श्रीशुक उवाच ।
यः पुरूरवसः पुत्र आयुः तस्याभवन् सुताः । नहुषः क्षत्रवृद्धश्च रजी रंभश्च वीर्यवान् ॥ १ ॥
yaḥ purūravasaḥ putra āyuḥ tasyābhavan sutāḥ | nahuṣaḥ kṣatravṛddhaśca rajī raṃbhaśca vīryavān || 1 ||
अनेना इति राजेन्द्र शृणु क्षत्रवृधोऽन्वयम् । क्षत्रवृद्धसुतस्यासन् सुहोत्रस्यात्मजास्त्रयः ॥ २ ॥
anenā iti rājendra śṛṇu kṣatravṛdho'nvayam | kṣatravṛddhasutasyāsan suhotrasyātmajāstrayaḥ || 2 ||
काश्यः कुशो गृत्समद इति गृत्समदादभूत् । शुनकः शौनको यस्य बह्वृचप्रवरो मुनिः ॥ ३ ॥
kāśyaḥ kuśo gṛtsamada iti gṛtsamadādabhūt | śunakaḥ śaunako yasya bahvṛcapravaro muniḥ || 3 ||
काश्यस्य काशिः तत्पुत्रो राष्ट्रो दीर्घतमःपिता । धन्वन्तरिर्दैर्घतम आयुर्वेदप्रवर्तकः ॥ ४ ॥
kāśyasya kāśiḥ tatputro rāṣṭro dīrghatamaḥpitā | dhanvantarirdairghatama āyurvedapravartakaḥ || 4 ||
यज्ञभुग् वासुदेवांशः स्मृतमात्रार्तिनाशनः । तत्पुत्रः केतुमानस्य जज्ञे भीमरथस्ततः ॥ ५ ॥
yajñabhug vāsudevāṃśaḥ smṛtamātrārtināśanaḥ | tatputraḥ ketumānasya jajñe bhīmarathastataḥ || 5 ||
दिवोदासो द्युमांस्तस्मात् प्रतर्दन इति स्मृतः । स एव शत्रुजिद् वत्स ऋतध्वज इतीरितः । तथा कुवलयाश्वेति प्रोक्तोऽलर्कादयस्ततः ॥ ६ ॥
divodāso dyumāṃstasmāt pratardana iti smṛtaḥ | sa eva śatrujid vatsa ṛtadhvaja itīritaḥ | tathā kuvalayāśveti prokto'larkādayastataḥ || 6 ||
षष्टि वर्षसहस्राणि षष्टि वर्षशतानि च । नालर्काद् अपरो राजन् मेदिनीं बुभुजे युवा ॥ ७ ॥
ṣaṣṭi varṣasahasrāṇi ṣaṣṭi varṣaśatāni ca | nālarkād aparo rājan medinīṃ bubhuje yuvā || 7 ||
अलर्कात् सन्ततिस्तस्मात् सुनीथोऽथ निकेतनः । धर्मकेतुः सुतस्तस्मात् सत्यकेतुरजायत ॥ ८ ॥
alarkāt santatistasmāt sunītho'tha niketanaḥ | dharmaketuḥ sutastasmāt satyaketurajāyata || 8 ||
धृष्टकेतुः सुतस्तस्मात् सुकुमारः क्षितीश्वरः । वीतिहोत्रोऽस्य भर्गोऽतो भार्गभूमिरभून्नृप ॥ ९ ॥
dhṛṣṭaketuḥ sutastasmāt sukumāraḥ kṣitīśvaraḥ | vītihotro'sya bhargo'to bhārgabhūmirabhūnnṛpa || 9 ||
इतीमे काशयो भूपाः क्षत्रवृद्धान्वयायिनः । रम्भस्य रभसः पुत्रो गम्भीरश्चाक्रियस्ततः ॥ १० ॥
itīme kāśayo bhūpāḥ kṣatravṛddhānvayāyinaḥ | rambhasya rabhasaḥ putro gambhīraścākriyastataḥ || 10 ||
तस्य क्षेत्रे ब्रह्म जज्ञे श्रृणु वंशमनेनसः । शुद्धस्ततः शुचिस्तस्मात् त्रिककुद् धर्मसारथिः ॥ ११ ॥
tasya kṣetre brahma jajñe śrṛṇu vaṃśamanenasaḥ | śuddhastataḥ śucistasmāt trikakud dharmasārathiḥ || 11 ||
ततः शान्तरजो जज्ञे कृतकृत्यः स आत्मवान् । रजेः पञ्चशतान्यासन् पुत्राणां अमितौजसाम् ॥ १२ ॥
tataḥ śāntarajo jajñe kṛtakṛtyaḥ sa ātmavān | rajeḥ pañcaśatānyāsan putrāṇāṃ amitaujasām || 12 ||
देवैरभ्यर्थितो दैत्यान् हत्वेन्द्रायाददाद् दिवम् । इन्द्रस्तस्मै पुनर्दत्त्वा गृहीत्वा चरणौ रजेः ॥ १३ ॥
devairabhyarthito daityān hatvendrāyādadād divam | indrastasmai punardattvā gṛhītvā caraṇau rajeḥ || 13 ||
आत्मानमर्पयामास प्रह्रादाद्यरिशंकितः । पितरि उपरते पुत्रा याचमानाय नो ददुः ॥ १४ ॥
ātmānamarpayāmāsa prahrādādyariśaṃkitaḥ | pitari uparate putrā yācamānāya no daduḥ || 14 ||
त्रिविष्टपं महेन्द्राय यज्ञभागान् समाददुः । गुरुणा हूयमानेऽग्नौ बलभित् तनयान् रजेः ॥ १५ ॥
triviṣṭapaṃ mahendrāya yajñabhāgān samādaduḥ | guruṇā hūyamāne'gnau balabhit tanayān rajeḥ || 15 ||
अवधीद् भ्रंशितान् मार्गान् न कश्चित् अवशेषितः । कुशात् प्रतिः क्षात्रवृद्धात् संजयस्तत्सुतो जयः ॥ १६ ॥
avadhīd bhraṃśitān mārgān na kaścit avaśeṣitaḥ | kuśāt pratiḥ kṣātravṛddhāt saṃjayastatsuto jayaḥ || 16 ||
ततः कृतः कृतस्यापि जज्ञे हर्यवनो नृपः । सहदेवस्ततो हीनो जयसेनस्तु तत्सुतः ॥ १७ ॥
tataḥ kṛtaḥ kṛtasyāpi jajñe haryavano nṛpaḥ | sahadevastato hīno jayasenastu tatsutaḥ || 17 ||
सङ्कृतिस्तस्य च जयः क्षत्रधर्मा महारथः । क्षत्रवृद्धान्वया भूपा इमे श्रृणु वंशं च नाहुषात् ॥ १८ ॥
saṅkṛtistasya ca jayaḥ kṣatradharmā mahārathaḥ | kṣatravṛddhānvayā bhūpā ime śrṛṇu vaṃśaṃ ca nāhuṣāt || 18 ||
इति श्रीमद्भागवते महापुराणे पारमहंस्यां संहितायां नवमस्कन्धे सप्तदशोऽध्यायः ॥ १७ ॥
iti śrīmadbhāgavate mahāpurāṇe pāramahaṃsyāṃ saṃhitāyāṃ navamaskandhe saptadaśo'dhyāyaḥ || 17 ||
हरिः ॐ तत्सत् श्रीकृष्णार्पणमस्तु ॥
hariḥ ॐ tatsat śrīkṛṣṇārpaṇamastu ||
ॐ श्री परमात्मने नमः