दक्षो विरिञ्चतनयोऽथ मनोस्तनूजांलब्ध्वा प्रसूतिमिह षोडश चाप कन्याः । धर्मे त्रयोदश ददौ पितृषु स्वधां चस्वाहां हविर्भुजि सतीं गिरिशे त्वदंशे ॥ 16.1 ॥
dakṣo viriñcatanayo'tha manostanūjāṃlabdhvā prasūtimiha ṣoḍaśa cāpa kanyāḥ | dharme trayodaśa dadau pitṛṣu svadhāṃ casvāhāṃ havirbhuji satīṃ giriśe tvadaṃśe || 16.1 ||
मूर्तिर्हि धर्मगृहिणी सुषुवे भवन्तंनारायणं नरसखं महितानुभावम् । यज्जन्मनि प्रमुदिताः कृततुर्यघोषाःपुष्पोत्करान्प्रववृषुर्नुनुवुः सुरौघाः ॥ 16.2 ॥
mūrtirhi dharmagṛhiṇī suṣuve bhavantaṃnārāyaṇaṃ narasakhaṃ mahitānubhāvam | yajjanmani pramuditāḥ kṛtaturyaghoṣāḥpuṣpotkarānpravavṛṣurnunuvuḥ suraughāḥ || 16.2 ||
दैत्यं सहस्रकवचं कवचैः परीतंसाहस्रवत्सरतपस्समराभिलव्यैः । पर्यायनीर्मिततपस्समरौ भवन्तौशिष्टैककङ्कटममुं न्यहतां सललिम् ॥ 16.3 ॥
daityaṃ sahasrakavacaṃ kavacaiḥ parītaṃsāhasravatsaratapassamarābhilavyaiḥ | paryāyanīrmitatapassamarau bhavantauśiṣṭaikakaṅkaṭamamuṃ nyahatāṃ salalim || 16.3 ||
अन्वाचरन्नुपदिशन्नपि मोक्षधर्मंत्वं भ्रातृमान् बदरिकाश्रममध्यवात्सीः । शक्रोऽथ ते शमतपोबलनिस्सहात्मादिव्याङ्गनापरिवृतं प्रजिघाय मारम् ॥ 16.4 ॥
anvācarannupadiśannapi mokṣadharmaṃtvaṃ bhrātṛmān badarikāśramamadhyavātsīḥ | śakro'tha te śamatapobalanissahātmādivyāṅganāparivṛtaṃ prajighāya māram || 16.4 ||
कामो वसन्तमलयानिलबन्धुशालीकान्ताकटाक्षविशिखैर्विकसद्विलासैः । विध्यन्मुहुर्मुहुरकम्पमुदीक्ष्य च त्वांभीतस्त्वायाथ जगदे मृदुहासभाजा ॥ 16.5 ॥
kāmo vasantamalayānilabandhuśālīkāntākaṭākṣaviśikhairvikasadvilāsaiḥ | vidhyanmuhurmuhurakampamudīkṣya ca tvāṃbhītastvāyātha jagade mṛduhāsabhājā || 16.5 ||
भीत्यालमङ्गजवसन्तसुराङ्गना वोमन्मानसन्त्विह जुषुध्वमिति ब्रुवाणः । त्वं विस्मयेन परितः स्तुवतामथैषांप्रादर्शयः स्वपरिचारककातराक्षीः ॥ 16.6 ॥
bhītyālamaṅgajavasantasurāṅganā vomanmānasantviha juṣudhvamiti bruvāṇaḥ | tvaṃ vismayena paritaḥ stuvatāmathaiṣāṃprādarśayaḥ svaparicārakakātarākṣīḥ || 16.6 ||
सम्मोहनाय मिलिता मदनादयस्तेत्वद्दासिकापरिमळैः किल मोहमापुः । दत्तां त्वया च जगृहुस्त्रपयैव सर्वस्वर्वासिगर्वशमनीं पुनरुर्वशीं ताम् ॥ 16.7 ॥
sammohanāya militā madanādayastetvaddāsikāparimaळ्aiḥ kila mohamāpuḥ | dattāṃ tvayā ca jagṛhustrapayaiva sarvasvarvāsigarvaśamanīṃ punarurvaśīṃ tām || 16.7 ||
दृष्ट्वोर्वशीं त्वं कथां च निशम्य शक्रःपर्याकुलोऽजनि भवन्महिमावमर्शात् । एवं प्रशान्तरमणीयतरोऽवतारस्त्वत्तोऽधिको वरद कृष्णतनुस्त्वमेव ॥ 16.8 ॥
dṛṣṭvorvaśīṃ tvaṃ kathāṃ ca niśamya śakraḥparyākulo'jani bhavanmahimāvamarśāt | evaṃ praśāntaramaṇīyataro'vatārastvatto'dhiko varada kṛṣṇatanustvameva || 16.8 ||
दक्षस्तु धातुरतिलाळनया रजोन्धोनात्यादृतस्त्वयि च कष्टमशान्तिरासीत् । येन व्यरुन्ध स भवत्तनुमेव शर्वंयज्ञो च वैरपिशुने स्वसुतां व्यमानीत् ॥ 16.9 ॥
dakṣastu dhāturatilāळnayā rajondhonātyādṛtastvayi ca kaṣṭamaśāntirāsīt | yena vyarundha sa bhavattanumeva śarvaṃyajño ca vairapiśune svasutāṃ vyamānīt || 16.9 ||
कृद्धेशमर्दितमखः स तु कृत्तशीर्षोदेवप्रसादितहरादथ लब्धजीवः । त्वत्पूरितक्रतुवरः पुनराप शान्तिंस त्वं प्रशान्तिकर पाहि मरुत्पुरेश ॥ 16.10 ॥
kṛddheśamarditamakhaḥ sa tu kṛttaśīrṣodevaprasāditaharādatha labdhajīvaḥ | tvatpūritakratuvaraḥ punarāpa śāntiṃsa tvaṃ praśāntikara pāhi marutpureśa || 16.10 ||
AnonymousUser
150
5 Days
Learn
Teach
Discuss
Panchanga
Dashboard
Verses & Playlist
Flashcards
Saved Chants
Saved Discussions
Logout
Copy Shloka
Shloka Link
