|| 23||
मम पृष्ठगतौ तौ च चन्द्रसूर्याविवोदितौ। त्वत्सकाशं महाभागे नृसिंहावागमिष्यतः॥ २४॥
mama pṛṣṭhagatau tau ca candrasūryāvivoditau| tvatsakāśaṃ mahābhāge nṛsiṃhāvāgamiṣyataḥ|| 24||
अरिघ्नं सिंहसंकाशं क्षिप्रं द्रक्ष्यसि राघवम्। लक्ष्मणं च धनुष्मन्तं लङ्काद्वारमुपागतम्॥ २५॥
arighnaṃ siṃhasaṃkāśaṃ kṣipraṃ drakṣyasi rāghavam| lakṣmaṇaṃ ca dhanuṣmantaṃ laṅkādvāramupāgatam|| 25||
नखदंष्ट्रायुधान् वीरान् सिंहशार्दूलविक्रमान्। वानरान् वारणेन्द्राभान् क्षिप्रं द्रक्ष्यसि संगतान्॥ २६॥
nakhadaṃṣṭrāyudhān vīrān siṃhaśārdūlavikramān| vānarān vāraṇendrābhān kṣipraṃ drakṣyasi saṃgatān|| 26||
शैलाम्बुदनिकाशानां लङ्कामलयसानुषु। नर्दतां कपिमुख्यानां नचिराच्छ्रोष्यसे स्वनम्॥ २७॥
śailāmbudanikāśānāṃ laṅkāmalayasānuṣu| nardatāṃ kapimukhyānāṃ nacirācchroṣyase svanam|| 27||
निवृत्तवनवासं च त्वया सार्धमरिंदमम्। अभिषिक्तमयोध्यायां क्षिप्रं द्रक्ष्यसि राघवम्॥ २८॥
nivṛttavanavāsaṃ ca tvayā sārdhamariṃdamam| abhiṣiktamayodhyāyāṃ kṣipraṃ drakṣyasi rāghavam|| 28||
ततो मया वाग्भिरदीनभाषिणी शिवाभिरिष्टाभिरभिप्रसादिता। उवाह शान्तिं मम मैथिलात्मजा तवातिशोकेन तथातिपीडिता॥ २९॥
tato mayā vāgbhiradīnabhāṣiṇī śivābhiriṣṭābhirabhiprasāditā| uvāha śāntiṃ mama maithilātmajā tavātiśokena tathātipīḍitā|| 29||
इत्यार्षे श्रीमद्रामायणे श्रीमद्वाल्मीकीये आदिकाव्ये सुन्दरकाण्डे अष्टषष्टितमः सर्गः ॥५.६८ ॥
ityārṣe śrīmadrāmāyaṇe śrīmadvālmīkīye ādikāvye sundarakāṇḍe aṣṭaṣaṣṭitamaḥ sargaḥ ||5.68 ||
AnonymousUser
300 Mudras
Learn
Teach
Discuss
Panchanga
Anushtanam
Dashboard
Verses & Playlist
Flashcards
Saved Chants
Saved Discussions
Logout
5 Days
Save Shloka
Post Shloka
Copy Shloka
Shloka Link
