त्वं हि ब्रह्मैव साक्षात् परमुरुमहिमन्नक्षराणामकारस्तारो मन्त्रेषु राज्ञां मनुरसि मुनिषु त्वं भृगुर्नारदोऽपि । प्रह्लादो दानवानां पशुषु च सुरभिः पक्षिणां वैनतेयोनागानामस्यनन्तः सुरसरिदपि च स्रोतसां विश्वमूर्ते ॥ 96.1 ॥
tvaṃ hi brahmaiva sākṣāt paramurumahimannakṣarāṇāmakārastāro mantreṣu rājñāṃ manurasi muniṣu tvaṃ bhṛgurnārado'pi | prahlādo dānavānāṃ paśuṣu ca surabhiḥ pakṣiṇāṃ vainateyonāgānāmasyanantaḥ surasaridapi ca srotasāṃ viśvamūrte || 96.1 ||
ब्रह्मण्यानां बलिस्त्वं क्रतुषु च जपयज्ञोऽसो वीरेषु पार्थोभक्तानामुद्धवस्त्वं बलमसि बलिनां धाम तेजस्विनां त्वम् । नास्त्यन्तस्त्वद्विभूतेर्विकसदतिशयं वस्तु सर्वं त्वमेवत्वं जीवस्त्वं प्रधानं यदिह भवदृते तन्न किञ्चित्प्रपञ्चे ॥ 96.2 ॥
brahmaṇyānāṃ balistvaṃ kratuṣu ca japayajño'so vīreṣu pārthobhaktānāmuddhavastvaṃ balamasi balināṃ dhāma tejasvināṃ tvam | nāstyantastvadvibhūtervikasadatiśayaṃ vastu sarvaṃ tvamevatvaṃ jīvastvaṃ pradhānaṃ yadiha bhavadṛte tanna kiñcitprapañce || 96.2 ||
धर्मं वर्णाश्रमाणां श्रुतिपथविहितं त्वत्परत्वेन भक्त्याकुर्वन्तोऽन्तर्विरागे विकसति शनकैस्सन्त्यजन्तो लभन्ते । सत्तास्फूर्तिप्रियत्वात्मकमखिलपदार्थेषु भिन्नेष्वभिन्नंनिर्मूलं विश्वमूलं परममहमिति त्वद्विबोधं विशुद्धम् ॥ 96.3 ॥
dharmaṃ varṇāśramāṇāṃ śrutipathavihitaṃ tvatparatvena bhaktyākurvanto'ntarvirāge vikasati śanakaissantyajanto labhante | sattāsphūrtipriyatvātmakamakhilapadārtheṣu bhinneṣvabhinnaṃnirmūlaṃ viśvamūlaṃ paramamahamiti tvadvibodhaṃ viśuddham || 96.3 ||
ज्ञानं कर्मापि भक्तिस्त्रितयमिह भवत्प्रापकं तत्र तावन्निर्विण्णानामशेषे विषय इह भवेत् ज्ञानयोगेऽधिकारः । सक्तानां कर्मयोगस्त्वयि हि विनिहितो ये तु नात्यन्तसक्तानाप्यत्यन्तं विरक्तास्त्वयि च धृतरसा भक्तियोगो ह्यमीषाम् ॥ 96.4 ॥
jñānaṃ karmāpi bhaktistritayamiha bhavatprāpakaṃ tatra tāvannirviṇṇānāmaśeṣe viṣaya iha bhavet jñānayoge'dhikāraḥ | saktānāṃ karmayogastvayi hi vinihito ye tu nātyantasaktānāpyatyantaṃ viraktāstvayi ca dhṛtarasā bhaktiyogo hyamīṣām || 96.4 ||
ज्ञानं त्वद्भक्ततां वा लघु सुकृतवशान्मर्त्यलोके लभन्तेतस्मात्तत्रैव जन्म स्पृहयति भगवन् नाकगो नारको वा । आविष्टं मां तु दैवाद्भवजलनिधिपोतायिते मर्त्यदेहेत्वं कृत्वा कर्णधारं गुरुमनुगुणवातायितस्तारयेथाः ॥ 96.5 ॥
jñānaṃ tvadbhaktatāṃ vā laghu sukṛtavaśānmartyaloke labhantetasmāttatraiva janma spṛhayati bhagavan nākago nārako vā | āviṣṭaṃ māṃ tu daivādbhavajalanidhipotāyite martyadehetvaṃ kṛtvā karṇadhāraṃ gurumanuguṇavātāyitastārayethāḥ || 96.5 ||
अव्यक्तं मार्गयन्तः श्रुतिभिरपि नयैः केवलज्ञानलुब्धाःक्लिश्यन्तेऽतीव सिद्धिं बहुतरजनुषामन्त एवाप्नुवन्ति । दूरस्थः कर्मयोगोऽपि च परमफले नन्वयं भक्तियोगस्त्वामूलादेव हृद्यस्त्वरितमयि भवत्प्रापको वर्धतां मे ॥ 96.6 ॥
avyaktaṃ mārgayantaḥ śrutibhirapi nayaiḥ kevalajñānalubdhāḥkliśyante'tīva siddhiṃ bahutarajanuṣāmanta evāpnuvanti | dūrasthaḥ karmayogo'pi ca paramaphale nanvayaṃ bhaktiyogastvāmūlādeva hṛdyastvaritamayi bhavatprāpako vardhatāṃ me || 96.6 ||
ज्ञानायैवातियत्नं मुनिरपवदते ब्रह्मतत्त्वं तु श्रुण्वन्गाढं त्वत्पादभक्तिं शरणमयति यस्तस्य मुक्तिः कराग्रे । त्वद्ध्यानेऽपीह तुल्या पुनरसुकरता चित्तचाञ्चल्यहेतोरभ्यासादाशु शक्यं वशयितुं त्वत्कृपाचारुताभ्याम् ॥ 96.7 ॥
jñānāyaivātiyatnaṃ munirapavadate brahmatattvaṃ tu śruṇvangāḍhaṃ tvatpādabhaktiṃ śaraṇamayati yastasya muktiḥ karāgre | tvaddhyāne'pīha tulyā punarasukaratā cittacāñcalyahetorabhyāsādāśu śakyaṃ vaśayituṃ tvatkṛpācārutābhyām || 96.7 ||
निर्विण्णः कर्ममार्गे खलु विषमतमे त्वत्कथादौ च गाढंजातश्रद्धोऽपि कामानयि भुवनपते नैव शक्नोमि हातुम् । तद्भूयो निश्चयेन त्वयि निहितमना दोषबुद्ध्या भजंस्तान्पुष्णीयां भक्तिमेव त्वयि हृदयगते मङ्क्षु नङ्क्ष्यन्ति सङ्गाः ॥ 96.8 ॥
nirviṇṇaḥ karmamārge khalu viṣamatame tvatkathādau ca gāḍhaṃjātaśraddho'pi kāmānayi bhuvanapate naiva śaknomi hātum | tadbhūyo niścayena tvayi nihitamanā doṣabuddhyā bhajaṃstānpuṣṇīyāṃ bhaktimeva tvayi hṛdayagate maṅkṣu naṅkṣyanti saṅgāḥ || 96.8 ||
कश्चित्क्लेशार्जितार्थक्षयविमलमतिर्नुद्यमानो जनौधैःप्रागेवं प्राहि विप्रो न खलु मम जनः कालकर्मग्रहा वा । चेतो मे दुःखहेतुस्तदिह गुणगणं भावयत्सर्वकारीत्युक्त्वा शान्तो गतस्त्वां मम च कुरु विभो तादृशीं चित्तशान्तिम् ॥ 96.9 ॥
kaścitkleśārjitārthakṣayavimalamatirnudyamāno janaudhaiḥprāgevaṃ prāhi vipro na khalu mama janaḥ kālakarmagrahā vā | ceto me duḥkhahetustadiha guṇagaṇaṃ bhāvayatsarvakārītyuktvā śānto gatastvāṃ mama ca kuru vibho tādṛśīṃ cittaśāntim || 96.9 ||
ऐळः प्रागुर्वशीं प्रत्यतिविवशमनाः सेवमानश्चिरं तांगाढं निर्विद्य भूयो युवतिसुखमिदं क्षुद्रमेवेति गायन् । त्वद्भक्तिं प्राप्य पूर्णः सुखतरमचरत्तद्वदुद्धूत सङ्गंभक्तोत्तंसं क्रिया मां पवनपुरपते हन्त मे रुन्धिरोगान् ॥ 96.10 ॥
aiळḥ prāgurvaśīṃ pratyativivaśamanāḥ sevamānaściraṃ tāṃgāḍhaṃ nirvidya bhūyo yuvatisukhamidaṃ kṣudrameveti gāyan | tvadbhaktiṃ prāpya pūrṇaḥ sukhataramacarattadvaduddhūta saṅgaṃbhaktottaṃsaṃ kriyā māṃ pavanapurapate hanta me rundhirogān || 96.10 ||
AnonymousUser
150
5 Days
Learn
Teach
Discuss
Panchanga
Dashboard
Verses & Playlist
Flashcards
Saved Chants
Saved Discussions
Logout
Copy Shloka
Shloka Link
