नन्दीश्वर उवाच।।
विश्वानरस्सपत्नीकस्तच्छ्रुत्वा नारदेरितम्।।तदेवम्मन्यमानोभूद्वज्रपातं सुदारुणम् ।। १।।
viśvānarassapatnīkastacchrutvā nāraderitam||tadevammanyamānobhūdvajrapātaṃ sudāruṇam || 1||
हा हतोस्मीति वचसा हृदयं समताडयत् ।। मूर्च्छामवाप महतीं पुत्रशोकसमाकुलः ।। २ ।।
hā hatosmīti vacasā hṛdayaṃ samatāḍayat || mūrcchāmavāpa mahatīṃ putraśokasamākulaḥ || 2 ||
शुचिष्मत्यपि दुःखार्त्ता रुरोदातीव दुस्सहम् ।। अतिस्वरेण हारावैरत्यन्तं व्याकुलेन्द्रिया ।। ३।।
śuciṣmatyapi duḥkhārttā rurodātīva dussaham || atisvareṇa hārāvairatyantaṃ vyākulendriyā || 3||
श्रुत्वार्त्तनादमिति विश्वनरोपि मोहं हित्वोत्थितः किमिति किंत्विति किं किमेतत्।।उच्चैर्वदन् गृहपतिः क्व स मे बहिस्थः प्राणोन्तरात्मनिलयस्सकलेंद्रियेशः ।। ४ ।।
śrutvārttanādamiti viśvanaropi mohaṃ hitvotthitaḥ kimiti kiṃtviti kiṃ kimetat||uccairvadan gṛhapatiḥ kva sa me bahisthaḥ prāṇontarātmanilayassakaleṃdriyeśaḥ || 4 ||
ततो दृष्ट्वा स पितरौ बहुशोकसमावृतौ ।। स्मित्वोवाच गृहपस्सबालश्शंकरांशजः ।। ५।।
tato dṛṣṭvā sa pitarau bahuśokasamāvṛtau || smitvovāca gṛhapassabālaśśaṃkarāṃśajaḥ || 5||
हे मातस्तात किं जातं कारणन्तद्वदाधुना ।। किमर्थं रुदितोऽत्यर्थं त्रासस्तादृक्कुतो हि वाम् ।। ६ ।।
he mātastāta kiṃ jātaṃ kāraṇantadvadādhunā || kimarthaṃ rudito'tyarthaṃ trāsastādṛkkuto hi vām || 6 ||
गृहपतिरुवाच ।।
न मां कृतवपुस्त्राणम्भवच्चरणरेणुभिः ।। कालः कलयितुं शक्तो वराकीं चिञ्चलाल्पिका ।। ७।।
na māṃ kṛtavapustrāṇambhavaccaraṇareṇubhiḥ || kālaḥ kalayituṃ śakto varākīṃ ciñcalālpikā || 7||
प्रतिज्ञां शृणुतान्तातौ यदि वान्तनयो ह्यहम् ।। करिष्येहं तथा येन मृत्युस्त्रस्तो भविष्यति ।। ८ ।।
pratijñāṃ śṛṇutāntātau yadi vāntanayo hyaham || kariṣyehaṃ tathā yena mṛtyustrasto bhaviṣyati || 8 ||
मृत्युंजयं समाराध्य गर्वज्ञं सर्वदं सताम् ।। जपिष्यामि महाकालं सत्यं तातौ वदाम्यहम्।।९।।
mṛtyuṃjayaṃ samārādhya garvajñaṃ sarvadaṃ satām || japiṣyāmi mahākālaṃ satyaṃ tātau vadāmyaham||9||
नन्दीश्वर उवाच ।।
इति श्रुत्वा वचस्तस्य जारितौ द्विजदम्पती।।अकालमृतवर्षौघैर्गततापौ तदोचतुः ।। 3.15.१०।।
iti śrutvā vacastasya jāritau dvijadampatī||akālamṛtavarṣaughairgatatāpau tadocatuḥ || 3.15.10||
पुनर्ब्रूहि पुनर्ब्रूहि कीदृक्कीदृक् पुनर्वद ।। कालः कलयितुन्नालं वराकी चञ्चलास्ति का।।११।।
punarbrūhi punarbrūhi kīdṛkkīdṛk punarvada || kālaḥ kalayitunnālaṃ varākī cañcalāsti kā||11||
आवयोस्तापनाशाय महोपायस्त्वयेरितः ।। मृत्युंजयाख्यदेवस्य समाराधनलक्षणः।।१२।।
āvayostāpanāśāya mahopāyastvayeritaḥ || mṛtyuṃjayākhyadevasya samārādhanalakṣaṇaḥ||12||
तद्वच्च शरणं शम्भोर्नातः परतरं हि तत्।।मनोरथपथातीत कारिणः पापहारिणः ।। १३।।
tadvacca śaraṇaṃ śambhornātaḥ parataraṃ hi tat||manorathapathātīta kāriṇaḥ pāpahāriṇaḥ || 13||
किन्न श्रुतन्त्वया तात श्वेतकेतुं यथा पुरा ।। पाशितं कालपाशेन ररक्ष त्रिपुरान्तकः ।। १४ ।।
kinna śrutantvayā tāta śvetaketuṃ yathā purā || pāśitaṃ kālapāśena rarakṣa tripurāntakaḥ || 14 ||
शिलादतनयं मृत्युग्रस्तमष्टाब्दमात्रकम् ।। शिवो निजजनञ्चक्रे नन्दिनं विश्वनंदिनम् ।। १५ ।।
śilādatanayaṃ mṛtyugrastamaṣṭābdamātrakam || śivo nijajanañcakre nandinaṃ viśvanaṃdinam || 15 ||
क्षीरोदमथनोद्भूतं प्रलयानलसन्निभम् ।। पीत्वा हलाहलं घोरमरक्षद्भुवनत्रयम् ।। १६ ।।
kṣīrodamathanodbhūtaṃ pralayānalasannibham || pītvā halāhalaṃ ghoramarakṣadbhuvanatrayam || 16 ||
जलंधरं महादर्पं हृतत्रैलोक्यसम्पदम् ।। रुचिरांगुष्ठरेखोत्थ चक्रेण निजघान यः ।। १७ ।।
jalaṃdharaṃ mahādarpaṃ hṛtatrailokyasampadam || rucirāṃguṣṭharekhottha cakreṇa nijaghāna yaḥ || 17 ||
य एकेषु निपातोत्थज्वलनैस्त्रिपुरम्पुरा ।। त्रैलोक्यैश्वर्यसम्मूढं शोषयामास भानुना ।। १८ ।।
ya ekeṣu nipātotthajvalanaistripurampurā || trailokyaiśvaryasammūḍhaṃ śoṣayāmāsa bhānunā || 18 ||
कामं दृष्टिनिपातेन त्रैलोक्यविजयोर्जितम् ।। निनायानंगपदवीं वीक्ष्यमाणेष्वजादिषु ।। १९।।
kāmaṃ dṛṣṭinipātena trailokyavijayorjitam || nināyānaṃgapadavīṃ vīkṣyamāṇeṣvajādiṣu || 19||
तम्ब्रह्माद्यैककर्तारम्मेघवाहनमच्युतम् ।। प्रयाहि पुत्र शरणं विश्वरक्षामणिं शिवम् ।। 3.15.२०।।
tambrahmādyaikakartārammeghavāhanamacyutam || prayāhi putra śaraṇaṃ viśvarakṣāmaṇiṃ śivam || 3.15.20||
नन्दीश्वर उवाच ।।
पित्रोरनुज्ञाम्प्राप्येति प्रणम्य चरणौ तयोः ।। प्रादक्षिण्यमुपावृत्य बह्वाश्वास्य विनिर्ययौ ।। २१ ।।
pitroranujñāmprāpyeti praṇamya caraṇau tayoḥ || prādakṣiṇyamupāvṛtya bahvāśvāsya viniryayau || 21 ||
सम्प्राप्य काशीं दुष्प्रापाम्ब्रह्मनारायणादिभिः ।। महासंवर्त्तसन्तापहन्त्रीं विश्वेशपालिताम् ।। २२ ।।
samprāpya kāśīṃ duṣprāpāmbrahmanārāyaṇādibhiḥ || mahāsaṃvarttasantāpahantrīṃ viśveśapālitām || 22 ||
स्वर्धुन्या हारयष्ट्येव राजिता कण्ठभूमिषु ।। विचित्रगुणशालिन्या हरपत्न्या विराजिताम् ।। २३।।
svardhunyā hārayaṣṭyeva rājitā kaṇṭhabhūmiṣu || vicitraguṇaśālinyā harapatnyā virājitām || 23||
तत्र प्राप्य स विप्रेशः प्राग्ययौ मणिकर्णिकाम् ।। तत्र स्नात्वा विधानेन दृष्ट्वा विश्वेश्वरम्प्रभुम् ।। २४।।
tatra prāpya sa vipreśaḥ prāgyayau maṇikarṇikām || tatra snātvā vidhānena dṛṣṭvā viśveśvaramprabhum || 24||
साञ्जलिर्नतशीर्षोऽसौ महानन्दान्वितस्सुधीः ।। त्रैलोक्यप्राणसन्त्राणकारिणम्प्रणनाम ह ।। २५ ।।
sāñjalirnataśīrṣo'sau mahānandānvitassudhīḥ || trailokyaprāṇasantrāṇakāriṇampraṇanāma ha || 25 ||
आलोक्यालोक्य तल्लिंगं तुतोष हृदये मुहुः ।। परमानंदकंदाढ्यं स्फुटमेतन्न संशयः ।। २६ ।।
ālokyālokya talliṃgaṃ tutoṣa hṛdaye muhuḥ || paramānaṃdakaṃdāḍhyaṃ sphuṭametanna saṃśayaḥ || 26 ||
अहो न मत्तो धन्योस्ति त्रैलोक्ये सचराचरे ।। यदद्राक्षिषमद्याहं श्रीमद्विश्वेश्वरं विभुम् ।। २७ ।।
aho na matto dhanyosti trailokye sacarācare || yadadrākṣiṣamadyāhaṃ śrīmadviśveśvaraṃ vibhum || 27 ||
मम भाग्योदयायैव नारदेन महर्षिणा ।। पुरागत्य तथोक्तं यत्कृतकृत्योस्म्यहन्ततः ।। २८ ।।
mama bhāgyodayāyaiva nāradena maharṣiṇā || purāgatya tathoktaṃ yatkṛtakṛtyosmyahantataḥ || 28 ||
नन्दीश्वर उवाच ।।
इत्यानन्दामृतरसैर्विधाय स हि पारणम् ।। ततश्शुभेह्नि संस्थाप्य लिंगं सर्व्वहितप्रदम् ।। २९ ।।
ityānandāmṛtarasairvidhāya sa hi pāraṇam || tataśśubhehni saṃsthāpya liṃgaṃ sarvvahitapradam || 29 ||
जग्राह नियमान्घोरान् दुष्करानकृतात्मभिः ।। अष्टोत्तरशतैः कुम्भैः पूर्णैर्गंगाम्भसा शुभैः ।। 3.15.३० ।।
jagrāha niyamānghorān duṣkarānakṛtātmabhiḥ || aṣṭottaraśataiḥ kumbhaiḥ pūrṇairgaṃgāmbhasā śubhaiḥ || 3.15.30 ||
संस्नाप्य वाससा पूतः पूतात्मा प्रत्यहं शिवम् ।। नीलोत्पलमयीम्मालां समर्पयति सोऽन्वहम् ।। ३१ ।।
saṃsnāpya vāsasā pūtaḥ pūtātmā pratyahaṃ śivam || nīlotpalamayīmmālāṃ samarpayati so'nvaham || 31 ||
अष्टाधिकसहस्रैस्तु सुमनोभिर्विनिर्मिताम् ।। स पक्षे वाथ वा मासे कन्दमूलफलाशनः ।। ३२ ।।
aṣṭādhikasahasraistu sumanobhirvinirmitām || sa pakṣe vātha vā māse kandamūlaphalāśanaḥ || 32 ||
शीर्णपर्णाशनैर्धीरः षण्मासं सम्बभूव सः ।। षण्मासं वायुभक्षोऽभूत्षण्मासं जल बिन्दुभुक् ।। ३३ ।।
śīrṇaparṇāśanairdhīraḥ ṣaṇmāsaṃ sambabhūva saḥ || ṣaṇmāsaṃ vāyubhakṣo'bhūtṣaṇmāsaṃ jala bindubhuk || 33 ||
एवं वर्षवयस्तस्य व्यतिक्रान्तं महात्मनः ।। शिवैकमनसो विप्रास्तप्यमानस्य नारद ।। ३४ ।।
evaṃ varṣavayastasya vyatikrāntaṃ mahātmanaḥ || śivaikamanaso viprāstapyamānasya nārada || 34 ||
जन्मतो द्वादशे वर्षे तद्वचो नारदेरितम् ।। सत्यं करिष्यन्निव तमभ्यगात्कुलिशायुधः ।। ३५ ।।
janmato dvādaśe varṣe tadvaco nāraderitam || satyaṃ kariṣyanniva tamabhyagātkuliśāyudhaḥ || 35 ||
उवाच च वरं ब्रूहि दद्मि त्वन्मनसि स्थितम् ।। अहं शतक्रतुर्विप्र प्रसन्नोस्मि शुभव्रतैः ।। ।। । ३६ ।।
uvāca ca varaṃ brūhi dadmi tvanmanasi sthitam || ahaṃ śatakraturvipra prasannosmi śubhavrataiḥ || || | 36 ||
नन्दीश्वर उवाच ।।
इत्याकर्ण्य महेन्द्रस्य वाक्यम्मुनिकुमारकः ।। उवाच मधुरन्धीरः कीर्तयन्मधुराक्षरम् ।। ३७ ।।
ityākarṇya mahendrasya vākyammunikumārakaḥ || uvāca madhurandhīraḥ kīrtayanmadhurākṣaram || 37 ||
गृहपतिरुवाच ।।
मघवन् वृत्रशत्रो त्वां जाने कुलिशपाणिनम् ।। नाहं वृणे वरन्त्वत्तश्शंकरो वरदोऽस्ति मे ।। ३८ ।।
maghavan vṛtraśatro tvāṃ jāne kuliśapāṇinam || nāhaṃ vṛṇe varantvattaśśaṃkaro varado'sti me || 38 ||
इन्द्र उवाच ।।
न मत्तश्शङ्करस्त्वन्यो देवदेवोऽस्म्यहं शिशो ।। विहाय बालिशत्वं त्वं वरं याचस्व मा चिरम् ।। ३९।।
na mattaśśaṅkarastvanyo devadevo'smyahaṃ śiśo || vihāya bāliśatvaṃ tvaṃ varaṃ yācasva mā ciram || 39||
गृहपतिरुवाच ।।
गच्छाहल्यापतेऽसाधो गोत्रारे पाकशासन ।। न प्रार्थये पशुपतेरन्यं देवान्तरं स्फुटम् ।। 3.15.४० ।।
gacchāhalyāpate'sādho gotrāre pākaśāsana || na prārthaye paśupateranyaṃ devāntaraṃ sphuṭam || 3.15.40 ||
नन्दीश्वर उवाच ।।
इति तस्य वचः श्रुत्वा क्रोध संरक्तलोचनः ।। उद्यम्य कुलिशं घोरम्भीषयामास बालकम् ।। ४१ ।।
iti tasya vacaḥ śrutvā krodha saṃraktalocanaḥ || udyamya kuliśaṃ ghorambhīṣayāmāsa bālakam || 41 ||
स दृष्ट्वा बालको वज्रं विद्युज्ज्वाला समाकुलम् ।। स्मरन्नारद वाक्यं च मुमूर्च्छ भयविह्वलः ।। ४२ ।।
sa dṛṣṭvā bālako vajraṃ vidyujjvālā samākulam || smarannārada vākyaṃ ca mumūrccha bhayavihvalaḥ || 42 ||
अथ गौरीपतिश्शम्भुराविरासीत्तपोनुदः ।। उत्तिष्ठोत्तिष्ठ भद्रन्ते स्पर्शैस्संजीवयन्निव ।। ४३ ।।
atha gaurīpatiśśambhurāvirāsīttaponudaḥ || uttiṣṭhottiṣṭha bhadrante sparśaissaṃjīvayanniva || 43 ||
उन्मील्य नेत्रकमले सुप्ते इव दिनक्षये ।। अपश्यदग्रे चोत्थाय शम्भुमर्कशताधिकम् ।। ४४।।
unmīlya netrakamale supte iva dinakṣaye || apaśyadagre cotthāya śambhumarkaśatādhikam || 44||
भाले लोचनमालोक्य कण्ठे कालं वृषध्वजम्।।वामाङ्गसन्निविष्टाद्रितनयं चन्द्रशेखरम्।।४५।।
bhāle locanamālokya kaṇṭhe kālaṃ vṛṣadhvajam||vāmāṅgasanniviṣṭādritanayaṃ candraśekharam||45||
कपर्द्देन विराजन्तं त्रिशूलाजगवायुधम्।।स्फुरत्कर्पूरगौरांगं परिणद्ध गजाजिनम्।।४६।।
kaparddena virājantaṃ triśūlājagavāyudham||sphuratkarpūragaurāṃgaṃ pariṇaddha gajājinam||46||
परिज्ञाय महादेवं गुरुवाक्यत आगमात्।।हर्षबाष्पाकुलासन्नकण्ठरोमाञ्चकञ्चुकः ।। ४७।।
parijñāya mahādevaṃ guruvākyata āgamāt||harṣabāṣpākulāsannakaṇṭharomāñcakañcukaḥ || 47||
क्षणं च गिरिवत्तस्थौ चित्रकूटत्रिपुत्रकः ।। यथा तथा सुसम्पन्नो विस्मृत्यात्मानमेव च।।४८।।
kṣaṇaṃ ca girivattasthau citrakūṭatriputrakaḥ || yathā tathā susampanno vismṛtyātmānameva ca||48||
न स्तोतुं न नमस्कर्तुं किञ्चिद्विज्ञप्तिमेव च ।। यदा स न शशाकालं तदा स्मित्वाह शङ्करः ।। ४९ ।।
na stotuṃ na namaskartuṃ kiñcidvijñaptimeva ca || yadā sa na śaśākālaṃ tadā smitvāha śaṅkaraḥ || 49 ||
ईश्वर उवाच ।।
शिशो गृहपते शक्राद्वज्रोद्यतकरादहो ।। ज्ञात भीतोऽसि मा भैषीर्जिज्ञासा ते मया कृता ।। 3.15.५० ।।
śiśo gṛhapate śakrādvajrodyatakarādaho || jñāta bhīto'si mā bhaiṣīrjijñāsā te mayā kṛtā || 3.15.50 ||
मम भक्तस्य नो शक्रो न वज्रं चान्तकोऽपि च ।। प्रभवेदिन्द्ररूपेण मयैव त्वम्विभीषितः ।। ५१।।
mama bhaktasya no śakro na vajraṃ cāntako'pi ca || prabhavedindrarūpeṇa mayaiva tvamvibhīṣitaḥ || 51||
वरन्ददामि ते भद्र त्वमग्निपदभाग्भव ।। सर्वेषामेव देवानां वरदस्त्वं भविष्यसि ।। ५२।।
varandadāmi te bhadra tvamagnipadabhāgbhava || sarveṣāmeva devānāṃ varadastvaṃ bhaviṣyasi || 52||
सर्वेषामेव भूतानां त्वमग्नेऽन्तश्चरो भव।।धर्मराजेन्द्रयोर्मध्ये दिगीशो राज्यमाप्नुहि।।५३।।
sarveṣāmeva bhūtānāṃ tvamagne'ntaścaro bhava||dharmarājendrayormadhye digīśo rājyamāpnuhi||53||
त्वयेदं स्थापितं लिंगं तव नाम्ना भविष्यति।।अग्नीश्वर इति ख्यातं सर्वतेजोविबृंहणम् ।। ५४।।
tvayedaṃ sthāpitaṃ liṃgaṃ tava nāmnā bhaviṣyati||agnīśvara iti khyātaṃ sarvatejovibṛṃhaṇam || 54||
अग्नीश्वरस्य भक्तानां न भयं विद्युदग्निभिः ।। अग्निमांद्यभयं नैव नाकालमरणं क्वचित् ।। ५५ ।।
agnīśvarasya bhaktānāṃ na bhayaṃ vidyudagnibhiḥ || agnimāṃdyabhayaṃ naiva nākālamaraṇaṃ kvacit || 55 ||
अग्नीश्वरं समभ्यर्च्य काश्यां सर्वसमृद्धिदम् ।। अन्यत्रापि मृतो दैवाद्वह्निलोके महीयते ।। ५६।।
agnīśvaraṃ samabhyarcya kāśyāṃ sarvasamṛddhidam || anyatrāpi mṛto daivādvahniloke mahīyate || 56||
नन्दीश्वर उवाच ।।
इत्युक्तानीय तद्बन्धून्पित्रोश्च परिपश्यतोः।।दिक्पतित्वेऽभिषिच्याग्निं तत्र लिंगे शिवोऽविशत् ।। ५७।।
ityuktānīya tadbandhūnpitrośca paripaśyatoḥ||dikpatitve'bhiṣicyāgniṃ tatra liṃge śivo'viśat || 57||
इत्थमग्न्यवतारस्ते वर्णितो मे जनार्दनः ।। नाम्ना गृहपतिस्तात शंकरस्य परात्मनः ।। ५८।।
itthamagnyavatāraste varṇito me janārdanaḥ || nāmnā gṛhapatistāta śaṃkarasya parātmanaḥ || 58||
चित्रहोत्रपुरी रम्या सुखदार्चिष्मती वरा ।। जातवेदसि ये भक्ता ते तत्र निवसन्ति वै ।। ५९ ।।
citrahotrapurī ramyā sukhadārciṣmatī varā || jātavedasi ye bhaktā te tatra nivasanti vai || 59 ||
अग्निप्रवेशं ये कुर्य्युर्दृढसत्त्वा जितेन्द्रियाः ।। स्त्रियो वा सत्त्वसम्पन्नास्ते सर्व्वेप्यग्नितेजसः ।। 3.15.६०।।
agnipraveśaṃ ye kuryyurdṛḍhasattvā jitendriyāḥ || striyo vā sattvasampannāste sarvvepyagnitejasaḥ || 3.15.60||
अग्निहोत्ररता विप्राः स्थापिता ब्रह्मचारिणः ।। पश्चानिवर्त्तिनोऽप्येवमग्निलोकेग्निवर्चसः ।। ६१।।
agnihotraratā viprāḥ sthāpitā brahmacāriṇaḥ || paścānivarttino'pyevamagnilokegnivarcasaḥ || 61||
शीते शीतापनुत्त्यै यस्त्वेधोभारान्प्रयच्छति ।। कुर्य्यादग्नीष्टिकां वाथ स वसेदग्निसन्निधौ ।। ६२ ।।
śīte śītāpanuttyai yastvedhobhārānprayacchati || kuryyādagnīṣṭikāṃ vātha sa vasedagnisannidhau || 62 ||
अनाथस्याग्निसंस्कारं यः कुर्य्याच्छ्रद्धयान्वितः ।। अशक्तः प्रेरयेदन्यं सोग्निलोके महीयते ।। ६३ ।।
anāthasyāgnisaṃskāraṃ yaḥ kuryyācchraddhayānvitaḥ || aśaktaḥ prerayedanyaṃ sogniloke mahīyate || 63 ||
अग्निरेको द्विजातीनां निश्श्रेयसकरः परः ।। गुरुर्देवो व्रतं तीर्थं सर्वमग्निर्विनिश्चितम् ।। ६४ ।।
agnireko dvijātīnāṃ niśśreyasakaraḥ paraḥ || gururdevo vrataṃ tīrthaṃ sarvamagnirviniścitam || 64 ||
अपावनानि सर्वाणि वह्निसंसर्गतः क्षणात् ।। पावनानि भवन्त्येव तस्माद्यः पावकः स्मृतः।।६५।।
apāvanāni sarvāṇi vahnisaṃsargataḥ kṣaṇāt || pāvanāni bhavantyeva tasmādyaḥ pāvakaḥ smṛtaḥ||65||
अन्तरात्मा ह्ययं साक्षान्निश्चयो ह्याशुशुक्षणिः ।। मांसग्रासान्पचेत्कुक्षौ स्त्रीणां नो मांसपेशिकाम् ।। ६६।।
antarātmā hyayaṃ sākṣānniścayo hyāśuśukṣaṇiḥ || māṃsagrāsānpacetkukṣau strīṇāṃ no māṃsapeśikām || 66||
तैजसी शाम्भवी मूर्त्तिः प्रत्यक्षा दहनात्मिका ।। कर्त्री हर्त्री पालयित्री विनैतां किं विलोक्यते ।। ६७।।
taijasī śāmbhavī mūrttiḥ pratyakṣā dahanātmikā || kartrī hartrī pālayitrī vinaitāṃ kiṃ vilokyate || 67||
चित्रभानुरयं साक्षान्नेत्रन्त्रिभुवनेशितुः ।। अन्धे तमोमये लोके विनैनं कः प्रकाशनः ।। ६८ ।।
citrabhānurayaṃ sākṣānnetrantribhuvaneśituḥ || andhe tamomaye loke vinainaṃ kaḥ prakāśanaḥ || 68 ||
धूपप्रदीपनैवेद्यपयोदधिघृतैक्षवम् ।। एतद्भुक्तं निषेवन्ते सर्वे दिवि दिवौकसः ।। ६९।।
dhūpapradīpanaivedyapayodadhighṛtaikṣavam || etadbhuktaṃ niṣevante sarve divi divaukasaḥ || 69||
इति श्रीशिवमहापुराणे तृतीयायां शतरुद्रसंहितायां गृहपत्यवतारवर्णनं नाम पञ्चदशोऽध्यायः ।। १५ ।।
iti śrīśivamahāpurāṇe tṛtīyāyāṃ śatarudrasaṃhitāyāṃ gṛhapatyavatāravarṇanaṃ nāma pañcadaśo'dhyāyaḥ || 15 ||
ॐ श्री परमात्मने नमः