श्रीमद्वाल्मीकियरामायणे अयोध्याकाण्डे नवाशीतितमः सर्गः ॥२-८९॥
śrīmadvālmīkiyarāmāyaṇe ayodhyākāṇḍe navāśītitamaḥ sargaḥ ||2-89||
व्युष्य रात्रिं तु तत्रैव गङ्गाकूले स राघव: । भरत: काल्यमुत्थाय शत्रुघ्नमिदमब्रवीत् ।। २.८९.१ ।।
vyuṣya rātriṃ tu tatraiva gaṅgākūle sa rāghava: | bharata: kālyamutthāya śatrughnamidamabravīt || 2.89.1 ||
शत्रुघ्नोत्तिष्ठ किं शेषे निषादाधिपतिं गुहम् । शीघ्रमानय भद्रं ते तारयिष्यति वाहिनीम् ।। २.८९.२ ।।
śatrughnottiṣṭha kiṃ śeṣe niṣādādhipatiṃ guham | śīghramānaya bhadraṃ te tārayiṣyati vāhinīm || 2.89.2 ||
जागर्मि नाहं स्वपिमि तमेवार्य्यं विचिन्तयन् । इत्येवमब्रवीद्भ्रात्रा शत्रुघ्नोपि प्रचोदित: ।। २.८९.३ ।।
jāgarmi nāhaṃ svapimi tamevāryyaṃ vicintayan | ityevamabravīdbhrātrā śatrughnopi pracodita: || 2.89.3 ||
इति संवदतोरेवमन्योन्यं नरसिंहयो: । आगम्य प्राञ्जलि: काले गुहो भरतमब्रवीत् ।। २.८९.४ ।।
iti saṃvadatorevamanyonyaṃ narasiṃhayo: | āgamya prāñjali: kāle guho bharatamabravīt || 2.89.4 ||
कच्चित्सुखं नदीतीरे ऽवात्सी: काकुत्स्थ शर्वरीम् । कच्चित्ते सहसैन्यस्य तावत्सर्वमनामयम् ।। २.८९.५ ।।
kaccitsukhaṃ nadītīre 'vātsī: kākutstha śarvarīm | kaccitte sahasainyasya tāvatsarvamanāmayam || 2.89.5 ||
गुहस्य तत्तु वचनं श्रुत्वा स्नेहादुदीरितम् । रामस्यानुवशो वाक्यं भरतो ऽपीदमब्रवीत् ।। २.८९.६ ।।
guhasya tattu vacanaṃ śrutvā snehādudīritam | rāmasyānuvaśo vākyaṃ bharato 'pīdamabravīt || 2.89.6 ||
सुखा न: शर्वरी राजन् पूजिताश्चापि ते वयम् । गङ्गां तु नौभिर्बह्वीभिर्दाशा: सन्तारयन्तु न: ।। २.८९.७ ।।
sukhā na: śarvarī rājan pūjitāścāpi te vayam | gaṅgāṃ tu naubhirbahvībhirdāśā: santārayantu na: || 2.89.7 ||
ततो गुह: संत्वरितं श्रुत्वा भरतशासनम् । प्रतिप्रविश्य नगरं तं ज्ञातिजनमब्रवीत् ।। २.८९.८ ।।
tato guha: saṃtvaritaṃ śrutvā bharataśāsanam | pratipraviśya nagaraṃ taṃ jñātijanamabravīt || 2.89.8 ||
उत्तिष्ठत प्रबुध्यध्वं भद्रमस्तु च व: सदा । नाव: समनुकर्षध्वं तारयिष्याम वाहिनीम् ।। २.८९.९ ।।
uttiṣṭhata prabudhyadhvaṃ bhadramastu ca va: sadā | nāva: samanukarṣadhvaṃ tārayiṣyāma vāhinīm || 2.89.9 ||
ते तथोक्ता: समुत्थाय त्वरिता राजशासनात् । पञ्च नावां शतान्याशु समानिन्यु: समन्तत: ।। २.८९.१० ।।
te tathoktā: samutthāya tvaritā rājaśāsanāt | pañca nāvāṃ śatānyāśu samāninyu: samantata: || 2.89.10 ||
अन्या: स्वस्तिकविज्ञेया महाघण्टाधरा वरा: । शोभमाना: पताकाभिर्युक्तवाता: सुसंहता: ।। २.८९.११ ।।
anyā: svastikavijñeyā mahāghaṇṭādharā varā: | śobhamānā: patākābhiryuktavātā: susaṃhatā: || 2.89.11 ||
तत: स्वस्तिकविज्ञेयां पाण्डुकम्बलसंवृताम् । सनन्दिघोषां कल्याणीं गुहो नावमुपाहरत् । तामारुरोह भरत: शत्रुघ्नश्च महाबल: ।। २.८९.१२ ।।
tata: svastikavijñeyāṃ pāṇḍukambalasaṃvṛtām | sanandighoṣāṃ kalyāṇīṃ guho nāvamupāharat | tāmāruroha bharata: śatrughnaśca mahābala: || 2.89.12 ||
कौसल्या च सुमित्रा च याश्चान्या राजयोषित: । पुरोहितश्च तत्पूर्वं गुरवो ब्राह्मणाश्च ये । अनन्तरं राजदारास्तथैव शकटापणा: ।। २.८९.१३ ।।
kausalyā ca sumitrā ca yāścānyā rājayoṣita: | purohitaśca tatpūrvaṃ guravo brāhmaṇāśca ye | anantaraṃ rājadārāstathaiva śakaṭāpaṇā: || 2.89.13 ||
आवासमादीपयतां तीर्थं चाप्यवगाहताम् । भाण्डानि चाददानानां घोषस्त्रिदिवमस्पृशत् ।। २.८९.१४ ।।
āvāsamādīpayatāṃ tīrthaṃ cāpyavagāhatām | bhāṇḍāni cādadānānāṃ ghoṣastridivamaspṛśat || 2.89.14 ||
पताकिन्यस्तु ता नाव: स्वयं दाशैरधिष्ठिता: । वहन्त्यो जनमारूढं तदा सम्पेतुराशुगा: ।। २.८९.१५ ।।
patākinyastu tā nāva: svayaṃ dāśairadhiṣṭhitā: | vahantyo janamārūḍhaṃ tadā sampeturāśugā: || 2.89.15 ||
नारीणामभिपूर्णास्तु काश्चित् काश्चिच्च वाजिनाम् । काश्चिदत्र वहन्ति स्म यानयुग्यं महाधनम् ।। २.८९.१६ ।।
nārīṇāmabhipūrṇāstu kāścit kāścicca vājinām | kāścidatra vahanti sma yānayugyaṃ mahādhanam || 2.89.16 ||
ता: स्म गत्वा परं तीरमवरोप्य च तं जनम् । निवृत्ता: काण्डचित्राणि क्रियन्ते दाशबन्धुभि: ।। २.८९.१७ ।।
tā: sma gatvā paraṃ tīramavaropya ca taṃ janam | nivṛttā: kāṇḍacitrāṇi kriyante dāśabandhubhi: || 2.89.17 ||
सवैजयन्तास्तु गजा गजारोहप्रचोदिता: । तरन्त: स्म प्रकाशन्ते सध्वजा इव पर्वता: ।। २.८९.१८ ।।
savaijayantāstu gajā gajārohapracoditā: | taranta: sma prakāśante sadhvajā iva parvatā: || 2.89.18 ||
नावश्चारुरुहुश्चान्ये प्लवैस्तेरुस्तथापरे । अन्ये कुम्भघटैस्तेरुरन्ये तेरुश्च बाहुभि: ।। २.८९.१९ ।।
nāvaścāruruhuścānye plavaisterustathāpare | anye kumbhaghaṭaisteruranye teruśca bāhubhi: || 2.89.19 ||
सा पुण्या ध्वजिनी गङ्गा दाशै: सन्तारिता स्वयम् । मैत्रे मुहूर्त्ते प्रययौ प्रयागवनमुत्तमम् ।। २.८९.२० ।।
sā puṇyā dhvajinī gaṅgā dāśai: santāritā svayam | maitre muhūrtte prayayau prayāgavanamuttamam || 2.89.20 ||
आश्वासयित्वा च चमूं महात्मा निवेशयित्वा च यथोपजोषम् । द्रष्टुं भरद्वाजमृषिप्रवर्य्यमृत्विग्वृत: सन् भरत: प्रतस्थे ।। २.८९.२१ ।।
āśvāsayitvā ca camūṃ mahātmā niveśayitvā ca yathopajoṣam | draṣṭuṃ bharadvājamṛṣipravaryyamṛtvigvṛta: san bharata: pratasthe || 2.89.21 ||
स ब्राह्मणस्याश्रममभ्युपेत्य महात्मनो देवपुरोहितस्य । ददर्श रम्योटजवृक्षषण्डं महद्वनं विप्रवरस्य रम्यम् ।। २.८९.२२ ।।
sa brāhmaṇasyāśramamabhyupetya mahātmano devapurohitasya | dadarśa ramyoṭajavṛkṣaṣaṇḍaṃ mahadvanaṃ vipravarasya ramyam || 2.89.22 ||
इत्यार्षे श्रीमद्रामायणे वाल्मीकीये आदिकाव्ये श्रीमदयोध्याकाण्डे एकोननवतितम: सर्ग: ।। ८९ ।।
ityārṣe śrīmadrāmāyaṇe vālmīkīye ādikāvye śrīmadayodhyākāṇḍe ekonanavatitama: sarga: || 89 ||
AnonymousUser
150
5 Days
Learn
Teach
Discuss
Dashboard
Verses & Playlist
Flashcards
Saved Chants
Saved Discussions
Logout
Copy Shloka
Shloka Link
