नन्दीश्वर उवाच ।।
शृणु ब्रह्मसुत प्रीत्या चरितं शशिमौलिनः ।। सोऽवतीर्णो यथा प्रीत्या विश्वानरगृहे शिवः ।। १ ।।
śṛṇu brahmasuta prītyā caritaṃ śaśimaulinaḥ || so'vatīrṇo yathā prītyā viśvānaragṛhe śivaḥ || 1 ||
नाम्ना गृहपतिः सोऽभूदग्निलोकपतिर्मुने ।। अग्निरूपस्तेजसश्च सर्व्वात्मा परमः प्रभुः ।। २ ।।
nāmnā gṛhapatiḥ so'bhūdagnilokapatirmune || agnirūpastejasaśca sarvvātmā paramaḥ prabhuḥ || 2 ||
नर्मदायास्तटे रम्ये पुरे नर्मपुरे पुरा ।। पुरारिभक्तः पुण्यात्मा भवद्विश्वानरो मुनिः ।। ३ ।।
narmadāyāstaṭe ramye pure narmapure purā || purāribhaktaḥ puṇyātmā bhavadviśvānaro muniḥ || 3 ||
ब्रह्मचर्य्याश्रमे निष्ठो ब्रह्मयज्ञरतस्सदा ।। शाण्डिल्यगोत्रः शुचिमान्ब्रह्मतेजो निधिर्व्वशी ।। ४ ।।
brahmacaryyāśrame niṣṭho brahmayajñaratassadā || śāṇḍilyagotraḥ śucimānbrahmatejo nidhirvvaśī || 4 ||
विज्ञाताखिलशास्त्रार्थस्सदाचाररतस्सदा ।। शैवाचारप्रवीणोऽति लौकिकाचारविद्वरः ।। ५ ।।
vijñātākhilaśāstrārthassadācāraratassadā || śaivācārapravīṇo'ti laukikācāravidvaraḥ || 5 ||
चित्ते विचार्य्य गृहिणीगुणान्विश्वानरः शुभान् ।। उदुवाह विधानेन स्वोचितां कालकन्यकाम् ।। ६ ।।
citte vicāryya gṛhiṇīguṇānviśvānaraḥ śubhān || uduvāha vidhānena svocitāṃ kālakanyakām || 6 ||
अग्निशुश्रूषणरतः पञ्चयज्ञपरायणः ।। षट्कर्मनिरतो नित्यं देवपित्रतिथिप्रियः ।। ७ ।।
agniśuśrūṣaṇarataḥ pañcayajñaparāyaṇaḥ || ṣaṭkarmanirato nityaṃ devapitratithipriyaḥ || 7 ||
एवम्बहुतिथे काले गते तस्याग्रजन्मनः ।। भार्य्या शुचिष्मती नाम भर्तारम्प्राह सुव्रता ।। ८ ।।
evambahutithe kāle gate tasyāgrajanmanaḥ || bhāryyā śuciṣmatī nāma bhartāramprāha suvratā || 8 ||
नाथ भोगा मया सर्वे भुक्ता वै त्वत्प्रसादतः ।। स्त्रीणां समुचिता ये स्युस्त्वां समेत्य मुदावहाः ।। ९ ।।
nātha bhogā mayā sarve bhuktā vai tvatprasādataḥ || strīṇāṃ samucitā ye syustvāṃ sametya mudāvahāḥ || 9 ||
एवम्मे प्रार्थितन्नाथ चिराय हृदि संस्थितम् ।। गृहस्थानां समुचितं त्वमेतद्दातुमर्हसि ।। 3.13.१० ।।
evamme prārthitannātha cirāya hṛdi saṃsthitam || gṛhasthānāṃ samucitaṃ tvametaddātumarhasi || 3.13.10 ||
विश्वानर उवाच ।।।
किमदेयं हि सुश्रोणि तव प्रियहितैषिणी ।। तत्प्रार्थय महाभागे प्रयच्छाम्यविलम्बितम् ।। ११ ।।
kimadeyaṃ hi suśroṇi tava priyahitaiṣiṇī || tatprārthaya mahābhāge prayacchāmyavilambitam || 11 ||
महेशितुः प्रसादेन मम किञ्चिन्न दुर्लभम् ।। इहामुत्र च कल्याणि सर्वकल्याणकारिणः ।। १२ ।।
maheśituḥ prasādena mama kiñcinna durlabham || ihāmutra ca kalyāṇi sarvakalyāṇakāriṇaḥ || 12 ||
नन्दीश्वर उवाच ।।
इत्याकर्ण्य वचः पत्युस्तस्य सा पतिदेवता ।। उवाच हृष्यद्वदना करौ बद्ध्वा विनीतिका ।। १३ ।।
ityākarṇya vacaḥ patyustasya sā patidevatā || uvāca hṛṣyadvadanā karau baddhvā vinītikā || 13 ||
शुचिष्मत्युवाच ।।
वरयोग्यास्मि चेन्नाथ यदि देयो वरो मम ।। महेशसदृशम्पुत्रन्देहि नान्यं वरं वृणे ।। १४ ।।
varayogyāsmi cennātha yadi deyo varo mama || maheśasadṛśamputrandehi nānyaṃ varaṃ vṛṇe || 14 ||
।। नन्दीश्वर उवाच ।।
इति तस्या वचः श्रुत्वा ब्राह्मणस्स शुचिव्रतः ।। क्षणं समाधिमाधाय हृद्येतत्समचिन्तयत् ।। १५ ।।
iti tasyā vacaḥ śrutvā brāhmaṇassa śucivrataḥ || kṣaṇaṃ samādhimādhāya hṛdyetatsamacintayat || 15 ||
अहो किं मे तया तन्व्या प्रार्थितं ह्यतिदुर्लभम् ।। मनोरथपथाद्दूरमस्तु वा स हि सर्व्वकृत् ।। १६ ।।
aho kiṃ me tayā tanvyā prārthitaṃ hyatidurlabham || manorathapathāddūramastu vā sa hi sarvvakṛt || 16 ||
तेनैवास्या मुखे स्थित्वा वाक्स्वरूपेण शम्भुना ।। व्याहृतं कोऽन्यथा कर्त्तुमु त्सहेत भवेदिदम् ।। १७ ।।
tenaivāsyā mukhe sthitvā vāksvarūpeṇa śambhunā || vyāhṛtaṃ ko'nyathā karttumu tsaheta bhavedidam || 17 ||
नन्दीश्वर उवाच ।।
इति सञ्चिंत्य स मुनिर्विश्वानर उदारधीः ।। ततः प्रोवाच ताम्पत्नीमेकपत्नीव्रते स्थितः ।। १८ ।।
iti sañciṃtya sa munirviśvānara udāradhīḥ || tataḥ provāca tāmpatnīmekapatnīvrate sthitaḥ || 18 ||
नन्दीश्वर उवाच ।।
इत्थमाश्वास्य ताम्पत्नीञ्जगाम तपसे मुनिः ।। यत्र विश्वेश्वरः साक्षात्काशीनाथोऽधि तिष्ठति ।। १९ ।।
itthamāśvāsya tāmpatnīñjagāma tapase muniḥ || yatra viśveśvaraḥ sākṣātkāśīnātho'dhi tiṣṭhati || 19 ||
प्राप्य वाराणसीं तूर्णं दृष्ट्वा ताम्मणिकर्णिकाम् ।। तत्याज तापत्रितयमपि जन्मशतार्जितम् ।। 3.13.२० ।।
prāpya vārāṇasīṃ tūrṇaṃ dṛṣṭvā tāmmaṇikarṇikām || tatyāja tāpatritayamapi janmaśatārjitam || 3.13.20 ||
दृष्ट्वा सर्वाणि लिंगानि विश्वेशप्रमुखानि च ।। स्नात्वा सर्वेषु कुण्डेषु वापीकूपसरस्सु च ।। २१ ।।
dṛṣṭvā sarvāṇi liṃgāni viśveśapramukhāni ca || snātvā sarveṣu kuṇḍeṣu vāpīkūpasarassu ca || 21 ||
नत्वा विनायकान्सर्वान्गौरीं शर्वां प्रणम्य च ।। सम्पूज्य कालराजञ्च भैरवम्पापभक्षणम् ।। २२ ।।
natvā vināyakānsarvāngaurīṃ śarvāṃ praṇamya ca || sampūjya kālarājañca bhairavampāpabhakṣaṇam || 22 ||
दण्डनायकमुख्यांश्च गणान्स्तुत्वा प्रयत्नतः ।। आदिकेशवमुख्यांश्च केशवम्परितोष्य च ।। २३ ।।
daṇḍanāyakamukhyāṃśca gaṇānstutvā prayatnataḥ || ādikeśavamukhyāṃśca keśavamparitoṣya ca || 23 ||
लोकार्कमुखसूर्यांश्च प्रणम्य स पुनःपुनः ।। कृत्वा च पिण्डदानानि सर्वतीर्थेष्वतन्द्रितः ।। २४ ।।
lokārkamukhasūryāṃśca praṇamya sa punaḥpunaḥ || kṛtvā ca piṇḍadānāni sarvatīrtheṣvatandritaḥ || 24 ||
सहस्रभोजनाद्यैश्च मुनीन्विप्रान्प्रतर्प्य च ।। महापूजोपचारैश्च लिंगान्यभ्यर्च्य भक्तितः ।। २५ ।।
sahasrabhojanādyaiśca munīnviprānpratarpya ca || mahāpūjopacāraiśca liṃgānyabhyarcya bhaktitaḥ || 25 ||
असकृच्चिन्तयामास किं लिंगं क्षिप्रसिद्धिदम् ।। यत्र निश्चलतामेति तपस्तनयकाम्यया ।। २६ ।।
asakṛccintayāmāsa kiṃ liṃgaṃ kṣiprasiddhidam || yatra niścalatāmeti tapastanayakāmyayā || 26 ||
क्षणं विचार्य्य स मुनिरिति विश्वानरस्सुधीः ।। क्षिप्रम्पुत्रप्रदं लिंगं वीरेशम्प्रशशंस ह ।। ।। २७ ।।
kṣaṇaṃ vicāryya sa muniriti viśvānarassudhīḥ || kṣipramputrapradaṃ liṃgaṃ vīreśampraśaśaṃsa ha || || 27 ||
असंख्यातास्सहस्राणि सिद्धाः सिद्धिं गतास्ततः ।। सिद्धलिंगमिति ख्यातन्तस्माद्वीरेश्वरम्परम् ।। २८ ।।
asaṃkhyātāssahasrāṇi siddhāḥ siddhiṃ gatāstataḥ || siddhaliṃgamiti khyātantasmādvīreśvaramparam || 28 ||
वीरेश्वरम्महालिंगमब्दमभ्यर्च्य भक्तितः ।। आयुर्मनोरथं सर्वं पुत्रादिकमनेकशः ।। २९ ।।
vīreśvarammahāliṃgamabdamabhyarcya bhaktitaḥ || āyurmanorathaṃ sarvaṃ putrādikamanekaśaḥ || 29 ||
अहमप्यत्र वीरेशं समाराध्य त्रिकालताः ।। आशु पुत्रमवाप्स्यामि यथाभिलषितं स्त्रिया ।। 3.13.३० ।।
ahamapyatra vīreśaṃ samārādhya trikālatāḥ || āśu putramavāpsyāmi yathābhilaṣitaṃ striyā || 3.13.30 ||
नन्दीश्वर उवाच ।।
इति कृत्वा मतिन्धीरो विप्रो विश्वानरः कृती ।। चन्द्रकूपजले स्नात्वा जग्राह नियमं व्रती ।। ३१ ।।
iti kṛtvā matindhīro vipro viśvānaraḥ kṛtī || candrakūpajale snātvā jagrāha niyamaṃ vratī || 31 ||
एकाहारोऽभवन्मासं मासं नक्ताशनोऽभवत् ।। अयाचिताशनो मासम्मासन्त्यक्ताशनः पुनः ।। ३२ ।।
ekāhāro'bhavanmāsaṃ māsaṃ naktāśano'bhavat || ayācitāśano māsammāsantyaktāśanaḥ punaḥ || 32 ||
पयोव्रतोऽभवन्मासम्मासं शाकफलाशनः ।। मासम्मुष्टितिलाहारो मासं पानीयभोजनः ।। ३३ ।।
payovrato'bhavanmāsammāsaṃ śākaphalāśanaḥ || māsammuṣṭitilāhāro māsaṃ pānīyabhojanaḥ || 33 ||
पञ्चगव्याशनो मासम्मासञ्चान्द्रायणव्रती ।। मासं कुशाग्रजलभुग्मासं श्वसनभक्षणः ।। ३४ ।।
pañcagavyāśano māsammāsañcāndrāyaṇavratī || māsaṃ kuśāgrajalabhugmāsaṃ śvasanabhakṣaṇaḥ || 34 ||
एवमब्दमितं कालन्तताप स तपोऽद्भुतम् ।। त्रिकालमर्चयद्भक्त्या वीरेशं लिङ्गमुत्तमम् ।। ३५ ।।
evamabdamitaṃ kālantatāpa sa tapo'dbhutam || trikālamarcayadbhaktyā vīreśaṃ liṅgamuttamam || 35 ||
अथ त्रयोदशे मासि स्नात्वा त्रिपथगाम्भसि ।। प्रत्यूष एव वीरेशं यावदायाति स द्विजः ।। ३६ ।।
atha trayodaśe māsi snātvā tripathagāmbhasi || pratyūṣa eva vīreśaṃ yāvadāyāti sa dvijaḥ || 36 ||
तावद्विलोकयाञ्चक्रे मध्ये लिंगन्तपोधनः ।। विभूतिभूषणम्बालमष्टवर्षाकृतिं शिशुम् ।। ३७ ।।
tāvadvilokayāñcakre madhye liṃgantapodhanaḥ || vibhūtibhūṣaṇambālamaṣṭavarṣākṛtiṃ śiśum || 37 ||
आकर्णायतनेत्रञ्च सुरक्तदशनच्छदम् ।। चारुपिंगजटामौलि न्नग्नप्रहसिताननम् ।। ३८ ।।
ākarṇāyatanetrañca suraktadaśanacchadam || cārupiṃgajaṭāmauli nnagnaprahasitānanam || 38 ||
शैशवोचितनेपथ्यधारिणञ्चितिधारिणम् ।। पठन्तं श्रुतिसूक्तानि हसन्तं च स्वलीलया ।। ३९ ।।
śaiśavocitanepathyadhāriṇañcitidhāriṇam || paṭhantaṃ śrutisūktāni hasantaṃ ca svalīlayā || 39 ||
तमालोक्य मुदम्प्राप्य रोमकञ्चुकितो मुनिः ।। प्रोच्चचार हृदालापान्नमोस्त्विति पुनः पुनः ।। 3.13.४० ।।
tamālokya mudamprāpya romakañcukito muniḥ || proccacāra hṛdālāpānnamostviti punaḥ punaḥ || 3.13.40 ||
अभिलाषप्रदैः पद्यैरष्टभिर्बालरूपिणम् ।। तुष्टाव परमानन्दं शंभुं विश्वानरः कृती ।। ४१ ।।
abhilāṣapradaiḥ padyairaṣṭabhirbālarūpiṇam || tuṣṭāva paramānandaṃ śaṃbhuṃ viśvānaraḥ kṛtī || 41 ||
।। विश्वानर उवाच ।।
एकम्ब्रह्मैवाद्वितीयं समस्तं सत्यंसत्यं नेह नानास्ति किञ्चित्।।एको रुद्रो न द्वितीयोऽवतस्थे तस्मादेकन्त्वाम्प्रपद्ये महेशम्।।४२।।
ekambrahmaivādvitīyaṃ samastaṃ satyaṃsatyaṃ neha nānāsti kiñcit||eko rudro na dvitīyo'vatasthe tasmādekantvāmprapadye maheśam||42||
कर्ता हर्त्ता त्वं हि सर्वस्य शम्भो नानारूपेष्वेकरूपोऽप्यरूपः।।यद्वत्प्रत्यग्धर्म एकोऽप्यनेकस्तस्मान्नान्यन्त्वां विनेशम्प्रपद्ये।।४३।।
kartā harttā tvaṃ hi sarvasya śambho nānārūpeṣvekarūpo'pyarūpaḥ||yadvatpratyagdharma eko'pyanekastasmānnānyantvāṃ vineśamprapadye||43||
रज्जो सर्पश्शुक्तिकायां च रौप्यं नैरः पूरस्तन्मृगाख्ये मरीचौ ।। यद्यत्सद्वद्विष्वगेव प्रपञ्चो यस्मिञ्ज्ञाते तम्प्रपद्ये महेशम् ।। ४४।।
rajjo sarpaśśuktikāyāṃ ca raupyaṃ nairaḥ pūrastanmṛgākhye marīcau || yadyatsadvadviṣvageva prapañco yasmiñjñāte tamprapadye maheśam || 44||
तोये शैत्यं दाहकत्वं च वह्नौ तापो भानौ शीतभानौ प्रसादः।।पुष्पे गन्धो दुग्धमध्येऽपि सर्पिर्यत्तच्छंभो त्वं ततस्त्वाम्प्रपद्ये।।४५।।
toye śaityaṃ dāhakatvaṃ ca vahnau tāpo bhānau śītabhānau prasādaḥ||puṣpe gandho dugdhamadhye'pi sarpiryattacchaṃbho tvaṃ tatastvāmprapadye||45||
शब्दं गृह्णास्यश्रवास्त्वं हि जिघ्रस्यप्राणस्त्वं त्र्यंघ्रिरायासि दूरात् ।। त्र्यक्षः पश्येस्त्वं रसज्ञोऽप्यजिह्वः कस्त्वां सम्यग्वेत्त्यतस्त्वाम्प्रपद्ये ।। ४६।।
śabdaṃ gṛhṇāsyaśravāstvaṃ hi jighrasyaprāṇastvaṃ tryaṃghrirāyāsi dūrāt || tryakṣaḥ paśyestvaṃ rasajño'pyajihvaḥ kastvāṃ samyagvettyatastvāmprapadye || 46||
नो वेद त्वामीश साक्षाद्धि वेदो नो वा विष्णुर्नो विधाताखिलस्य।।नो योगीन्द्रानेन्द्रमुख्याश्च देवा भक्तो वेदस्त्वामतस्त्वाम्प्रपद्ये।।४७।।
no veda tvāmīśa sākṣāddhi vedo no vā viṣṇurno vidhātākhilasya||no yogīndrānendramukhyāśca devā bhakto vedastvāmatastvāmprapadye||47||
नो ते गोत्रं नो सजन्मापि नाशो नो वा रूपं नैव शीलन्न देशः ।। इत्थम्भूतोऽपीश्वरस्त्वं त्रिलोक्यास्सर्वान्कामान्पूरयेस्त्वं भजे त्वाम् ।। ४८ ।।
no te gotraṃ no sajanmāpi nāśo no vā rūpaṃ naiva śīlanna deśaḥ || itthambhūto'pīśvarastvaṃ trilokyāssarvānkāmānpūrayestvaṃ bhaje tvām || 48 ||
त्वत्तस्सर्वं त्वं हि सर्वं स्मरारे त्वं गौरीशस्त्वं च नग्नोऽतिशान्तः ।। त्वं वै वृद्धस्त्वं युवा त्वं च बालस्तत्त्वं यत्किं नान्यतस्त्वां नतोऽहम्।।४९ ।।
tvattassarvaṃ tvaṃ hi sarvaṃ smarāre tvaṃ gaurīśastvaṃ ca nagno'tiśāntaḥ || tvaṃ vai vṛddhastvaṃ yuvā tvaṃ ca bālastattvaṃ yatkiṃ nānyatastvāṃ nato'ham||49 ||
नन्दीश्वर उवाच ।।
स्तुत्वेति विप्रो निपपात भूमौ संबद्धपाणिर्भवतीह यावत्।।तावत्स बालोऽरिबलवृद्धवृद्धः प्रोवाच भूदेवमतीव हृष्टः ।। 3.13.५० ।।
stutveti vipro nipapāta bhūmau saṃbaddhapāṇirbhavatīha yāvat||tāvatsa bālo'ribalavṛddhavṛddhaḥ provāca bhūdevamatīva hṛṣṭaḥ || 3.13.50 ||
बाल उवाच ।।
विश्वानर मुनिश्रेष्ठ भूदेवाहं त्वयाद्य वै।।तोषितस्सुप्रसन्नात्मा वृणीष्व वरमुत्तमम् ।। ५१ ।।
viśvānara muniśreṣṭha bhūdevāhaṃ tvayādya vai||toṣitassuprasannātmā vṛṇīṣva varamuttamam || 51 ||
तत उत्थाय हृष्टात्मा मुनिर्विश्वानरः कृती।।प्रत्यब्रवीन्मुनिश्रेष्ठः शंकरम्बालरूपिणम् ।। ५२।।
tata utthāya hṛṣṭātmā munirviśvānaraḥ kṛtī||pratyabravīnmuniśreṣṭhaḥ śaṃkarambālarūpiṇam || 52||
विश्वानर उवाच ।।
महेश्वर किमज्ञातं सर्वज्ञस्य तव प्रभो ।। सर्वान्तरात्मा भगवाच्छर्वस्सर्व्वप्रदो भवान् ।। ५३ ।।
maheśvara kimajñātaṃ sarvajñasya tava prabho || sarvāntarātmā bhagavāccharvassarvvaprado bhavān || 53 ||
याच्ञाम्प्रति नियुक्तम्मां किं ब्रूषे दैन्यकारिणीम् ।। इति ज्ञात्वा महेशान यथेच्छसि तथा कुरु ।। ५४ ।।
yācñāmprati niyuktammāṃ kiṃ brūṣe dainyakāriṇīm || iti jñātvā maheśāna yathecchasi tathā kuru || 54 ||
नन्दीश्वर उवाच ।।
इति श्रुत्वा वचस्तस्य देवो विश्वानरस्य हि ।। शुचिश्शुचिव्रतस्याथ शुचिस्मित्वाब्रवीच्छिशुः ।। ५५ ।।
iti śrutvā vacastasya devo viśvānarasya hi || śuciśśucivratasyātha śucismitvābravīcchiśuḥ || 55 ||
त्वया शुचे शुचिष्मत्यां योऽभिलाषः कृतो हृदि ।। अचिरेणैव कालेन स भविष्यत्यसंशयम् ।। ५६ ।।
tvayā śuce śuciṣmatyāṃ yo'bhilāṣaḥ kṛto hṛdi || acireṇaiva kālena sa bhaviṣyatyasaṃśayam || 56 ||
तव पुत्रत्वमेष्यामि शुचिष्मत्यां महामते।।ख्यातो गृहपतिर्नाम्ना शुचिस्सर्व्वामरप्रियः ।। ५७।।
tava putratvameṣyāmi śuciṣmatyāṃ mahāmate||khyāto gṛhapatirnāmnā śucissarvvāmarapriyaḥ || 57||
अभिलाषाष्टकं पुण्यं स्तोत्रमेतत्त्वयेरितम् ।। अब्दत्रिकालपठनात्कामदं शिवसन्निधौ ।। ५८ ।।
abhilāṣāṣṭakaṃ puṇyaṃ stotrametattvayeritam || abdatrikālapaṭhanātkāmadaṃ śivasannidhau || 58 ||
एतत्स्तोत्रप्रपठनं पुत्रपौत्रधनप्रदम् ।। सर्व्वशान्तिकरश्चापि सर्व्वापत्तिविनाशनम् ।। ५९ ।।
etatstotraprapaṭhanaṃ putrapautradhanapradam || sarvvaśāntikaraścāpi sarvvāpattivināśanam || 59 ||
स्वर्गापवर्गसम्पत्तिकारकन्नात्र संशयः ।। सर्व्वस्तोत्रसमं ह्येतत्सर्व्वकामप्रदं सदा ।। 3.13.६० ।।
svargāpavargasampattikārakannātra saṃśayaḥ || sarvvastotrasamaṃ hyetatsarvvakāmapradaṃ sadā || 3.13.60 ||
प्रातरुत्थाय सुस्नातो लिंगमभ्यर्च्य शाम्भवम् ।। वर्षं जपन्निदं स्तोत्रमपुत्रः पुत्रवान्भवेत् ।। ६१ ।।
prātarutthāya susnāto liṃgamabhyarcya śāmbhavam || varṣaṃ japannidaṃ stotramaputraḥ putravānbhavet || 61 ||
अभिलाषाष्टकमिदन्न देयं यस्य कस्यचित् ।। गोपनीयं प्रयत्नेन महावन्ध्याप्रसूतिकृत् ।। ६२ ।।
abhilāṣāṣṭakamidanna deyaṃ yasya kasyacit || gopanīyaṃ prayatnena mahāvandhyāprasūtikṛt || 62 ||
स्त्रिया वा पुरुषेणापि नियमाल्लिंगसन्निधौ ।। अब्दजप्तमिदं स्तोत्रम्पुत्रदन्नात्र संशयः ।। ६३ ।।
striyā vā puruṣeṇāpi niyamālliṃgasannidhau || abdajaptamidaṃ stotramputradannātra saṃśayaḥ || 63 ||
नन्दीश्वर उवाच ।।
इत्युक्त्वान्तर्दधे शम्भुर्बालरूपः सतां गतिः।।सोऽपि विश्वानरो विप्रो हृष्टात्मा स्वगृहं ययौ।।६४।।
ityuktvāntardadhe śambhurbālarūpaḥ satāṃ gatiḥ||so'pi viśvānaro vipro hṛṣṭātmā svagṛhaṃ yayau||64||
इति श्रीशिवमहापुराणे तृतीयायां रुद्रसंहितायां गृहपत्यवतावर्णनंनाम त्रयोदशोऽध्यायः ।। १३।।
iti śrīśivamahāpurāṇe tṛtīyāyāṃ rudrasaṃhitāyāṃ gṛhapatyavatāvarṇanaṃnāma trayodaśo'dhyāyaḥ || 13||
ॐ श्री परमात्मने नमः