स तु तेन तदा क्रोधात् काकुत्स्थेनार्दितो भृशम्। रावणः समरश्लाघी महाक्रोधमुपागमत्॥ १॥
sa tu tena tadā krodhāt kākutsthenārdito bhṛśam| rāvaṇaḥ samaraślāghī mahākrodhamupāgamat|| 1||
स दीप्तनयनोऽमर्षाच्चापमुद्यम्य वीर्यवान्। अभ्यर्दयत् सुसंक्रुद्धो राघवं परमाहवे॥ २॥
sa dīptanayano'marṣāccāpamudyamya vīryavān| abhyardayat susaṃkruddho rāghavaṃ paramāhave|| 2||
बाणधारासहस्रैस्तैः स तोयद इवाम्बरात्। राघवं रावणो बाणैस्तटाकमिव पूरयन्॥ ३॥
bāṇadhārāsahasraistaiḥ sa toyada ivāmbarāt| rāghavaṃ rāvaṇo bāṇaistaṭākamiva pūrayan|| 3||
पूरितः शरजालेन धनुर्मुक्तेन संयुगे। महागिरिरिवाकम्प्यः काकुत्स्थो न प्रकम्पते॥ ४॥
pūritaḥ śarajālena dhanurmuktena saṃyuge| mahāgiririvākampyaḥ kākutstho na prakampate|| 4||
स शरैः शरजालानि वारयन् समरे स्थितः। गभस्तीनिव सूर्यस्य प्रतिजग्राह वीर्यवान्॥ ५॥
sa śaraiḥ śarajālāni vārayan samare sthitaḥ| gabhastīniva sūryasya pratijagrāha vīryavān|| 5||
ततः शरसहस्राणि क्षिप्रहस्तो निशाचरः। निजघानोरसि क्रुद्धो राघवस्य महात्मनः॥ ६॥
tataḥ śarasahasrāṇi kṣiprahasto niśācaraḥ| nijaghānorasi kruddho rāghavasya mahātmanaḥ|| 6||
स शोणितसमादिग्धः समरे लक्ष्मणाग्रजः। दृष्टः फुल्ल इवारण्ये सुमहान् किंशुकद्रुमः॥ ७॥
sa śoṇitasamādigdhaḥ samare lakṣmaṇāgrajaḥ| dṛṣṭaḥ phulla ivāraṇye sumahān kiṃśukadrumaḥ|| 7||
शराभिघातसंरब्धः सोऽभिजग्राह सायकान्। काकुत्स्थः सुमहातेजा युगान्तादित्यवर्चसः॥ ८॥
śarābhighātasaṃrabdhaḥ so'bhijagrāha sāyakān| kākutsthaḥ sumahātejā yugāntādityavarcasaḥ|| 8||
ततोऽन्योन्यं सुसंरब्धौ तावुभौ रामरावणौ। शरान्धकारे समरे नोपलक्षयतां तदा॥ ९॥
tato'nyonyaṃ susaṃrabdhau tāvubhau rāmarāvaṇau| śarāndhakāre samare nopalakṣayatāṃ tadā|| 9||
ततः क्रोधसमाविष्टो रामो दशरथात्मजः। उवाच रावणं वीरः प्रहस्य परुषं वचः॥ १०॥
tataḥ krodhasamāviṣṭo rāmo daśarathātmajaḥ| uvāca rāvaṇaṃ vīraḥ prahasya paruṣaṃ vacaḥ|| 10||
मम भार्या जनस्थानादज्ञानाद् राक्षसाधम। हृता ते विवशा यस्मात् तस्मात् त्वं नासि वीर्यवान्॥ ११॥
mama bhāryā janasthānādajñānād rākṣasādhama| hṛtā te vivaśā yasmāt tasmāt tvaṃ nāsi vīryavān|| 11||
मया विरहितां दीनां वर्तमानां महावने। वैदेहीं प्रसभं हृत्वा शूरोऽहमिति मन्यसे॥ १२॥
mayā virahitāṃ dīnāṃ vartamānāṃ mahāvane| vaidehīṃ prasabhaṃ hṛtvā śūro'hamiti manyase|| 12||
स्त्रीषु शूर विनाथासु परदाराभिमर्शनम्। कृत्वा कापुरुषं कर्म शूरोऽहमिति मन्यसे॥ १३॥
strīṣu śūra vināthāsu paradārābhimarśanam| kṛtvā kāpuruṣaṃ karma śūro'hamiti manyase|| 13||
भिन्नमर्याद निर्लज्ज चारित्रेष्वनवस्थित। दर्पान्मृत्युमुपादाय शूरोऽहमिति मन्यसे॥ १४॥
bhinnamaryāda nirlajja cāritreṣvanavasthita| darpānmṛtyumupādāya śūro'hamiti manyase|| 14||
शूरेण धनदभ्रात्रा बलैः समुदितेन च। श्लाघनीयं महत्कर्म यशस्यं च कृतं त्वया॥ १५॥
śūreṇa dhanadabhrātrā balaiḥ samuditena ca| ślāghanīyaṃ mahatkarma yaśasyaṃ ca kṛtaṃ tvayā|| 15||
उत्सेकेनाभिपन्नस्य गर्हितस्याहितस्य च। कर्मणः प्राप्नुहीदानीं तस्याद्य सुमहत् फलम्॥ १६॥
utsekenābhipannasya garhitasyāhitasya ca| karmaṇaḥ prāpnuhīdānīṃ tasyādya sumahat phalam|| 16||
शूरोऽहमिति चात्मानमवगच्छसि दुर्मते। नैव लज्जास्ति ते सीतां चौरवद् व्यपकर्षतः॥ १७॥
śūro'hamiti cātmānamavagacchasi durmate| naiva lajjāsti te sītāṃ cauravad vyapakarṣataḥ|| 17||
यदि मत्संनिधौ सीता धर्षिता स्यात् त्वया बलात्। भ्रातरं तु खरं पश्येस्तदा मत्सायकैर्हतः॥ १८॥
yadi matsaṃnidhau sītā dharṣitā syāt tvayā balāt| bhrātaraṃ tu kharaṃ paśyestadā matsāyakairhataḥ|| 18||
दिष्ट्यासि मम मन्दात्मंश्चक्षुर्विषयमागतः। अद्य त्वां सायकैस्तीक्ष्णैर्नयामि यमसादनम्॥ १९॥
diṣṭyāsi mama mandātmaṃścakṣurviṣayamāgataḥ| adya tvāṃ sāyakaistīkṣṇairnayāmi yamasādanam|| 19||
अद्य ते मच्छरैश्छिन्नं शिरो ज्वलितकुण्डलम्। क्रव्यादा व्यपकर्षन्तु विकीर्णं रणपांसुषु॥ २०॥
adya te maccharaiśchinnaṃ śiro jvalitakuṇḍalam| kravyādā vyapakarṣantu vikīrṇaṃ raṇapāṃsuṣu|| 20||
निपत्योरसि गृध्रास्ते क्षितौ क्षिप्तस्य रावण। पिबन्तु रुधिरं तर्षाद् बाणशल्यान्तरोत्थितम्॥ २१॥
nipatyorasi gṛdhrāste kṣitau kṣiptasya rāvaṇa| pibantu rudhiraṃ tarṣād bāṇaśalyāntarotthitam|| 21||
अद्य मद्बाणभिन्नस्य गतासोः पतितस्य ते। कर्षन् त्वन्त्राणि पतगा गरुत्मन्त इवोरगान्॥ २२॥
adya mada्bāṇabhinnasya gatāsoḥ patitasya te| karṣan tvantrāṇi patagā garutmanta ivoragān|| 22||
इत्येवं स वदन् वीरो रामः शत्रुनिबर्हणः। राक्षसेन्द्रं समीपस्थं शरवर्षैरवाकिरत्॥ २३॥
ityevaṃ sa vadan vīro rāmaḥ śatrunibarhaṇaḥ| rākṣasendraṃ samīpasthaṃ śaravarṣairavākirat|| 23||
बभूव द्विगुणं वीर्यं बलं हर्षश्च संयुगे। रामस्यास्त्रबलं चैव शत्रोर्निधनकांक्षिणः॥ २४॥
babhūva dviguṇaṃ vīryaṃ balaṃ harṣaśca saṃyuge| rāmasyāstrabalaṃ caiva śatrornidhanakāṃkṣiṇaḥ|| 24||
प्रादुर्बभूवुरस्त्राणि सर्वाणि विदितात्मनः। प्रहर्षाच्च महातेजाः शीघ्रहस्ततरोऽभवत्॥ २५॥
prādurbabhūvurastrāṇi sarvāṇi viditātmanaḥ| praharṣācca mahātejāḥ śīghrahastataro'bhavat|| 25||
शुभान्येतानि चिह्नानि विज्ञायात्मगतानि सः। भूय एवार्दयद् रामो रावणं राक्षसान्तकृत्॥ २६॥
śubhānyetāni cihnāni vijñāyātmagatāni saḥ| bhūya evārdayad rāmo rāvaṇaṃ rākṣasāntakṛt|| 26||
हरीणां चाश्मनिकरैः शरवर्षैश्च राघवात्। हन्यमानो दशग्रीवो विघूर्णहृदयोऽभवत्॥ २७॥
harīṇāṃ cāśmanikaraiḥ śaravarṣaiśca rāghavāt| hanyamāno daśagrīvo vighūrṇahṛdayo'bhavat|| 27||
यदा च शस्त्रं नारेभे न चकर्ष शरासनम्। नास्य प्रत्यकरोद् वीर्यं विक्लवेनान्तरात्मना॥ २८॥
yadā ca śastraṃ nārebhe na cakarṣa śarāsanam| nāsya pratyakarod vīryaṃ viklavenāntarātmanā|| 28||
क्षिप्ताश्चाशु शरास्तेन शस्त्राणि विविधानि च। मरणार्थाय वर्तन्ते मृत्युकालोऽभ्यवर्तत॥ २९॥
kṣiptāścāśu śarāstena śastrāṇi vividhāni ca| maraṇārthāya vartante mṛtyukālo'bhyavartata|| 29||
सूतस्तु रथनेतास्य तदवस्थं निरीक्ष्य तम्। शनैर्युद्धादसम्भ्रान्तो रथं तस्यापवाहयत्॥ ३०॥
sūtastu rathanetāsya tadavasthaṃ nirīkṣya tam| śanairyuddhādasambhrānto rathaṃ tasyāpavāhayat|| 30||
रथं च तस्याथ जवेन सारथि- र्निवार्य भीमं जलदस्वनं तदा। जगाम भीत्या समरान्महीपतिं निरस्तवीर्यं पतितं समीक्ष्य॥ ३१॥
rathaṃ ca tasyātha javena sārathi- rnivārya bhīmaṃ jaladasvanaṃ tadā| jagāma bhītyā samarānmahīpatiṃ nirastavīryaṃ patitaṃ samīkṣya|| 31||
AnonymousUser
300 Mudras
Learn
Teach
Discuss
Panchanga
Anushtanam
Dashboard
Verses & Playlist
Flashcards
Saved Chants
Saved Discussions
Logout
5 Days
Save Shloka
Post Shloka
Copy Shloka
Shloka Link
