श्रीशुक उवाच - ( अनुष्टुप् )
एवंविधानि कर्माणि गोपाः कृष्णस्य वीक्ष्य ते । अतद्वीर्यविदः प्रोचुः समभ्येत्य सुविस्मिताः ॥ १ ॥
evaṃvidhāni karmāṇi gopāḥ kṛṣṇasya vīkṣya te | atadvīryavidaḥ procuḥ samabhyetya suvismitāḥ || 1 ||
बालकस्य यदेतानि कर्माणि अति अद्भुतानि वै । कथमर्हत्यसौ जन्म ग्राम्येष्वात्मजुगुप्सितम् ॥ २ ॥
bālakasya yadetāni karmāṇi ati adbhutāni vai | kathamarhatyasau janma grāmyeṣvātmajugupsitam || 2 ||
यः सप्तहायनो बालः करेणैकेन लीलया । कथं बिभ्रद् गिरिवरं पुष्करं गजराडिव ॥ ३ ॥
yaḥ saptahāyano bālaḥ kareṇaikena līlayā | kathaṃ bibhrad girivaraṃ puṣkaraṃ gajarāḍiva || 3 ||
तोकेनामीलिताक्षेण पूतनाया महौजसः । पीतः स्तनः सह प्राणैः कालेनेव वयस्तनोः ॥ ४ ॥
tokenāmīlitākṣeṇa pūtanāyā mahaujasaḥ | pītaḥ stanaḥ saha prāṇaiḥ kāleneva vayastanoḥ || 4 ||
हिन्वतोऽधः शयानस्य मास्यस्य चरणावुदक् । अनोऽपतद् विपर्यस्तं रुदतः प्रपदाहतम् ॥ ५ ॥
hinvato'dhaḥ śayānasya māsyasya caraṇāvudak | ano'patad viparyastaṃ rudataḥ prapadāhatam || 5 ||
एकहायन आसीनो ह्रियमाणो विहायसा । दैत्येन यस्तृणावर्त महन् कण्ठग्रहातुरम् ॥ ६ ॥
ekahāyana āsīno hriyamāṇo vihāyasā | daityena yastṛṇāvarta mahan kaṇṭhagrahāturam || 6 ||
क्वचिद् हैयङ्गवस्तैन्ये मात्रा बद्ध उलूखले । गच्छन् अर्जुनयोर्मध्ये बाहुभ्यां तावपातयत् ॥ ७ ॥
kvacid haiyaṅgavastainye mātrā baddha ulūkhale | gacchan arjunayormadhye bāhubhyāṃ tāvapātayat || 7 ||
वने सञ्चारयन् वत्सान् सरामो बालकैर्वृतः । हन्तुकामं बकं दोर्भ्यां मुखतोऽरिमपाटयत् ॥ ८ ॥
vane sañcārayan vatsān sarāmo bālakairvṛtaḥ | hantukāmaṃ bakaṃ dorbhyāṃ mukhato'rimapāṭayat || 8 ||
वत्सेषु वत्सरूपेण प्रविशन्तं जिघांसया । हत्वा न्यपातयत्तेन कपित्थानि च लीलया ॥ ९ ॥
vatseṣu vatsarūpeṇa praviśantaṃ jighāṃsayā | hatvā nyapātayattena kapitthāni ca līlayā || 9 ||
हत्वा रासभदैतेयं तद्बन्धूंश्च बलान्वितः । चक्रे तालवनं क्षेमं परिपक्व फलान्वितम् ॥ १० ॥
hatvā rāsabhadaiteyaṃ tadbandhūṃśca balānvitaḥ | cakre tālavanaṃ kṣemaṃ paripakva phalānvitam || 10 ||
प्रलम्बं घातयित्वोग्रं बलेन बलशालिना । अमोचयद् व्रजपशून् गोपांश्चारण्यवह्नितः ॥ ११ ॥
pralambaṃ ghātayitvograṃ balena balaśālinā | amocayad vrajapaśūn gopāṃścāraṇyavahnitaḥ || 11 ||
आशीविषतमाहीन्द्रं दमित्वा विमदं ह्रदात् । प्रसह्योद्वास्य यमुनां चक्रेऽसौ निर्विषोदकाम् ॥ १२ ॥
āśīviṣatamāhīndraṃ damitvā vimadaṃ hradāt | prasahyodvāsya yamunāṃ cakre'sau nirviṣodakām || 12 ||
दुस्त्यजश्चानुरागोऽस्मिन् सर्वेषां नो व्रजौकसाम् । नन्द ते तनयेऽस्मासु तस्याप्यौत्पत्तिकः कथम् ॥ १३ ॥
dustyajaścānurāgo'smin sarveṣāṃ no vrajaukasām | nanda te tanaye'smāsu tasyāpyautpattikaḥ katham || 13 ||
क्व सप्तहायनो बालः क्व महाद्रिविधारणम् । ततो नो जायते शङ्का व्रजनाथ तवात्मजे ॥ १४ ॥
kva saptahāyano bālaḥ kva mahādrividhāraṇam | tato no jāyate śaṅkā vrajanātha tavātmaje || 14 ||
श्रीनन्द उवाच -
श्रूयतां मे वचो गोपा व्येतु शङ्का च वोऽर्भके । एनं कुमारमुद्दिश्य गर्गो मे यदुवाच ह ॥ १५ ॥
śrūyatāṃ me vaco gopā vyetu śaṅkā ca vo'rbhake | enaṃ kumāramuddiśya gargo me yaduvāca ha || 15 ||
वर्णास्त्रयः किलास्यासन् गृह्णतोऽनुयुगं तनूः । शुक्लो रक्तस्तथा पीत इदानीं कृष्णतां गतः ॥ १६ ॥
varṇāstrayaḥ kilāsyāsan gṛhṇato'nuyugaṃ tanūḥ | śuklo raktastathā pīta idānīṃ kṛṣṇatāṃ gataḥ || 16 ||
प्रागयं वसुदेवस्य क्वचित् जातः तवात्मजः । वासुदेव इति श्रीमान् अभिज्ञाः सम्प्रचक्षते ॥ १७ ॥
prāgayaṃ vasudevasya kvacit jātaḥ tavātmajaḥ | vāsudeva iti śrīmān abhijñāḥ sampracakṣate || 17 ||
बहूनि सन्ति नामानि रूपाणि च सुतस्य ते । गुण कर्मानुरूपाणि तान्यहं वेद नो जनाः ॥ १८ ॥
bahūni santi nāmāni rūpāṇi ca sutasya te | guṇa karmānurūpāṇi tānyahaṃ veda no janāḥ || 18 ||
एष वः श्रेय आधास्यद् गोपगोकुलनन्दनः । अनेन सर्वदुर्गाणि यूयमञ्जस्तरिष्यथ ॥ १९ ॥
eṣa vaḥ śreya ādhāsyad gopagokulanandanaḥ | anena sarvadurgāṇi yūyamañjastariṣyatha || 19 ||
पुरानेन व्रजपते साधवो दस्युपीडिताः । अराजके रक्ष्यमाणा जिग्युर्दस्यून्समेधिताः ॥ २० ॥
purānena vrajapate sādhavo dasyupīḍitāḥ | arājake rakṣyamāṇā jigyurdasyūnsamedhitāḥ || 20 ||
य एतस्मिन् महाभागाः प्रीतिं कुर्वन्ति मानवाः । नारयोऽभिभवन्त्येतान् विष्णुपक्षानिवासुराः ॥ २१ ॥
ya etasmin mahābhāgāḥ prītiṃ kurvanti mānavāḥ | nārayo'bhibhavantyetān viṣṇupakṣānivāsurāḥ || 21 ||
तस्मान् नन्द कुमारोऽयं नारायणसमो गुणैः । श्रिया कीर्त्यानुभावेन तत्कर्मसु न विस्मयः ॥ २२ ॥
tasmān nanda kumāro'yaṃ nārāyaṇasamo guṇaiḥ | śriyā kīrtyānubhāvena tatkarmasu na vismayaḥ || 22 ||
इत्यद्धा मां समादिश्य गर्गे च स्वगृहं गते । मन्ये नारायणस्यांशं कृष्णं अक्लिष्टकारिणम् ॥ २३ ॥
ityaddhā māṃ samādiśya garge ca svagṛhaṃ gate | manye nārāyaṇasyāṃśaṃ kṛṣṇaṃ akliṣṭakāriṇam || 23 ||
इति नन्दवचः श्रुत्वा गर्गगीतं व्रजौकसः । दृष्टश्रुतानुभावास्ते कृष्णस्यामिततेजसः । मुदिता नन्दमानर्चुः कृष्णं च गतविस्मयाः ॥ २४ ॥
iti nandavacaḥ śrutvā gargagītaṃ vrajaukasaḥ | dṛṣṭaśrutānubhāvāste kṛṣṇasyāmitatejasaḥ | muditā nandamānarcuḥ kṛṣṇaṃ ca gatavismayāḥ || 24 ||
( शार्दूलविक्रीडित )
देवे वर्षति यज्ञविप्लवरुषा वज्रास्मवर्षानिलैः । सीदत्पालपशुस्त्रि आत्मशरणं दृष्ट्वानुकम्प्युत्स्मयन् । उत्पाट्यैककरेण शैलमबलो लीलोच्छिलीन्ध्रं यथा । बिभ्रद् गोष्ठमपान्महेन्द्रमदभित् प्रीयान्न इन्द्रो गवाम् ॥ २५ ॥
deve varṣati yajñaviplavaruṣā vajrāsmavarṣānilaiḥ | sīdatpālapaśustri ātmaśaraṇaṃ dṛṣṭvānukampyutsmayan | utpāṭyaikakareṇa śailamabalo līlocchilīndhraṃ yathā | bibhrad goṣṭhamapānmahendramadabhit prīyānna indro gavām || 25 ||
इति श्रीमद्भागवते महापुराणे पारमहंस्यां संहितायां दशमस्कन्धे पूर्वार्धे षड्विंशोऽध्यायः ॥ २६ ॥
iti śrīmadbhāgavate mahāpurāṇe pāramahaṃsyāṃ saṃhitāyāṃ daśamaskandhe pūrvārdhe ṣaḍviṃśo'dhyāyaḥ || 26 ||
हरिः ॐ तत्सत् श्रीकृष्णार्पणमस्तु ॥
hariḥ ॐ tatsat śrīkṛṣṇārpaṇamastu ||
ॐ श्री परमात्मने नमः
AnonymousUser
150
5 Days
Learn
Teach
Discuss
Panchanga
Dashboard
Verses & Playlist
Flashcards
Saved Chants
Saved Discussions
Logout
Copy Shloka
Shloka Link
