श्रुत्वागस्त्येरितं वाक्यं रामो विस्मयमागतः । कथमासीत्तु लङ्कायां सम्भवो रक्षसां पुरा ।। ७.४.१ ।।
śrutvāgastyeritaṃ vākyaṃ rāmo vismayamāgataḥ | kathamāsīttu laṅkāyāṃ sambhavo rakṣasāṃ purā || 7.4.1 ||
ततः शिरः कम्पयित्वा त्रेताग्निसमविग्रहम् । तमगस्त्यं मुहुर्दृष्ट्वा स्मयमानो ऽभ्यभाषत ।। ७.४.२ ।।
tataḥ śiraḥ kampayitvā tretāgnisamavigraham | tamagastyaṃ muhurdṛṣṭvā smayamāno 'bhyabhāṣata || 7.4.2 ||
भगवन्पूर्वमप्येषा लङ्कासीत्पिशिताशिनाम् । श्रुत्वेदं भगवद्वाक्यं जातो मे विस्मयः परः ।। ७.४.३ ।।
bhagavanpūrvamapyeṣā laṅkāsītpiśitāśinām | śrutvedaṃ bhagavadvākyaṃ jāto me vismayaḥ paraḥ || 7.4.3 ||
पुलस्त्यवंशादुद्भूता राक्षसा इति नः श्रुतम् । इदानीमन्यतश्चापि सम्भवः कीर्तितस्त्वया ।। ७.४.४ ।।
pulastyavaṃśādudbhūtā rākṣasā iti naḥ śrutam | idānīmanyataścāpi sambhavaḥ kīrtitastvayā || 7.4.4 ||
रावणात्कुम्भकर्णाच्च प्रहस्ताद्विकटादपि । रावणस्य च पुत्रेभ्यः किं नु ते बलवत्तराः ।। ७.४.५ ।।
rāvaṇātkumbhakarṇācca prahastādvikaṭādapi | rāvaṇasya ca putrebhyaḥ kiṃ nu te balavattarāḥ || 7.4.5 ||
क एषां पूर्वको ब्रह्मन्किन्नामा च बलोत्कटः । अपराधं च कं प्राप्य विष्णुना द्राविताः कथम् ।। ७.४.६ ।।
ka eṣāṃ pūrvako brahmankinnāmā ca balotkaṭaḥ | aparādhaṃ ca kaṃ prāpya viṣṇunā drāvitāḥ katham || 7.4.6 ||
एतद्विस्तरतः सर्वं कथयस्व ममानघ । कुतूहलमिदं मह्यं नुद भानुर्यथा तमः ।। ७.४.७ ।।
etadvistarataḥ sarvaṃ kathayasva mamānagha | kutūhalamidaṃ mahyaṃ nuda bhānuryathā tamaḥ || 7.4.7 ||
राघवस्य वचः श्रुत्वा संस्कारालङ्कृतं शुभम् । ईषद्विस्मयमानस्तमगस्त्यः प्राह राघवम् ।। ७.४.८ ।।
rāghavasya vacaḥ śrutvā saṃskārālaṅkṛtaṃ śubham | īṣadvismayamānastamagastyaḥ prāha rāghavam || 7.4.8 ||
प्रजापतिः पुरा सृष्ट्वा ह्यपः सलिलसम्भवः । तासां गोपायने सत्त्वानसृजत्पद्मसम्भवः ।। ७.४.९ ।।
prajāpatiḥ purā sṛṣṭvā hyapaḥ salilasambhavaḥ | tāsāṃ gopāyane sattvānasṛjatpadmasambhavaḥ || 7.4.9 ||
ते सत्त्वाः सत्त्वकर्तारं विनीतवदुपस्थिताः । किं कुर्म इति भाषन्तः क्षुत्पिपासाभयार्दिताः ।। ७.४.१० ।।
te sattvāḥ sattvakartāraṃ vinītavadupasthitāḥ | kiṃ kurma iti bhāṣantaḥ kṣutpipāsābhayārditāḥ || 7.4.10 ||
प्रजापतिस्तु तान्याह सत्वानि प्रहसन्निव । आभाष्य वाचा यत्नेन रक्षध्वमिति मानदः ।। ७.४.११ ।।
prajāpatistu tānyāha satvāni prahasanniva | ābhāṣya vācā yatnena rakṣadhvamiti mānadaḥ || 7.4.11 ||
रक्षामेति च तत्रान्ये जक्षाम इति चापरे । भुक्षिताभुक्षितैरुक्तस्ततस्तानाह भूतकृत् ।। ७.४.१२ ।।
rakṣāmeti ca tatrānye jakṣāma iti cāpare | bhukṣitābhukṣitairuktastatastānāha bhūtakṛt || 7.4.12 ||
रक्षामेति च यैरुक्तं राक्षसास्ते भवन्तु वः । जक्षाम इति यैरुक्तं यक्षा एव भवन्तु वः ।। ७.४.१३ ।।
rakṣāmeti ca yairuktaṃ rākṣasāste bhavantu vaḥ | jakṣāma iti yairuktaṃ yakṣā eva bhavantu vaḥ || 7.4.13 ||
तत्र हेतिः प्रहेतिश्च भ्रातरौ राक्षसाधिपौ । मधुकैटभसङ्काशौ बभूवतुररिन्दमौ ।। ७.४.१४ ।।
tatra hetiḥ prahetiśca bhrātarau rākṣasādhipau | madhukaiṭabhasaṅkāśau babhūvaturarindamau || 7.4.14 ||
प्रहेतिर्धार्मिकस्तत्र तपोवनगतस्तदा । हेतिर्दारक्रियार्थे तु परं यत्नमथाकरोत् ।। ७.४.१५ ।।
prahetirdhārmikastatra tapovanagatastadā | hetirdārakriyārthe tu paraṃ yatnamathākarot || 7.4.15 ||
स कालभगिनीं कन्यां भयां नाम भयावहाम् । उदावहदमेयात्मा स्वयमेव महामतिः ।। ७.४.१६ ।।
sa kālabhaginīṃ kanyāṃ bhayāṃ nāma bhayāvahām | udāvahadameyātmā svayameva mahāmatiḥ || 7.4.16 ||
स तस्यां जनयामास हेती राक्षसपुङ्गवः । पुत्रं पुत्रवतां श्रेष्ठो विद्युत्केश इति श्रुतम् ।। ७.४.१७ ।।
sa tasyāṃ janayāmāsa hetī rākṣasapuṅgavaḥ | putraṃ putravatāṃ śreṣṭho vidyutkeśa iti śrutam || 7.4.17 ||
विद्युत्केशो हेतिपुत्रः स दीप्तार्कसमप्रभः । व्यवर्धत महातेजास्तोयमध्य इवाम्बुदः ।। ७.४.१८ ।।
vidyutkeśo hetiputraḥ sa dīptārkasamaprabhaḥ | vyavardhata mahātejāstoyamadhya ivāmbudaḥ || 7.4.18 ||
स यदा यौवनं भद्रमनुप्राप्तो निशाचरः । ततो दारक्रियां तस्य कर्तुं व्यवसितः पिता ।। ७.४.१९ ।।
sa yadā yauvanaṃ bhadramanuprāpto niśācaraḥ | tato dārakriyāṃ tasya kartuṃ vyavasitaḥ pitā || 7.4.19 ||
सन्ध्यायास्तनयां सो ऽथ सन्ध्यातुल्यां प्रभावतः । वरयामास पुत्रार्थं हेती राक्षसपुङ्गवः ।। ७.४.२० ।।
sandhyāyāstanayāṃ so 'tha sandhyātulyāṃ prabhāvataḥ | varayāmāsa putrārthaṃ hetī rākṣasapuṅgavaḥ || 7.4.20 ||
अवश्यमेव दातव्या परस्मै सेति सन्ध्यया । चिन्तयित्वा सुता दत्ता विद्युत्केशाय राघव ।। ७.४.२१ ।।
avaśyameva dātavyā parasmai seti sandhyayā | cintayitvā sutā dattā vidyutkeśāya rāghava || 7.4.21 ||
सन्ध्यायास्तनयां लब्ध्वा विद्युत्केशो निशाचरः । रमते स्म तया सार्धं पौलोम्या मघवानिव ।। ७.४.२२ ।।
sandhyāyāstanayāṃ labdhvā vidyutkeśo niśācaraḥ | ramate sma tayā sārdhaṃ paulomyā maghavāniva || 7.4.22 ||
केनचित्त्वथ कालेन राम सालकटङ्कटा । विद्युत्केशाद्गर्भमाप घनराजिरिवार्णवात् ।। ७.४.२३ ।।
kenacittvatha kālena rāma sālakaṭaṅkaṭā | vidyutkeśādgarbhamāpa ghanarājirivārṇavāt || 7.4.23 ||
ततः सा राक्षसी गर्भं घनगर्भसमप्रभम् । प्रसूता मन्दरं गत्वा गङ्गा गर्भमिवाग्निजम् ।। ७.४.२४ ।।
tataḥ sā rākṣasī garbhaṃ ghanagarbhasamaprabham | prasūtā mandaraṃ gatvā gaṅgā garbhamivāgnijam || 7.4.24 ||
समुत्सृज्य तु सा गर्भं विद्युत्केशरतार्थिनी । रेमे तु सार्धं पतिना विस्मृत्य सुतमात्मजम् ।। ७.४.२५ ।।
samutsṛjya tu sā garbhaṃ vidyutkeśaratārthinī | reme tu sārdhaṃ patinā vismṛtya sutamātmajam || 7.4.25 ||
उत्सृष्टस्तु तदा गर्भो घनशब्दसमस्वनः । तयोत्सृष्टः स तु शिशुः शरदर्कसमद्युतिः । निधायास्ये स्वयं मुष्टिं रुरोद शनकैस्तदा ।। ७.४.२६ ।।
utsṛṣṭastu tadā garbho ghanaśabdasamasvanaḥ | tayotsṛṣṭaḥ sa tu śiśuḥ śaradarkasamadyutiḥ | nidhāyāsye svayaṃ muṣṭiṃ ruroda śanakaistadā || 7.4.26 ||
ततो वृषभमास्थाय पार्वत्या सहितः शिवः । वायुमार्गेण गच्छन्वै शुश्राव रुदितस्वनम् ।। ७.४.२७ ।।
tato vṛṣabhamāsthāya pārvatyā sahitaḥ śivaḥ | vāyumārgeṇa gacchanvai śuśrāva ruditasvanam || 7.4.27 ||
अपश्यदुमया सार्धं रुदन्तं राक्षसात्मजम् । कारुण्यभावात्पार्वत्या भवस्त्रिपुरसूदनः ।। ७.४.२८ ।।
apaśyadumayā sārdhaṃ rudantaṃ rākṣasātmajam | kāruṇyabhāvātpārvatyā bhavastripurasūdanaḥ || 7.4.28 ||
तं राक्षसात्मजं चक्रे मातुरेव वयःसमम् । अमरं चैव तं कृत्वा महादेवो ऽक्षरो ऽव्ययः ।। ७.४.२९ ।।
taṃ rākṣasātmajaṃ cakre mātureva vayaḥsamam | amaraṃ caiva taṃ kṛtvā mahādevo 'kṣaro 'vyayaḥ || 7.4.29 ||
पुरमाकाशगं प्रादात्पार्वत्याः प्रियकाम्यया । उमयापि वरो दत्तो राक्षसानां नृपात्मज ।। ७.४.३० ।।
puramākāśagaṃ prādātpārvatyāḥ priyakāmyayā | umayāpi varo datto rākṣasānāṃ nṛpātmaja || 7.4.30 ||
सद्योपलब्धिर्गर्भस्य प्रसूतिः सद्य एव च । सद्य एव वयःप्राप्तिर्मातुरेव वयस्समम् ।। ७.४.३१ ।।
sadyopalabdhirgarbhasya prasūtiḥ sadya eva ca | sadya eva vayaḥprāptirmātureva vayassamam || 7.4.31 ||
ततः सुकेशो वरदानगर्वितः श्रियं प्रभोः प्राप्य हरस्य पार्श्वतः । चचार सर्वत्र महान्महामतिः खगं पुरं प्राप्य पुरन्दरो यथा ।। ७.४.३२ ।।
tataḥ sukeśo varadānagarvitaḥ śriyaṃ prabhoḥ prāpya harasya pārśvataḥ | cacāra sarvatra mahānmahāmatiḥ khagaṃ puraṃ prāpya purandaro yathā || 7.4.32 ||
इत्यार्षे श्रीमद्रामायणे वाल्मीकीये आदिकाव्ये श्रीमदुत्तरकाण्डे चतुर्थः सर्गः ।। ४ ।।
ityārṣe śrīmadrāmāyaṇe vālmīkīye ādikāvye śrīmaduttarakāṇḍe caturthaḥ sargaḥ || 4 ||
AnonymousUser
150
5 Days
Learn
Teach
Discuss
Dashboard
Verses & Playlist
Saved Flashcards
Saved Chants
Saved Discussions
Logout
Copy Shloka
Shloka Link
