Bhagavata Purana

Adhyaya - 47

Uddhava's Discourse on the real nature of the Lord

ॐ श्री परमात्मने नमः

This overlay will guide you through the buttons:

संस्कृत्म
A English
श्रीशुक उवाच
तं वीक्ष्य कृषानुचरं व्रजस्त्रियः प्रलम्बबाहुं नवकञ्जलोचनम्। पीताम्बरं पुष्करमालिनं लसन् मुखारविन्दं परिमृष्टकुण्डलम् ॥१
taṃ vīkṣya kṛṣānucaraṃ vrajastriyaḥ pralambabāhuṃ navakañjalocanam| pītāmbaraṃ puṣkaramālinaṃ lasan mukhāravindaṃ parimṛṣṭakuṇḍalam ||1

Adhyaya:    47

Shloka :    1

सुविस्मिताः कोऽयमपीव्यदर्शनः कुतश्च कस्याच्युतवेषभूषणः। इति स्म सर्वाः परिवव्रुरुत्सुकास् तमुत्तमःश्लोकपदाम्बुजाश्रयम् ॥२
suvismitāḥ ko'yamapīvyadarśanaḥ kutaśca kasyācyutaveṣabhūṣaṇaḥ| iti sma sarvāḥ parivavrurutsukās tamuttamaḥślokapadāmbujāśrayam ||2

Adhyaya:    47

Shloka :    2

तं प्रश्रयेणावनताः सुसत्कृतं सव्रीडहासेक्षणसूनृतादिभिः। रहस्यपृच्छन्नुपविष्टमासने विज्ञाय सन्देशहरं रमापतेः ३।
taṃ praśrayeṇāvanatāḥ susatkṛtaṃ savrīḍahāsekṣaṇasūnṛtādibhiḥ| rahasyapṛcchannupaviṣṭamāsane vijñāya sandeśaharaṃ ramāpateḥ 3|

Adhyaya:    47

Shloka :    3

जानीमस्त्वां यदुपतेः पार्षदं समुपागतम्। भर्त्रेह प्रेषितः पित्रोर्भवान्प्रियचिकीर्षया ४।
jānīmastvāṃ yadupateḥ pārṣadaṃ samupāgatam| bhartreha preṣitaḥ pitrorbhavānpriyacikīrṣayā 4|

Adhyaya:    47

Shloka :    4

अन्यथा गोव्रजे तस्य स्मरणीयं न चक्ष्महे। स्नेहानुबन्धो बन्धूनां मुनेरपि सुदुस्त्यजः ५।
anyathā govraje tasya smaraṇīyaṃ na cakṣmahe| snehānubandho bandhūnāṃ munerapi sudustyajaḥ 5|

Adhyaya:    47

Shloka :    5

अन्येष्वर्थकृता मैत्री यावदर्थविडम्बनम्। पुम्भिः स्त्रीषु कृता यद्वत्सुमनःस्विव षट्पदैः ६।
anyeṣvarthakṛtā maitrī yāvadarthaviḍambanam| pumbhiḥ strīṣu kṛtā yadvatsumanaḥsviva ṣaṭpadaiḥ 6|

Adhyaya:    47

Shloka :    6

निःस्वं त्यजन्ति गणिका अकल्पं नृपतिं प्रजाः। अधीतविद्या आचार्यमृत्विजो दत्तदक्षिणम् ७।
niḥsvaṃ tyajanti gaṇikā akalpaṃ nṛpatiṃ prajāḥ| adhītavidyā ācāryamṛtvijo dattadakṣiṇam 7|

Adhyaya:    47

Shloka :    7

खगा वीतफलं वृक्षं भुक्त्वा चातिथयो गृहम्। दग्धं मृगास्तथारण्यं जारा भुक्त्वा रतां स्त्रियम् ८।
khagā vītaphalaṃ vṛkṣaṃ bhuktvā cātithayo gṛham| dagdhaṃ mṛgāstathāraṇyaṃ jārā bhuktvā ratāṃ striyam 8|

Adhyaya:    47

Shloka :    8

इति गोप्यो हि गोविन्दे गतवाक्कायमानसाः। कृष्णदूते समायाते उद्धवे त्यक्तलौकिकाः ९।
iti gopyo hi govinde gatavākkāyamānasāḥ| kṛṣṇadūte samāyāte uddhave tyaktalaukikāḥ 9|

Adhyaya:    47

Shloka :    9

गायन्त्यः प्रीयकर्माणि रुदन्त्यश्च गतह्रियः। तस्य संस्मृत्य संस्मृत्य यानि कैशोरबाल्ययोः १०।
gāyantyaḥ prīyakarmāṇi rudantyaśca gatahriyaḥ| tasya saṃsmṛtya saṃsmṛtya yāni kaiśorabālyayoḥ 10|

Adhyaya:    47

Shloka :    10

काचिन्मधुकरं दृष्ट्वा ध्यायन्ती कृष्णसङ्गमम्। प्रियप्रस्थापितं दूतं कल्पयित्वेदमब्रवीत् ११।
kācinmadhukaraṃ dṛṣṭvā dhyāyantī kṛṣṇasaṅgamam| priyaprasthāpitaṃ dūtaṃ kalpayitvedamabravīt 11|

Adhyaya:    47

Shloka :    11

गोप्युवाच।
मधुप कितवबन्धो मा स्पृशङ्घ्रिं सपत्न्याः। कुचविलुलितमालाकुङ्कुमश्मश्रुभिर्नः। वहतु मधुपतिस्तन्मानिनीनां प्रसादं। यदुसदसि विडम्ब्यं यस्य दूतस्त्वमीदृक् १२।
madhupa kitavabandho mā spṛśaṅghriṃ sapatnyāḥ| kucavilulitamālākuṅkumaśmaśrubhirnaḥ| vahatu madhupatistanmāninīnāṃ prasādaṃ| yadusadasi viḍambyaṃ yasya dūtastvamīdṛk 12|

Adhyaya:    47

Shloka :    12

सकृदधरसुधां स्वां मोहिनीं पाययित्वा। सुमनस इव सद्यस्तत्यजेऽस्मान्भवादृक्। परिचरति कथं तत्पादपद्मं नु पद्मा। ह्यपि बत हृतचेता ह्युत्तमःश्लोकजल्पैः १३।
sakṛdadharasudhāṃ svāṃ mohinīṃ pāyayitvā| sumanasa iva sadyastatyaje'smānbhavādṛk| paricarati kathaṃ tatpādapadmaṃ nu padmā| hyapi bata hṛtacetā hyuttamaḥślokajalpaiḥ 13|

Adhyaya:    47

Shloka :    13

किमिह बहु षडङ्घ्रे गायसि त्वं यदूनाम्। अधिपतिमगृहाणामग्रतो नः पुराणम्। विजयसखसखीनां गीयतां तत्प्रसङ्गः। क्षपितकुचरुजस्ते कल्पयन्तीष्टमिष्टाः १४।
kimiha bahu ṣaḍaṅghre gāyasi tvaṃ yadūnām| adhipatimagṛhāṇāmagrato naḥ purāṇam| vijayasakhasakhīnāṃ gīyatāṃ tatprasaṅgaḥ| kṣapitakucarujaste kalpayantīṣṭamiṣṭāḥ 14|

Adhyaya:    47

Shloka :    14

दिवि भुवि च रसायां काः स्त्रियस्तद्दुरापाः। कपटरुचिरहासभ्रूविजृम्भस्य याः स्युः। चरणरज उपास्ते यस्य भूतिर्वयं का। अपि च कृपणपक्षे ह्युत्तमश्लोकशब्दः १५।
divi bhuvi ca rasāyāṃ kāḥ striyastaddurāpāḥ| kapaṭarucirahāsabhrūvijṛmbhasya yāḥ syuḥ| caraṇaraja upāste yasya bhūtirvayaṃ kā| api ca kṛpaṇapakṣe hyuttamaślokaśabdaḥ 15|

Adhyaya:    47

Shloka :    15

विसृज शिरसि पादं वेद्म्यहं चाटुकारैर्। अनुनयविदुषस्तेऽभ्येत्य दौत्यैर्मुकुन्दात्। स्वकृत इह विसृष्टापत्यपत्यन्यलोका। व्यसृजदकृतचेताः किं नु सन्धेयमस्मिन् १६।
visṛja śirasi pādaṃ vedmyahaṃ cāṭukārair| anunayaviduṣaste'bhyetya dautyairmukundāt| svakṛta iha visṛṣṭāpatyapatyanyalokā| vyasṛjadakṛtacetāḥ kiṃ nu sandheyamasmin 16|

Adhyaya:    47

Shloka :    16

मृगयुरिव कपीन्द्रं विव्यधे लुब्धधर्मा। स्त्रियमकृत विरूपां स्त्रीजितः कामयानाम्। बलिमपि बलिमत्त्वावेष्टयद्ध्वाङ्क्षवद्यस्। तदलमसितसख्यैर्दुस्त्यजस्तत्कथार्थः १७।
mṛgayuriva kapīndraṃ vivyadhe lubdhadharmā| striyamakṛta virūpāṃ strījitaḥ kāmayānām| balimapi balimattvāveṣṭayaddhvāṅkṣavadyas| tadalamasitasakhyairdustyajastatkathārthaḥ 17|

Adhyaya:    47

Shloka :    17

यदनुचरितलीलाकर्णपीयूषविप्रुट्। सकृददनविधूतद्वन्द्वधर्मा विनष्टाः। सपदि गृहकुटुम्बं दीनमुत्सृज्य दीना। बहव इह विहङ्गा भिक्षुचर्यां चरन्ति १८।
yadanucaritalīlākarṇapīyūṣavipruṭ| sakṛdadanavidhūtadvandvadharmā vinaṣṭāḥ| sapadi gṛhakuṭumbaṃ dīnamutsṛjya dīnā| bahava iha vihaṅgā bhikṣucaryāṃ caranti 18|

Adhyaya:    47

Shloka :    18

वयमृतमिव जिह्मव्याहृतं श्रद्दधानाः। कुलिकरुतमिवाज्ञाः कृष्णवध्वो हरिण्यः। ददृशुरसकृदेतत्तन्नखस्पर्शतीव्र। स्मररुज उपमन्त्रिन्भण्यतामन्यवार्ता १९।
vayamṛtamiva jihmavyāhṛtaṃ śraddadhānāḥ| kulikarutamivājñāḥ kṛṣṇavadhvo hariṇyaḥ| dadṛśurasakṛdetattannakhasparśatīvra| smararuja upamantrinbhaṇyatāmanyavārtā 19|

Adhyaya:    47

Shloka :    19

प्रियसख पुनरागाः प्रेयसा प्रेषितः किं। वरय किमनुरुन्धे माननीयोऽसि मेऽङ्ग। नयसि कथमिहास्मान्दुस्त्यजद्वन्द्वपार्श्वं। सततमुरसि सौम्य श्रीर्वधूः साकमास्ते २०।
priyasakha punarāgāḥ preyasā preṣitaḥ kiṃ| varaya kimanurundhe mānanīyo'si me'ṅga| nayasi kathamihāsmāndustyajadvandvapārśvaṃ| satatamurasi saumya śrīrvadhūḥ sākamāste 20|

Adhyaya:    47

Shloka :    20

अपि बत मधुपुर्यामार्यपुत्रोऽधुनास्ते। स्मरति स पितृगेहान्सौम्य बन्धूंश्च गोपान्। क्वचिदपि स कथा नः किङ्करीणां गृणीते। भुजमगुरुसुगन्धं मूर्ध्न्यधास्यत्कदा नु २१।
api bata madhupuryāmāryaputro'dhunāste| smarati sa pitṛgehānsaumya bandhūṃśca gopān| kvacidapi sa kathā naḥ kiṅkarīṇāṃ gṛṇīte| bhujamagurusugandhaṃ mūrdhnyadhāsyatkadā nu 21|

Adhyaya:    47

Shloka :    21

श्रीशुक उवाच।
अथोद्धवो निशम्यैवं कृष्णदर्शनलालसाः। सान्त्वयन्प्रियसन्देशैर्गोपीरिदमभाषत २२।
athoddhavo niśamyaivaṃ kṛṣṇadarśanalālasāḥ| sāntvayanpriyasandeśairgopīridamabhāṣata 22|

Adhyaya:    47

Shloka :    22

श्रीउद्धव उवाच।
अहो यूयं स्म पूर्णार्था भवत्यो लोकपूजिताः। वासुदेवे भगवति यासामित्यर्पितं मनः २३।
aho yūyaṃ sma pūrṇārthā bhavatyo lokapūjitāḥ| vāsudeve bhagavati yāsāmityarpitaṃ manaḥ 23|

Adhyaya:    47

Shloka :    23

दानव्रततपोहोम जपस्वाध्यायसंयमैः। श्रेयोभिर्विविधैश्चान्यैः कृष्णे भक्तिर्हि साध्यते २४।
dānavratatapohoma japasvādhyāyasaṃyamaiḥ| śreyobhirvividhaiścānyaiḥ kṛṣṇe bhaktirhi sādhyate 24|

Adhyaya:    47

Shloka :    24

भगवत्युत्तमःश्लोके भवतीभिरनुत्तमा। भक्तिः प्रवर्तिता दिष्ट्या मुनीनामपि दुर्लभा २५।
bhagavatyuttamaḥśloke bhavatībhiranuttamā| bhaktiḥ pravartitā diṣṭyā munīnāmapi durlabhā 25|

Adhyaya:    47

Shloka :    25

दिष्ट्या पुत्रान्पतीन्देहान्स्वजनान्भवनानि च। हित्वावृणीत यूयं यत्कृष्णाख्यं पुरुषं परम् २६।
diṣṭyā putrānpatīndehānsvajanānbhavanāni ca| hitvāvṛṇīta yūyaṃ yatkṛṣṇākhyaṃ puruṣaṃ param 26|

Adhyaya:    47

Shloka :    26

सर्वात्मभावोऽधिकृतो भवतीनामधोक्षजे। विरहेण महाभागा महान्मेऽनुग्रहः कृतः २७।
sarvātmabhāvo'dhikṛto bhavatīnāmadhokṣaje| viraheṇa mahābhāgā mahānme'nugrahaḥ kṛtaḥ 27|

Adhyaya:    47

Shloka :    27

श्रूयतां प्रियसन्देशो भवतीनां सुखावहः। यमादायागतो भद्रा अहं भर्तू रहस्करः २८।
śrūyatāṃ priyasandeśo bhavatīnāṃ sukhāvahaḥ| yamādāyāgato bhadrā ahaṃ bhartū rahaskaraḥ 28|

Adhyaya:    47

Shloka :    28

श्रीभगवानुवाच।
भवतीनां वियोगो मे न हि सर्वात्मना क्वचित्। यथा भूतानि भूतेषु खं वाय्वग्निर्जलं मही । तथाहं च मनःप्राण भूतेन्द्रियगुणाश्रयः २९।
bhavatīnāṃ viyogo me na hi sarvātmanā kvacit| yathā bhūtāni bhūteṣu khaṃ vāyvagnirjalaṃ mahī | tathāhaṃ ca manaḥprāṇa bhūtendriyaguṇāśrayaḥ 29|

Adhyaya:    47

Shloka :    29

आत्मन्येवात्मनात्मानं सृजे हन्म्यनुपालये। आत्ममायानुभावेन भूतेन्द्रियगुणात्मना ३०।
ātmanyevātmanātmānaṃ sṛje hanmyanupālaye| ātmamāyānubhāvena bhūtendriyaguṇātmanā 30|

Adhyaya:    47

Shloka :    30

आत्मा ज्ञानमयः शुद्धो व्यतिरिक्तोऽगुणान्वयः। सुषुप्तिस्वप्नजाग्रद्भिर्मायावृत्तिभिरीयते ३१।
ātmā jñānamayaḥ śuddho vyatirikto'guṇānvayaḥ| suṣuptisvapnajāgradbhirmāyāvṛttibhirīyate 31|

Adhyaya:    47

Shloka :    31

येनेन्द्रियार्थान्ध्यायेत मृषा स्वप्नवदुत्थितः। तन्निरुन्ध्यादिन्द्रियाणि विनिद्रः प्रत्यपद्यत ३२।
yenendriyārthāndhyāyeta mṛṣā svapnavadutthitaḥ| tannirundhyādindriyāṇi vinidraḥ pratyapadyata 32|

Adhyaya:    47

Shloka :    32

एतदन्तः समाम्नायो योगः साङ्ख्यं मनीषिणाम्। त्यागस्तपो दमः सत्यं समुद्रान्ता इवापगाः ३३।
etadantaḥ samāmnāyo yogaḥ sāṅkhyaṃ manīṣiṇām| tyāgastapo damaḥ satyaṃ samudrāntā ivāpagāḥ 33|

Adhyaya:    47

Shloka :    33

यत्त्वहं भवतीनां वै दूरे वर्ते प्रियो दृशाम्। मनसः सन्निकर्षार्थं मदनुध्यानकाम्यया ३४।
yattvahaṃ bhavatīnāṃ vai dūre varte priyo dṛśām| manasaḥ sannikarṣārthaṃ madanudhyānakāmyayā 34|

Adhyaya:    47

Shloka :    34

यथा दूरचरे प्रेष्ठे मन आविश्य वर्तते। स्त्रीणां च न तथा चेतः सन्निकृष्टेऽक्षिगोचरे ३५।
yathā dūracare preṣṭhe mana āviśya vartate| strīṇāṃ ca na tathā cetaḥ sannikṛṣṭe'kṣigocare 35|

Adhyaya:    47

Shloka :    35

मय्यावेश्य मनः कृत्स्नं विमुक्ताशेषवृत्ति यत्। अनुस्मरन्त्यो मां नित्यमचिरान्मामुपैष्यथ ३६।
mayyāveśya manaḥ kṛtsnaṃ vimuktāśeṣavṛtti yat| anusmarantyo māṃ nityamacirānmāmupaiṣyatha 36|

Adhyaya:    47

Shloka :    36

या मया क्रीडता रात्र्यां वनेऽस्मिन्व्रज आस्थिताः। अलब्धरासाः कल्याण्यो मापुर्मद्वीर्यचिन्तया ३७।
yā mayā krīḍatā rātryāṃ vane'sminvraja āsthitāḥ| alabdharāsāḥ kalyāṇyo māpurmadvīryacintayā 37|

Adhyaya:    47

Shloka :    37

श्रीशुक उवाच।
एवं प्रियतमादिष्टमाकर्ण्य व्रजयोषितः। ता ऊचुरुद्धवं प्रीतास्तत्सन्देशागतस्मृतीः ३८।
evaṃ priyatamādiṣṭamākarṇya vrajayoṣitaḥ| tā ūcuruddhavaṃ prītāstatsandeśāgatasmṛtīḥ 38|

Adhyaya:    47

Shloka :    38

गोप्य ऊचुः।
दिष्ट्याहितो हतः कंसो यदूनां सानुगोऽघकृत्। दिष्ट्याप्तैर्लब्धसर्वार्थैः कुशल्यास्तेऽच्युतोऽधुना ३९।
diṣṭyāhito hataḥ kaṃso yadūnāṃ sānugo'ghakṛt| diṣṭyāptairlabdhasarvārthaiḥ kuśalyāste'cyuto'dhunā 39|

Adhyaya:    47

Shloka :    39

कच्चिद्गदाग्रजः सौम्य करोति पुरयोषिताम्। प्रीतिं नः स्निग्धसव्रीड हासोदारेक्षणार्चितः ४०।
kaccidgadāgrajaḥ saumya karoti purayoṣitām| prītiṃ naḥ snigdhasavrīḍa hāsodārekṣaṇārcitaḥ 40|

Adhyaya:    47

Shloka :    40

कथं रतिविशेषज्ञः प्रियश्च पुरयोषिताम्। नानुबध्येत तद्वाक्यैर्विभ्रमैश्चानुभाजितः ४१।
kathaṃ rativiśeṣajñaḥ priyaśca purayoṣitām| nānubadhyeta tadvākyairvibhramaiścānubhājitaḥ 41|

Adhyaya:    47

Shloka :    41

अपि स्मरति नः साधो गोविन्दः प्रस्तुते क्वचित्। गोष्ठिमध्ये पुरस्त्रीणाम्ग्राम्याः स्वैरकथान्तरे ४२।
api smarati naḥ sādho govindaḥ prastute kvacit| goṣṭhimadhye purastrīṇāmgrāmyāḥ svairakathāntare 42|

Adhyaya:    47

Shloka :    42

ताः किं निशाः स्मरति यासु तदा प्रियाभिर्। वृन्दावने कुमुदकुन्दशशाङ्करम्ये। रेमे क्वणच्चरणनूपुररासगोष्ठ्याम्। अस्माभिरीडितमनोज्ञकथः कदाचित् ४३।
tāḥ kiṃ niśāḥ smarati yāsu tadā priyābhir| vṛndāvane kumudakundaśaśāṅkaramye| reme kvaṇaccaraṇanūpurarāsagoṣṭhyām| asmābhirīḍitamanojñakathaḥ kadācit 43|

Adhyaya:    47

Shloka :    43

अप्येष्यतीह दाशार्हस्तप्ताः स्वकृतया शुचा। सञ्जीवयन्नु नो गात्रैर्यथेन्द्रो वनमम्बुदैः ४४।
apyeṣyatīha dāśārhastaptāḥ svakṛtayā śucā| sañjīvayannu no gātrairyathendro vanamambudaiḥ 44|

Adhyaya:    47

Shloka :    44

कस्मात्कृष्ण इहायाति प्राप्तराज्यो हताहितः। नरेन्द्र कन्या उद्वाह्य प्रीतः सर्वसुहृद्वृतः ४५।
kasmātkṛṣṇa ihāyāti prāptarājyo hatāhitaḥ| narendra kanyā udvāhya prītaḥ sarvasuhṛdvṛtaḥ 45|

Adhyaya:    47

Shloka :    45

किमस्माभिर्वनौकोभिरन्याभिर्वा महात्मनः। श्रीपतेराप्तकामस्य क्रियेतार्थः कृतात्मनः ४६।
kimasmābhirvanaukobhiranyābhirvā mahātmanaḥ| śrīpaterāptakāmasya kriyetārthaḥ kṛtātmanaḥ 46|

Adhyaya:    47

Shloka :    46

परं सौख्यं हि नैराश्यं स्वैरिण्यप्याह पिङ्गला। तज्जानतीनां नः कृष्णे तथाप्याशा दुरत्यया ४७।
paraṃ saukhyaṃ hi nairāśyaṃ svairiṇyapyāha piṅgalā| tajjānatīnāṃ naḥ kṛṣṇe tathāpyāśā duratyayā 47|

Adhyaya:    47

Shloka :    47

क उत्सहेत सन्त्यक्तुमुत्तमःश्लोकसंविदम्। अनिच्छतोऽपि यस्य श्रीरङ्गान्न च्यवते क्वचित् ४८।
ka utsaheta santyaktumuttamaḥślokasaṃvidam| anicchato'pi yasya śrīraṅgānna cyavate kvacit 48|

Adhyaya:    47

Shloka :    48

सरिच्छैलवनोद्देशा गावो वेणुरवा इमे। सङ्कर्षणसहायेन कृष्णेनाचरिताः प्रभो ४९।
saricchailavanoddeśā gāvo veṇuravā ime| saṅkarṣaṇasahāyena kṛṣṇenācaritāḥ prabho 49|

Adhyaya:    47

Shloka :    49

पुनः पुनः स्मारयन्ति नन्दगोपसुतं बत। श्रीनिकेतैस्तत्पदकैर्विस्मर्तुं नैव शक्नुमः ५०।
punaḥ punaḥ smārayanti nandagopasutaṃ bata| śrīniketaistatpadakairvismartuṃ naiva śaknumaḥ 50|

Adhyaya:    47

Shloka :    50

गत्या ललितयोदार हासलीलावलोकनैः। माध्व्या गिरा हृतधियः कथं तं विस्मराम हे ५१।
gatyā lalitayodāra hāsalīlāvalokanaiḥ| mādhvyā girā hṛtadhiyaḥ kathaṃ taṃ vismarāma he 51|

Adhyaya:    47

Shloka :    51

हे नाथ हे रमानाथ व्रजनाथार्तिनाशन। मग्नमुद्धर गोविन्द गोकुलं वृजिनार्णवात् ५२।
he nātha he ramānātha vrajanāthārtināśana| magnamuddhara govinda gokulaṃ vṛjinārṇavāt 52|

Adhyaya:    47

Shloka :    52

श्रीशुक उवाच।
ततस्ताः कृष्णसन्देशैर्व्यपेतविरहज्वराः। उद्धवं पूजयांचक्रुर्ज्ञात्वात्मानमधोक्षजम् ५३।
tatastāḥ kṛṣṇasandeśairvyapetavirahajvarāḥ| uddhavaṃ pūjayāṃcakrurjñātvātmānamadhokṣajam 53|

Adhyaya:    47

Shloka :    53

उवास कतिचिन्मासान्गोपीनां विनुदन्शुचः। कृष्णलीलाकथां गायन्रमयामास गोकुलम् ५४।
uvāsa katicinmāsāngopīnāṃ vinudanśucaḥ| kṛṣṇalīlākathāṃ gāyanramayāmāsa gokulam 54|

Adhyaya:    47

Shloka :    54

यावन्त्यहानि नन्दस्य व्रजेऽवात्सीत्स उद्धवः। व्रजौकसां क्षणप्रायाण्यासन्कृष्णस्य वार्तया ५५।
yāvantyahāni nandasya vraje'vātsītsa uddhavaḥ| vrajaukasāṃ kṣaṇaprāyāṇyāsankṛṣṇasya vārtayā 55|

Adhyaya:    47

Shloka :    55

सरिद्वनगिरिद्रो णीर्वीक्षन्कुसुमितान्द्रु मान्। कृष्णं संस्मारयन्रेमे हरिदासो व्रजौकसाम् ५६।
saridvanagiridro ṇīrvīkṣankusumitāndru mān| kṛṣṇaṃ saṃsmārayanreme haridāso vrajaukasām 56|

Adhyaya:    47

Shloka :    56

दृष्ट्वैवमादि गोपीनां कृष्णावेशात्मविक्लवम्। उद्धवः परमप्रीतस्ता नमस्यन्निदं जगौ ५७।
dṛṣṭvaivamādi gopīnāṃ kṛṣṇāveśātmaviklavam| uddhavaḥ paramaprītastā namasyannidaṃ jagau 57|

Adhyaya:    47

Shloka :    57

एताः परं तनुभृतो भुवि गोपवध्वो। गोविन्द एव निखिलात्मनि रूढभावाः । वाञ्छन्ति यद्भवभियो मुनयो वयं च। किं ब्रह्मजन्मभिरनन्तकथारसस्य ५८।
etāḥ paraṃ tanubhṛto bhuvi gopavadhvo| govinda eva nikhilātmani rūḍhabhāvāḥ | vāñchanti yadbhavabhiyo munayo vayaṃ ca| kiṃ brahmajanmabhiranantakathārasasya 58|

Adhyaya:    47

Shloka :    58

क्वेमाः स्त्रियो वनचरीर्व्यभिचारदुष्टाः। कृष्णे क्व चैष परमात्मनि रूढभावः। नन्वीश्वरोऽनुभजतोऽविदुषोऽपि साक्षाच्। छ्रेयस्तनोत्यगदराज इवोपयुक्तः ५९।
kvemāḥ striyo vanacarīrvyabhicāraduṣṭāḥ| kṛṣṇe kva caiṣa paramātmani rūḍhabhāvaḥ| nanvīśvaro'nubhajato'viduṣo'pi sākṣāc| chreyastanotyagadarāja ivopayuktaḥ 59|

Adhyaya:    47

Shloka :    59

नायं श्रियोऽङ्ग उ नितान्तरतेः प्रसादः। स्वर्योषितां नलिनगन्धरुचां कुतोऽन्याः। रासोत्सवेऽस्य भुजदण्डगृहीतकण्ठ। लब्धाशिषां य उदगाद्व्रजवल्लभीनाम् ६०।
nāyaṃ śriyo'ṅga u nitāntarateḥ prasādaḥ| svaryoṣitāṃ nalinagandharucāṃ kuto'nyāḥ| rāsotsave'sya bhujadaṇḍagṛhītakaṇṭha| labdhāśiṣāṃ ya udagādvrajavallabhīnām 60|

Adhyaya:    47

Shloka :    60

आसामहो चरणरेणुजुषामहं स्यां। वृन्दावने किमपि गुल्मलतौषधीनाम्। या दुस्त्यजं स्वजनमार्यपथं च हित्वा। भेजुर्मुकुन्दपदवीं श्रुतिभिर्विमृग्याम् ६१।
āsāmaho caraṇareṇujuṣāmahaṃ syāṃ| vṛndāvane kimapi gulmalatauṣadhīnām| yā dustyajaṃ svajanamāryapathaṃ ca hitvā| bhejurmukundapadavīṃ śrutibhirvimṛgyām 61|

Adhyaya:    47

Shloka :    61

या वै श्रियार्चितमजादिभिराप्तकामैर्। योगेश्वरैरपि यदात्मनि रासगोष्ठ्याम्। कृष्णस्य तद्भगवतः चरणारविन्दं। न्यस्तं स्तनेषु विजहुः परिरभ्य तापम् ६२।
yā vai śriyārcitamajādibhirāptakāmair| yogeśvarairapi yadātmani rāsagoṣṭhyām| kṛṣṇasya tadbhagavataḥ caraṇāravindaṃ| nyastaṃ staneṣu vijahuḥ parirabhya tāpam 62|

Adhyaya:    47

Shloka :    62

वन्दे नन्दव्रजस्त्रीणां पादरेणुमभीक्ष्णशः। यासां हरिकथोद्गीतं पुनाति भुवनत्रयम् ६३।
vande nandavrajastrīṇāṃ pādareṇumabhīkṣṇaśaḥ| yāsāṃ harikathodgītaṃ punāti bhuvanatrayam 63|

Adhyaya:    47

Shloka :    63

श्रीशुक उवाच।
अथ गोपीरनुज्ञाप्य यशोदां नन्दमेव च। गोपानामन्त्र्य दाशार्हो यास्यन्नारुरुहे रथम् ६४।
atha gopīranujñāpya yaśodāṃ nandameva ca| gopānāmantrya dāśārho yāsyannāruruhe ratham 64|

Adhyaya:    47

Shloka :    64

तं निर्गतं समासाद्य नानोपायनपाणयः। नन्दादयोऽनुरागेण प्रावोचन्नश्रुलोचनाः ६५।
taṃ nirgataṃ samāsādya nānopāyanapāṇayaḥ| nandādayo'nurāgeṇa prāvocannaśrulocanāḥ 65|

Adhyaya:    47

Shloka :    65

मनसो वृत्तयो नः स्युः कृष्ण पादाम्बुजाश्रयाः। वाचोऽभिधायिनीर्नाम्नां कायस्तत्प्रह्वणादिषु ६६।
manaso vṛttayo naḥ syuḥ kṛṣṇa pādāmbujāśrayāḥ| vāco'bhidhāyinīrnāmnāṃ kāyastatprahvaṇādiṣu 66|

Adhyaya:    47

Shloka :    66

कर्मभिर्भ्राम्यमाणानां यत्र क्वापीश्वरेच्छया। मङ्गलाचरितैर्दानै रतिर्नः कृष्ण ईश्वरे ६७।
karmabhirbhrāmyamāṇānāṃ yatra kvāpīśvarecchayā| maṅgalācaritairdānai ratirnaḥ kṛṣṇa īśvare 67|

Adhyaya:    47

Shloka :    67

एवं सभाजितो गोपैः कृष्णभक्त्या नराधिप। उद्धवः पुनरागच्छन्मथुरां कृष्णपालिताम् ६८।
evaṃ sabhājito gopaiḥ kṛṣṇabhaktyā narādhipa| uddhavaḥ punarāgacchanmathurāṃ kṛṣṇapālitām 68|

Adhyaya:    47

Shloka :    68

कृष्णाय प्रणिपत्याह भक्त्युद्रे कं व्रजौकसाम्। वसुदेवाय रामाय राज्ञे चोपायनान्यदात् ६९।
kṛṣṇāya praṇipatyāha bhaktyudre kaṃ vrajaukasām| vasudevāya rāmāya rājñe copāyanānyadāt 69|

Adhyaya:    47

Shloka :    69

ॐ श्री परमात्मने नमः

Add to Playlist

Practice Later

No Playlist Found

Create a Verse Post


namo namaḥ!

भाषा चुने (Choose Language)

Gyaandweep Gyaandweep

namo namaḥ!

Sign Up to explore more than 35 Vedic Scriptures, one verse at a time.

Login to track your learning and teaching progress.


Sign In