निर्गतं मकराक्षं ते दृष्ट्वा वानरपुङ्गवाः । आप्लुत्य सहसा सर्वे योद्धुकामा व्यवस्थिताः ।। १।।
nirgataṃ makarākṣaṃ te dṛṣṭvā vānarapuṅgavāḥ | āplutya sahasā sarve yoddhukāmā vyavasthitāḥ || 1||
ततः प्रवृत्तं सुमहत्तद्युद्धं लोमहर्षणम् । निशाचरैः प्लवङ्गानां देवानां दानवैरिव ।। २।।
tataḥ pravṛttaṃ sumahattadyuddhaṃ lomaharṣaṇam | niśācaraiḥ plavaṅgānāṃ devānāṃ dānavairiva || 2||
वृक्षशूलनिपातैश्च शिलापरिघपातनैः । अन्योन्यं मर्दयन्ति स्म तदा कपिनिशाचराः ।। ३।।
vṛkṣaśūlanipātaiśca śilāparighapātanaiḥ | anyonyaṃ mardayanti sma tadā kapiniśācarāḥ || 3||
शक्तिशूलगदाखड्गैस्तोमरैश्च निशाचराः । पट्टसैर्भिन्दिपालैश्च बाणपातैः समन्ततः ।। ४।।
śaktiśūlagadākhaḍgaistomaraiśca niśācarāḥ | paṭṭasairbhindipālaiśca bāṇapātaiḥ samantataḥ || 4||
पाशमुद्गरदण्डैश्च निर्घातैश्चापरैस्तथा । कदनं कपिसिंहानां चक्रुस्ते रजनीचराः ।। ५।।
pāśamudgaradaṇḍaiśca nirghātaiścāparaistathā | kadanaṃ kapisiṃhānāṃ cakruste rajanīcarāḥ || 5||
बाणौघैरर्दिताश्चापि खरपुत्रेण वानराः । सम्भ्रान्तमनसः सर्वे दुद्रुवुर्भयपीडिताः ।। ६।।
bāṇaughairarditāścāpi kharaputreṇa vānarāḥ | sambhrāntamanasaḥ sarve dudruvurbhayapīḍitāḥ || 6||
तान्दृष्ट्वा राक्षसाः सर्वे द्रवमाणान्वनौकसः । नेदुस्ते सिंहवद्धृष्टा राक्षसा जितकाशिनः ।। ७।।
tāndṛṣṭvā rākṣasāḥ sarve dravamāṇānvanaukasaḥ | neduste siṃhavaddhṛṣṭā rākṣasā jitakāśinaḥ || 7||
विद्रवत्सु तदा तेषु वानरेषु समन्ततः । रामस्तान्वारयामास शरवर्षेण राक्षसान् ।। ८।।
vidravatsu tadā teṣu vānareṣu samantataḥ | rāmastānvārayāmāsa śaravarṣeṇa rākṣasān || 8||
वारितान्राक्षसान्दृष्ट्वा मकराक्षो निशाचरः । कोपानलसमाविष्टो वचनं चेदमब्रवीत् ।। ९।।
vāritānrākṣasāndṛṣṭvā makarākṣo niśācaraḥ | kopānalasamāviṣṭo vacanaṃ cedamabravīt || 9||
तिष्ठ राम मया सार्धं द्वन्द्वयुद्धं भविष्यति । त्याजयिष्यामि ते प्राणान् धनुर्मुक्तैः शितैः शरैः ।। १०।।
tiṣṭha rāma mayā sārdhaṃ dvandvayuddhaṃ bhaviṣyati | tyājayiṣyāmi te prāṇān dhanurmuktaiḥ śitaiḥ śaraiḥ || 10||
यत्तदा दण्डकारण्ये पितरं हतवान्मम । मदग्रतः स्वकर्मस्थं स्मृत्वा रोषोऽभिवर्धते ।। ११।।
yattadā daṇḍakāraṇye pitaraṃ hatavānmama | madagrataḥ svakarmasthaṃ smṛtvā roṣo'bhivardhate || 11||
दह्यन्ते भृशमङ्गानि दुरात्मन्मम राघव । यन्मयासि न दृष्टस्त्वं तस्मिन्काले महावने ।। १२।।
dahyante bhṛśamaṅgāni durātmanmama rāghava | yanmayāsi na dṛṣṭastvaṃ tasminkāle mahāvane || 12||
दिष्ट्यासि दर्शनं राम मम त्वं प्राप्तवानिह । काङ्क्षितोऽसि क्षुधार्तस्य सिंहस्येवेतरो मृगः ।। १३।।
diṣṭyāsi darśanaṃ rāma mama tvaṃ prāptavāniha | kāṅkṣito'si kṣudhārtasya siṃhasyevetaro mṛgaḥ || 13||
अद्य मद्बाणवेगेन प्रेतराड्विषयं गतः । ये त्वया निहताः शूराः सह तैस्त्वं वसिष्यसि ।। १४।।
adya madbāṇavegena pretarāḍviṣayaṃ gataḥ | ye tvayā nihatāḥ śūrāḥ saha taistvaṃ vasiṣyasi || 14||
बहुनात्र किमुक्तेन शृणु राम वचो मम । पश्यन्तु सकला लोकास्त्वां मां चैव रणाजिरे ।। १५।।
bahunātra kimuktena śṛṇu rāma vaco mama | paśyantu sakalā lokāstvāṃ māṃ caiva raṇājire || 15||
अस्त्रैर्वा गदया वापि बाहुभ्यां वा रणाजिरे । अभ्यस्तं येन वा राम वर्ततां तेन वा मृधम् ।। १६।।
astrairvā gadayā vāpi bāhubhyāṃ vā raṇājire | abhyastaṃ yena vā rāma vartatāṃ tena vā mṛdham || 16||
मकराक्षवचः श्रुत्वा रामो दशरथात्मजः । अब्रवीत्प्रहसन्वाक्यमुत्तरोत्तरवादिनम् ।। १७।।
makarākṣavacaḥ śrutvā rāmo daśarathātmajaḥ | abravītprahasanvākyamuttarottaravādinam || 17||
कत्थसे किं वृथा रक्षो बहून्यसदृशानि ते । न रणे शक्यते जेतुं विना युद्धेन वाग्बलात् ।। 18 ।।
katthase kiṃ vṛthā rakṣo bahūnyasadṛśāni te | na raṇe śakyate jetuṃ vinā yuddhena vāgbalāt || 18 ||
चतुर्दशसहस्राणि रक्षसां त्वत्पिता च यः । त्रिशिरा दूषणश्चापि दण्डके निहतो मया ।। 19 ।।
caturdaśasahasrāṇi rakṣasāṃ tvatpitā ca yaḥ | triśirā dūṣaṇaścāpi daṇḍake nihato mayā || 19 ||
स्वाशिताश्चापि मांसेन गृध्रगोमायुवायसाः । भविष्यन्त्यद्य वै पाप तीक्ष्णतुण्डनखाङ्कुशाः ।। 20 ।।
svāśitāścāpi māṃsena gṛdhragomāyuvāyasāḥ | bhaviṣyantyadya vai pāpa tīkṣṇatuṇḍanakhāṅkuśāḥ || 20 ||
एवमुक्तस्तु रामेण खरपुत्रो निशाचरः । बाणौघानसृजत्तस्मै राघवाय रणाजिरे ।। 21 ।।
evamuktastu rāmeṇa kharaputro niśācaraḥ | bāṇaughānasṛjattasmai rāghavāya raṇājire || 21 ||
ताञ्शराञ्शरवर्षेण रामश्चिच्छेद नैकधा । निपेतुर्भुवि ते छिन्ना रुक्मपुङ्खाः सहस्रशः ।। 22 ।।
tāñśarāñśaravarṣeṇa rāmaściccheda naikadhā | nipeturbhuvi te chinnā rukmapuṅkhāḥ sahasraśaḥ || 22 ||
तद्युद्धमभवत्तत्र समेत्यान्योन्यमोजसा । खर राक्षसपुत्रस्य सूनोर्दशरथस्य च ।। 23 ।।
tadyuddhamabhavattatra sametyānyonyamojasā | khara rākṣasaputrasya sūnordaśarathasya ca || 23 ||
जीमूतयोरिवाकाशे शब्दो ज्यातलयोस्तदा । धनुर्मुक्तः स्वनोत्कृष्टः श्रूयते च रणाजिरे ।। 24 ।।
jīmūtayorivākāśe śabdo jyātalayostadā | dhanurmuktaḥ svanotkṛṣṭaḥ śrūyate ca raṇājire || 24 ||
देवदानवगन्धर्वाः किंनराश्च महोरगाः । अन्तरिक्षगताः सर्वे द्रष्टुकामास्तदद्भुतम् ।। 25 ।।
devadānavagandharvāḥ kiṃnarāśca mahoragāḥ | antarikṣagatāḥ sarve draṣṭukāmāstadadbhutam || 25 ||
विद्धमन्योन्यगात्रेषु द्विगुणं वर्धते बलम् । कृतप्रतिकृतान्योन्यं कुर्वाते तौ रणाजिरे ।। 26 ।।
viddhamanyonyagātreṣu dviguṇaṃ vardhate balam | kṛtapratikṛtānyonyaṃ kurvāte tau raṇājire || 26 ||
राममुक्तास्तु बाणौघान्राक्षसस्त्वच्छिनद्रणे । रक्षोमुक्तांस्तु रामो वै नैकधा प्राच्छिनच्छरैः ।। 27 ।।
rāmamuktāstu bāṇaughānrākṣasastvacchinadraṇe | rakṣomuktāṃstu rāmo vai naikadhā prācchinaccharaiḥ || 27 ||
बाणौघवितताः सर्वा दिशश्च विदिशस्तथा । सञ्चन्ना वसुधा चैव समन्तान्न प्रकाशते ।। 28 ।।
bāṇaughavitatāḥ sarvā diśaśca vidiśastathā | sañcannā vasudhā caiva samantānna prakāśate || 28 ||
ततः क्रुद्धो महाबाहुर्धनुश्चिच्छेद रक्षसः । अष्टाभिरथ नाराचैः सूतं विव्याध राघवः ।। 29 ।।
tataḥ kruddho mahābāhurdhanuściccheda rakṣasaḥ | aṣṭābhiratha nārācaiḥ sūtaṃ vivyādha rāghavaḥ || 29 ||
भित्त्वा रथं शरै रामो रथाश्वान्समपातयत् । विरथो वसुधां तिष्ठन्मकराक्षो निशाचरः ।। 30 ।।
bhittvā rathaṃ śarai rāmo rathāśvānsamapātayat | viratho vasudhāṃ tiṣṭhanmakarākṣo niśācaraḥ || 30 ||
तत्तिष्ठद् वसुधां रक्षः शूलं जग्राह पाणिना । त्रासनं सर्वभूतानां युगान्ताग्निसमप्रभम् ।। 31 ।।
tattiṣṭhad vasudhāṃ rakṣaḥ śūlaṃ jagrāha pāṇinā | trāsanaṃ sarvabhūtānāṃ yugāntāgnisamaprabham || 31 ||
दुरवापम् महच्छूलं रुद्रदत्तं भयङ्करम् । जाज्वल्यमानमाकाशे संहारास्त्रमिवापरम् ।। 32 ।।
duravāpam mahacchūlaṃ rudradattaṃ bhayaṅkaram | jājvalyamānamākāśe saṃhārāstramivāparam || 32 ||
यं दृष्टवा देवताः सर्वा भयार्ता विद्रुता दिशः । विभ्राम्य च महच्छूलं प्रज्वलन्तं निशाचरः ।। 33 ।।
yaṃ dṛṣṭavā devatāḥ sarvā bhayārtā vidrutā diśaḥ | vibhrāmya ca mahacchūlaṃ prajvalantaṃ niśācaraḥ || 33 ||
स क्रोधात् प्राहिणोत् तस्मै राघवाय महाहवे । तमापतन्तं ज्वलितं खरपुत्रकराच्च्युतम् ।। 34 ।।
sa krodhāt prāhiṇot tasmai rāghavāya mahāhave | tamāpatantaṃ jvalitaṃ kharaputrakarāccyutam || 34 ||
बाणैस्तु त्रिभिराकाशे शूलं चिच्छेद राघवः । स भिन्नो नैकधा शूलो दिव्यहाटकमण्डितः । व्यशीर्यत महोक्लेव रामबाणार्दितो भुवि ।। 35 ।।
bāṇaistu tribhirākāśe śūlaṃ ciccheda rāghavaḥ | sa bhinno naikadhā śūlo divyahāṭakamaṇḍitaḥ | vyaśīryata mahokleva rāmabāṇārdito bhuvi || 35 ||
तच्छूलं निहतं दृष्ट्वा रामेणाद्भुतकर्मणा । साधु साध्विति भूतानि व्याहरन्ति नभोगताः ।। 36 ।।
tacchūlaṃ nihataṃ dṛṣṭvā rāmeṇādbhutakarmaṇā | sādhu sādhviti bhūtāni vyāharanti nabhogatāḥ || 36 ||
तं द्दृष्ट्वा निहतं शूलं मकराक्षो निशाचरः । मुष्टिमुद्यम्य काकुत्स्थं तिष्ठ तिष्ठेति चाब्रवीत् ।। 37 ।।
taṃ ddṛṣṭvā nihataṃ śūlaṃ makarākṣo niśācaraḥ | muṣṭimudyamya kākutsthaṃ tiṣṭha tiṣṭheti cābravīt || 37 ||
स तं दृष्ट्वाऽऽन्तं तु प्रहस्य रघुनन्दनः । पावकास्त्रं ततो रामः सन्दधे तु शरासने ।। 38 ।।
sa taṃ dṛṣṭvā''ntaṃ tu prahasya raghunandanaḥ | pāvakāstraṃ tato rāmaḥ sandadhe tu śarāsane || 38 ||
तेनास्त्रेण हतं रक्षः काकुत्स्थेन तदा रणे । संछिन्नहृदयं तत्र पपात च ममार च ।। 39 ।।
tenāstreṇa hataṃ rakṣaḥ kākutsthena tadā raṇe | saṃchinnahṛdayaṃ tatra papāta ca mamāra ca || 39 ||
दृष्ट्वा ते राक्षसाः सर्वे मकराक्षस्य पातनम् । लङ्कामेव प्रधावन्त रामबाणभयार्दिताः ।। 40 ।।
dṛṣṭvā te rākṣasāḥ sarve makarākṣasya pātanam | laṅkāmeva pradhāvanta rāmabāṇabhayārditāḥ || 40 ||
दशरथनृपपुत्रबाणवेगै रजनिचरं निहतं खरात्मजं तम् । प्रददृशुरथ च देवताः प्रहृष्टा गिरिमिव वज्रहतं यथा विकीर्णम् ।। 41 ।।
daśarathanṛpaputrabāṇavegai rajanicaraṃ nihataṃ kharātmajaṃ tam | pradadṛśuratha ca devatāḥ prahṛṣṭā girimiva vajrahataṃ yathā vikīrṇam || 41 ||
AnonymousUser
150
5 Days
Learn
Teach
Discuss
Panchanga
Dashboard
Verses & Playlist
Flashcards
Saved Chants
Saved Discussions
Logout
Copy Shloka
Shloka Link
