बलसमेतबलानुगतो भवान् पुरमगाहत भीष्मकमानितः । द्विजसुतं त्वदुपागमवादिनं धृतरसा तरसा प्रणनाम सा ॥ 79.1 ॥
balasametabalānugato bhavān puramagāhata bhīṣmakamānitaḥ | dvijasutaṃ tvadupāgamavādinaṃ dhṛtarasā tarasā praṇanāma sā || 79.1 ||
भुवनकान्तमवेक्ष्य भवद्वपुर्नृपसुतस्य निशम्य च चेष्टितम् । विपुलखेदजुषां पुरवासिनां सरुदितैरुदितैरगमन्निशा ॥ 79.2 ॥
bhuvanakāntamavekṣya bhavadvapurnṛpasutasya niśamya ca ceṣṭitam | vipulakhedajuṣāṃ puravāsināṃ saruditairuditairagamanniśā || 79.2 ||
तदनु वन्दितुमिन्दुमुखी शिवां विहितमङ्गलभूषणभासुरा । निरगमद्भवदर्पितजीविता स्वपुरतः पुरतः सुभटावृता ॥ 79.3 ॥
tadanu vanditumindumukhī śivāṃ vihitamaṅgalabhūṣaṇabhāsurā | niragamadbhavadarpitajīvitā svapurataḥ purataḥ subhaṭāvṛtā || 79.3 ||
कुलवधूभिरुपेत्य कुमारिका गिरिसुतां परिपूज्य च सादरम् । मुहुरयाचत तत्पदपङ्कजे निपतिता पतितां तव केवलम् ॥ 79.4 ॥
kulavadhūbhirupetya kumārikā girisutāṃ paripūjya ca sādaram | muhurayācata tatpadapaṅkaje nipatitā patitāṃ tava kevalam || 79.4 ||
समवलोक कुतुहलसङ्कुले नृपकुले निभृतं त्वयि च स्थिते । नृपसुता निरगात् ग्रिजालयात् सुरुचिरं रुचिरञ्जितदिङ्मुखा ॥ 79.5 ॥
samavaloka kutuhalasaṅkule nṛpakule nibhṛtaṃ tvayi ca sthite | nṛpasutā niragāt grijālayāt suruciraṃ rucirañjitadiṅmukhā || 79.5 ||
भुवनमोहनरूपरुचा तदा विवशिताखिलराजकदम्बया । त्वमपि देव कटाक्षविमोक्षणैः प्रमदया मदयाञ्चकृषे मनाक् ॥ 79.6 ॥
bhuvanamohanarūparucā tadā vivaśitākhilarājakadambayā | tvamapi deva kaṭākṣavimokṣaṇaiḥ pramadayā madayāñcakṛṣe manāk || 79.6 ||
क्व तु गमिष्यसि चन्द्रमुखीति तां सरसमेत्य करेण हरन् क्षणात् । समधिरोप्य रथं त्वमपाहृथा भुवि ततो विततो निनदो द्विषाम् ॥ 79.7 ॥
kva tu gamiṣyasi candramukhīti tāṃ sarasametya kareṇa haran kṣaṇāt | samadhiropya rathaṃ tvamapāhṛthā bhuvi tato vitato ninado dviṣām || 79.7 ||
क्वनु गतः पशुपाल इति क्रुधा कृतरणा यदुभिश्च जिता नृपाः । न तु भवानुदचाल्यत तैरहो पिशुनकैः शुनकैरिव केसरी ॥ 79.8 ॥
kvanu gataḥ paśupāla iti krudhā kṛtaraṇā yadubhiśca jitā nṛpāḥ | na tu bhavānudacālyata tairaho piśunakaiḥ śunakairiva kesarī || 79.8 ||
तदनु रुक्मिणमागतमाहवे वधमुपेक्ष्य निबध्य विरूपयन् । हृतमदं परिमुच्य बलोक्तिभिः पुरमया रमया सह कान्तया ॥ 79.9 ॥
tadanu rukmiṇamāgatamāhave vadhamupekṣya nibadhya virūpayan | hṛtamadaṃ parimucya baloktibhiḥ puramayā ramayā saha kāntayā || 79.9 ||
नवसमागमलज्जितमानसां प्रणयकौतुकजृम्भितमन्मथाम् । अरमयः खलु नाथ यथासुखं रहसि तां हसितांशुलसन्मुखीम् ॥ 79.10 ॥
navasamāgamalajjitamānasāṃ praṇayakautukajṛmbhitamanmathām | aramayaḥ khalu nātha yathāsukhaṃ rahasi tāṃ hasitāṃśulasanmukhīm || 79.10 ||
विविधनर्मभिरेवमहर्निशं प्रमदमाकलयन्पुनरेकदा । ऋजुमतेः किल वक्रागिरा भवान् वरतनोरतनोदतिलोलताम् ॥ 79.11 ॥
vividhanarmabhirevamaharniśaṃ pramadamākalayanpunarekadā | ṛjumateḥ kila vakrāgirā bhavān varatanoratanodatilolatām || 79.11 ||
तदधिकैरथ लालनकौशलैः प्रणयिनीमधिकं रमयन्निमाम् । अयि मुकुन्द भवच्चरितानि नः प्रगदतां गदतान्तिमपाकुरु ॥ 79.12 ॥
tadadhikairatha lālanakauśalaiḥ praṇayinīmadhikaṃ ramayannimām | ayi mukunda bhavaccaritāni naḥ pragadatāṃ gadatāntimapākuru || 79.12 ||