कंसोऽथ नारदगिरा व्रजवासिनं त्वामाकर्ण्य दीर्णहृदयः स हि गान्दिनेयम् । आहूय कार्मुकमखच्छलतो भवन्तमानेतुमेनमहिनोदहिनाथशायिन् ॥ 72.1 ॥
kaṃso'tha nāradagirā vrajavāsinaṃ tvāmākarṇya dīrṇahṛdayaḥ sa hi gāndineyam | āhūya kārmukamakhacchalato bhavantamānetumenamahinodahināthaśāyin || 72.1 ||
अक्रूर एष भवदङ्घ्रिपरश्चिरायत्वद्दर्शनाक्षममनाः क्षितिपालभीत्या । तस्याज्ञयैव पुनरीक्षितुमुद्यतस्त्वाम्आनन्दभारमतिभूरितरं बभार ॥ 72.2 ॥
akrūra eṣa bhavadaṅghriparaścirāyatvaddarśanākṣamamanāḥ kṣitipālabhītyā | tasyājñayaiva punarīkṣitumudyatastvāmānandabhāramatibhūritaraṃ babhāra || 72.2 ||
सोऽयं रथेन सुकृती भवतो निवासंगच्छन्मनोरथगणांस्त्वयि धार्यमाणान् । आस्वादयन्मुहुरपायभयेन दैवंसंप्रार्थयन्पथि न किञ्चिदपि व्यजानात् ॥ 72.3 ॥
so'yaṃ rathena sukṛtī bhavato nivāsaṃgacchanmanorathagaṇāṃstvayi dhāryamāṇān | āsvādayanmuhurapāyabhayena daivaṃsaṃprārthayanpathi na kiñcidapi vyajānāt || 72.3 ||
द्रक्ष्यामि देवशतगीतगतिं पुमांसंस्प्रक्ष्यामि किंस्विदपिनाम परिष्वजेयम् । किं वक्ष्यते स खलु मां क्वनु वीक्षितः स्यादित्थं निनाय स भवन्मयमेव मार्गम् ॥ 72.4 ॥
drakṣyāmi devaśatagītagatiṃ pumāṃsaṃsprakṣyāmi kiṃsvidapināma pariṣvajeyam | kiṃ vakṣyate sa khalu māṃ kvanu vīkṣitaḥ syāditthaṃ nināya sa bhavanmayameva mārgam || 72.4 ||
भूयः क्रमादभिविशन्भवदङ्घ्रिपूतंबृन्दावनं हरविरिञ्चसुराभिवन्द्यम् । आनन्दमग्न इव लग्न इव प्रमोहेकिं किं दशान्तरमवाप न पङ्कजाक्ष ॥ 72.5 ॥
bhūyaḥ kramādabhiviśanbhavadaṅghripūtaṃbṛndāvanaṃ haraviriñcasurābhivandyam | ānandamagna iva lagna iva pramohekiṃ kiṃ daśāntaramavāpa na paṅkajākṣa || 72.5 ||
पश्यन्नवन्दत भवद्विहृतिस्थलानिपांसुष्ववेष्टत भवच्चरणाङ्कितेषु । किं ब्रूमहे बहुजना हि तदापि जाताएवं तु भक्तितरला विरळाः परात्मन् ॥ 72.6 ॥
paśyannavandata bhavadvihṛtisthalānipāṃsuṣvaveṣṭata bhavaccaraṇāṅkiteṣu | kiṃ brūmahe bahujanā hi tadāpi jātāevaṃ tu bhaktitaralā viraळ्āḥ parātman || 72.6 ||
सायं स गोपभवनानि भवच्चरित्रगीतामृतप्रसृतकर्णरसायनानि । पश्यन्प्रमोदसरिदेव किलोह्यमानोगच्छन्भवद्भवन सन्निधिमन्वयासीत् ॥ 72.7 ॥
sāyaṃ sa gopabhavanāni bhavaccaritragītāmṛtaprasṛtakarṇarasāyanāni | paśyanpramodasarideva kilohyamānogacchanbhavadbhavana sannidhimanvayāsīt || 72.7 ||
तावद्ददर्श पशुदोहविलोकलोलंभक्तोत्तमागतिमिव प्रतिपालयन्तम् । भूमन् भवन्तमयमग्रजवन्तमन्तर्ब्रह्मानुभूतिरससिन्धुमिवोद्वमन्तम् ॥ 72.8 ॥
tāvaddadarśa paśudohavilokalolaṃbhaktottamāgatimiva pratipālayantam | bhūman bhavantamayamagrajavantamantarbrahmānubhūtirasasindhumivodvamantam || 72.8 ||
सायन्तनाप्लवविशेषविविक्तगात्रौ द्वौ पीतनीलरुचिराम्बरलोभनीयौ । नातिप्रपञ्चधृतभूषणचारुवेषौ मन्दस्मितार्द्रवदनौ स युवां ददर्श ॥ 72.9 ॥
sāyantanāplavaviśeṣaviviktagātrau dvau pītanīlarucirāmbaralobhanīyau | nātiprapañcadhṛtabhūṣaṇacāruveṣau mandasmitārdravadanau sa yuvāṃ dadarśa || 72.9 ||
दूराद्रथात्समवरुह्य नमन्तमेनमुत्थाप्य भक्तकुलमौलिमथोपगूहन् । हर्षान्मिताक्षरगिरा कुशलानुयोगी पाणिं प्रग्र्ह्य सबलोऽथ गृहं निनेथ ॥ 72.10 ॥
dūrādrathātsamavaruhya namantamenamutthāpya bhaktakulamaulimathopagūhan | harṣānmitākṣaragirā kuśalānuyogī pāṇiṃ pragrhya sabalo'tha gṛhaṃ ninetha || 72.10 ||
नन्देन साकममितादरमर्चयित्वा तं यादवं तदुदितां निशमय्य वार्ताम् । गोपेषु भूपतिनिदेशकथां निवेद्य नानाकथाभिरिह तेन निशामनैषीः ॥ 72.11 ॥
nandena sākamamitādaramarcayitvā taṃ yādavaṃ taduditāṃ niśamayya vārtām | gopeṣu bhūpatinideśakathāṃ nivedya nānākathābhiriha tena niśāmanaiṣīḥ || 72.11 ||
चन्द्रागृहे किमुत चन्द्रभगागृहे नुराधागृहे नु भवने किमु मैत्रविन्दे । धूर्त्तो विलम्बत इति प्रमदाभिरुच्चैराशङ्कितो निशि मरुत्पुरनाथ पायाः ॥ 72.12 ॥
candrāgṛhe kimuta candrabhagāgṛhe nurādhāgṛhe nu bhavane kimu maitravinde | dhūrtto vilambata iti pramadābhiruccairāśaṅkito niśi marutpuranātha pāyāḥ || 72.12 ||