प्राप्तराज्यस्य रामस्य राक्षसानां वधे कृते । आजग्मुर्ऋषयः सर्वे राघवं प्रतिनन्दितुम् ।। ७.१.१ ।।
prāptarājyasya rāmasya rākṣasānāṃ vadhe kṛte | ājagmurṛṣayaḥ sarve rāghavaṃ pratinanditum || 7.1.1 ||
कौशिको ऽथ यवक्रीतो गार्ग्यो गालव एव च । कण्वो मेधातिथेः पुत्रः पूर्वस्यां दिशि ये श्रिताः ।। ७.१.२ ।।
kauśiko 'tha yavakrīto gārgyo gālava eva ca | kaṇvo medhātitheḥ putraḥ pūrvasyāṃ diśi ye śritāḥ || 7.1.2 ||
स्वस्त्यात्रेयो ऽथ भगवान्नमुचिः प्रमुचिस्तथा । आजग्मुस्ते सहागस्त्या ये श्रिता दक्षिणां दिशम् ।। ७.१.३ ।।
svastyātreyo 'tha bhagavānnamuciḥ pramucistathā | ājagmuste sahāgastyā ye śritā dakṣiṇāṃ diśam || 7.1.3 ||
नृषद्गुः कवषो धौम्यो रौद्रेयश्च महानृषिः । ते ऽप्याजग्मुः सशिष्या वै ये श्रिताः पश्चिमां दिशम् ।। ७.१.४ ।।
nṛṣadguḥ kavaṣo dhaumyo raudreyaśca mahānṛṣiḥ | te 'pyājagmuḥ saśiṣyā vai ye śritāḥ paścimāṃ diśam || 7.1.4 ||
वसिष्ठः कश्यपो ऽथात्रिर्विश्वामित्रः सगौतमः । जमदग्निर्भरद्वाजस्ते ऽपि सप्तर्षयस्तथा ।। ७.१.५ ।।
vasiṣṭhaḥ kaśyapo 'thātrirviśvāmitraḥ sagautamaḥ | jamadagnirbharadvājaste 'pi saptarṣayastathā || 7.1.5 ||
उदीच्यां दिशि सप्तैते नित्यमेव निवासिनः ।। ७.१.६ ।।
udīcyāṃ diśi saptaite nityameva nivāsinaḥ || 7.1.6 ||
सम्प्राप्य ते महात्मानो राघवस्य निवेशनम् । विष्टिताः प्रतिहारार्थं हुताशनसमप्रभाः । वेदवेदाङ्गविदुषो नानाशास्त्रविशारदाः ।। ७.१.७ ।।
samprāpya te mahātmāno rāghavasya niveśanam | viṣṭitāḥ pratihārārthaṃ hutāśanasamaprabhāḥ | vedavedāṅgaviduṣo nānāśāstraviśāradāḥ || 7.1.7 ||
द्वाःस्थं प्रोवाच धर्मात्मा अगस्त्यो मुनिसत्तमः । निवेद्यतां दाशरथेर्ऋषीनस्मान्समागतान् ।। ७.१.८ ।।
dvāḥsthaṃ provāca dharmātmā agastyo munisattamaḥ | nivedyatāṃ dāśaratherṛṣīnasmānsamāgatān || 7.1.8 ||
प्रतीहारस्ततस्तूर्णमगस्त्यवचनाद्द्रुतम् । समीपं राघवस्याशु प्रविवेश महात्मनः ।। ७.१.९ ।।
pratīhārastatastūrṇamagastyavacanāddrutam | samīpaṃ rāghavasyāśu praviveśa mahātmanaḥ || 7.1.9 ||
नयेङ्गितज्ञः सद्वृत्तो दक्षो धैर्यसमन्वितः । स रामं दृश्य सहसा पूर्णचन्द्रसमप्रभम् ।। ७.१.१० ।।
nayeṅgitajñaḥ sadvṛtto dakṣo dhairyasamanvitaḥ | sa rāmaṃ dṛśya sahasā pūrṇacandrasamaprabham || 7.1.10 ||
अगस्त्यं कथयामास सम्प्राप्तमृषिभिः सह ।। ७.१.११ ।।
agastyaṃ kathayāmāsa samprāptamṛṣibhiḥ saha || 7.1.11 ||
श्रुत्वा प्राप्तान्मुनींस्तांस्तु बालसूर्यसमप्रभान् । प्रत्युवाच ततो द्वास्स्थं प्रवेशय यथासुखम् ।। ७.१.१२ ।।
śrutvā prāptānmunīṃstāṃstu bālasūryasamaprabhān | pratyuvāca tato dvāssthaṃ praveśaya yathāsukham || 7.1.12 ||
तान् सम्प्राप्तान् मुनीन् दृष्ट्वा प्रत्युत्थाय कृताञ्जलिः । पाद्यार्घ्यादिभिरानर्च गां निवेद्य च सादरम् ।। ७.१.१३ ।।
tān samprāptān munīn dṛṣṭvā pratyutthāya kṛtāñjaliḥ | pādyārghyādibhirānarca gāṃ nivedya ca sādaram || 7.1.13 ||
रामो ऽभिवाद्य प्रयत आसनान्यादिदेश ह । तेषु काञ्चनचित्रेषु महत्सु च वरेषु च ।। ७.१.१४ ।।
rāmo 'bhivādya prayata āsanānyādideśa ha | teṣu kāñcanacitreṣu mahatsu ca vareṣu ca || 7.1.14 ||
कुशान्तर्धानदत्तेषु मृगचर्मयुतेषु च । यथार्हमुपविष्टास्ते आसनेष्वृषिपुङ्गवाः ।। ७.१.१५ ।।
kuśāntardhānadatteṣu mṛgacarmayuteṣu ca | yathārhamupaviṣṭāste āsaneṣvṛṣipuṅgavāḥ || 7.1.15 ||
रामेण कुशलं पृष्टाः सशिष्याः सपुरोगमाः । महर्षयो वेदविदो रामं वचनमब्रुवन् ।। ७.१.१६ ।।
rāmeṇa kuśalaṃ pṛṣṭāḥ saśiṣyāḥ sapurogamāḥ | maharṣayo vedavido rāmaṃ vacanamabruvan || 7.1.16 ||
कुशलं नो महाबाहो सर्वत्र रघुनन्दन । त्वां तु दिष्ट्या कुशलिनं पश्यामो हतशात्रवम् ।। ७.१.१७ ।।
kuśalaṃ no mahābāho sarvatra raghunandana | tvāṃ tu diṣṭyā kuśalinaṃ paśyāmo hataśātravam || 7.1.17 ||
दिष्ट्या त्वया हतो राजन्रावणो लोकरावणः । न हि भारः स ते राम रावणः पुत्रपौत्रवान् ।। ७.१.१८ ।।
diṣṭyā tvayā hato rājanrāvaṇo lokarāvaṇaḥ | na hi bhāraḥ sa te rāma rāvaṇaḥ putrapautravān || 7.1.18 ||
सधनुस्त्वं हि लोकांस्त्रीन्विजयेथा न संशयः । दिष्ट्या त्वया हतो राम रावणो राक्षसेश्वरः ।। ७.१.१९ ।।
sadhanustvaṃ hi lokāṃstrīnvijayethā na saṃśayaḥ | diṣṭyā tvayā hato rāma rāvaṇo rākṣaseśvaraḥ || 7.1.19 ||
दिष्ट्या विजयिनं त्वाद्य पश्यामः सह सीतया । लक्ष्मणेन च धर्मात्मन्भ्रात्रा त्वद्धितकारिणा ।। ७.१.२० ।।
diṣṭyā vijayinaṃ tvādya paśyāmaḥ saha sītayā | lakṣmaṇena ca dharmātmanbhrātrā tvaddhitakāriṇā || 7.1.20 ||
मातृभिर्भ्रातृसहितं पश्यामो ऽद्य वयं नृप । दिष्ट्या प्रहस्तो विकटो विरूपाक्षो महोदरः । अकम्पनश्च दुर्धर्षो निहतास्ते निशाचराः ।। ७.१.२१ ।।
mātṛbhirbhrātṛsahitaṃ paśyāmo 'dya vayaṃ nṛpa | diṣṭyā prahasto vikaṭo virūpākṣo mahodaraḥ | akampanaśca durdharṣo nihatāste niśācarāḥ || 7.1.21 ||
यस्य प्रमाणाद्विपुलं प्रमाणं नेह विद्यते । दिष्ट्या ते समरे राम कुम्भकर्णो निपातितः ।। ७.१.२२ ।।
yasya pramāṇādvipulaṃ pramāṇaṃ neha vidyate | diṣṭyā te samare rāma kumbhakarṇo nipātitaḥ || 7.1.22 ||
त्रिशिराश्चातिकायश्च देवान्तकनरान्तकौ । दिष्ट्या ते निहता राम महावीर्या निशाचराः ।। ७.१.२३ ।।
triśirāścātikāyaśca devāntakanarāntakau | diṣṭyā te nihatā rāma mahāvīryā niśācarāḥ || 7.1.23 ||
कुम्भश्चैव निकुम्भश्च राक्षसौ भीमदर्शनौ । दिष्ट्या तौ निहतौ राम कुम्भकर्णसुतौ मृधे ।। ७.१.२४ ।।
kumbhaścaiva nikumbhaśca rākṣasau bhīmadarśanau | diṣṭyā tau nihatau rāma kumbhakarṇasutau mṛdhe || 7.1.24 ||
युद्धोन्मत्तश्च मत्तश्च कालान्तकयमोपमौ । यज्ञकोपश्च बलवान्धूम्राक्षो नाम राक्षसः ।। ७.१.२५ ।।
yuddhonmattaśca mattaśca kālāntakayamopamau | yajñakopaśca balavāndhūmrākṣo nāma rākṣasaḥ || 7.1.25 ||
कुर्वन्तः कदनं घोरमेते शस्त्रास्त्रपारगाः । अन्तकप्रतिमैर्बाणैर्दिष्ट्या विनिहतास्त्वया ।। ७.१.२६ ।।
kurvantaḥ kadanaṃ ghoramete śastrāstrapāragāḥ | antakapratimairbāṇairdiṣṭyā vinihatāstvayā || 7.1.26 ||
दिष्ट्या त्वं राक्षसेन्द्रेण द्वन्द्वयुद्धमुपागतः । देवतानामवध्येन विजयं प्राप्तवानसि ।। ७.१.२७ ।।
diṣṭyā tvaṃ rākṣasendreṇa dvandvayuddhamupāgataḥ | devatānāmavadhyena vijayaṃ prāptavānasi || 7.1.27 ||
सङ्ख्ये तस्य न किञ्चित्तु रावणस्य पराभवः । द्वन्द्वयुद्धमनुप्राप्तो दिष्ट्या ते रावणिर्हतः ।। ७.१.२८ ।।
saṅkhye tasya na kiñcittu rāvaṇasya parābhavaḥ | dvandvayuddhamanuprāpto diṣṭyā te rāvaṇirhataḥ || 7.1.28 ||
दिष्ट्या तस्य महाबाहो कालस्येवाभिधावतः । मुक्तः सुररिपोर्वीर प्राप्तश्च विजयस्त्वया ।। ७.१.२९ ।।
diṣṭyā tasya mahābāho kālasyevābhidhāvataḥ | muktaḥ surariporvīra prāptaśca vijayastvayā || 7.1.29 ||
अभिनन्दाम ते सर्वे संश्रुत्येन्द्रजितो वधम् । सो ऽवध्यः सर्वभूतानां महामायाधरो युधि ।। ७.१.३० ।।
abhinandāma te sarve saṃśrutyendrajito vadham | so 'vadhyaḥ sarvabhūtānāṃ mahāmāyādharo yudhi || 7.1.30 ||
विस्मयस्त्वेष चास्माकं तच्छ्रुत्वेन्द्रजितं हतम् ।। ७.१.३१ ।।
vismayastveṣa cāsmākaṃ tacchrutvendrajitaṃ hatam || 7.1.31 ||
एते चान्ये च बहवो राक्षसाः कामरूपिणः । दिष्ट्या त्वया हता वीरा रघूणां कुलवर्द्धन ।। ७.१.३२ ।।
ete cānye ca bahavo rākṣasāḥ kāmarūpiṇaḥ | diṣṭyā tvayā hatā vīrā raghūṇāṃ kulavarddhana || 7.1.32 ||
दत्त्वा पुण्यामिमां वीर सौम्यामभयदक्षिणाम् ।। दिष्ट्या वर्धसि काकुत्स्थ जयेनामित्रकर्शन ।। ७.१.३३ ।।
dattvā puṇyāmimāṃ vīra saumyāmabhayadakṣiṇām || diṣṭyā vardhasi kākutstha jayenāmitrakarśana || 7.1.33 ||
श्रुत्वा तु तेषां वचनमृषीणां भावितात्मनाम् । विस्मयं परमं गत्वा रामः प्राञ्जलिरब्रवीत् ।। ७.१.३४ ।।
śrutvā tu teṣāṃ vacanamṛṣīṇāṃ bhāvitātmanām | vismayaṃ paramaṃ gatvā rāmaḥ prāñjalirabravīt || 7.1.34 ||
भगवन्तः कुम्भकर्णं रावणं च निशाचरम् । अतिक्रम्य महावीर्यौ किं प्रशंसथ रावणिम् ।। ७.१.३५ ।।
bhagavantaḥ kumbhakarṇaṃ rāvaṇaṃ ca niśācaram | atikramya mahāvīryau kiṃ praśaṃsatha rāvaṇim || 7.1.35 ||
महोदरं प्रहस्तं च विरूपाक्षं च राक्षसम् । मत्तोन्मत्तौ च दुर्धर्षौ देवान्तकनरान्तकौ ।।
mahodaraṃ prahastaṃ ca virūpākṣaṃ ca rākṣasam | mattonmattau ca durdharṣau devāntakanarāntakau ||
अतिक्रम्य महावीर्यान् किं प्रशंसथ रावणिम् ।। ७.१.३६ ।।
atikramya mahāvīryān kiṃ praśaṃsatha rāvaṇim || 7.1.36 ||
अतिकायं त्रिशिरसं धूम्राक्षं च निशाचरम् । अतिक्रम्य महावीर्यान्किं प्रशंसथ रावणिम् ।। ७.१.३७ ।।
atikāyaṃ triśirasaṃ dhūmrākṣaṃ ca niśācaram | atikramya mahāvīryānkiṃ praśaṃsatha rāvaṇim || 7.1.37 ||
कीदृशो वै प्रभावो ऽस्य किं बलं कः पराक्रमः । केन वा कारणेनैष रावणादतिरिच्यते ।। ७.१.३८ ।।
kīdṛśo vai prabhāvo 'sya kiṃ balaṃ kaḥ parākramaḥ | kena vā kāraṇenaiṣa rāvaṇādatiricyate || 7.1.38 ||
शक्यं यदि मया श्रोतुं न खल्वाज्ञापयामि वः । यदि गुह्यं न चेद्वक्तुं श्रोतुमिच्छामि कथ्यताम् ।। ७.१.३९ ।।
śakyaṃ yadi mayā śrotuṃ na khalvājñāpayāmi vaḥ | yadi guhyaṃ na cedvaktuṃ śrotumicchāmi kathyatām || 7.1.39 ||
शक्रो ऽपि विजितस्तेन कथं लब्धवरश्च सः । कथं च बलवानन्पुत्रो न पिता तस्य रावणः ।। ७.१.४० ।।
śakro 'pi vijitastena kathaṃ labdhavaraśca saḥ | kathaṃ ca balavānanputro na pitā tasya rāvaṇaḥ || 7.1.40 ||
कथं पितुश्चाभ्यधिको महाहवे शक्रस्य जेता हि कथं स राक्षसः । वराश्च लब्धाः कथयस्व मे ऽद्य तत्पृच्छतश्चास्य मुनीन्द्र सर्वम् ।। ७.१.४१ ।।
kathaṃ pituścābhyadhiko mahāhave śakrasya jetā hi kathaṃ sa rākṣasaḥ | varāśca labdhāḥ kathayasva me 'dya tatpṛcchataścāsya munīndra sarvam || 7.1.41 ||
AnonymousUser
150
5 Days
Learn
Teach
Discuss
Dashboard
Verses & Playlist
Flashcards
Saved Chants
Saved Discussions
Logout
Copy Shloka
Shloka Link
