वृकभृगुसुनिमोहिन्यम्बरीषादिवृत्तेष्वयि तव हि महत्त्वं सर्वशर्वादिजैत्रम् । स्थितमिह परमात्मन् निष्कलार्वागभिन्नंकिमपि यदवभातं तद्धि रूपं तवैव ॥ 90.1 ॥
vṛkabhṛgusunimohinyambarīṣādivṛtteṣvayi tava hi mahattvaṃ sarvaśarvādijaitram | sthitamiha paramātman niṣkalārvāgabhinnaṃkimapi yadavabhātaṃ taddhi rūpaṃ tavaiva || 90.1 ||
मूर्तित्रयेश्वरसदाशिवपञ्चकं यत् प्राहुः परात्मवपुरेव सदाशिवोऽस्मिन् । तत्रेश्वरस्तु स विकुण्ठपदस्त्वमेव त्रित्वं पुनर्भजसि सत्यपदे त्रिभागे ॥ 90.2 ॥
mūrtitrayeśvarasadāśivapañcakaṃ yat prāhuḥ parātmavapureva sadāśivo'smin | tatreśvarastu sa vikuṇṭhapadastvameva tritvaṃ punarbhajasi satyapade tribhāge || 90.2 ||
तत्रापि सात्त्विकतनुं तव विष्णुमाहुर्धाता तु सत्त्वविरळो रजसैव पूर्णः । सत्वोत्कटत्वमपि चास्ति तमोविकारचेष्टादिकं च तव शङ्करनाम्नि मूर्तौ ॥ 90.3 ॥
tatrāpi sāttvikatanuṃ tava viṣṇumāhurdhātā tu sattvaviraळ्o rajasaiva pūrṇaḥ | satvotkaṭatvamapi cāsti tamovikāraceṣṭādikaṃ ca tava śaṅkaranāmni mūrtau || 90.3 ||
तं च त्रिमूर्त्यतिगतं पुरपूरुषं त्वांशर्वात्मनापि खलु सर्वमयत्वहेतोः । शंसन्त्युपासनाविधौ तदपि स्वतस्तुत्वद्रूपमित्यतिदृढं बहु नः प्रमाणम् ॥ 90.4 ॥
taṃ ca trimūrtyatigataṃ purapūruṣaṃ tvāṃśarvātmanāpi khalu sarvamayatvahetoḥ | śaṃsantyupāsanāvidhau tadapi svatastutvadrūpamityatidṛḍhaṃ bahu naḥ pramāṇam || 90.4 ||
श्रीशङ्करोऽपि भगवान्सकलेषु तावत्त्वामेव मानयति यो न हि पक्षपाती । त्वन्निष्ठमेव स हि नामसहस्रकादिव्याख्यद्भवत्स्तुतिपरश्च गतिं गतोऽन्ते ॥ 90.5 ॥
śrīśaṅkaro'pi bhagavānsakaleṣu tāvattvāmeva mānayati yo na hi pakṣapātī | tvanniṣṭhameva sa hi nāmasahasrakādivyākhyadbhavatstutiparaśca gatiṃ gato'nte || 90.5 ||
मूर्तित्रयातिगमुवाच च मन्त्रशास्त्रस्यादौ कलायसुषमं सकलेश्वरं त्वाम् । ध्यानं च निष्कळमसौ प्रणवे खलूक्त्वात्वामेव तत्र सकलं निजगाद नान्यम् ॥ 90.6 ॥
mūrtitrayātigamuvāca ca mantraśāstrasyādau kalāyasuṣamaṃ sakaleśvaraṃ tvām | dhyānaṃ ca niṣkaळmasau praṇave khalūktvātvāmeva tatra sakalaṃ nijagāda nānyam || 90.6 ||
समस्तसारे च पुराणसंग्रहे विसंशयं त्वन्महिमैव वर्ण्यते । त्रिमूर्तियुक्सत्यपदत्रिभागतः परं पदं ते कथितं न शूलिनः ॥ 90.7 ॥
samastasāre ca purāṇasaṃgrahe visaṃśayaṃ tvanmahimaiva varṇyate | trimūrtiyuksatyapadatribhāgataḥ paraṃ padaṃ te kathitaṃ na śūlinaḥ || 90.7 ||
यद्ब्राह्मकल्प इह भागवतद्वितीयस्कन्धोदितं वपुरनावृतमीश धात्रे । तस्यैव नाम हरिशर्वमुखं जगादश्रीमाधवः शिवपरोऽपि पुराणसारे ॥ 90.8 ॥
yadbrāhmakalpa iha bhāgavatadvitīyaskandhoditaṃ vapuranāvṛtamīśa dhātre | tasyaiva nāma hariśarvamukhaṃ jagādaśrīmādhavaḥ śivaparo'pi purāṇasāre || 90.8 ||
ये स्वप्रकृत्यनुगुणा गिरिशं भजन्तेतेषां फलं हि दृढयैव तदीयभक्त्या । व्यासो हि तेन कृतवानधिकारिहेतोःस्कान्दादिकेषु तव हानिवचोऽर्थवादैः ॥ 90.9 ॥
ye svaprakṛtyanuguṇā giriśaṃ bhajanteteṣāṃ phalaṃ hi dṛḍhayaiva tadīyabhaktyā | vyāso hi tena kṛtavānadhikārihetoḥskāndādikeṣu tava hānivaco'rthavādaiḥ || 90.9 ||
भूतार्थकीर्तिरनुवादविरुद्धवादौत्रेधार्थवादगतयः खलु रोचनार्थाः । स्कान्दादिकेषु बहवोऽत्र विरुद्धवादास्त्वत्तामसत्वपरिभूत्युपशिक्षणाद्याः ॥ 90.10 ॥
bhūtārthakīrtiranuvādaviruddhavādautredhārthavādagatayaḥ khalu rocanārthāḥ | skāndādikeṣu bahavo'tra viruddhavādāstvattāmasatvaparibhūtyupaśikṣaṇādyāḥ || 90.10 ||
यत्किञ्चिदप्यविदुषापि विभो मयोक्तंतन्मन्त्रशास्त्रवचनाद्यभिदृष्टमेव । व्यासोक्तिसारमयभागवतोपगीतक्लेशान्विधूय कुरु भक्तिभरं परात्मन् ॥ 90.11 ॥
yatkiñcidapyaviduṣāpi vibho mayoktaṃtanmantraśāstravacanādyabhidṛṣṭameva | vyāsoktisāramayabhāgavatopagītakleśānvidhūya kuru bhaktibharaṃ parātman || 90.11 ||