श्रीमद्वाल्मीकियरामायणे किष्किन्धाकाण्डे चतुर्दशः सर्गः ॥४-१४॥
śrīmadvālmīkiyarāmāyaṇe kiṣkindhākāṇḍe caturdaśaḥ sargaḥ || 4-14 ||
सर्वे ते त्वरितं गत्वा किष्किन्धां वालिनः पुरीम् । वृक्षैरात्मानमावृत्य व्यतिष्ठन् गहने वने॥ १॥
sarve te tvaritaṃ gatvā kiṣkindhāṃ vālinaḥ purīm | vṛkṣairātmānamāvṛtya vyatiṣṭhan gahane vane || 1 ||
विसार्य सर्वतो दृष्टिं कानने काननप्रियः । सुग्रीवो विपुलग्रीवः क्रोधमाहारयद् भृशम्॥ २॥
visārya sarvato dṛṣṭiṃ kānane kānanapriyaḥ | sugrīvo vipulagrīvaḥ krodhamāhārayad bhṛśam || 2 ||
ततस्तु निनदं घोरं कृत्वा युद्धाय चाह्वयत् । परिवारैः परिवृतो नादैर्भिन्दन्निवाम्बरम्॥ ३॥
tatastu ninadaṃ ghoraṃ kṛtvā yuddhāya cāhvayat | parivāraiḥ parivṛto nādairbhindannivāmbaram || 3 ||
गर्जन्निव महामेघो वायुवेगपुरःसरः । अथ बालार्कसदृशो दृप्तसिंहगतिस्ततः॥ ४॥
garjanniva mahāmegho vāyuvegapuraḥsaraḥ | atha bālārkasadṛśo dṛptasiṃhagatistataḥ || 4 ||
दृष्ट्वा रामं क्रियादक्षं सुग्रीवो वाक्यमब्रवीत् । हरिवागुरया व्याप्तां तप्तकाञ्चनतोरणाम्॥ ५॥
dṛṣṭvā rāmaṃ kriyādakṣaṃ sugrīvo vākyamabravīt | harivāgurayā vyāptāṃ taptakāñcanatoraṇām || 5 ||
प्राप्ताः स्म ध्वजयन्त्राढ्यां किष्किन्धां वालिनः पुरीम् । प्रतिज्ञा या कृता वीर त्वया वालिवधे पुरा॥ ६॥
prāptāḥ sma dhvajayantrāḍhyāṃ kiṣkindhāṃ vālinaḥ purīm | pratijñā yā kṛtā vīra tvayā vālivadhe purā || 6 ||
सफलां कुरु तां क्षिप्रं लतां काल इवागतः । एवमुक्तस्तु धर्मात्मा सुग्रीवेण स राघवः॥ ७॥
saphalāṃ kuru tāṃ kṣipraṃ latāṃ kāla ivāgataḥ | evamuktastu dharmātmā sugrīveṇa sa rāghavaḥ || 7 ||
तमेवोवाच वचनं सुग्रीवं शत्रुसूदनः । कृताभिज्ञानचिह्नस्त्वमनया गजसाह्वया॥ ८॥
tamevovāca vacanaṃ sugrīvaṃ śatrusūdanaḥ | kṛtābhijñānacihnastvamanayā gajasāhvayā || 8 ||
लक्ष्मणेन समुत्पाट्य एषा कण्ठे कृता तव । शोभसेऽप्यधिकं वीर लतया कण्ठसक्तया॥ ९॥
lakṣmaṇena samutpāṭya eṣā kaṇṭhe kṛtā tava | śobhase'pyadhikaṃ vīra latayā kaṇṭhasaktayā || 9 ||
विपरीत इवाकाशे सूर्यो नक्षत्रमालया । अद्य वालिसमुत्थं ते भयं वैरं च वानर॥ १०॥
viparīta ivākāśe sūryo nakṣatramālayā | adya vālisamutthaṃ te bhayaṃ vairaṃ ca vānara || 10 ||
एकेनाहं प्रमोक्ष्यामि बाणमोक्षेण संयुगे । मम दर्शय सुग्रीव वैरिणं भ्रातृरूपिणम्॥ ११॥
ekenāhaṃ pramokṣyāmi bāṇamokṣeṇa saṃyuge | mama darśaya sugrīva vairiṇaṃ bhrātṛrūpiṇam || 11 ||
वाली विनिहतो यावद्वने पांसुषु चेष्टते । यदि दृष्टिपथं प्राप्तो जीवन् स विनिवर्तते॥ १२॥
vālī vinihato yāvadvane pāṃsuṣu ceṣṭate | yadi dṛṣṭipathaṃ prāpto jīvan sa vinivartate || 12 ||
ततो दोषेण मागच्छेत् सद्यो गर्हेच्च मां भवान् । प्रत्यक्षं सप्त ते साला मया बाणेन दारिताः॥ १३॥
tato doṣeṇa māgacchet sadyo garhecca māṃ bhavān | pratyakṣaṃ sapta te sālā mayā bāṇena dāritāḥ || 13 ||
तेनावेहि बलेनाद्य वालिनं निहतं रणे । अनृतं नोक्तपूर्वं मे चिरं कृच्छ्रेऽपि तिष्ठता॥ १४॥
tenāvehi balenādya vālinaṃ nihataṃ raṇe | anṛtaṃ noktapūrvaṃ me ciraṃ kṛcchre'pi tiṣṭhatā || 14 ||
धर्मलोभपरीतेन न च वक्ष्ये कथंचन । सफलां च करिष्यामि प्रतिज्ञां जहि संभ्रमम्॥ १५॥
dharmalobhaparītena na ca vakṣye kathaṃcana | saphalāṃ ca kariṣyāmi pratijñāṃ jahi saṃbhramam || 15 ||
प्रसूतं कलमक्षेत्रं वर्षेणेव शतक्रतुः । तदाह्वाननिमित्तं च वालिनो हेममालिनः॥ १६॥
prasūtaṃ kalamakṣetraṃ varṣeṇeva śatakratuḥ | tadāhvānanimittaṃ ca vālino hemamālinaḥ || 16 ||
सुग्रीव कुरु तं शब्दं निष्पतेद् येन वानरः । जितकाशी जयश्लाघी त्वया चाधर्षितः पुरात्॥ १७॥
sugrīva kuru taṃ śabdaṃ niṣpated yena vānaraḥ | jitakāśī jayaślāghī tvayā cādharṣitaḥ purāt || 17 ||
निष्पतिष्यत्यसङ्गेन वाली स प्रियसंयुगः । रिपूणां धर्षितं श्रुत्वा मर्षयन्ति न संयुगे॥ १८॥
niṣpatiṣyatyasaṅgena vālī sa priyasaṃyugaḥ | ripūṇāṃ dharṣitaṃ śrutvā marṣayanti na saṃyuge || 18 ||
जानन्तस्तु स्वकं वीर्यं स्त्रीसमक्षं विशेषतः । स तु रामवचः श्रुत्वा सुग्रीवो हेमपिङ्गलः॥ १९॥
jānantastu svakaṃ vīryaṃ strīsamakṣaṃ viśeṣataḥ | sa tu rāmavacaḥ śrutvā sugrīvo hemapiṅgalaḥ || 19 ||
ननर्द क्रूरनादेन विनिर्भिन्दन्निवाम्बरम् । तत्र शब्देन वित्रस्ता गावो यान्ति हतप्रभाः॥ २०॥
nanarda krūranādena vinirbhindannivāmbaram | tatra śabdena vitrastā gāvo yānti hataprabhāḥ || 20 ||
राजदोषपरामृष्टाः कुलस्त्रिय इवाकुलाः । द्रवन्ति च मृगाः शीघ्रं भग्ना इव रणे हयाः । पतन्ति च खगा भूमौ क्षीणपुण्या इव ग्रहाः॥ २१॥
rājadoṣaparāmṛṣṭāḥ kulastriya ivākulāḥ | dravanti ca mṛgāḥ śīghraṃ bhagnā iva raṇe hayāḥ | patanti ca khagā bhūmau kṣīṇapuṇyā iva grahāḥ || 21 ||
ततः स जीमूतकृतप्रणादो नादं ह्यमुञ्चत् त्वरया प्रतीतः । सूर्यात्मजः शौर्यविवृद्धतेजाः सरित्पतिर्वाऽनिलचञ्चलोर्मिः॥ २२॥
tataḥ sa jīmūtakṛtapraṇādo nādaṃ hyamuñcat tvarayā pratītaḥ | sūryātmajaḥ śauryavivṛddhatejāḥ saritpatirvā'nilacañcalormiḥ || 22 ||
इत्यार्षे श्रीमद्रामायणे वाल्मीकीये आदिकाव्ये किष्किन्धाकाण्डे चतुर्दशः सर्गः ॥४-१४॥
ityārṣe śrīmadrāmāyaṇe vālmīkīye ādikāvye kiṣkindhākāṇḍe caturdaśaḥ sargaḥ || 4-14 ||
AnonymousUser
150
5 Days
Learn
Teach
Discuss
Panchanga
Dashboard
Verses & Playlist
Flashcards
Saved Chants
Saved Discussions
Logout
Copy Shloka
Shloka Link
