पुरा हयग्रीवमहासुरेण षष्ठान्तरान्तोद्यदकाण्डकल्पे । निद्रोन्मुखब्रह्ममुखात् दृतेषु वेदेष्वधित्सः किल मत्स्यरूपम् ॥ 32.1 ॥
purā hayagrīvamahāsureṇa ṣaṣṭhāntarāntodyadakāṇḍakalpe | nidronmukhabrahmamukhāt dṛteṣu vedeṣvadhitsaḥ kila matsyarūpam || 32.1 ||
सत्यव्रतस्य द्रमिडाधिभर्तुर्नदीजले तर्पयतस्तदानीम् । कराञ्जलौ सञ्ज्वलिताकृतिस्त्वमदृश्यथाः कश्चन बालमीनः ॥ 32.2 ॥
satyavratasya dramiḍādhibharturnadījale tarpayatastadānīm | karāñjalau sañjvalitākṛtistvamadṛśyathāḥ kaścana bālamīnaḥ || 32.2 ||
क्षिप्तं जले त्वां चकितं विलोक्य निन्येऽन्बुपात्रेण मुनिः स्वगेहम् । स्वल्पैरहोभिः कलशीं च कूपं वापीं सरश्चानशिषे विभो त्वम् ॥ 32.3 ॥
kṣiptaṃ jale tvāṃ cakitaṃ vilokya ninye'nbupātreṇa muniḥ svageham | svalpairahobhiḥ kalaśīṃ ca kūpaṃ vāpīṃ saraścānaśiṣe vibho tvam || 32.3 ||
योगप्रभावाद्भवदाज्ञयैव नीतस्ततस्त्वं मुनिना पयोधिम् । पृष्टोऽमुना कल्पदिदृक्षुमेनं सप्ताहमास्वेति वदन्नयासीः ॥ 32.4 ॥
yogaprabhāvādbhavadājñayaiva nītastatastvaṃ muninā payodhim | pṛṣṭo'munā kalpadidṛkṣumenaṃ saptāhamāsveti vadannayāsīḥ || 32.4 ||
प्राप्ते त्वदुक्तेऽहनि वारिधारापरिप्लुते भूमितले मुनीन्द्रः । सप्तर्षिभिः सार्धमपारवारिण्युद्घूर्णमानः शरणं ययौ त्वाम् ॥ 32.5 ॥
prāpte tvadukte'hani vāridhārāpariplute bhūmitale munīndraḥ | saptarṣibhiḥ sārdhamapāravāriṇyudghūrṇamānaḥ śaraṇaṃ yayau tvām || 32.5 ||
धरां त्वदादेशकरीमवाप्तां नौरूपिणीमारुरुहुस्तदा ते । तत्कम्पकम्प्रेषु च तेषु भूयस्त्वमम्बुधेराविरभूर्महीयान् ॥ 32.6 ॥
dharāṃ tvadādeśakarīmavāptāṃ naurūpiṇīmāruruhustadā te | tatkampakampreṣu ca teṣu bhūyastvamambudherāvirabhūrmahīyān || 32.6 ||
झषाकृतिं योजनलक्षदीर्घां दधानमुच्चैस्तरतेजसं त्वाम् । निरीक्ष्य तुष्टा मुनयस्त्वदुक्त्या त्वत्तुङ्गषृङ्गे तरणिं बबन्धुः ॥ 32.7 ॥
jhaṣākṛtiṃ yojanalakṣadīrghāṃ dadhānamuccaistaratejasaṃ tvām | nirīkṣya tuṣṭā munayastvaduktyā tvattuṅgaṣṛṅge taraṇiṃ babandhuḥ || 32.7 ||
आकृष्टनौको मुनिमण्डलाय प्रदर्शयन्विश्वजगद्विभागान् । संस्तूयमानो नृवरेण तेन ज्ञानं परं चोपदिशन्नचारीः ॥ 32.8 ॥
ākṛṣṭanauko munimaṇḍalāya pradarśayanviśvajagadvibhāgān | saṃstūyamāno nṛvareṇa tena jñānaṃ paraṃ copadiśannacārīḥ || 32.8 ||
कल्पावधौ सप्त मुनीन्पुरोवत्प्रस्ताप्य सत्यव्रतभूमिपं तम् । वैवस्वताख्यं मनुमादधानः क्रोधाद्धयग्रीवमभिद्रुतोऽभूः ॥ 32.9 ॥
kalpāvadhau sapta munīnpurovatprastāpya satyavratabhūmipaṃ tam | vaivasvatākhyaṃ manumādadhānaḥ krodhāddhayagrīvamabhidruto'bhūḥ || 32.9 ||
स्वतुङ्गषृङ्गक्षतवक्षसं तं निपात्य दैत्यं निगमान्गृहीत्वा । विरिञ्चये प्रीतहृदे ददानः प्रभञ्जनागारपते प्रपायाः ॥ 32.10 ॥
svatuṅgaṣṛṅgakṣatavakṣasaṃ taṃ nipātya daityaṃ nigamāngṛhītvā | viriñcaye prītahṛde dadānaḥ prabhañjanāgārapate prapāyāḥ || 32.10 ||