This overlay will guide you through the buttons:

| |
|
Sarga Begins
श्रीमद्वाल्मीकीयरामायणे सुन्दरकाण्डे चतुःषष्ठितमः सर्गः ॥५-६४॥
śrīmadvālmīkīyarāmāyaṇe sundarakāṇḍe catuḥṣaṣṭhitamaḥ sargaḥ ..5-64..
Shloka 1
सुग्रीवेणैवमुक्तस्तु हृष्टो दधिमुखः कपिः। राघवं लक्ष्मणं चैव सुग्रीवं चाभ्यवादयत्॥ १॥
sugrīveṇaivamuktastu hṛṣṭo dadhimukhaḥ kapiḥ. rāghavaṃ lakṣmaṇaṃ caiva sugrīvaṃ cābhyavādayat.. 1..
Shloka 2
स प्रणम्य च सुग्रीवं राघवौ च महाबलौ। वानरैः सहितः शूरैर्दिवमेवोत्पपात ह॥ २॥
sa praṇamya ca sugrīvaṃ rāghavau ca mahābalau. vānaraiḥ sahitaḥ śūrairdivamevotpapāta ha.. 2..
Shloka 3
स यथैवागतः पूर्वं तथैव त्वरितं गतः। निपत्य गगनाद् भूमौ तद् वनं प्रविवेश ह॥ ३॥
sa yathaivāgataḥ pūrvaṃ tathaiva tvaritaṃ gataḥ. nipatya gaganād bhūmau tad vanaṃ praviveśa ha.. 3..
Shloka 4
स प्रविष्टो मधुवनं ददर्श हरियूथपान्। विमदानुद्धतान् सर्वान् मेहमानान् मधूदकम्॥ ४॥
sa praviṣṭo madhuvanaṃ dadarśa hariyūthapān. vimadānuddhatān sarvān mehamānān madhūdakam.. 4..
Shloka 5
स तानुपागमद् वीरो बद्ध्वा करपुटाञ्जलिम्। उवाच वचनं श्लक्ष्णमिदं हृष्टवदङ्गदम्॥ ५॥
sa tānupāgamad vīro baddhvā karapuṭāñjalim. uvāca vacanaṃ ślakṣṇamidaṃ hṛṣṭavadaṅgadam.. 5..
Shloka 6
सौम्य रोषो न कर्तव्यो यदेभिः परिवारणम्। अज्ञानाद् रक्षिभिः क्रोधाद् भवन्तः प्रतिषेधिताः॥ ६॥
saumya roṣo na kartavyo yadebhiḥ parivāraṇam. ajñānād rakṣibhiḥ krodhād bhavantaḥ pratiṣedhitāḥ.. 6..
Shloka 7
श्रान्तो दूरादनुप्राप्तो भक्षयस्व स्वकं मधु। युवराजस्त्वमीशश्च वनस्यास्य महाबल॥ ७॥
śrānto dūrādanuprāpto bhakṣayasva svakaṃ madhu. yuvarājastvamīśaśca vanasyāsya mahābala.. 7..
Shloka 8
मौर्ख्यात् पूर्वं कृतो रोषस्तद् भवान् क्षन्तुमर्हति। यथैव हि पिता तेऽभूत् पूर्वं हरिगणेश्वरः॥ ८॥
maurkhyāt pūrvaṃ kṛto roṣastad bhavān kṣantumarhati. yathaiva hi pitā te'bhūt pūrvaṃ harigaṇeśvaraḥ.. 8..
Shloka 9
तथा त्वमपि सुग्रीवो नान्यस्तु हरिसत्तम। आख्यातं हि मया गत्वा पितृव्यस्य तवानघ॥ ९॥
tathā tvamapi sugrīvo nānyastu harisattama. ākhyātaṃ hi mayā gatvā pitṛvyasya tavānagha.. 9..
Shloka 10
इहोपयानं सर्वेषामेतेषां वनचारिणाम्। भवदागमनं श्रुत्वा सहैभिर्वनचारिभिः॥ १०॥
ihopayānaṃ sarveṣāmeteṣāṃ vanacāriṇām. bhavadāgamanaṃ śrutvā sahaibhirvanacāribhiḥ.. 10..
Shloka 11
प्रहृष्टो न तु रुष्टोऽसौ वनं श्रुत्वा प्रधर्षितम्। प्रहृष्टो मां पितृव्यस्ते सुग्रीवो वानरेश्वरः॥ ११॥
prahṛṣṭo na tu ruṣṭo'sau vanaṃ śrutvā pradharṣitam. prahṛṣṭo māṃ pitṛvyaste sugrīvo vānareśvaraḥ.. 11..
Shloka 12
शीघ्रं प्रेषय सर्वांस्तानिति होवाच पार्थिवः। श्रुत्वा दधिमुखस्यैतद् वचनं श्लक्ष्णमङ्गदः॥ १२॥
śīghraṃ preṣaya sarvāṃstāniti hovāca pārthivaḥ. śrutvā dadhimukhasyaitad vacanaṃ ślakṣṇamaṅgadaḥ.. 12..
Shloka 13
अब्रवीत् तान् हरिश्रेष्ठो वाक्यं वाक्यविशारदः। शङ्के श्रुतोऽयं वृत्तान्तो रामेण हरियूथपाः॥ १३॥
abravīt tān hariśreṣṭho vākyaṃ vākyaviśāradaḥ. śaṅke śruto'yaṃ vṛttānto rāmeṇa hariyūthapāḥ.. 13..
Shloka 14
अयं च हर्षादाख्याति तेन जानामि हेतुना। तत् क्षमं नेह नः स्थातुं कृते कार्ये परंतपाः॥ १४॥
ayaṃ ca harṣādākhyāti tena jānāmi hetunā. tat kṣamaṃ neha naḥ sthātuṃ kṛte kārye paraṃtapāḥ.. 14..
Shloka 15
पीत्वा मधु यथाकामं विक्रान्ता वनचारिणः। किं शेषं गमनं तत्र सुग्रीवो यत्र वानरः॥ १५॥
pītvā madhu yathākāmaṃ vikrāntā vanacāriṇaḥ. kiṃ śeṣaṃ gamanaṃ tatra sugrīvo yatra vānaraḥ.. 15..
Shloka 16
सर्वे यथा मां वक्ष्यन्ति समेत्य हरिपुङ्गवाः। तथास्मि कर्ता कर्तव्ये भवद्भिः परवानहम्॥ १६॥
sarve yathā māṃ vakṣyanti sametya haripuṅgavāḥ. tathāsmi kartā kartavye bhavadbhiḥ paravānaham.. 16..
Shloka 17
नाज्ञापयितुमीशोऽहं युवराजोऽस्मि यद्यपि। अयुक्तं कृतकर्माणो यूयं धर्षयितुं बलात्॥ १७॥
nājñāpayitumīśo'haṃ yuvarājo'smi yadyapi. ayuktaṃ kṛtakarmāṇo yūyaṃ dharṣayituṃ balāt.. 17..
Shloka 18
ब्रुवतश्चाङ्गदस्यैवं श्रुत्वा वचनमुत्तमम्। प्रहृष्टमनसो वाक्यमिदमूचुर्वनौकसः॥ १८॥
bruvataścāṅgadasyaivaṃ śrutvā vacanamuttamam. prahṛṣṭamanaso vākyamidamūcurvanaukasaḥ.. 18..
Shloka 19
एवं वक्ष्यति को राजन् प्रभुः सन् वानरर्षभ। ऐश्वर्यमदमत्तो हि सर्वोऽहमिति मन्यते॥ १९॥
evaṃ vakṣyati ko rājan prabhuḥ san vānararṣabha. aiśvaryamadamatto hi sarvo'hamiti manyate.. 19..
Shloka 20
तव चेदं सुसदृशं वाक्यं नान्यस्य कस्यचित्। सन्नतिर्हि तवाख्याति भविष्यच्छुभयोग्यताम्॥ २०॥
tava cedaṃ susadṛśaṃ vākyaṃ nānyasya kasyacit. sannatirhi tavākhyāti bhaviṣyacchubhayogyatām.. 20..
Shloka 21
सर्वे वयमपि प्राप्तास्तत्र गन्तुं कृतक्षणाः। स यत्र हरिवीराणां सुग्रीवः पतिरव्ययः॥ २१॥
sarve vayamapi prāptāstatra gantuṃ kṛtakṣaṇāḥ. sa yatra harivīrāṇāṃ sugrīvaḥ patiravyayaḥ.. 21..
Shloka 22
त्वया ह्यनुक्तैर्हरिभिर्नैव शक्यं पदात् पदम्। क्वचिद् गन्तुं हरिश्रेष्ठ ब्रूमः सत्यमिदं तु ते॥ २२॥
tvayā hyanuktairharibhirnaiva śakyaṃ padāt padam. kvacid gantuṃ hariśreṣṭha brūmaḥ satyamidaṃ tu te.. 22..
Shloka 23
एवं तु वदतां तेषामङ्गदः प्रत्यभाषत। साधु गच्छाम इत्युक्त्वा खमुत्पेतुर्महाबलाः॥ २३॥
evaṃ tu vadatāṃ teṣāmaṅgadaḥ pratyabhāṣata. sādhu gacchāma ityuktvā khamutpeturmahābalāḥ.. 23..
Shloka 24
उत्पतन्तमनूत्पेतुः सर्वे ते हरियूथपाः। कृत्वाऽऽकाशं निराकाशं यन्त्रोत्क्षिप्ता इवोपलाः॥ २४॥
utpatantamanūtpetuḥ sarve te hariyūthapāḥ. kṛtvā''kāśaṃ nirākāśaṃ yantrotkṣiptā ivopalāḥ.. 24..
Shloka 25
अङ्गदं पुरतः कृत्वा हनूमन्तं च वानरम्। तेऽम्बरं सहसोत्पत्य वेगवन्तः प्लवङ्गमाः॥ २५॥
aṅgadaṃ purataḥ kṛtvā hanūmantaṃ ca vānaram. te'mbaraṃ sahasotpatya vegavantaḥ plavaṅgamāḥ.. 25..
Shloka 26
विनदन्तो महानादं घना वातेरिता यथा। अङ्गदे समनुप्राप्ते सुग्रीवो वानरेश्वरः॥ २६॥
vinadanto mahānādaṃ ghanā vāteritā yathā. aṅgade samanuprāpte sugrīvo vānareśvaraḥ.. 26..
Shloka 27
उवाच शोकसंतप्तं रामं कमललोचनम्। समाश्वसिहि भद्रं ते दृष्टा देवी न संशयः॥ २७॥
uvāca śokasaṃtaptaṃ rāmaṃ kamalalocanam. samāśvasihi bhadraṃ te dṛṣṭā devī na saṃśayaḥ.. 27..
Shloka 28
नागन्तुमिह शक्यं तैरतीतसमयैरिह। अङ्गदस्य प्रहर्षाच्च जानामि शुभदर्शन॥ २८॥
nāgantumiha śakyaṃ tairatītasamayairiha. aṅgadasya praharṣācca jānāmi śubhadarśana.. 28..
Shloka 29
न मत्सकाशमागच्छेत् कृत्ये हि विनिपातिते। युवराजो महाबाहुः प्लवतामङ्गदो वरः॥ २९॥
na matsakāśamāgacchet kṛtye hi vinipātite. yuvarājo mahābāhuḥ plavatāmaṅgado varaḥ.. 29..
Shloka 30
यद्यप्यकृतकृत्यानामीदृशः स्यादुपक्रमः। भवेत् तु दीनवदनो भ्रान्तविप्लुतमानसः॥ ३०॥
yadyapyakṛtakṛtyānāmīdṛśaḥ syādupakramaḥ. bhavet tu dīnavadano bhrāntaviplutamānasaḥ.. 30..
Shloka 31
पितृपैतामहं चैतत् पूर्वकैरभिरक्षितम्। न मे मधुवनं हन्याददृष्ट्वा जनकात्मजाम्॥ ३१॥
pitṛpaitāmahaṃ caitat pūrvakairabhirakṣitam. na me madhuvanaṃ hanyādadṛṣṭvā janakātmajām.. 31..
Shloka 32
कौसल्या सुप्रजा राम समाश्वसिहि सुव्रत। दृष्टा देवी न संदेहो न चान्येन हनूमता॥ ३२॥
kausalyā suprajā rāma samāśvasihi suvrata. dṛṣṭā devī na saṃdeho na cānyena hanūmatā.. 32..
Shloka 33
नह्यन्यः कर्मणो हेतुः साधनेऽस्य हनूमतः। हनूमतीह सिद्धिश्च मतिश्च मतिसत्तम॥ ३३॥
nahyanyaḥ karmaṇo hetuḥ sādhane'sya hanūmataḥ. hanūmatīha siddhiśca matiśca matisattama.. 33..
Shloka 34
व्यवसायश्च शौर्यं च श्रुतं चापि प्रतिष्ठितम्। जाम्बवान् यत्र नेता स्यादङ्गदश्च हरीश्वरः॥ ३४॥
vyavasāyaśca śauryaṃ ca śrutaṃ cāpi pratiṣṭhitam. jāmbavān yatra netā syādaṅgadaśca harīśvaraḥ.. 34..
Shloka 35
हनूमांश्चाप्यधिष्ठाता न तत्र गतिरन्यथा। मा भूश्चिन्तासमायुक्तः सम्प्रत्यमितविक्रम॥ ३५॥
hanūmāṃścāpyadhiṣṭhātā na tatra gatiranyathā. mā bhūścintāsamāyuktaḥ sampratyamitavikrama.. 35..
Shloka 36
यदा हि दर्पितोदग्राः संगताः काननौकसः। नैषामकृतकार्याणामीदृशः स्यादुपक्रमः॥ ३६॥
yadā hi darpitodagrāḥ saṃgatāḥ kānanaukasaḥ. naiṣāmakṛtakāryāṇāmīdṛśaḥ syādupakramaḥ.. 36..
Shloka 37
वनभङ्गेन जानामि मधूनां भक्षणेन च। ततः किलकिलाशब्दं शुश्रावासन्नमम्बरे॥ ३७॥
vanabhaṅgena jānāmi madhūnāṃ bhakṣaṇena ca. tataḥ kilakilāśabdaṃ śuśrāvāsannamambare.. 37..
Shloka 38
हनूमत्कर्मदृप्तानां नदतां काननौकसाम्। किष्किन्धामुपयातानां सिद्धिं कथयतामिव॥ ३८॥
hanūmatkarmadṛptānāṃ nadatāṃ kānanaukasām. kiṣkindhāmupayātānāṃ siddhiṃ kathayatāmiva.. 38..
Shloka 39
ततः श्रुत्वा निनादं तं कपीनां कपिसत्तमः। आयताञ्चितलाङ्गूलः सोऽभवद्हृष्टमानसः॥ ३९॥
tataḥ śrutvā ninādaṃ taṃ kapīnāṃ kapisattamaḥ. āyatāñcitalāṅgūlaḥ so'bhavad_hṛṣṭamānasaḥ.. 39..
Shloka 40
आजग्मुस्तेऽपि हरयो रामदर्शनकाङ्क्षिणः। अङ्गदं पुरतः कृत्वा हनूमन्तं च वानरम्॥ ४०॥
ājagmuste'pi harayo rāmadarśanakāṅkṣiṇaḥ. aṅgadaṃ purataḥ kṛtvā hanūmantaṃ ca vānaram.. 40..
Shloka 41
तेऽङ्गदप्रमुखा वीराः प्रहृष्टाश्च मुदान्विताः। निपेतुर्हरिराजस्य समीपे राघवस्य च॥ ४१॥
te'ṅgadapramukhā vīrāḥ prahṛṣṭāśca mudānvitāḥ. nipeturharirājasya samīpe rāghavasya ca.. 41..
Shloka 42
हनूमांश्च महाबाहुः प्रणम्य शिरसा ततः। नियतामक्षतां देवीं राघवाय न्यवेदयत्॥ ४२॥
hanūmāṃśca mahābāhuḥ praṇamya śirasā tataḥ. niyatāmakṣatāṃ devīṃ rāghavāya nyavedayat.. 42..
Shloka 43
दृष्टा देवीति हनुमद्वदनादमृतोपमम्। आकर्ण्य वचनं रामो हर्षमाप सलक्ष्मणः॥ ४३॥
dṛṣṭā devīti hanumadvadanādamṛtopamam. ākarṇya vacanaṃ rāmo harṣamāpa salakṣmaṇaḥ.. 43..
Shloka 44
निश्चितार्थं ततस्तस्मिन् सुग्रीवं पवनात्मजे। लक्ष्मणः प्रीतिमान् प्रीतं बहुमानादवैक्षत॥ ४४॥
niścitārthaṃ tatastasmin sugrīvaṃ pavanātmaje. lakṣmaṇaḥ prītimān prītaṃ bahumānādavaikṣata.. 44..
Shloka 45
प्रीत्या च परयोपेतो राघवः परवीरहा। बहुमानेन महता हनूमन्तमवैक्षत॥ ४५॥
prītyā ca parayopeto rāghavaḥ paravīrahā. bahumānena mahatā hanūmantamavaikṣata.. 45..
Shloka 46
इत्यार्षे श्रीमद्रामायणे वाल्मीकीये आदिकाव्ये सुन्दरकाण्डे चतुःषष्टितमः सर्गः ॥ ५.६४ ॥
ityārṣe śrīmadrāmāyaṇe vālmīkīye ādikāvye sundarakāṇḍe catuḥṣaṣṭitamaḥ sargaḥ .. 5.64 ..

Add to Playlist

Practice Later

No Playlist Found

Create a Verse Post


namo namaḥ!

भाषा चुने (Choose Language)

namo namaḥ!

Sign Up to practice more than 60 Vedic Scriptures and 100 of chants, one verse at a time.

Login to track your learning and teaching progress.


Sign In