नन्दीश्वर उवाच ।।
शृणु तात प्रवक्ष्यामि शिवस्य परमात्मनः ।। द्विजेश्वरावतारं च सशिवं सुखदं सताम् ।। १ ।।
śṛṇu tāta pravakṣyāmi śivasya paramātmanaḥ || dvijeśvarāvatāraṃ ca saśivaṃ sukhadaṃ satām || 1 ||
यः पूर्वं वर्णितस्तात भद्रायुर्नृपसत्तमः ।। यस्मिन्नृषभरूपेणानुग्रहं कृतवाञ्छिवः ।। २।।
yaḥ pūrvaṃ varṇitastāta bhadrāyurnṛpasattamaḥ || yasminnṛṣabharūpeṇānugrahaṃ kṛtavāñchivaḥ || 2||
तद्धर्मस्य परीक्षार्थं पुनराविर्बभूव सः।।द्विजेश्वरस्वरूपेण तदेव कथयाम्यहम् ।। ३ ।।
taddharmasya parīkṣārthaṃ punarāvirbabhūva saḥ||dvijeśvarasvarūpeṇa tadeva kathayāmyaham || 3 ||
ऋषभस्य प्रभावेण शत्रूञ्जित्वा रणे प्रभुः ।। प्राप्तसिंहासनस्तात भद्रायुः संबभूव ह ।। ४।।
ṛṣabhasya prabhāveṇa śatrūñjitvā raṇe prabhuḥ || prāptasiṃhāsanastāta bhadrāyuḥ saṃbabhūva ha || 4||
चन्द्रांगदस्य तनया सीमन्तिन्याः शुभांगजा ।। पत्नी तस्याभवद्ब्रह्मन्सुसाध्वी कीर्तिमालिनी।।५।।
candrāṃgadasya tanayā sīmantinyāḥ śubhāṃgajā || patnī tasyābhavadbrahmansusādhvī kīrtimālinī||5||
स भद्रायुः कदाचित्स्वप्रियया गहनं वनम् ।प्राविशत्संविहारार्थं वसन्तसमये मुने ।। ६।।
sa bhadrāyuḥ kadācitsvapriyayā gahanaṃ vanam |prāviśatsaṃvihārārthaṃ vasantasamaye mune || 6||
अथ तस्मिन्वने रम्ये विजहार स भूपतिः ।। शरणागतपालिन्या तमास्यप्रियया सह ।। ७।।
atha tasminvane ramye vijahāra sa bhūpatiḥ || śaraṇāgatapālinyā tamāsyapriyayā saha || 7||
अथ तद्धर्मदृढतां प्रतीक्षन्परमेश्वरः ।। लीलां चकार तत्रैव शिवया सह शङ्करः ।। ८।।
atha taddharmadṛḍhatāṃ pratīkṣanparameśvaraḥ || līlāṃ cakāra tatraiva śivayā saha śaṅkaraḥ || 8||
शिवा शिवश्च भूत्वोभौ तद्वने द्विजदम्पती।।व्याघ्रं मायामयं कृत्वाविर्भूतौ निजलीलया।।९।।
śivā śivaśca bhūtvobhau tadvane dvijadampatī||vyāghraṃ māyāmayaṃ kṛtvāvirbhūtau nijalīlayā||9||
अथाविदूरे तस्यैव द्रवन्तौ भयविह्वलौ ।। अन्वीयमानौ व्याघ्रेण रुदन्तौ तौ बभूवतुः ।। 3.27.१० ।।
athāvidūre tasyaiva dravantau bhayavihvalau || anvīyamānau vyāghreṇa rudantau tau babhūvatuḥ || 3.27.10 ||
अथ विद्धौ च तौ तात भद्रायुः स महीपतिः ।। ददर्श क्रन्दमानौ हि शरण्यः क्षत्रियर्षभः ।। ११।।
atha viddhau ca tau tāta bhadrāyuḥ sa mahīpatiḥ || dadarśa krandamānau hi śaraṇyaḥ kṣatriyarṣabhaḥ || 11||
अथ तौ मुनिशार्दूलः स्वमायाद्विजदम्पती ।। भद्रायुषं महाराजमूचतुर्भयविह्वलौ ।। १२ ।।
atha tau muniśārdūlaḥ svamāyādvijadampatī || bhadrāyuṣaṃ mahārājamūcaturbhayavihvalau || 12 ||
द्विजदम्पती ऊचतुः ।।
पाहि पाहि महाराज नावुभौ धर्मवित्तम ।। एष आयाति शार्दूलो जग्धुमावां महाप्रभो ।। १३ ।।
pāhi pāhi mahārāja nāvubhau dharmavittama || eṣa āyāti śārdūlo jagdhumāvāṃ mahāprabho || 13 ||
एष हिंस्रः कालसमः सर्वप्राणिभयङ्करः ।। यावन्न खादति प्राप्य तावन्नौ रक्ष धर्मवित् ।। १४ ।।
eṣa hiṃsraḥ kālasamaḥ sarvaprāṇibhayaṅkaraḥ || yāvanna khādati prāpya tāvannau rakṣa dharmavit || 14 ||
नन्दीश्वर उवाच ।।
इत्थमाक्रन्दितं श्रुत्वा तयोश्च नृपतीश्वरः ।। अति शीघ्रं महावीरः स यावद्धनुराददे ।। १५।।
itthamākranditaṃ śrutvā tayośca nṛpatīśvaraḥ || ati śīghraṃ mahāvīraḥ sa yāvaddhanurādade || 15||
तावदभ्येत्य शार्दूलस्त्वरमाणोतिमायिकः ।। स तस्य द्विजवर्य्यस्य मध्ये जग्राह तां वधूम् ।। १६।।
tāvadabhyetya śārdūlastvaramāṇotimāyikaḥ || sa tasya dvijavaryyasya madhye jagrāha tāṃ vadhūm || 16||
हे नाथनाथ हे कान्त हा शम्भो हा जगद्गुरो ।। इति रोरूयमाणां तां व्याघ्रो जग्रास भीषणः ।। १७।।
he nāthanātha he kānta hā śambho hā jagadguro || iti rorūyamāṇāṃ tāṃ vyāghro jagrāsa bhīṣaṇaḥ || 17||
तावत्स राजा निशितैर्भल्लैर्व्याघ्रमताडयत् ।। न स तैर्विव्यथे किंचिद्गिरीन्द्र इव वृष्टिभिः ।। १८।।
tāvatsa rājā niśitairbhallairvyāghramatāḍayat || na sa tairvivyathe kiṃcidgirīndra iva vṛṣṭibhiḥ || 18||
स शार्दूलो महासत्त्वो राज्ञः स्वैरकृतव्यथः ।। बलादाकृष्य तां नारीमपाक्रमत सत्वरः ।। १९।।
sa śārdūlo mahāsattvo rājñaḥ svairakṛtavyathaḥ || balādākṛṣya tāṃ nārīmapākramata satvaraḥ || 19||
व्याघ्रेणापहृतां नारीं वीक्ष्य विप्रोतिविस्मितः ।। लौकिकीं गतिमाश्रित्य रुरोदाति मुहुर्मुहुः ।। 3.27.२०।।
vyāghreṇāpahṛtāṃ nārīṃ vīkṣya viprotivismitaḥ || laukikīṃ gatimāśritya rurodāti muhurmuhuḥ || 3.27.20||
रुदित्वा चिरकालं च स विप्रो माययेश्वरः ।। भद्रायुषं महीपालं प्रोवाच मदहारकः ।। २१ ।।
ruditvā cirakālaṃ ca sa vipro māyayeśvaraḥ || bhadrāyuṣaṃ mahīpālaṃ provāca madahārakaḥ || 21 ||
द्विजेश्वर उवाच ।।
राजन्क ते महास्त्राणि क्व ते त्राणं महद्धनुः ।। क्व ते द्वादशसाहस्रमहानागायुतम्बलम् ।। २२ ।।
rājanka te mahāstrāṇi kva te trāṇaṃ mahaddhanuḥ || kva te dvādaśasāhasramahānāgāyutambalam || 22 ||
किन्ते खड्गेन शङ्खेन किं ते मंत्रास्त्रविद्यया ।। किं सत्त्वेन महास्त्राणां किं प्रभावेण भूयसा ।। २३ ।।
kinte khaḍgena śaṅkhena kiṃ te maṃtrāstravidyayā || kiṃ sattvena mahāstrāṇāṃ kiṃ prabhāveṇa bhūyasā || 23 ||
तत्सर्वं विफलं जातं यच्चान्यत्त्वयि तिष्ठति।।यस्त्वं वनौकसां घातं न निवारयितुं क्षमः ।। २४।।
tatsarvaṃ viphalaṃ jātaṃ yaccānyattvayi tiṣṭhati||yastvaṃ vanaukasāṃ ghātaṃ na nivārayituṃ kṣamaḥ || 24||
क्षत्रस्यायं परो धर्मो क्षताच्च परिरक्षणम् ।। तस्मिन्कुलोचिते धर्मे नष्टे त्वज्जीवितेन किम् ।। २५।।
kṣatrasyāyaṃ paro dharmo kṣatācca parirakṣaṇam || tasminkulocite dharme naṣṭe tvajjīvitena kim || 25||
आर्तानां शरणाप्तानां त्राणं कुर्वन्ति पार्थिवाः ।। प्राणैरर्थैश्च धर्मज्ञास्तद्विना च मृतोपमा ।। २६ ।।
ārtānāṃ śaraṇāptānāṃ trāṇaṃ kurvanti pārthivāḥ || prāṇairarthaiśca dharmajñāstadvinā ca mṛtopamā || 26 ||
आर्तत्राणविहीनानां जीवितान्मरणं वरम्।।धनिनान्पानहीनानां गार्हस्थ्याद्भिक्षुता वरम्।।२७।।
ārtatrāṇavihīnānāṃ jīvitānmaraṇaṃ varam||dhaninānpānahīnānāṃ gārhasthyādbhikṣutā varam||27||
वरं विषाशनं प्राज्ञैर्वरमग्निप्रवेशनम्।।कृपणानामनाथानां दीनानामपरक्षणात् ।। ।। २८ ।।
varaṃ viṣāśanaṃ prājñairvaramagnipraveśanam||kṛpaṇānāmanāthānāṃ dīnānāmaparakṣaṇāt || || 28 ||
नन्दीश्वर उवाच ।।
इत्थं विलपितं तस्य स्ववीर्य्यस्य च गर्हणम्।।निशम्य नृपतिः शोकादात्मन्येवमचिन्तयत् ।। २९ ।।
itthaṃ vilapitaṃ tasya svavīryyasya ca garhaṇam||niśamya nṛpatiḥ śokādātmanyevamacintayat || 29 ||
अहो मे पौरुषं नष्टमद्य देवविपर्ययात् ।। अद्य कीर्तिश्च मे नष्टा पातकम्प्राप्तमुत्कटम् ।। 3.27.३०।।
aho me pauruṣaṃ naṣṭamadya devaviparyayāt || adya kīrtiśca me naṣṭā pātakamprāptamutkaṭam || 3.27.30||
धर्मः कुलोचितो नष्टो मन्दभाग्यस्य दुर्मतेः ।। नूनं मे सम्पदो राज्यमायुष्यं क्षयमेष्यति ।। ३१ ।।
dharmaḥ kulocito naṣṭo mandabhāgyasya durmateḥ || nūnaṃ me sampado rājyamāyuṣyaṃ kṣayameṣyati || 31 ||
अद्य चैनं द्विजन्मानं हतदारं शुचार्दितम् ।। हतशोकं करिष्यामि दत्त्वा प्राणानतिप्रियान् ।। ३२।।
adya cainaṃ dvijanmānaṃ hatadāraṃ śucārditam || hataśokaṃ kariṣyāmi dattvā prāṇānatipriyān || 32||
इति निश्चित्य मनसा स भद्रायुर्नृपोत्तमः ।। पतित्वा पादयोस्तस्य बभाषे परिसान्त्वयन्।। ३३ ।।
iti niścitya manasā sa bhadrāyurnṛpottamaḥ || patitvā pādayostasya babhāṣe parisāntvayan|| 33 ||
भद्रायुरुवाच ।।
कृपां कृत्वा मयि ब्रह्मन् क्षत्रबन्धौ हतौजसि ।। शोकन्त्यज महाप्राज्ञ दास्याम्यद्य तु वाञ्छितम् ।। ३४ ।।
kṛpāṃ kṛtvā mayi brahman kṣatrabandhau hataujasi || śokantyaja mahāprājña dāsyāmyadya tu vāñchitam || 34 ||
इदं राज्यमियं राज्ञी ममेदञ्च कलेवरम् ।। त्वदधीनमिदं सर्वं किन्तेऽभिलषितं वरम् ।। ३५ ।।
idaṃ rājyamiyaṃ rājñī mamedañca kalevaram || tvadadhīnamidaṃ sarvaṃ kinte'bhilaṣitaṃ varam || 35 ||
ब्राह्मण उवाच ।।
किमादर्शेन चान्धस्य किं गृहेर्भैक्ष्यजीविनः ।। किम्पुस्तकेन मूढस्य निस्त्रीकस्य धनेन किम्।।३६।।
kimādarśena cāndhasya kiṃ gṛherbhaikṣyajīvinaḥ || kimpustakena mūḍhasya nistrīkasya dhanena kim||36||
अतोऽहं हतपत्नीको भुक्तभोगो न कर्हिचित्।।इमान्तवाग्रमहिषीं कामये दीयतामिति ।। ३७।। भ० उ० ।।
ato'haṃ hatapatnīko bhuktabhogo na karhicit||imāntavāgramahiṣīṃ kāmaye dīyatāmiti || 37|| bha0 u0 ||
दाता रसान्तवित्तस्य राज्यस्य गजवाजिनाम्।।आत्मदेहस्य यस्यापि कलत्रस्य न कर्हिचित् ।। ३८।।
dātā rasāntavittasya rājyasya gajavājinām||ātmadehasya yasyāpi kalatrasya na karhicit || 38||
परदारोपभोगेन यत्पापं समुपार्जितम् ।। न तत्क्षालयितुं शक्यं प्रायश्चित्तशतैरपि ।। ३९।।
paradāropabhogena yatpāpaṃ samupārjitam || na tatkṣālayituṃ śakyaṃ prāyaścittaśatairapi || 39||
ब्राह्मण उवाच ।।
आस्तां ब्रह्मवधं घोरमपि मद्यनिषेवणम् ।। तपसा विधमिष्यामि किं पुनः पारदारिकम् ।। 3.27.४०।।
āstāṃ brahmavadhaṃ ghoramapi madyaniṣevaṇam || tapasā vidhamiṣyāmi kiṃ punaḥ pāradārikam || 3.27.40||
तस्मात्प्रयच्छ भार्यां स्वामियां कामो न मेऽपरः ।। अरक्षणाद्भयार्तानां गन्तासि निरयन्ध्रुवम् ।। ४१ ।।
tasmātprayaccha bhāryāṃ svāmiyāṃ kāmo na me'paraḥ || arakṣaṇādbhayārtānāṃ gantāsi nirayandhruvam || 41 ||
नन्दीश्वर उवाच ।।
इति विप्रगिरा भीतश्चिन्तयामास पार्थिवः ।। अरक्षणान्महापापं पत्नीदानन्ततो वरम् ।। ४२ ।।
iti vipragirā bhītaścintayāmāsa pārthivaḥ || arakṣaṇānmahāpāpaṃ patnīdānantato varam || 42 ||
अतः पत्नीं द्विजाग्र्याय दत्त्वा निर्मुक्तकिल्विषः ।। सद्यो वह्निं प्रवेक्ष्यामि कीर्तिश्च विदिता भवेत् ।। ४३ ।।
ataḥ patnīṃ dvijāgryāya dattvā nirmuktakilviṣaḥ || sadyo vahniṃ pravekṣyāmi kīrtiśca viditā bhavet || 43 ||
इति निश्चित्य मनसा समुज्ज्वाल्य हुताशनम् ।। तमाहूय द्विजं चक्रे पत्नीदानं सहोदकम् ।। ४४ ।।
iti niścitya manasā samujjvālya hutāśanam || tamāhūya dvijaṃ cakre patnīdānaṃ sahodakam || 44 ||
स्वयं स्नातः शुचिर्भूत्वा प्रणम्य विबुधेश्वरान् ।। तमग्निं त्रिः परिक्रम्य शिवं दध्यौ समाहितः।।४५।।
svayaṃ snātaḥ śucirbhūtvā praṇamya vibudheśvarān || tamagniṃ triḥ parikramya śivaṃ dadhyau samāhitaḥ||45||
तमथाग्निं पतिष्यन्तं स्वपदासक्तचेतसम् ।। प्रत्यषेधत विश्वेशः प्रादुर्भूतो द्विजेश्वरः ।। ४६।।
tamathāgniṃ patiṣyantaṃ svapadāsaktacetasam || pratyaṣedhata viśveśaḥ prādurbhūto dvijeśvaraḥ || 46||
तमीश्वरं पञ्चमुखं त्रिनेत्रं पिनाकिनं चन्द्रकलावतंसम् ।। प्रलम्बपिंगासुजटाकलापं मध्याह्नसद्भास्करकोटितेजसम् ।। ४७ ।।
tamīśvaraṃ pañcamukhaṃ trinetraṃ pinākinaṃ candrakalāvataṃsam || pralambapiṃgāsujaṭākalāpaṃ madhyāhnasadbhāskarakoṭitejasam || 47 ||
मृणालगौरं गजचर्मवाससं गंगातरङ्गोक्षितमौलिदेशकम् ।। नागेन्द्रहारावलिकण्ठभूषणं किरीटकाच्यंगदकंकणोज्ज्वलम् ।। ४८ ।।
mṛṇālagauraṃ gajacarmavāsasaṃ gaṃgātaraṅgokṣitamaulideśakam || nāgendrahārāvalikaṇṭhabhūṣaṇaṃ kirīṭakācyaṃgadakaṃkaṇojjvalam || 48 ||
शूलासिखट्वांगकुठारचर्ममृगाभयाष्टांगपिनाकहस्तम् ।। वृषोपरिस्थं शितिकण्ठभूषणं प्रोद्भूतमग्रे स नृपो ददर्श ।। ४९ ।।
śūlāsikhaṭvāṃgakuṭhāracarmamṛgābhayāṣṭāṃgapinākahastam || vṛṣoparisthaṃ śitikaṇṭhabhūṣaṇaṃ prodbhūtamagre sa nṛpo dadarśa || 49 ||
ततोम्बराद्द्रुतं पेतुर्द्दिव्याः कुसुमवृष्टयः ।। प्रणेदुर्देवतूर्य्याणि देव्यश्च ननृतुर्जगुः ।। 3.27.५० ।।
tatombarāddrutaṃ peturddivyāḥ kusumavṛṣṭayaḥ || praṇedurdevatūryyāṇi devyaśca nanṛturjaguḥ || 3.27.50 ||
तत्राजग्मुः स्तूयमाना हरिर्ब्रह्मा तथासुराः ।। इन्द्रादयो नारदाद्या मुनयश्चापरेऽपि च।।५१।।
tatrājagmuḥ stūyamānā harirbrahmā tathāsurāḥ || indrādayo nāradādyā munayaścāpare'pi ca||51||
तदोत्सवो महानासीत्तत्र भक्तिप्रवर्धनः।।सति पश्यति भूपाले भक्तिनम्रीकृताञ्जलौ ।। ५२ ।।
tadotsavo mahānāsīttatra bhaktipravardhanaḥ||sati paśyati bhūpāle bhaktinamrīkṛtāñjalau || 52 ||
तद्दर्शनानन्दविजृम्भिताशयः प्रवृद्धवाष्पाम्बुविलिप्तगात्रः ।। प्रहृष्टरोमा स हि गद्गदाक्षरस्तुष्टाव गीर्भिर्मुकुलीकृतांजलिः ।। ५३ ।।
taddarśanānandavijṛmbhitāśayaḥ pravṛddhavāṣpāmbuviliptagātraḥ || prahṛṣṭaromā sa hi gadgadākṣarastuṣṭāva gīrbhirmukulīkṛtāṃjaliḥ || 53 ||
ततस्स भगवान्राज्ञा संस्तुतः परमेश्वरः ।। प्रसन्नः सह पार्वत्या तमुवाच दयानिधिः ।। ५४ ।।
tatassa bhagavānrājñā saṃstutaḥ parameśvaraḥ || prasannaḥ saha pārvatyā tamuvāca dayānidhiḥ || 54 ||
राजंस्ते परितुष्टोहं भक्त्या त्वद्धर्मतोऽधिकम् ।। वरं ब्रूहि सपत्नीकम्प्रयच्छामि न संशयः ।। ५५ ।।
rājaṃste parituṣṭohaṃ bhaktyā tvaddharmato'dhikam || varaṃ brūhi sapatnīkamprayacchāmi na saṃśayaḥ || 55 ||
तव भावपरीक्षार्थं द्विजो भूत्वाहमागतः।।व्याघ्रेण या परिग्रस्ता साक्षाद्देवी शिवा हि सा ।। ५६।।
tava bhāvaparīkṣārthaṃ dvijo bhūtvāhamāgataḥ||vyāghreṇa yā parigrastā sākṣāddevī śivā hi sā || 56||
व्याघ्रो मायामयो यस्ते शरैरक्षत विग्रहः ।। धीरतान्द्रष्टुकामस्ते पत्नी याचितवानहम् ।। ५७ ।।
vyāghro māyāmayo yaste śarairakṣata vigrahaḥ || dhīratāndraṣṭukāmaste patnī yācitavānaham || 57 ||
नन्दीश्वर उवाच ।।
इत्याकर्ण्य प्रभोर्वाक्यं स भद्रायुर्महीपतिः ।। पुन प्रणम्य संस्तूय स्वामिनं नतकोऽब्रवीत्।।५८।।
ityākarṇya prabhorvākyaṃ sa bhadrāyurmahīpatiḥ || puna praṇamya saṃstūya svāminaṃ natako'bravīt||58||
भद्रायुरुवाच ।। एक एव वरो नाथ यद्भवान्परमेश्वरः।।भवतापप्रतप्तस्य मम प्रत्यक्षतां गतः ।। ५९ ।।
bhadrāyuruvāca || eka eva varo nātha yadbhavānparameśvaraḥ||bhavatāpaprataptasya mama pratyakṣatāṃ gataḥ || 59 ||
यद्ददासि पुनर्नाथ वरं स्वकृपया प्रभो ।। वृणेहं परमं त्यक्तो वरं हि वरदर्षभात् ।। 3.27.६० ।।
yaddadāsi punarnātha varaṃ svakṛpayā prabho || vṛṇehaṃ paramaṃ tyakto varaṃ hi varadarṣabhāt || 3.27.60 ||
वज्रबाहुः पिता मे हि सप त्नीको महेश्वर ।। सपत्नीकस्त्वहं नाथ सदा त्वत्पादसेवकः ।। ६१।।
vajrabāhuḥ pitā me hi sapa tnīko maheśvara || sapatnīkastvahaṃ nātha sadā tvatpādasevakaḥ || 61||
वैश्यः पद्माकरो नाम तत्पुत्रस्सनयाभिधः।।सर्वानेतान्महेशान सदा त्वं पार्श्वगान्कुरु ।। ६२ ।।
vaiśyaḥ padmākaro nāma tatputrassanayābhidhaḥ||sarvānetānmaheśāna sadā tvaṃ pārśvagānkuru || 62 ||
नन्दीश्वर उवाच ।।
अथ राज्ञी च तत्पत्नी प्रमत्ता कीर्तिमालिनी ।। भक्त्या प्रसाद्य गिरिशं ययाचे वरमुत्तमम् ।। ६३ ।।
atha rājñī ca tatpatnī pramattā kīrtimālinī || bhaktyā prasādya giriśaṃ yayāce varamuttamam || 63 ||
सत्युवाच ।।
चन्द्रांगदो मम पिता माता सीमन्तिनी च मे ।। तयोर्याचे महादेव त्वत्पाश्वे सन्निधिं मुदा ।। ६४ ।।
candrāṃgado mama pitā mātā sīmantinī ca me || tayoryāce mahādeva tvatpāśve sannidhiṃ mudā || 64 ||
नन्दीश्वर उवाच ।।
एवमस्त्विति गौरीशः प्रसन्नो भक्तवत्सलः।।तयोः कामवरन्दत्त्वा क्षणादन्तर्हितोऽभवत् ।। ६५।।
evamastviti gaurīśaḥ prasanno bhaktavatsalaḥ||tayoḥ kāmavarandattvā kṣaṇādantarhito'bhavat || 65||
भद्रायुरपि सुप्रीत्या प्रसादम्प्राप्य शूलिनः ।। सहितः कीर्तिमालिन्या बुभुजे विषयान्बहून् ।। ६६।।
bhadrāyurapi suprītyā prasādamprāpya śūlinaḥ || sahitaḥ kīrtimālinyā bubhuje viṣayānbahūn || 66||
कृत्वा वर्षायुतराज्यमव्याहतपराक्रमः।।राज्यं विक्षिप्य तनये जगाम शिवसन्निधिम्।।६७।।
kṛtvā varṣāyutarājyamavyāhataparākramaḥ||rājyaṃ vikṣipya tanaye jagāma śivasannidhim||67||
चन्द्रांगदोपि राजेन्द्रो राज्ञी सीमन्तिनी च सा।।भक्त्या संपूज्य गिरिशं जग्मतुः शाम्भवं पदम् ।। ६८ ।।
candrāṃgadopi rājendro rājñī sīmantinī ca sā||bhaktyā saṃpūjya giriśaṃ jagmatuḥ śāmbhavaṃ padam || 68 ||
द्विजेश्वरावतारस्ते वर्णितः परमो मया ।। महेश्वरस्य भद्रायुपरमानन्ददः प्रभो ।। ६९।।
dvijeśvarāvatāraste varṇitaḥ paramo mayā || maheśvarasya bhadrāyuparamānandadaḥ prabho || 69||
इदं चरित्रं परमं पवित्रं शिवावतारस्य पवित्रकीर्त्तेः ।। द्विजेशसंज्ञस्य महाद्भुतं हि शृण्वन्पठञ्शम्भुपदम्प्रयाति।। 3.27.७० ।।
idaṃ caritraṃ paramaṃ pavitraṃ śivāvatārasya pavitrakīrtteḥ || dvijeśasaṃjñasya mahādbhutaṃ hi śṛṇvanpaṭhañśambhupadamprayāti|| 3.27.70 ||
य इदं शृणुयान्नित्यं श्रावयेद्वा समाहितः।।न श्चोतति स्वधर्मात्स परत्र लभते गतिम् ।। ७१।
ya idaṃ śṛṇuyānnityaṃ śrāvayedvā samāhitaḥ||na ścotati svadharmātsa paratra labhate gatim || 71|
इति श्रीशिवमहापुराणे तृतीयायां शतरुद्रसंहितायां द्विजेशनाम शिवावतारवर्णनं नाम सप्तविंशोऽध्यायः ।। २७ ।। ( ७७)
iti śrīśivamahāpurāṇe tṛtīyāyāṃ śatarudrasaṃhitāyāṃ dvijeśanāma śivāvatāravarṇanaṃ nāma saptaviṃśo'dhyāyaḥ || 27 || ( 77)
ॐ श्री परमात्मने नमः
AnonymousUser
150
5 Days
Learn
Teach
Discuss
Panchanga
Dashboard
Verses & Playlist
Flashcards
Saved Chants
Saved Discussions
Logout
Copy Shloka
Shloka Link
