नर्मदापुलिने यत्र राक्षसेन्द्रः सुदारुणः । पुष्पोपहारं कुरुते तस्माद्देशाददूरतः ।। ७.३२.१ ।।
narmadāpuline yatra rākṣasendraḥ sudāruṇaḥ | puṣpopahāraṃ kurute tasmāddeśādadūrataḥ || 7.32.1 ||
अर्जुनो जयतां श्रेष्ठो माहिष्मत्याः पतिः प्रभुः । क्रीडते सह नारीभिर्नर्मदातोयमाश्रितः ।। ७.३२.२ ।।
arjuno jayatāṃ śreṣṭho māhiṣmatyāḥ patiḥ prabhuḥ | krīḍate saha nārībhirnarmadātoyamāśritaḥ || 7.32.2 ||
तासां मध्यगतो राजा रराज च तदार्जुनः । करेणूनां सहस्रस्य मध्यस्थ इव कुञ्जरः ।। ७.३२.३ ।।
tāsāṃ madhyagato rājā rarāja ca tadārjunaḥ | kareṇūnāṃ sahasrasya madhyastha iva kuñjaraḥ || 7.32.3 ||
जिज्ञासुः स तु बाहूनां सहस्रस्योत्तमं बलम् । रुरोध नर्मदावेगं बाहुभिर्बहुभिर्वृतः ।। ७.३२.४ ।।
jijñāsuḥ sa tu bāhūnāṃ sahasrasyottamaṃ balam | rurodha narmadāvegaṃ bāhubhirbahubhirvṛtaḥ || 7.32.4 ||
कार्तवीर्यभुजासक्तं तज्जलं प्राप्य निर्मलम् । कूलोपहारं कुर्वाणं प्रतिस्रोतः प्रधावति ।। ७.३२.५ ।।
kārtavīryabhujāsaktaṃ tajjalaṃ prāpya nirmalam | kūlopahāraṃ kurvāṇaṃ pratisrotaḥ pradhāvati || 7.32.5 ||
समीननक्रमकरः सपुष्पकुशसंस्तरः । स नर्मदाम्भसो वेगः प्रावृट्काल इवाबभौ ।। ७.३२.६ ।।
samīnanakramakaraḥ sapuṣpakuśasaṃstaraḥ | sa narmadāmbhaso vegaḥ prāvṛṭkāla ivābabhau || 7.32.6 ||
स वेगः कार्तवीर्येण सम्प्रेषित इवाम्भसः । पुष्पोपहारं सकलं रावणस्य जहार ह ।। ७.३२.७ ।।
sa vegaḥ kārtavīryeṇa sampreṣita ivāmbhasaḥ | puṣpopahāraṃ sakalaṃ rāvaṇasya jahāra ha || 7.32.7 ||
रावणो ऽर्धसमाप्तं तमुत्सृज्य नियमं तदा । नर्मदां पश्यते कान्तां प्रतिकूलां यथा प्रियाम् ।। ७.३२.८ ।।
rāvaṇo 'rdhasamāptaṃ tamutsṛjya niyamaṃ tadā | narmadāṃ paśyate kāntāṃ pratikūlāṃ yathā priyām || 7.32.8 ||
पश्चिमेन तु तं दृष्ट्वा सागरोद्गारसन्निभम् । वर्धन्तमम्भसो वेगं पूर्वामाशां प्रविश्य तु ।। ७.३२.९ ।।
paścimena tu taṃ dṛṣṭvā sāgarodgārasannibham | vardhantamambhaso vegaṃ pūrvāmāśāṃ praviśya tu || 7.32.9 ||
ततो ऽनुभ्रान्तशकुनां स्वभावोपरमे स्थिताम् । निर्विकाराङ्गनाभासामपश्यद्रावणो नदीम् ।। ७.३२.१० ।।
tato 'nubhrāntaśakunāṃ svabhāvoparame sthitām | nirvikārāṅganābhāsāmapaśyadrāvaṇo nadīm || 7.32.10 ||
सव्येतरकराङ्गुल्या सशब्दं च दशाननः । वेगप्रभावमन्वेष्टुं सो ऽदिशच्छुकसारणौ ।। ७.३२.११ ।।
savyetarakarāṅgulyā saśabdaṃ ca daśānanaḥ | vegaprabhāvamanveṣṭuṃ so 'diśacchukasāraṇau || 7.32.11 ||
तौ तु रावणसन्दिष्टौ भ्रातरौ शुकसारणौ । व्योमान्तरगतौ वीरौ प्रस्थितौ पश्चिमामुखौ ।। ७.३२.१२ ।।
tau tu rāvaṇasandiṣṭau bhrātarau śukasāraṇau | vyomāntaragatau vīrau prasthitau paścimāmukhau || 7.32.12 ||
अर्धयोजनमात्रं तु गत्वा तौ रजनीचरौ । पश्येतां पुरुषं तोये क्रीडन्तं सहयोषितम् ।। ७.३२.१३ ।।
ardhayojanamātraṃ tu gatvā tau rajanīcarau | paśyetāṃ puruṣaṃ toye krīḍantaṃ sahayoṣitam || 7.32.13 ||
बृहत्सालप्रतीकाशं तोयव्याकुलमूर्धजम् । मदरक्तान्तनयनं मदव्याकुलतेजसम् ।। ७.३२.१४ ।।
bṛhatsālapratīkāśaṃ toyavyākulamūrdhajam | madaraktāntanayanaṃ madavyākulatejasam || 7.32.14 ||
नदीं बाहुसहस्रेण रुन्धन्तमरिमर्दनम् । गिरिं पादसहस्रेण रुन्धन्तमिव मेदिनीम् ।। ७.३२.१५ ।।
nadīṃ bāhusahasreṇa rundhantamarimardanam | giriṃ pādasahasreṇa rundhantamiva medinīm || 7.32.15 ||
बालानां वरनारीणां सहस्रेण समावृतम् । समदानां करेणूनां सहस्रेणेव कुञ्जरम् ।। ७.३२.१६ ।।
bālānāṃ varanārīṇāṃ sahasreṇa samāvṛtam | samadānāṃ kareṇūnāṃ sahasreṇeva kuñjaram || 7.32.16 ||
तमद्भुततमं दृष्ट्वा राक्षसौ शुकसारणौ । सन्निवृत्तावुपागम्य रावणं तमथोचतुः ।। ७.३२.१७ ।।
tamadbhutatamaṃ dṛṣṭvā rākṣasau śukasāraṇau | sannivṛttāvupāgamya rāvaṇaṃ tamathocatuḥ || 7.32.17 ||
बृहत्सालप्रतीकाशः को ऽप्यसौ राक्षसेश्वर । नर्मदां रोधवद्रुद्ध्वा क्रीडापयति योषितः ।। ७.३२.१८ ।।
bṛhatsālapratīkāśaḥ ko 'pyasau rākṣaseśvara | narmadāṃ rodhavadruddhvā krīḍāpayati yoṣitaḥ || 7.32.18 ||
तेन बाहुसहस्रेण सन्निरुद्धजला नदी । सागरोद्गारसङ्काशानुद्गारान्सृजते मुहुः ।। ७.३२.१९ ।।
tena bāhusahasreṇa sanniruddhajalā nadī | sāgarodgārasaṅkāśānudgārānsṛjate muhuḥ || 7.32.19 ||
इत्येवं भाषमाणौ तौ निशाम्य शुकसारणौ । रावणो ऽर्जुन इत्युक्त्वा प्रययौ युद्धलालसः ।। ७.३२.२० ।।
ityevaṃ bhāṣamāṇau tau niśāmya śukasāraṇau | rāvaṇo 'rjuna ityuktvā prayayau yuddhalālasaḥ || 7.32.20 ||
अर्जुनाभिमुखे तस्मिन्रावणे राक्षसाधिपे । चण्डः प्रवाति पवनः सनादः सुरजास्तथा ।। ७.३२.२१ ।।
arjunābhimukhe tasminrāvaṇe rākṣasādhipe | caṇḍaḥ pravāti pavanaḥ sanādaḥ surajāstathā || 7.32.21 ||
सकृदेव कृतो रावः सरक्तः प्रेषितो घनैः । महोदरमहापार्श्वधूम्राक्षशुकसारणैः ।। ७.३२.२२ ।।
sakṛdeva kṛto rāvaḥ saraktaḥ preṣito ghanaiḥ | mahodaramahāpārśvadhūmrākṣaśukasāraṇaiḥ || 7.32.22 ||
संवृतो राक्षसेन्द्रस्तु तत्रागाद्यत्र चार्जुनः । अदीर्घेणैव कालेन स तदा राक्षसो बली । तं नर्मदाह्रदं भीममाजगामाञ्जनप्रभः ।। ७.३२.२३ ।।
saṃvṛto rākṣasendrastu tatrāgādyatra cārjunaḥ | adīrgheṇaiva kālena sa tadā rākṣaso balī | taṃ narmadāhradaṃ bhīmamājagāmāñjanaprabhaḥ || 7.32.23 ||
स तत्र स्त्रीपरिवृतं वाशिताभिरिव द्विपम् । नरेन्द्रं पश्यते राजा राक्षसानां तदार्जुनम् ।। ७.३२.२४ ।।
sa tatra strīparivṛtaṃ vāśitābhiriva dvipam | narendraṃ paśyate rājā rākṣasānāṃ tadārjunam || 7.32.24 ||
स रोषाद्रक्तनयनो राक्षसेन्द्रो बलोद्धतः ।। ७.३२.२५ ।।
sa roṣādraktanayano rākṣasendro baloddhataḥ || 7.32.25 ||
इत्येवमर्जुनामात्यनाह गम्भीरया गिरा । अमात्याः क्षिप्रमाख्यात हैहयस्य नृपस्य वै ।। ७.३२.२६ ।।
ityevamarjunāmātyanāha gambhīrayā girā | amātyāḥ kṣipramākhyāta haihayasya nṛpasya vai || 7.32.26 ||
युद्धार्थी समनुप्राप्तो रावणो नाम राक्षसः । रावणस्य वचः श्रुत्वा मन्त्रिणो ऽथार्जुनस्य ते । उत्तस्थुः सायुधास्त्राश्च रावणं वाक्यमब्रुवन् ।। ७.३२.२७ ।।
yuddhārthī samanuprāpto rāvaṇo nāma rākṣasaḥ | rāvaṇasya vacaḥ śrutvā mantriṇo 'thārjunasya te | uttasthuḥ sāyudhāstrāśca rāvaṇaṃ vākyamabruvan || 7.32.27 ||
युद्धस्य कालो विज्ञेयः साधु भोः साधु रावण ।। ७.३२.२८ ।।
yuddhasya kālo vijñeyaḥ sādhu bhoḥ sādhu rāvaṇa || 7.32.28 ||
चः श्रुत्वा मन्त्रिणो ऽथार्जुनस्य ते । यः क्षीबं स्त्रीवृतं चैव योद्धुमुत्सहते नृपम् । स्त्रीसमक्षं कथं यत्तद्योद्धुमुत्सहसे ऽर्जुनम् । वाशितामध्यगं मत्तं शार्दूल इव कुञ्जरम् ।। ७.३२.२९ ।।
caḥ śrutvā mantriṇo 'thārjunasya te | yaḥ kṣībaṃ strīvṛtaṃ caiva yoddhumutsahate nṛpam | strīsamakṣaṃ kathaṃ yattadyoddhumutsahase 'rjunam | vāśitāmadhyagaṃ mattaṃ śārdūla iva kuñjaram || 7.32.29 ||
क्षमस्वाद्य दशग्रीव चोष्यतां रजनी त्वया । युद्धे श्रद्धा च यद्यस्ति श्वस्तात समरे ऽर्जुनम् ।। ७.३२.३० ।।
kṣamasvādya daśagrīva coṣyatāṃ rajanī tvayā | yuddhe śraddhā ca yadyasti śvastāta samare 'rjunam || 7.32.30 ||
यद्यद्यास्ति मतिर्योद्धुं युद्धतृष्णासमावृता । निहत्यास्मांस्ततो युद्धमर्जुनेनोपयास्यसि ।। ७.३२.३१ ।।
yadyadyāsti matiryoddhuṃ yuddhatṛṣṇāsamāvṛtā | nihatyāsmāṃstato yuddhamarjunenopayāsyasi || 7.32.31 ||
ततस्ते रावणामात्यैरमात्याः पार्थिवस्य तु । सूदिताश्चापि ते युद्धे भक्षिताश्च बुभुक्षितैः ।। ७.३२.३२ ।।
tataste rāvaṇāmātyairamātyāḥ pārthivasya tu | sūditāścāpi te yuddhe bhakṣitāśca bubhukṣitaiḥ || 7.32.32 ||
ततो हलहलाशब्दो नर्मदातीर आबभौ । अर्जुनस्यानुयातऽणां रावणस्य च मन्त्रिणाम् ।। ७.३२.३३ ।।
tato halahalāśabdo narmadātīra ābabhau | arjunasyānuyāta'ṇāṃ rāvaṇasya ca mantriṇām || 7.32.33 ||
इषुभिस्तोमरैः शूलैस्त्रिशूलैर्वज्रकर्षणैः । सरावणानर्दयन्तः समन्तात्समभिद्रुताः ।। ७.३२.३४ ।।
iṣubhistomaraiḥ śūlaistriśūlairvajrakarṣaṇaiḥ | sarāvaṇānardayantaḥ samantātsamabhidrutāḥ || 7.32.34 ||
हैहयाधिपयोधानां वेग आसीत्सुदारुणः । सनक्रमीनमकरसमुद्रस्येव निःस्वनः ।। ७.३२.३५ ।।
haihayādhipayodhānāṃ vega āsītsudāruṇaḥ | sanakramīnamakarasamudrasyeva niḥsvanaḥ || 7.32.35 ||
रावणस्य तु ते ऽमात्याः प्रहस्तशुकसारणाः । कार्तवीर्यबलं क्रुद्धा निर्दहन्ति स्म तेजसा ।। ७.३२.३६ ।।
rāvaṇasya tu te 'mātyāḥ prahastaśukasāraṇāḥ | kārtavīryabalaṃ kruddhā nirdahanti sma tejasā || 7.32.36 ||
अर्जुनाय तु तत्कर्म रावणस्य समन्त्रिणः । क्रीडमानाय कथितं पुरुषैर्द्वाररक्षिभिः ।। ७.३२.३७ ।।
arjunāya tu tatkarma rāvaṇasya samantriṇaḥ | krīḍamānāya kathitaṃ puruṣairdvārarakṣibhiḥ || 7.32.37 ||
श्रुत्वा न भेतव्यमिति स्त्रीजनं तं ततो ऽर्जुनः । उत्ततार जलात्तस्माद्गङ्गातोयादिवाञ्जनः ।। ७.३२.३८ ।।
śrutvā na bhetavyamiti strījanaṃ taṃ tato 'rjunaḥ | uttatāra jalāttasmādgaṅgātoyādivāñjanaḥ || 7.32.38 ||
क्रोधदूषितनेत्रस्तु स ततो ऽर्जुनपावकः । प्रजज्वाल महाघोरो युगान्त इव पावकः ।। ७.३२.३९ ।।
krodhadūṣitanetrastu sa tato 'rjunapāvakaḥ | prajajvāla mahāghoro yugānta iva pāvakaḥ || 7.32.39 ||
स तूर्णतरमादाय वरहेमाङ्गदो गदाम् । अभिदुद्राव रक्षांसि तमांसीव दिवाकरः ।। ७.३२.४० ।।
sa tūrṇataramādāya varahemāṅgado gadām | abhidudrāva rakṣāṃsi tamāṃsīva divākaraḥ || 7.32.40 ||
बाहुविक्षेपकरणां समुद्यम्य महागदाम् । गारुडं वेगमास्थाय चापपातैव सो ऽर्जुनः ।। ७.३२.४१ ।।
bāhuvikṣepakaraṇāṃ samudyamya mahāgadām | gāruḍaṃ vegamāsthāya cāpapātaiva so 'rjunaḥ || 7.32.41 ||
तस्य मार्गं समारुद्ध्य विन्ध्यो ऽर्कस्येव पर्वतः । स्थितो विन्ध्य इवाकम्प्यः प्रहस्तो मुसलायुधः ।। ७.३२.४२ ।।
tasya mārgaṃ samāruddhya vindhyo 'rkasyeva parvataḥ | sthito vindhya ivākampyaḥ prahasto musalāyudhaḥ || 7.32.42 ||
ततो ऽस्य मुसलं घोरं लोहबद्धं महोद्धतः । प्रहस्तः प्रेषयन्क्रुद्धो ररास च यथाम्बुदः ।। ७.३२.४३ ।।
tato 'sya musalaṃ ghoraṃ lohabaddhaṃ mahoddhataḥ | prahastaḥ preṣayankruddho rarāsa ca yathāmbudaḥ || 7.32.43 ||
तस्याग्रे मुसलस्याग्निरशोकापीडसन्निभः । प्रहस्तकरमुक्तस्य बभूव प्रदहन्निव ।। ७.३२.४४ ।।
tasyāgre musalasyāgniraśokāpīḍasannibhaḥ | prahastakaramuktasya babhūva pradahanniva || 7.32.44 ||
अथायान्तं तु मुसलं कार्तवीर्यस्तदार्जुनः । निपुणं वञ्चयामास सगदो ऽगदविक्रमः ।। ७.३२.४५ ।।
athāyāntaṃ tu musalaṃ kārtavīryastadārjunaḥ | nipuṇaṃ vañcayāmāsa sagado 'gadavikramaḥ || 7.32.45 ||
ततस्तमभिदुद्राव प्रहस्तं हैहयाधिपः । भ्रामयानो गदां गुर्वीं पञ्चबाहुशतोच्छ्रयाम् ।। ७.३२.४६ ।।
tatastamabhidudrāva prahastaṃ haihayādhipaḥ | bhrāmayāno gadāṃ gurvīṃ pañcabāhuśatocchrayām || 7.32.46 ||
तथा हतो ऽतिवेगेन प्रहस्तो गदया तदा । निपपात स्थितः शैलो वज्रिवज्रहतो यथा ।। ७.३२.४७ ।।
tathā hato 'tivegena prahasto gadayā tadā | nipapāta sthitaḥ śailo vajrivajrahato yathā || 7.32.47 ||
प्रहस्तं पतितं दृष्ट्वा मारीचशुकसारणाः । समहोदरधूम्राक्षा ह्यपसृष्टा रणाजिरात् ।। ७.३२.४८ ।।
prahastaṃ patitaṃ dṛṣṭvā mārīcaśukasāraṇāḥ | samahodaradhūmrākṣā hyapasṛṣṭā raṇājirāt || 7.32.48 ||
अपक्रान्तेष्वमात्येषु प्रहस्ते वै निपातिते । रावणो ऽभ्यद्रवत्तूर्णमर्जुनं नृपसत्तमम् ।। ७.३२.४९ ।।
apakrānteṣvamātyeṣu prahaste vai nipātite | rāvaṇo 'bhyadravattūrṇamarjunaṃ nṛpasattamam || 7.32.49 ||
सहस्रबाहोस्तद्युद्धं विंशद्बाहोश्च दारुणम् । नृपराक्षसयोस्तत्र चारब्धं रोमहर्षणम् ।। ७.३२.५० ।।
sahasrabāhostadyuddhaṃ viṃśadbāhośca dāruṇam | nṛparākṣasayostatra cārabdhaṃ romaharṣaṇam || 7.32.50 ||
सागराविव संरब्धौ चलन्मूलाविवाचलौ । तेजोयुक्ताविवादित्यौ प्रदहन्ताविवानलौ ।। ७.३२.५१ ।।
sāgarāviva saṃrabdhau calanmūlāvivācalau | tejoyuktāvivādityau pradahantāvivānalau || 7.32.51 ||
बलोद्धतौ यथा नागौ वाशितार्थे यथा वृषौ । मेघाविव विनर्दन्तौ सिंहाविव बलोत्कटौ ।। ७.३२.५२ ।।
baloddhatau yathā nāgau vāśitārthe yathā vṛṣau | meghāviva vinardantau siṃhāviva balotkaṭau || 7.32.52 ||
रुद्रकालाविव क्रुद्धौ तदा तौ राक्षसार्जुनौ । परस्परं गदाभ्यां तौ ताडयामासतुर्भृशम् ।। ७.३२.५३ ।।
rudrakālāviva kruddhau tadā tau rākṣasārjunau | parasparaṃ gadābhyāṃ tau tāḍayāmāsaturbhṛśam || 7.32.53 ||
वज्रप्रहारानचला यथा घोरान्विषेहिरे । गदाप्रहारांस्तौ तत्र सेहाते नरराक्षसौ ।। ७.३२.५४ ।।
vajraprahārānacalā yathā ghorānviṣehire | gadāprahārāṃstau tatra sehāte nararākṣasau || 7.32.54 ||
यथा ऽ शनिरवेभ्यस्तु जायते ऽथ प्रतिश्रुतिः । तथा तयोर्गदापोथैर्दिशः सर्वाः प्रतिश्रुताः ।। ७.३२.५५ ।।
yathā ' śaniravebhyastu jāyate 'tha pratiśrutiḥ | tathā tayorgadāpothairdiśaḥ sarvāḥ pratiśrutāḥ || 7.32.55 ||
अर्जुनस्य गदा सा तु पात्यमाना ऽहितोरसि । काञ्चनाभं नभश्चक्रे विद्युत्सौदामिनी यथा ।। ७.३२.५६ ।।
arjunasya gadā sā tu pātyamānā 'hitorasi | kāñcanābhaṃ nabhaścakre vidyutsaudāminī yathā || 7.32.56 ||
तथैव रावणेनापि पात्यमाना मुहुर्मुहुः । अर्जुनोरसि निर्भाति गदोल्केव महागिरौ ।। ७.३२.५७ ।।
tathaiva rāvaṇenāpi pātyamānā muhurmuhuḥ | arjunorasi nirbhāti gadolkeva mahāgirau || 7.32.57 ||
नार्जुनः खेदमायाति न राक्षसगणेश्वरः । इदमासीत्तयोर्युद्धं यथा पूर्वं बलीन्द्रयोः ।। ७.३२.५८ ।।
nārjunaḥ khedamāyāti na rākṣasagaṇeśvaraḥ | idamāsīttayoryuddhaṃ yathā pūrvaṃ balīndrayoḥ || 7.32.58 ||
शृङ्गैरिव वृषायुध्यन्दन्ताग्रैरिव कुञ्जरौ । परस्परं तौ निघ्नन्तौ नरराक्षससत्तमौ ।। ७.३२.५९ ।।
śṛṅgairiva vṛṣāyudhyandantāgrairiva kuñjarau | parasparaṃ tau nighnantau nararākṣasasattamau || 7.32.59 ||
ततो ऽर्जुनेन क्रुद्धेन सर्वप्राणेन सा गदा । स्तनयोरन्तरे मुक्ता रावणस्य महोरसि ।। ७.३२.६० ।।
tato 'rjunena kruddhena sarvaprāṇena sā gadā | stanayorantare muktā rāvaṇasya mahorasi || 7.32.60 ||
वरदानकृतत्राणे सा गदा रावणोरसि । दुर्बलेव यथावेगं द्विधाभूत्वा ऽपतत्क्षितौ ।। ७.३२.६१ ।।
varadānakṛtatrāṇe sā gadā rāvaṇorasi | durbaleva yathāvegaṃ dvidhābhūtvā 'patatkṣitau || 7.32.61 ||
स त्वर्जुनप्रमुक्तेन गदापातेन रावणः । अपासर्पद्धनुर्मात्रं निषसाद च निष्टनन् ।। ७.३२.६२ ।।
sa tvarjunapramuktena gadāpātena rāvaṇaḥ | apāsarpaddhanurmātraṃ niṣasāda ca niṣṭanan || 7.32.62 ||
स विह्वलं तदालक्ष्य दशग्रीवं ततो ऽर्जुनः । सहसोत्पत्य जग्राह गरुत्मानिव पन्नगम् ।। ७.३२.६३ ।।
sa vihvalaṃ tadālakṣya daśagrīvaṃ tato 'rjunaḥ | sahasotpatya jagrāha garutmāniva pannagam || 7.32.63 ||
स तु बाहुसहस्रेण बलाद्गृह्य दशाननम् । बबन्ध बलवान्राजा बलिं नारायणो यथा ।। ७.३२.६४ ।।
sa tu bāhusahasreṇa balādgṛhya daśānanam | babandha balavānrājā baliṃ nārāyaṇo yathā || 7.32.64 ||
बध्यमाने दशग्रीवे सिद्धचारणदेवताः । साध्वीतिवादिनः पुष्पैः किरन्त्यर्जुनमूर्धनि ।। ७.३२.६५ ।।
badhyamāne daśagrīve siddhacāraṇadevatāḥ | sādhvītivādinaḥ puṣpaiḥ kirantyarjunamūrdhani || 7.32.65 ||
व्याघ्रो मृगमिवादाय मृगराडिव दन्तिनम् । ननाद हैहयो राजा हर्षादम्बुदवन्मुहुः ।। ७.३२.६६ ।।
vyāghro mṛgamivādāya mṛgarāḍiva dantinam | nanāda haihayo rājā harṣādambudavanmuhuḥ || 7.32.66 ||
प्रहस्तस्तु समाश्वस्तो दृष्ट्वा बद्धं दशाननम् । सह तै राक्षसैः क्रुद्धश्चाभिदुद्राव पार्थिवम् ।। ७.३२.६७ ।।
prahastastu samāśvasto dṛṣṭvā baddhaṃ daśānanam | saha tai rākṣasaiḥ kruddhaścābhidudrāva pārthivam || 7.32.67 ||
नक्तञ्चराणां वेगस्तु तेषामापततां बभौ । उद्भूत आतपापाये पयोदानामिवाम्बुधौ ।। ७.३२.६८ ।।
naktañcarāṇāṃ vegastu teṣāmāpatatāṃ babhau | udbhūta ātapāpāye payodānāmivāmbudhau || 7.32.68 ||
मुञ्च मुञ्चेति भाषन्तस्तिष्ठतिष्ठेति चासकृत् । मुसलानि सशूलानि सोत्ससर्ज तदार्जुने ।। ७.३२.६९ ।।
muñca muñceti bhāṣantastiṣṭhatiṣṭheti cāsakṛt | musalāni saśūlāni sotsasarja tadārjune || 7.32.69 ||
अप्राप्तान्येव तान्याशु असम्भ्रान्तस्तदार्जुनः । आयुधान्यमरारीणां जग्राहारिनिषूदनः ।। ७.३२.७० ।।
aprāptānyeva tānyāśu asambhrāntastadārjunaḥ | āyudhānyamarārīṇāṃ jagrāhāriniṣūdanaḥ || 7.32.70 ||
ततस्तैरेव रक्षांसि दुर्धरैः प्रवरायुधैः । भित्त्वा विद्रावयामास वायुरम्बुधरानिव ।। ७.३२.७१ ।।
tatastaireva rakṣāṃsi durdharaiḥ pravarāyudhaiḥ | bhittvā vidrāvayāmāsa vāyurambudharāniva || 7.32.71 ||
राक्षसांस्त्रासयित्वा तु कार्तवीर्यो ऽर्जुनस्तदा । रावणं गृह्य नगरं प्रविवेश सुहृद्वृतः ।। ७.३२.७२ ।।
rākṣasāṃstrāsayitvā tu kārtavīryo 'rjunastadā | rāvaṇaṃ gṛhya nagaraṃ praviveśa suhṛdvṛtaḥ || 7.32.72 ||
स कीर्यमाणः कुसुमाक्षतोत्करैर्द्विजैः सपौरैः पुरुहूतसन्निभः । तदा ऽर्जुनः सम्प्रविवेश तां पुरीं बलिं निगृह्येव सहस्रलोचनः ।। ७.३२.७३ ।।
sa kīryamāṇaḥ kusumākṣatotkarairdvijaiḥ sapauraiḥ puruhūtasannibhaḥ | tadā 'rjunaḥ sampraviveśa tāṃ purīṃ baliṃ nigṛhyeva sahasralocanaḥ || 7.32.73 ||
इत्यार्षे श्रीमद्रामायणे वाल्मीकीये आदिकाव्ये श्रीमदुत्तरकाण्डे द्वात्रिंशः सर्गः ।। ३२ ।।
ityārṣe śrīmadrāmāyaṇe vālmīkīye ādikāvye śrīmaduttarakāṇḍe dvātriṃśaḥ sargaḥ || 32 ||
AnonymousUser
150
5 Days
Learn
Teach
Discuss
Dashboard
Verses & Playlist
Saved Flashcards
Saved Chants
Saved Discussions
Logout
Copy Shloka
Shloka Link
