श्रीमद्वाल्मीकियरामायणे अयोध्याकाण्डे सप्तोत्तरशततम:: सर्गः ॥२-१०7॥
śrīmadvālmīkiyarāmāyaṇe ayodhyākāṇḍe saptottaraśatatama:: sargaḥ ||2-107||
पुनरेवं ब्रुवाणं तं भरतं लक्ष्मणाग्रज: । प्रत्युवाच तत: श्रीमान् ज्ञातिमध्ये ऽभिसत्कृत: ।। २.१०७.१ ।।
punarevaṃ bruvāṇaṃ taṃ bharataṃ lakṣmaṇāgraja: | pratyuvāca tata: śrīmān jñātimadhye 'bhisatkṛta: || 2.107.1 ||
उपपन्नमिदं वाक्यं यत्त्वमेवमभाषथा: । जात: पुत्रो दशरथात् कैकेय्यां राजसत्तमात् ।। २.१०७.२ ।।
upapannamidaṃ vākyaṃ yattvamevamabhāṣathā: | jāta: putro daśarathāt kaikeyyāṃ rājasattamāt || 2.107.2 ||
पुरा भ्रात: पिता न: स मातरं ते समुद्वहन् । मातामहे समाश्रौषीद्राज्यशुल्कमनुत्तमम् ।। २.१०७.३ ।।
purā bhrāta: pitā na: sa mātaraṃ te samudvahan | mātāmahe samāśrauṣīdrājyaśulkamanuttamam || 2.107.3 ||
दैवासुरे च सङ्ग्रामे जनन्यै तव पार्थिव: । सम्प्रहृष्टो ददौ राजा वरमाराधित: प्रभु: ।। २.१०७.४ ।।
daivāsure ca saṅgrāme jananyai tava pārthiva: | samprahṛṣṭo dadau rājā varamārādhita: prabhu: || 2.107.4 ||
तत: सा सम्प्रतिश्राव्य तव माता यशस्विनी । अयाचत नरश्रेष्ठं द्वौ वरौ वरवर्णिनी ।। २.१०७.५ ।।
tata: sā sampratiśrāvya tava mātā yaśasvinī | ayācata naraśreṣṭhaṃ dvau varau varavarṇinī || 2.107.5 ||
तव राज्यं नरव्याघ्र मम प्रव्राजनं तथा । तौ च राजा तदा तस्यै नियुक्त: प्रददौ वरौ ।। २.१०७.६ ।।
tava rājyaṃ naravyāghra mama pravrājanaṃ tathā | tau ca rājā tadā tasyai niyukta: pradadau varau || 2.107.6 ||
तेन पित्रा ऽहमप्यत्र नियुक्त: पुरुषर्षभ । चतुर्दश वने वासं वर्षाणि वरदानिकम् ।। २.१०७.७ ।।
tena pitrā 'hamapyatra niyukta: puruṣarṣabha | caturdaśa vane vāsaṃ varṣāṇi varadānikam || 2.107.7 ||
सो ऽहं वनमिदं प्राप्तो निर्जनं लक्ष्मणान्वित: । सीतया चाप्रतिद्वन्द्व: सत्यवादे स्थित: पितु: ।। २.१०७.८ ।।
so 'haṃ vanamidaṃ prāpto nirjanaṃ lakṣmaṇānvita: | sītayā cāpratidvandva: satyavāde sthita: pitu: || 2.107.8 ||
भवानपि तथेत्येव पितरं सत्यवादिनम् । कर्त्तुमर्हति राजेन्द्र क्षिप्रमेवाभिषेचनात् ।। २.१०७.९ ।।
bhavānapi tathetyeva pitaraṃ satyavādinam | karttumarhati rājendra kṣipramevābhiṣecanāt || 2.107.9 ||
ऋणान्मोचय राजानं मत्कृते भरत प्रभुम् । पितरं चापि धर्मज्ञं मातरं चाभिनन्दय ।। २.१०७.१० ।।
ṛṇānmocaya rājānaṃ matkṛte bharata prabhum | pitaraṃ cāpi dharmajñaṃ mātaraṃ cābhinandaya || 2.107.10 ||
श्रूयते हि पुरा तात श्रुतिर्गीता यशस्विना । गयेन यजमानेन गयेष्वेव पितऽन् प्रति ।। २.१०७.११ ।।
śrūyate hi purā tāta śrutirgītā yaśasvinā | gayena yajamānena gayeṣveva pita'n prati || 2.107.11 ||
पुन्नाम्नो नरकाद्यस्मात् पितरं त्रायते सुत: । तस्मात् पुत्र इति प्रोक्त: पितऽन् यत्पाति वा सुत: ।। २.१०७.१२ ।।
punnāmno narakādyasmāt pitaraṃ trāyate suta: | tasmāt putra iti prokta: pita'n yatpāti vā suta: || 2.107.12 ||
एष्टव्या बहव: पुत्रा गुणवन्तो बहुश्रुता: । तेषां वै समवेतानामपि कश्चिद्गयां व्रजेत् ।। २.१०७.१३ ।।
eṣṭavyā bahava: putrā guṇavanto bahuśrutā: | teṣāṃ vai samavetānāmapi kaścidgayāṃ vrajet || 2.107.13 ||
एवं राजर्षय: सर्वे प्रतीता राजनन्दन । तस्मात् त्राहि नरश्रेष्ठ पितरं नरकात् प्रभो ।। २.१०७.१४ ।।
evaṃ rājarṣaya: sarve pratītā rājanandana | tasmāt trāhi naraśreṣṭha pitaraṃ narakāt prabho || 2.107.14 ||
अयोध्यां गच्छ भरत प्रकृतीरनुरञ्जय । शत्रुघ्नसहितो वीर सह सर्वैर्द्विजातिभि: ।। २.१०७.१५ ।।
ayodhyāṃ gaccha bharata prakṛtīranurañjaya | śatrughnasahito vīra saha sarvairdvijātibhi: || 2.107.15 ||
प्रवेक्ष्ये दण्डकारण्यमहमप्यविलम्बयन् । आभ्यां तु सहितो राजन् वैदेह्या लक्ष्मणेन च ।। २.१०७.१६ ।।
pravekṣye daṇḍakāraṇyamahamapyavilambayan | ābhyāṃ tu sahito rājan vaidehyā lakṣmaṇena ca || 2.107.16 ||
त्वं राजा भरत भव स्वयं नराणां वन्यानामहमपि राजराण्मृगाणाम् । गच्छत्वं पुरवरमद्य सम्प्रहृष्ट: संहृष्टस्त्वहमपि दण्डकान् प्रवेक्ष्ये ।। २.१०७.१७ ।।
tvaṃ rājā bharata bhava svayaṃ narāṇāṃ vanyānāmahamapi rājarāṇmṛgāṇām | gacchatvaṃ puravaramadya samprahṛṣṭa: saṃhṛṣṭastvahamapi daṇḍakān pravekṣye || 2.107.17 ||
छायां ते दिनकरभा: प्रबाधमानं वर्षत्रं भरत करोतु मूर्ध्नि शीताम् । एतेषामहमपि काननद्रुमाणां छायां तामति शयिनीं सुखी श्रयिष्ये ।। २.१०७.१८ ।।
chāyāṃ te dinakarabhā: prabādhamānaṃ varṣatraṃ bharata karotu mūrdhni śītām | eteṣāmahamapi kānanadrumāṇāṃ chāyāṃ tāmati śayinīṃ sukhī śrayiṣye || 2.107.18 ||
शत्रुघ्न: कुशलमतिस्तु ते सहाय: सौमित्रिर्मम विदित: प्रधानमित्रम् । चत्वारस्तनयवरा वयं नरेन्द्रं सत्यस्थं भरत चराम मा विषादम् ।। २.१०७.१९ ।।
śatrughna: kuśalamatistu te sahāya: saumitrirmama vidita: pradhānamitram | catvārastanayavarā vayaṃ narendraṃ satyasthaṃ bharata carāma mā viṣādam || 2.107.19 ||
इत्यार्षे श्रीमद्रामायणे वाल्मीकीये आदिकाव्ये श्रीमदयोध्याकाण्डे सप्तोत्तरशततम: सर्ग: ।। १०७ ।।
ityārṣe śrīmadrāmāyaṇe vālmīkīye ādikāvye śrīmadayodhyākāṇḍe saptottaraśatatama: sarga: || 107 ||
AnonymousUser
150
5 Days
Learn
Teach
Discuss
Dashboard
Verses & Playlist
Flashcards
Saved Chants
Saved Discussions
Logout
Copy Shloka
Shloka Link
