श्रीमद्वाल्मीकियरामायणे अयोध्याकाण्डे पञ्चमः सर्गः ॥२-५॥
śrīmadvālmīkiyarāmāyaṇe ayodhyākāṇḍe pañcamaḥ sargaḥ ||2-5||
संदिश्य रामं नृपतिः श्वोभाविन्यभिषेचने।पुरोहितं समाहूय वसिष्ठमिदमब्रवीत्॥ १॥
saṃdiśya rāmaṃ nṛpatiḥ śvobhāvinyabhiṣecane|purohitaṃ samāhūya vasiṣṭhamidamabravīt|| 1||
गच्छोपवासं काकुत्स्थं कारयाद्य तपोधन।श्रेयसे राज्यलाभाय वध्वा सह यतव्रत॥ २॥
gacchopavāsaṃ kākutsthaṃ kārayādya tapodhana|śreyase rājyalābhāya vadhvā saha yatavrata|| 2||
तथेति च स राजानमुक्त्वा वेदविदां वरः।स्वयं वसिष्ठो भगवान् ययौ रामनिवेशनम्॥ ३॥
tatheti ca sa rājānamuktvā vedavidāṃ varaḥ|svayaṃ vasiṣṭho bhagavān yayau rāmaniveśanam|| 3||
उपवासयितुं वीरं मन्त्रविन्मन्त्रकोविदम्।ब्राह्मं रथवरं युक्तमास्थाय सुधृतव्रतः॥ ४॥
upavāsayituṃ vīraṃ mantravinmantrakovidam|brāhmaṃ rathavaraṃ yuktamāsthāya sudhṛtavrataḥ|| 4||
स रामभवनं प्राप्य पाण्डुराभ्रघनप्रभम्।तिस्रः कक्ष्या रथेनैव विवेश मुनिसत्तमः॥ ५॥
sa rāmabhavanaṃ prāpya pāṇḍurābhraghanaprabham|tisraḥ kakṣyā rathenaiva viveśa munisattamaḥ|| 5||
तमागतमृषिं रामस्त्वरन्निव ससम्भ्रमम्।मानयिष्यन् स मानार्हं निश्चक्राम निवेशनात्॥ ६॥
tamāgatamṛṣiṃ rāmastvaranniva sasambhramam|mānayiṣyan sa mānārhaṃ niścakrāma niveśanāt|| 6||
अभ्येत्य त्वरमाणोऽथ रथाभ्याशं मनीषिणः।ततोऽवतारयामास परिगृह्य रथात् स्वयम्॥ ७॥
abhyetya tvaramāṇo'tha rathābhyāśaṃ manīṣiṇaḥ|tato'vatārayāmāsa parigṛhya rathāt svayam|| 7||
स चैनं प्रश्रितं दृष्ट्वा सम्भाष्याभिप्रसाद्य च।प्रियार्हं हर्षयन् राममित्युवाच पुरोहितः॥ ८॥
sa cainaṃ praśritaṃ dṛṣṭvā sambhāṣyābhiprasādya ca|priyārhaṃ harṣayan rāmamityuvāca purohitaḥ|| 8||
प्रसन्नस्ते पिता राम यत्त्वं राज्यमवाप्स्यसि।उपवासं भवानद्य करोतु सह सीतया॥ ९॥
prasannaste pitā rāma yattvaṃ rājyamavāpsyasi|upavāsaṃ bhavānadya karotu saha sītayā|| 9||
प्रातस्त्वामभिषेक्ता हि यौवराज्ये नराधिपः।पिता दशरथः प्रीत्या ययातिं नहुषो यथा॥ १०॥
prātastvāmabhiṣektā hi yauvarājye narādhipaḥ|pitā daśarathaḥ prītyā yayātiṃ nahuṣo yathā|| 10||
इत्युक्त्वा स तदा राममुपवासं यतव्रतः।मन्त्रवत् कारयामास वैदेह्या सहितं शुचिः॥ ११॥
ityuktvā sa tadā rāmamupavāsaṃ yatavrataḥ|mantravat kārayāmāsa vaidehyā sahitaṃ śuciḥ|| 11||
ततो यथावद् रामेण स राज्ञो गुरुरर्चितः।अभ्यनुज्ञाप्य काकुत्स्थं ययौ रामनिवेशनात्॥ १२॥
tato yathāvad rāmeṇa sa rājño gururarcitaḥ|abhyanujñāpya kākutsthaṃ yayau rāmaniveśanāt|| 12||
सुहृद्भिस्तत्र रामोऽपि सहासीनः प्रियंवदैः।सभाजितो विवेशाथ ताननुज्ञाप्य सर्वशः॥ १३॥
suhṛdbhistatra rāmo'pi sahāsīnaḥ priyaṃvadaiḥ|sabhājito viveśātha tānanujñāpya sarvaśaḥ|| 13||
हृष्टनारीनरयुतं रामवेश्म तदा बभौ।यथा मत्तद्विजगणं प्रफुल्लनलिनं सरः॥ १४॥
hṛṣṭanārīnarayutaṃ rāmaveśma tadā babhau|yathā mattadvijagaṇaṃ praphullanalinaṃ saraḥ|| 14||
स राजभवनप्रख्यात् तस्माद् रामनिवेशनात्।निर्गत्य ददृशे मार्गं वसिष्ठो जनसंवृतम्॥ १५॥
sa rājabhavanaprakhyāt tasmād rāmaniveśanāt|nirgatya dadṛśe mārgaṃ vasiṣṭho janasaṃvṛtam|| 15||
वृन्दवृन्दैरयोध्यायां राजमार्गाः समन्ततः।बभूवुरभिसम्बाधाः कुतूहलजनैर्वृताः॥ १६॥
vṛndavṛndairayodhyāyāṃ rājamārgāḥ samantataḥ|babhūvurabhisambādhāḥ kutūhalajanairvṛtāḥ|| 16||
जनवृन्दोर्मिसंघर्षहर्षस्वनवृतस्तदा।बभूव राजमार्गस्य सागरस्येव निःस्वनः॥ १७॥
janavṛndormisaṃgharṣaharṣasvanavṛtastadā|babhūva rājamārgasya sāgarasyeva niḥsvanaḥ|| 17||
सिक्तसम्मृष्टरथ्या हि तथा च वनमालिनी।आसीदयोध्या तदहः समुच्छ्रितगृहध्वजा॥ १८॥
siktasammṛṣṭarathyā hi tathā ca vanamālinī|āsīdayodhyā tadahaḥ samucchritagṛhadhvajā|| 18||
तदा ह्ययोध्यानिलयः सस्त्रीबालाकुलो जनः।रामाभिषेकमाकांक्षन्नाकांक्षन्नुदयं रवेः॥ १९॥
tadā hyayodhyānilayaḥ sastrībālākulo janaḥ|rāmābhiṣekamākāṃkṣannākāṃkṣannudayaṃ raveḥ|| 19||
प्रजालंकारभूतं च जनस्यानन्दवर्धनम्।उत्सुकोऽभूज्जनो द्रष्टुं तमयोध्यामहोत्सवम्॥ २०॥
prajālaṃkārabhūtaṃ ca janasyānandavardhanam|utsuko'bhūjjano draṣṭuṃ tamayodhyāmahotsavam|| 20||
एवं तज्जनसम्बाधं राजमार्गं पुरोहितः।व्यूहन्निव जनौघं तं शनै राजकुलं ययौ॥ २१॥
evaṃ tajjanasambādhaṃ rājamārgaṃ purohitaḥ|vyūhanniva janaughaṃ taṃ śanai rājakulaṃ yayau|| 21||
सिताभ्रशिखरप्रख्यं प्रासादमधिरुह्य च।समीयाय नरेन्द्रेण शक्रेणेव बृहस्पतिः॥ २२॥
sitābhraśikharaprakhyaṃ prāsādamadhiruhya ca|samīyāya narendreṇa śakreṇeva bṛhaspatiḥ|| 22||
तमागतमभिप्रेक्ष्य हित्वा राजासनं नृपः।पप्रच्छ स्वमतं तस्मै कृतमित्यभिवेदयत्॥ २३॥
tamāgatamabhiprekṣya hitvā rājāsanaṃ nṛpaḥ|papraccha svamataṃ tasmai kṛtamityabhivedayat|| 23||
तेन चैव तदा तुल्यं सहासीनाः सभासदः।आसनेभ्यः समुत्तस्थुः पूजयन्तः पुरोहितम्॥ २४॥
tena caiva tadā tulyaṃ sahāsīnāḥ sabhāsadaḥ|āsanebhyaḥ samuttasthuḥ pūjayantaḥ purohitam|| 24||
गुरुणा त्वभ्यनुज्ञातो मनुजौघं विसृज्य तम्।विवेशान्तःपुरं राजा सिंहो गिरिगुहामिव॥ २५॥
guruṇā tvabhyanujñāto manujaughaṃ visṛjya tam|viveśāntaḥpuraṃ rājā siṃho giriguhāmiva|| 25||
तदग्र्यवेषप्रमदाजनाकुलं महेन्द्रवेश्मप्रतिमं निवेशनम्।व्यदीपयंश्चारु विवेश पार्थिवः शशीव तारागणसंकुलं नभः॥ २६॥
tadagryaveṣapramadājanākulaṃ mahendraveśmapratimaṃ niveśanam|vyadīpayaṃścāru viveśa pārthivaḥ śaśīva tārāgaṇasaṃkulaṃ nabhaḥ|| 26||
इत्यार्षे श्रीमद्रामायणे वाल्मीकीये आदिकाव्ये अयोध्याकाण्डे पञ्चमः सर्गः ॥२-५॥
ityārṣe śrīmadrāmāyaṇe vālmīkīye ādikāvye ayodhyākāṇḍe pañcamaḥ sargaḥ ||2-5||