अतीत्य बाल्यं जगतां पते त्वम् उपेत्य पौगण्डवयो मनोज्ञम् । उपेक्ष्य वत्सावनमुत्सवेन प्रावर्तथा गोगणपालनायाम् ॥ 53.1 ॥
atītya bālyaṃ jagatāṃ pate tvam upetya paugaṇḍavayo manojñam | upekṣya vatsāvanamutsavena prāvartathā gogaṇapālanāyām || 53.1 ||
उपक्रमस्यानुगुणैव सेयं मरुत्पुराधीश तव प्रवृत्तिः । गोत्रापरित्राणकृतेऽवतीणस्तदेव देवाऽऽरभथास्तदा यत् ॥ 53.2 ॥
upakramasyānuguṇaiva seyaṃ marutpurādhīśa tava pravṛttiḥ | gotrāparitrāṇakṛte'vatīṇastadeva devā''rabhathāstadā yat || 53.2 ||
कदापि रामेण समं वनान्ते वनश्रियं वीक्ष्य चरन्सुखेन । श्रीदामनाम्नः स्वसखस्य वाचा मोदादगा धेनुककाननं त्वम् ॥ 53.3 ॥
kadāpi rāmeṇa samaṃ vanānte vanaśriyaṃ vīkṣya caransukhena | śrīdāmanāmnaḥ svasakhasya vācā modādagā dhenukakānanaṃ tvam || 53.3 ||
उत्तालतालीनिवहे त्वदुक्त्या बलेन धूतेऽथ बलेन दोर्भ्याम् । मृदुः खरश्चाभ्यपतत्पुरस्तात् फलोत्करो धेनुकदानवोऽपि ॥ 53.4 ॥
uttālatālīnivahe tvaduktyā balena dhūte'tha balena dorbhyām | mṛduḥ kharaścābhyapatatpurastāt phalotkaro dhenukadānavo'pi || 53.4 ||
समुद्यतो धैनुकपालनेऽहं वधं कथं धैनुकमद्य कुर्वे । इतीव मत्वा ध्रुवमग्रजेन सुरौघयोद्धारमजीघतस्त्वम् ॥ 53.5 ॥
samudyato dhainukapālane'haṃ vadhaṃ kathaṃ dhainukamadya kurve | itīva matvā dhruvamagrajena suraughayoddhāramajīghatastvam || 53.5 ||
तदीयभृत्यानपि जम्बुकत्वेनोपागतानग्रजसंयुतस्त्वम् । जम्बूफलानीव तदा निरास्थस्तालेषु खेलन्भगवन् निरास्थः ॥ 53.6 ॥
tadīyabhṛtyānapi jambukatvenopāgatānagrajasaṃyutastvam | jambūphalānīva tadā nirāsthastāleṣu khelanbhagavan nirāsthaḥ || 53.6 ||
विनिघ्नति त्वय्यथ जम्बुकौघं सनामकत्वाद्वरुणस्तदानीम् । भयाकुलो जम्बुकनामधेयं श्रुतिप्रसिद्धं व्यधितेति मन्ये ॥ 53.7 ॥
vinighnati tvayyatha jambukaughaṃ sanāmakatvādvaruṇastadānīm | bhayākulo jambukanāmadheyaṃ śrutiprasiddhaṃ vyadhiteti manye || 53.7 ||
तवावतारस्य फलं मुरारे सञ्जातमद्येति सुरैर्नुतस्त्वम् । सत्यं फलं जातमिहेति हासी बालैः समं तालफलान्यभुङ्क्थाः ॥ 53.8 ॥
tavāvatārasya phalaṃ murāre sañjātamadyeti surairnutastvam | satyaṃ phalaṃ jātamiheti hāsī bālaiḥ samaṃ tālaphalānyabhuṅkthāḥ || 53.8 ||
मधुद्रवस्रुन्ति बृहन्ति तानि फलानि मेदोभरभृन्ति भुक्त्वा । तृप्तैश्च दृप्तैर्भवनं फलौघं वहद्भिरागाः खलु बालकैस्त्वम् ॥ 53.9 ॥
madhudravasrunti bṛhanti tāni phalāni medobharabhṛnti bhuktvā | tṛptaiśca dṛptairbhavanaṃ phalaughaṃ vahadbhirāgāḥ khalu bālakaistvam || 53.9 ||
हतो हतो धेनुक इत्युपेत्य फलान्यदद्भिर्मधुराणि लोकैः । जयेति जीवेति नुतो विभो त्वं मरुत्पुराधीश्वर पाहि रोगात् ॥ 53.10 ॥
hato hato dhenuka ityupetya phalānyadadbhirmadhurāṇi lokaiḥ | jayeti jīveti nuto vibho tvaṃ marutpurādhīśvara pāhi rogāt || 53.10 ||