श्रीमद्वाल्मीकियरामायणे अरण्यकाण्डे अष्टमः सर्गः ॥३-८॥
śrīmadvālmīkiyarāmāyaṇe araṇyakāṇḍe aṣṭamaḥ sargaḥ || 3-8 ||
रामस्तु सहसौमित्रिः सुतीक्ष्णेनाभिपूजितः । परिणाम्य निशां तत्र प्रभाते प्रत्यबुध्यत॥ १॥
rāmastu sahasaumitriḥ sutīkṣṇenābhipūjitaḥ | pariṇāmya niśāṃ tatra prabhāte pratyabudhyata || 1 ||
उत्थाय च यथाकालं राघवः सह सीतया । उपस्पृश्य सुशीतेन तोयेनोत्पलगन्धिना॥ २॥
utthāya ca yathākālaṃ rāghavaḥ saha sītayā | upaspṛśya suśītena toyenotpalagandhinā || 2 ||
अथ तेऽग्निं सुरांश्चैव वैदेही रामलक्ष्मणौ । काल्यं विधिवदभ्यर्च्य तपस्विशरणे वने॥ ३॥
atha te'gniṃ surāṃścaiva vaidehī rāmalakṣmaṇau | kālyaṃ vidhivadabhyarcya tapasviśaraṇe vane || 3 ||
उदयन्तं दिनकरं दृष्ट्वा विगतकल्मषाः । सुतीक्ष्णमभिगम्येदं श्लक्ष्णं वचनमब्रुवन्॥ ४॥
udayantaṃ dinakaraṃ dṛṣṭvā vigatakalmaṣāḥ | sutīkṣṇamabhigamyedaṃ ślakṣṇaṃ vacanamabruvan || 4 ||
सुखोषिताः स्म भगवंस्त्वया पूज्येन पूजिताः । आपृच्छामः प्रयास्यामो मुनयस्त्वरयन्ति नः॥ ५॥
sukhoṣitāḥ sma bhagavaṃstvayā pūjyena pūjitāḥ | āpṛcchāmaḥ prayāsyāmo munayastvarayanti naḥ || 5 ||
त्वरामहे वयं द्रष्टुं कृत्स्नमाश्रममण्डलम् । ऋषीणां पुण्यशीलानां दण्डकारण्यवासिनाम्॥ ६॥
tvarāmahe vayaṃ draṣṭuṃ kṛtsnamāśramamaṇḍalam | ṛṣīṇāṃ puṇyaśīlānāṃ daṇḍakāraṇyavāsinām || 6 ||
अभ्यनुज्ञातुमिच्छामः सहैभिर्मुनिपुंगवैः । धर्मनित्यैस्तपोदान्तैर्विशिखैरिव पावकैः॥ ७॥
abhyanujñātumicchāmaḥ sahaibhirmunipuṃgavaiḥ | dharmanityaistapodāntairviśikhairiva pāvakaiḥ || 7 ||
अविषह्यातपो यावत् सूर्यो नातिविराजते । अमार्गेणागतां लक्ष्मीं प्राप्येवान्वयवर्जितः॥ ८॥
aviṣahyātapo yāvat sūryo nātivirājate | amārgeṇāgatāṃ lakṣmīṃ prāpyevānvayavarjitaḥ || 8 ||
तावदिच्छामहे गन्तुमित्युक्त्वा चरणौ मुनेः । ववन्दे सहसौमित्रिः सीतया सह राघवः॥ ९॥
tāvadicchāmahe gantumityuktvā caraṇau muneḥ | vavande sahasaumitriḥ sītayā saha rāghavaḥ || 9 ||
तौ संस्पृशन्तौ चरणावुत्थाप्य मुनिपुंगवः । गाढमाश्लिष्य सस्नेहमिदं वचनमब्रवीत्॥ १०॥
tau saṃspṛśantau caraṇāvutthāpya munipuṃgavaḥ | gāḍhamāśliṣya sasnehamidaṃ vacanamabravīt || 10 ||
अरिष्टं गच्छ पन्थानं राम सौमित्रिणा सह । सीतया चानया सार्धं छाययेवानुवृत्तया॥ ११॥
ariṣṭaṃ gaccha panthānaṃ rāma saumitriṇā saha | sītayā cānayā sārdhaṃ chāyayevānuvṛttayā || 11 ||
पश्याश्रमपदं रम्यं दण्डकारण्यवासिनाम् । एषां तपस्विनां वीर तपसा भावितात्मनाम्॥ १२॥
paśyāśramapadaṃ ramyaṃ daṇḍakāraṇyavāsinām | eṣāṃ tapasvināṃ vīra tapasā bhāvitātmanām || 12 ||
सुप्राज्यफलमूलानि पुष्पितानि वनानि च । प्रशस्तमृगयूथानि शान्तपक्षिगणानि च॥ १३॥
suprājyaphalamūlāni puṣpitāni vanāni ca | praśastamṛgayūthāni śāntapakṣigaṇāni ca || 13 ||
फुल्लपङ्कजखण्डानि प्रसन्नसलिलानि च । कारण्डवविकीर्णानि तटाकानि सरांसि च॥ १४॥
phullapaṅkajakhaṇḍāni prasannasalilāni ca | kāraṇḍavavikīrṇāni taṭākāni sarāṃsi ca || 14 ||
द्रक्ष्यसे दृष्टिरम्याणि गिरिप्रस्रवणानि च । रमणीयान्यरण्यानि मयूराभिरुतानि च॥ १५॥
drakṣyase dṛṣṭiramyāṇi giriprasravaṇāni ca | ramaṇīyānyaraṇyāni mayūrābhirutāni ca || 15 ||
गम्यतां वत्स सौमित्रे भवानपि च गच्छतु । आगन्तव्यं च ते दृष्ट्वा पुनरेवाश्रमं प्रति॥ १६॥
gamyatāṃ vatsa saumitre bhavānapi ca gacchatu | āgantavyaṃ ca te dṛṣṭvā punarevāśramaṃ prati || 16 ||
एवमुक्तस्तथेत्युक्त्वा काकुत्स्थः सहलक्ष्मणः । प्रदक्षिणं मुनिं कृत्वा प्रस्थातुमुपचक्रमे॥ १७॥
evamuktastathetyuktvā kākutsthaḥ sahalakṣmaṇaḥ | pradakṣiṇaṃ muniṃ kṛtvā prasthātumupacakrame || 17 ||
ततः शुभतरे तूणी धनुषी चायतेक्षणा । ददौ सीता तयोर्भ्रात्रोः खड्गौ च विमलौ ततः॥ १८॥
tataḥ śubhatare tūṇī dhanuṣī cāyatekṣaṇā | dadau sītā tayorbhrātroḥ khaḍgau ca vimalau tataḥ || 18 ||
आबध्य च शुभे तूणी चापे चादाय सस्वने । निष्क्रान्तावाश्रमाद् गन्तुमुभौ तौ रामलक्ष्मणौ॥ १९॥
ābadhya ca śubhe tūṇī cāpe cādāya sasvane | niṣkrāntāvāśramād gantumubhau tau rāmalakṣmaṇau || 19 ||
शीघ्रं तौ रूपसम्पन्नावनुज्ञातौ महर्षिणा । प्रस्थितौ धृतचापासी सीतया सह राघवौ॥ २०॥
śīghraṃ tau rūpasampannāvanujñātau maharṣiṇā | prasthitau dhṛtacāpāsī sītayā saha rāghavau || 20 ||
इत्यार्षे श्रीमद्रामायणे वाल्मीकीये आदिकाव्ये अरण्यकाण्डे अष्टम् सर्गः
ityārṣe śrīmadrāmāyaṇe vālmīkīye ādikāvye araṇyakāṇḍe aṣṭam sargaḥ
AnonymousUser
150
5 Days
Learn
Teach
Discuss
Panchanga
Dashboard
Verses & Playlist
Flashcards
Saved Chants
Saved Discussions
Logout
Copy Shloka
Shloka Link
