नन्दीश्वर उवाच ।।
शृणु त्वं ब्रह्मपुत्राद्यावतारं परमेशितुः ।। अवधूतेश्वराह्वं वै शक्रगर्वापहारकम् ।। १ ।।
śṛṇu tvaṃ brahmaputrādyāvatāraṃ parameśituḥ || avadhūteśvarāhvaṃ vai śakragarvāpahārakam || 1 ||
शक्रः पुरा हि सगुरुः सर्वदेवसमन्वितः ।। दर्शनं कर्तुमीशस्य कैलासमगमन्मुने ।। २ ।।
śakraḥ purā hi saguruḥ sarvadevasamanvitaḥ || darśanaṃ kartumīśasya kailāsamagamanmune || 2 ||
अथ गुर्विन्द्रयोर्ज्ञात्वागमनं शंकरस्तयोः ।। परीक्षितुं च तद्भावं स्वदर्शनरतात्मनोः ।। ३ ।।
atha gurvindrayorjñātvāgamanaṃ śaṃkarastayoḥ || parīkṣituṃ ca tadbhāvaṃ svadarśanaratātmanoḥ || 3 ||
अवधूतस्वरूपोऽभून्नानालीलाकरः प्रभुः ।। दिगंबरो महाभीमो ज्वलदग्निसमप्रभः ।। .४ ।।
avadhūtasvarūpo'bhūnnānālīlākaraḥ prabhuḥ || digaṃbaro mahābhīmo jvaladagnisamaprabhaḥ || .4 ||
सोऽवधूतस्वरूपो हि मार्गमारुद्ध्य सद्गतिः ।। लंबमानपटः शंभुरतिष्ठच्छोभिताकृतिः ।। ५।।
so'vadhūtasvarūpo hi mārgamāruddhya sadgatiḥ || laṃbamānapaṭaḥ śaṃbhuratiṣṭhacchobhitākṛtiḥ || 5||
अथ तौ गुरुशक्रौ च गच्छन्तौ शिव सन्निधिम् ।। अद्राष्टांपुरुषं भीमं मार्गमध्येऽद्भुताकृतिम् ।। ६।।
atha tau guruśakrau ca gacchantau śiva sannidhim || adrāṣṭāṃpuruṣaṃ bhīmaṃ mārgamadhye'dbhutākṛtim || 6||
अथ शक्रो मुनेऽपृच्छत्स्वाधिकारेण दुर्मदः ।। पुरुषं तं स्वमार्गान्तः स्थितमज्ञाय शंकरम् ।। ७।।
atha śakro mune'pṛcchatsvādhikāreṇa durmadaḥ || puruṣaṃ taṃ svamārgāntaḥ sthitamajñāya śaṃkaram || 7||
शक्र उवाच ।।
कस्त्वं दिगंबराकारावधूतः कुत आगतः ।। किन्नाम तव विख्यातं तत्त्वतो वद मेऽचिरम् ।। ८।।
kastvaṃ digaṃbarākārāvadhūtaḥ kuta āgataḥ || kinnāma tava vikhyātaṃ tattvato vada me'ciram || 8||
स्वस्थाने संस्थितः शंभुः किम्वान्यत्र गतोऽधुना ।। दर्शनार्थं हि तस्याहं गच्छामि सगुरुस्सुरैः ।। ९ ।।
svasthāne saṃsthitaḥ śaṃbhuḥ kimvānyatra gato'dhunā || darśanārthaṃ hi tasyāhaṃ gacchāmi sagurussuraiḥ || 9 ||
नन्दीश्वर उवाच ।।
शक्रेणेत्थं स पृष्टश्च किंचिन्नोवाच पूरुषः ।। लीलागृहीतदेहस्स शङ्करो मदहा प्रभुः ।। 3.30.१० ।।
śakreṇetthaṃ sa pṛṣṭaśca kiṃcinnovāca pūruṣaḥ || līlāgṛhītadehassa śaṅkaro madahā prabhuḥ || 3.30.10 ||
शक्रः पुनरपृच्छत्तं नोवाच स दिगंबरः ।। अविज्ञातगतिश्शम्भुर्महाकौतुककारकः ।। ११ ।।
śakraḥ punarapṛcchattaṃ novāca sa digaṃbaraḥ || avijñātagatiśśambhurmahākautukakārakaḥ || 11 ||
पुनः पुरन्दरोऽपृच्छ्त्त्रैलोक्याधिपतिस्स्वराट् ।। तूष्णीमास महायोगी महालीलाकरस्स वै ।। १२ ।।
punaḥ purandaro'pṛcchttrailokyādhipatissvarāṭ || tūṣṇīmāsa mahāyogī mahālīlākarassa vai || 12 ||
इत्थं पुनः पुनः पृष्टः शक्रेण स दिगम्बरः ।। नोवाच किंचिद्भगवाञ्शक्रदर्प्पजिघांसया ।। १३ ।।
itthaṃ punaḥ punaḥ pṛṣṭaḥ śakreṇa sa digambaraḥ || novāca kiṃcidbhagavāñśakradarppajighāṃsayā || 13 ||
अथ चुक्रोध देवेशस्त्रैलोक्यैश्वर्य्यगर्वितः ।। उवाच वचनं क्रोधात्तं निर्भर्त्स्य जटाधरम् ।। १४ ।।
atha cukrodha deveśastrailokyaiśvaryyagarvitaḥ || uvāca vacanaṃ krodhāttaṃ nirbhartsya jaṭādharam || 14 ||
इन्द्र उवाच ।।
पृच्छमानोऽपि रे मूढ नोत्तरं दत्तवानसि ।। अतस्त्वां हन्मि वज्रेण कस्ते त्रातास्ति दुर्मते ।। १५ ।।
pṛcchamāno'pi re mūḍha nottaraṃ dattavānasi || atastvāṃ hanmi vajreṇa kaste trātāsti durmate || 15 ||
इत्युदीर्य्य ततो वज्री संनिरीक्ष्य क्रुधा हि तम् ।। हन्तुन्दिगम्बरं वज्रमुद्यतं स चकार ह ।। १६ ।।
ityudīryya tato vajrī saṃnirīkṣya krudhā hi tam || hantundigambaraṃ vajramudyataṃ sa cakāra ha || 16 ||
वज्रहस्तं च तं दृष्ट्वा शक्रं शीघ्रं सदाशिवः ।। चकार स्तम्भनं तस्य वज्रपातस्य शंकरः ।। १७ ।।
vajrahastaṃ ca taṃ dṛṣṭvā śakraṃ śīghraṃ sadāśivaḥ || cakāra stambhanaṃ tasya vajrapātasya śaṃkaraḥ || 17 ||
ततः स पुरुषः कुद्धः करालाक्षो भयंकरः ।। द्रुतमेव प्रजज्वाल तेजसा प्रदहन्निव ।। १८ ।।
tataḥ sa puruṣaḥ kuddhaḥ karālākṣo bhayaṃkaraḥ || drutameva prajajvāla tejasā pradahanniva || 18 ||
बाहुप्रतिष्टम्भभुवा मन्युनान्तश्शचीपतिः ।। समदह्यत भोगीव मंत्ररुद्धपराक्रमः ।। १९।।
bāhupratiṣṭambhabhuvā manyunāntaśśacīpatiḥ || samadahyata bhogīva maṃtraruddhaparākramaḥ || 19||
दृष्ट्वा वृहस्पतिस्त्वेनम्प्रज्वलन्तं स्वतेजसा ।। पुरुषं तं धियामास प्रणनाम हरं द्रुतम्।। 3.30.२० ।।
dṛṣṭvā vṛhaspatistvenamprajvalantaṃ svatejasā || puruṣaṃ taṃ dhiyāmāsa praṇanāma haraṃ drutam|| 3.30.20 ||
कृताञ्जलिपुटो भूत्वा ततो गुरुरुदारधीः ।। दण्डवत्कौ पुनर्नत्वा प्रभुं तुष्टाव भक्तितः ।। २१ ।।
kṛtāñjalipuṭo bhūtvā tato gururudāradhīḥ || daṇḍavatkau punarnatvā prabhuṃ tuṣṭāva bhaktitaḥ || 21 ||
गुरुरुवाच ।।
देवदेव महादेव शरणागतवत्सल ।। प्रसन्नो भव गौरीश सर्वेश्वर नमोऽस्तु ते ।। २२ ।।
devadeva mahādeva śaraṇāgatavatsala || prasanno bhava gaurīśa sarveśvara namo'stu te || 22 ||
मायया मोहितास्सर्वे ब्रह्मविष्ण्वादयोपि ते ।। त्वां न जानन्ति तत्त्वेन जानन्ति त्वदनुग्रहात् ।। २३ ।।
māyayā mohitāssarve brahmaviṣṇvādayopi te || tvāṃ na jānanti tattvena jānanti tvadanugrahāt || 23 ||
नन्दीश्वर उवाच ।।
बृहस्पतिरिति स्तुत्वा स तदा शंकरम्प्रभुम् ।। पादयोः पातयामास तस्येशस्य पुरन्दरम् ।। २४ ।।
bṛhaspatiriti stutvā sa tadā śaṃkaramprabhum || pādayoḥ pātayāmāsa tasyeśasya purandaram || 24 ||
ततस्तात सुराचार्य्यः कृताञ्जलिरुदारधीः ।। बृहस्पतिरुवाचेदं प्रश्रयावनतः सुधीः।।२५।।
tatastāta surācāryyaḥ kṛtāñjalirudāradhīḥ || bṛhaspatiruvācedaṃ praśrayāvanataḥ sudhīḥ||25||
बृहस्पतिरुवाच।।
दीननाथ महादेव प्रणतन्तव पादयोः ।। समुद्धर च मां तत्त्वं क्रोधं न प्रणयं कुरु।।२६।।
dīnanātha mahādeva praṇatantava pādayoḥ || samuddhara ca māṃ tattvaṃ krodhaṃ na praṇayaṃ kuru||26||
तुष्टो भव महादेव पाहीन्द्रं शरणागतम् ।। वह्निरेष समायाति भालनेत्रसमुद्भवः ।। २७ ।।
tuṣṭo bhava mahādeva pāhīndraṃ śaraṇāgatam || vahnireṣa samāyāti bhālanetrasamudbhavaḥ || 27 ||
।। नन्दीश्वर उवाच ।।
इत्याकर्ण्य गुरोर्वाक्यमवधूताकृतिः प्रभुः ।। उवाच करुणासिंधुर्विहसन्स सदूतिकृत् ।। २८ ।।
ityākarṇya gurorvākyamavadhūtākṛtiḥ prabhuḥ || uvāca karuṇāsiṃdhurvihasansa sadūtikṛt || 28 ||
अवधूत उवाच ।।
क्रोधाच्च निस्सृतन्तेजो धारयामि स्वनेत्रतः ।। कथं हि कंचुकीं सर्पस्संधत्ते चोज्ज्ञितां पुनः ।। २९ ।।
krodhācca nissṛtantejo dhārayāmi svanetrataḥ || kathaṃ hi kaṃcukīṃ sarpassaṃdhatte cojjñitāṃ punaḥ || 29 ||
नन्दीश्वर उवाच ।।
इति श्रुत्वा वचस्तस्य शंकरस्य बृहस्पतिः ।। उवाच साञ्जलिर्भूयो भयव्याकुलमानसः ।। 3.30.३० ।।
iti śrutvā vacastasya śaṃkarasya bṛhaspatiḥ || uvāca sāñjalirbhūyo bhayavyākulamānasaḥ || 3.30.30 ||
।। बृहस्पतिरुवाच ।।
हे देव भगवन्भक्ता अनुकम्प्याः सदैव हि ।। भक्तवत्सलनामेति स्वं सत्यं कुरु शंकर ।। ३१।।
he deva bhagavanbhaktā anukampyāḥ sadaiva hi || bhaktavatsalanāmeti svaṃ satyaṃ kuru śaṃkara || 31||
क्षेप्तुमन्यत्र देवेश स्वतेजोऽत्युग्रमर्हसि ।। उद्धर्ता सर्वभक्तानां समुद्धर पुरन्दरम् ।। ३२ ।।
kṣeptumanyatra deveśa svatejo'tyugramarhasi || uddhartā sarvabhaktānāṃ samuddhara purandaram || 32 ||
नन्दीश्वर उवाच ।।
इत्युक्तो गुरुणा रुद्रो भक्तवत्सलनामभाक् ।। प्रत्युवाच प्रसन्नात्मा सुरेज्यम्प्रणतार्तिहा ।। ३३।।
ityukto guruṇā rudro bhaktavatsalanāmabhāk || pratyuvāca prasannātmā surejyampraṇatārtihā || 33||
रुद्र उवाच ।।
प्रीतस्तेहं सुराचार्य्य ददामि वरमुत्तमम् ।। इन्द्रस्य जीवदानेन जीवेति त्वं प्रथाम्व्रज ।। ३४ ।।
prītastehaṃ surācāryya dadāmi varamuttamam || indrasya jīvadānena jīveti tvaṃ prathāmvraja || 34 ||
समुद्भूतोऽनलो योयं भालनेत्रात्सुरा सहः ।। एनन्त्यक्ष्याम्यहं दूरे यथेन्द्रं नैव पीडयेत् ।। ३५ ।।
samudbhūto'nalo yoyaṃ bhālanetrātsurā sahaḥ || enantyakṣyāmyahaṃ dūre yathendraṃ naiva pīḍayet || 35 ||
।। नन्दीश्वर उवाच ।।
इत्युक्त्वा स करे धृत्वा स्वतेजोऽनलमद्भुतम् ।। भालनेत्रसमुद्भूतं प्राक्षिपल्लवणाम्भसि ।। ३६ ।।
ityuktvā sa kare dhṛtvā svatejo'nalamadbhutam || bhālanetrasamudbhūtaṃ prākṣipallavaṇāmbhasi || 36 ||
अथो शिवस्य तत्तेजो भालनेत्रसमुद्भवम् ।। क्षिप्तं च लवणाम्भोधौ सद्यो बालो बभूव ह ।। ३७ ।।
atho śivasya tattejo bhālanetrasamudbhavam || kṣiptaṃ ca lavaṇāmbhodhau sadyo bālo babhūva ha || 37 ||
स जलन्धरनामाभूत्सिन्धुपुत्रोऽसुरेश्वरः ।। तं जघान महेशानो देवप्रार्थनया प्रभुः ।। ३८।।
sa jalandharanāmābhūtsindhuputro'sureśvaraḥ || taṃ jaghāna maheśāno devaprārthanayā prabhuḥ || 38||
इत्थं कृत्वा सुचरितं शंकरो लोकशंकरः ।। अवधूतस्वरूपेण ततश्चान्तर्हितोऽभवत् ।। ३९ ।।
itthaṃ kṛtvā sucaritaṃ śaṃkaro lokaśaṃkaraḥ || avadhūtasvarūpeṇa tataścāntarhito'bhavat || 39 ||
बभूवुः सकला देवाः सुखिनश्चातिनिर्भयाः ।। गुरुशक्रौ भयान्मुक्तौ जग्मतुः सुखमुत्तमम्।। 3.30.४० ।।
babhūvuḥ sakalā devāḥ sukhinaścātinirbhayāḥ || guruśakrau bhayānmuktau jagmatuḥ sukhamuttamam|| 3.30.40 ||
यदर्थे गमनोद्युक्तौ दर्शनं प्राप्य तस्य तौ।।कृतार्थौ गुरुशक्रौ हि स्वस्थानं जग्मतुर्मुदा।।४१।।
yadarthe gamanodyuktau darśanaṃ prāpya tasya tau||kṛtārthau guruśakrau hi svasthānaṃ jagmaturmudā||41||
अवधूतेश्वराह्वोऽवतारस्ते कथितो मया।।परमेशस्य परमानन्ददः खलदण्डदः।।४२।।
avadhūteśvarāhvo'vatāraste kathito mayā||parameśasya paramānandadaḥ khaladaṇḍadaḥ||42||
इदमाख्यानमनघं यशस्यं स्वर्ग्यमेव च ।। भुक्तिमुक्तिप्रदं दिव्यं सर्वकामफलप्रदम् ।। ४३ ।।
idamākhyānamanaghaṃ yaśasyaṃ svargyameva ca || bhuktimuktipradaṃ divyaṃ sarvakāmaphalapradam || 43 ||
य इदं शृणुयान्नित्यं श्रावयेद्वा समाहितः ।। इह सर्वसुखं भुक्त्वा सोन्ते शिवगतिं लभेत् ।। ४४ ।।
ya idaṃ śṛṇuyānnityaṃ śrāvayedvā samāhitaḥ || iha sarvasukhaṃ bhuktvā sonte śivagatiṃ labhet || 44 ||
इति श्रीशिवमहापुराणे तृतीयायां शतरुद्रसंहितायां नन्दी श्वरसनत्कुमारसंवादे अवधूतेश्वरशिवावतारचरित्रवर्णनं नाम त्रिंशोऽध्यायः ।। ३० ।।
iti śrīśivamahāpurāṇe tṛtīyāyāṃ śatarudrasaṃhitāyāṃ nandī śvarasanatkumārasaṃvāde avadhūteśvaraśivāvatāracaritravarṇanaṃ nāma triṃśo'dhyāyaḥ || 30 ||
ॐ श्री परमात्मने नमः
AnonymousUser
150
5 Days
Learn
Teach
Discuss
Dashboard
Verses & Playlist
Saved Flashcards
Saved Chants
Saved Discussions
Logout
Copy Shloka
Shloka Link
