रावणग्रहणं तत्तु वायुग्रहणसन्निभम् । ततः पुलस्त्यः शुश्राव कथितं दिवि दैवतैः ।। ७.३३.१ ।।
rāvaṇagrahaṇaṃ tattu vāyugrahaṇasannibham | tataḥ pulastyaḥ śuśrāva kathitaṃ divi daivataiḥ || 7.33.1 ||
ततः पुत्रकृतस्नेहात्कम्प्यमानो महाधृतिः । माहिष्मतीपतिं द्रष्टुमाजगाम महानृषिः ।। ७.३३.२ ।।
tataḥ putrakṛtasnehātkampyamāno mahādhṛtiḥ | māhiṣmatīpatiṃ draṣṭumājagāma mahānṛṣiḥ || 7.33.2 ||
स वायुमार्गमास्थाय वायुतुल्यगतिर्द्विजः । पुरीं माहिष्मतीं प्राप्तो मनःसम्पातविक्रमः ।। ७.३३.३ ।।
sa vāyumārgamāsthāya vāyutulyagatirdvijaḥ | purīṃ māhiṣmatīṃ prāpto manaḥsampātavikramaḥ || 7.33.3 ||
सो ऽमरावतिसङ्काशां हृष्टपुष्टजनाकुलाम् । प्रविवेश पुरीं ब्रह्मा इन्द्रस्येवामरावतीम् ।। ७.३३.४ ।।
so 'marāvatisaṅkāśāṃ hṛṣṭapuṣṭajanākulām | praviveśa purīṃ brahmā indrasyevāmarāvatīm || 7.33.4 ||
पादचारमिवादित्यं निष्पतन्तं सुदुर्दशम् । ततस्ते प्रत्यभिज्ञाय अर्जुनाय निवेदयन् ।। ७.३३.५ ।।
pādacāramivādityaṃ niṣpatantaṃ sudurdaśam | tataste pratyabhijñāya arjunāya nivedayan || 7.33.5 ||
पुलस्त्य इति विज्ञाय वचनाद्धैहयाधिपः । शिरस्यञ्जलिमाधाय प्रत्युद्गच्छत्तपस्विनम् ।। ७.३३.६ ।।
pulastya iti vijñāya vacanāddhaihayādhipaḥ | śirasyañjalimādhāya pratyudgacchattapasvinam || 7.33.6 ||
पुरोहितो ऽस्य गृह्यार्घ्यं मधुपर्कं तथैव च । पुरस्तात्प्रययौ राज्ञः शक्रस्येव बृहस्पतिः ।। ७.३३.७ ।।
purohito 'sya gṛhyārghyaṃ madhuparkaṃ tathaiva ca | purastātprayayau rājñaḥ śakrasyeva bṛhaspatiḥ || 7.33.7 ||
ततस्तमृषिमायान्तमुद्यन्तमिव भास्करम् । अर्जुनो दृश्य सम्भ्रान्तो ववन्देन्द्र इवेश्वरम् ।। ७.३३.८ ।।
tatastamṛṣimāyāntamudyantamiva bhāskaram | arjuno dṛśya sambhrānto vavandendra iveśvaram || 7.33.8 ||
स तस्य मधुपर्कं गां पाद्यमर्घ्यं निवेद्य च । पुलस्त्यमाह राजेन्द्रो हर्षगद्गदया गिरा ।। ७.३३.९ ।।
sa tasya madhuparkaṃ gāṃ pādyamarghyaṃ nivedya ca | pulastyamāha rājendro harṣagadgadayā girā || 7.33.9 ||
अद्यैवममरावत्या तुल्या माहिष्मती कृता । अद्याहं तु द्विजेन्द्र त्वां यस्मात्पश्यामि दुर्दशम् ।। ७.३३.१० ।।
adyaivamamarāvatyā tulyā māhiṣmatī kṛtā | adyāhaṃ tu dvijendra tvāṃ yasmātpaśyāmi durdaśam || 7.33.10 ||
अद्य मे कुशलं देव अद्य मे कुशलं व्रतम् । अद्य मे सफलं जन्म अद्य मे सफलं तपः । यस्माद्देवगणैर्वन्द्यौ वन्दे ऽहं चरणौ तव ।। ७.३३.११ ।।
adya me kuśalaṃ deva adya me kuśalaṃ vratam | adya me saphalaṃ janma adya me saphalaṃ tapaḥ | yasmāddevagaṇairvandyau vande 'haṃ caraṇau tava || 7.33.11 ||
इदं राज्यमिमे पुत्रा इमे दारा इमे वयम् । ब्रह्मन्किं कुर्मि किं कार्यमाज्ञापयतु नो भवान् ।। ७.३३.१२ ।।
idaṃ rājyamime putrā ime dārā ime vayam | brahmankiṃ kurmi kiṃ kāryamājñāpayatu no bhavān || 7.33.12 ||
तं धर्मे ऽग्निषु पुत्रेषु शिवं पृष्ट्वा च पार्थिवम् । पुलस्त्योवाच राजानं हैहयानां तथा ऽर्जुनम् ।। ७.३३.१३ ।।
taṃ dharme 'gniṣu putreṣu śivaṃ pṛṣṭvā ca pārthivam | pulastyovāca rājānaṃ haihayānāṃ tathā 'rjunam || 7.33.13 ||
नरेन्द्राम्बुजपत्राक्ष पूर्णचन्द्रनिभानन । अतुलं ते बलं येन दशग्रीवस्त्वया जितः ।। ७.३३.१४ ।।
narendrāmbujapatrākṣa pūrṇacandranibhānana | atulaṃ te balaṃ yena daśagrīvastvayā jitaḥ || 7.33.14 ||
भयाद्यस्योपतिष्ठेतां निष्पन्दौ सागरानिलौ । सो ऽयं मृधे त्वया बद्धः पौत्रो मे रणदुर्जयः ।। ७.३३.१५ ।।
bhayādyasyopatiṣṭhetāṃ niṣpandau sāgarānilau | so 'yaṃ mṛdhe tvayā baddhaḥ pautro me raṇadurjayaḥ || 7.33.15 ||
पुत्रकस्य यशः पीतं नाम विश्रावितं त्वया । मद्वाक्याद्याच्यमानो ऽद्य मुञ्च वत्सं दशाननम् ।। ७.३३.१६ ।।
putrakasya yaśaḥ pītaṃ nāma viśrāvitaṃ tvayā | madvākyādyācyamāno 'dya muñca vatsaṃ daśānanam || 7.33.16 ||
पुलस्त्याज्ञां प्रगृह्योचे न किञ्चन वचो ऽर्जुनः । मुमोच वै पार्थिवेन्द्रो राक्षसेन्द्रं प्रहृष्टवत् ।। ७.३३.१७ ।।
pulastyājñāṃ pragṛhyoce na kiñcana vaco 'rjunaḥ | mumoca vai pārthivendro rākṣasendraṃ prahṛṣṭavat || 7.33.17 ||
स तं प्रमुच्य त्रिदशारिमर्जुनः प्रपूज्य दिव्याभरणस्रगम्बरैः । अहिंसकं सख्यमुपेत्य साग्निकं प्रणम्य तं ब्रह्मसुतं गृहं ययौ ।। ७.३३.१८ ।।
sa taṃ pramucya tridaśārimarjunaḥ prapūjya divyābharaṇasragambaraiḥ | ahiṃsakaṃ sakhyamupetya sāgnikaṃ praṇamya taṃ brahmasutaṃ gṛhaṃ yayau || 7.33.18 ||
पुलस्त्येनापि सन्त्यक्तो राक्षसेन्द्रः प्रतापवान् । परिष्वक्तः कृतातिथ्यो लज्जमानो विनिर्जितः ।। ७.३३.१९ ।।
pulastyenāpi santyakto rākṣasendraḥ pratāpavān | pariṣvaktaḥ kṛtātithyo lajjamāno vinirjitaḥ || 7.33.19 ||
पितामहसुतश्चापि पुलस्त्यो मुनिपुङ्गवः । मोचयित्वा दशग्रीवं ब्रह्मलोकं जगाम ह ।। ७.३३.२० ।।
pitāmahasutaścāpi pulastyo munipuṅgavaḥ | mocayitvā daśagrīvaṃ brahmalokaṃ jagāma ha || 7.33.20 ||
एवं स रावणः प्राप्तः कार्तवीर्यात्प्रधर्षणम् । पुलस्त्यवचनाच्चापि पुनर्मुक्तो महाबलः ।। ७.३३.२१ ।।
evaṃ sa rāvaṇaḥ prāptaḥ kārtavīryātpradharṣaṇam | pulastyavacanāccāpi punarmukto mahābalaḥ || 7.33.21 ||
एवं बलिभ्यो बलिनः सन्ति राघवनन्दन । नावज्ञा हि परे कार्या य इच्छेत् प्रियमात्मनः ।। ७.३३.२२ ।।
evaṃ balibhyo balinaḥ santi rāghavanandana | nāvajñā hi pare kāryā ya icchet priyamātmanaḥ || 7.33.22 ||
ततः स राजा पिशिताशनानां सहस्रबाहोरुपलभ्य मैत्रीम् । पुनर्नृपाणां कदनं चकार चचार सर्वां पृथिवीं च दर्पात् ।। ७.३३.२३ ।।
tataḥ sa rājā piśitāśanānāṃ sahasrabāhorupalabhya maitrīm | punarnṛpāṇāṃ kadanaṃ cakāra cacāra sarvāṃ pṛthivīṃ ca darpāt || 7.33.23 ||
इत्यार्षे श्रीमद्रामायणे वाल्मीकीये आदिकाव्ये श्रीमदुत्तरकाण्डे त्रयस्त्रिंशः सर्गः ।। ३३ ।।
ityārṣe śrīmadrāmāyaṇe vālmīkīye ādikāvye śrīmaduttarakāṇḍe trayastriṃśaḥ sargaḥ || 33 ||
AnonymousUser
150
5 Days
Learn
Teach
Discuss
Dashboard
Verses & Playlist
Flashcards
Saved Chants
Saved Discussions
Logout
Copy Shloka
Shloka Link
