।। ईश्वर उवाच ।।
शृणु देवि प्रवक्ष्यामि यन्मां त्वम्परि पृच्छसि ।। तस्य श्रवणमात्रेण जीवस्साक्षाच्छिवो भवेत् ।। १ ।।
śṛṇu devi pravakṣyāmi yanmāṃ tvampari pṛcchasi || tasya śravaṇamātreṇa jīvassākṣācchivo bhavet || 1 ||
प्रणवार्थपरिज्ञानमेव ज्ञानं मदात्मकम् ।। बीजन्तत्सर्वविद्यानां मंत्र म्प्रणवनामकम् ।। २ ।।
praṇavārthaparijñānameva jñānaṃ madātmakam || bījantatsarvavidyānāṃ maṃtra mpraṇavanāmakam || 2 ||
अतिसूक्ष्मं महार्थं च ज्ञेयं तद्वटबीजवत् ।। वेदादि वेदसारं च मद्रूपं च विशेषतः ।। ३ ।।
atisūkṣmaṃ mahārthaṃ ca jñeyaṃ tadvaṭabījavat || vedādi vedasāraṃ ca madrūpaṃ ca viśeṣataḥ || 3 ||
देवो गुणत्रयातीतः सर्वज्ञः सर्वकृत्प्रभुः ।। ओमित्येकाक्षरे मंत्रे स्थितोहं सर्वगश्शिवः ।। ४।।
devo guṇatrayātītaḥ sarvajñaḥ sarvakṛtprabhuḥ || omityekākṣare maṃtre sthitohaṃ sarvagaśśivaḥ || 4||
यदस्ति वस्तु तत्सर्वं गुणप्राधान्ययोगतः ।। समस्तं व्यस्त मपि च प्रणवार्थं प्रचक्षते।।५।।
yadasti vastu tatsarvaṃ guṇaprādhānyayogataḥ || samastaṃ vyasta mapi ca praṇavārthaṃ pracakṣate||5||
सर्वार्थसाधकं तस्मादेकं ब्रह्मैतदक्षरम् ।। तेनोमिति जगत्कृस्नं कुरुते प्रथमं शिवः।।६।।
sarvārthasādhakaṃ tasmādekaṃ brahmaitadakṣaram || tenomiti jagatkṛsnaṃ kurute prathamaṃ śivaḥ||6||
शिवो वा प्रणवो ह्येष प्रणवो वा शिवः स्मृतः ।। वाच्यवाचकयोर्भेदो नात्यंतं विद्यते यतः ।। ७।।
śivo vā praṇavo hyeṣa praṇavo vā śivaḥ smṛtaḥ || vācyavācakayorbhedo nātyaṃtaṃ vidyate yataḥ || 7||
तस्मादेकाक्षरं देवं मां च ब्रह्मर्षयो विदुः ।। वाच्यवाचकयोरैक्यं मन्यमाना विपश्चितः ।। ८ ।।
tasmādekākṣaraṃ devaṃ māṃ ca brahmarṣayo viduḥ || vācyavācakayoraikyaṃ manyamānā vipaścitaḥ || 8 ||
अतस्तदेव जानीयात्प्रणवं सर्वकारणम् ।। निर्विकारी मुमुक्षुर्मां निर्गुणं परमेश्वरम्।।९।।
atastadeva jānīyātpraṇavaṃ sarvakāraṇam || nirvikārī mumukṣurmāṃ nirguṇaṃ parameśvaram||9||
एनमेव हि देवेशि सर्वमंत्रशिरोमणिम् ।। काश्यामहं प्रदास्यामि जीवानां मुक्तिहेतवे ।। 6.3.१० ।।
enameva hi deveśi sarvamaṃtraśiromaṇim || kāśyāmahaṃ pradāsyāmi jīvānāṃ muktihetave || 6.3.10 ||
तत्रादौ सम्प्रवक्ष्यामि प्रणवोद्धारमम्बिके ।। यस्य विज्ञानमात्रेण सिद्धिश्च परमा भवेत् ।। ११।।
tatrādau sampravakṣyāmi praṇavoddhāramambike || yasya vijñānamātreṇa siddhiśca paramā bhavet || 11||
निवृत्तिमुद्धरेत्पूर्वमिन्धनं च ततः परम् ।। कालं समुद्धरेत्पश्चाद्दंडमीश्वरमेव च ।। १२ ।।
nivṛttimuddharetpūrvamindhanaṃ ca tataḥ param || kālaṃ samuddharetpaścāddaṃḍamīśvarameva ca || 12 ||
वर्णपंचकरूपोयमेवं प्रणव उद्धृतः ।। त्रिमात्रबिन्दुनादात्मा मुक्तिदो जपतां सदा ।। १३ ।।
varṇapaṃcakarūpoyamevaṃ praṇava uddhṛtaḥ || trimātrabindunādātmā muktido japatāṃ sadā || 13 ||
ब्रह्मादिस्थावरान्तानां सर्वेषां प्राणिनां खलु ।। प्राणः प्रणव एवायं तस्मात्प्रणव ईरितः ।। १४ ।।
brahmādisthāvarāntānāṃ sarveṣāṃ prāṇināṃ khalu || prāṇaḥ praṇava evāyaṃ tasmātpraṇava īritaḥ || 14 ||
आद्यम्वर्णमकारं च उकारमुत्तरे ततः ।। मकारं मध्यतश्चैव नादांतं तस्य चोमिति ।। १५ ।।
ādyamvarṇamakāraṃ ca ukāramuttare tataḥ || makāraṃ madhyataścaiva nādāṃtaṃ tasya comiti || 15 ||
जलवद्वर्णमाद्यन्तु दक्षिणे चोत्तरे तथा ।। मध्ये मकारं शुचिवदोंकारे मुनिसत्तम ।। ।। १६ ।।
jalavadvarṇamādyantu dakṣiṇe cottare tathā || madhye makāraṃ śucivadoṃkāre munisattama || || 16 ||
अकारश्चाप्युकारोयं मकाराश्च त्रयं क्रमात् ।। तिस्रो मात्रास्समाख्याता अर्द्धमात्रा ततः परम् ।। १७ ।।
akāraścāpyukāroyaṃ makārāśca trayaṃ kramāt || tisro mātrāssamākhyātā arddhamātrā tataḥ param || 17 ||
अर्द्धमात्रा महेशानि बिन्दुनादस्वरूपिणी ।। वर्णनीया न वै चाद्धा ज्ञेया ज्ञानिभिरेव सा ।। १८ ।।
arddhamātrā maheśāni bindunādasvarūpiṇī || varṇanīyā na vai cāddhā jñeyā jñānibhireva sā || 18 ||
ईशानस्सर्वविद्यानामित्यद्याश्श्रुतयः प्रिये ।। मत्त एव भवन्तीति वेदास्सत्यम्वदन्ति हि।।१९।।
īśānassarvavidyānāmityadyāśśrutayaḥ priye || matta eva bhavantīti vedāssatyamvadanti hi||19||
तस्माद्वेदादिरेवाहं प्रणवो मम वाचकः।।वाचकत्वान्ममैषोऽपि वेदादिरिति कथ्यते ।। 6.3.२०।।
tasmādvedādirevāhaṃ praṇavo mama vācakaḥ||vācakatvānmamaiṣo'pi vedādiriti kathyate || 6.3.20||
अकारस्तु महद्बीजं रजस्स्रष्टा चतुर्मुखः।।उकारः प्रकृतिर्योनिस्सत्त्वं पालयिता हरिः।।२१।।
akārastu mahadbījaṃ rajassraṣṭā caturmukhaḥ||ukāraḥ prakṛtiryonissattvaṃ pālayitā hariḥ||21||
मकारः पुरुषो बीजी तमस्संहारको हरः ।। बिन्दुर्महेश्वरो देवस्तिरो भाव उदाहृतः ।। २२।।
makāraḥ puruṣo bījī tamassaṃhārako haraḥ || bindurmaheśvaro devastiro bhāva udāhṛtaḥ || 22||
नादस्सदाशिवः प्रोक्तस्सर्वानुग्रहकारकः।।नादमूर्द्धनि संचिन्त्य परात्परतरः शिवः ।। २३।।
nādassadāśivaḥ proktassarvānugrahakārakaḥ||nādamūrddhani saṃcintya parātparataraḥ śivaḥ || 23||
स सर्वज्ञः सर्वकर्त्ता सर्वेशो निर्मलोऽव्ययः ।। अनिर्देश्यः परब्रह्म साक्षात्सदसतः परः।।२४।।
sa sarvajñaḥ sarvakarttā sarveśo nirmalo'vyayaḥ || anirdeśyaḥ parabrahma sākṣātsadasataḥ paraḥ||24||
अकारादिषु वर्णेषु व्यापकं चोत्तरोत्तरम् ।। व्याप्यन्त्वधस्तनं वर्णमेवं सर्वत्र भावयेत् ।। २९।।
akārādiṣu varṇeṣu vyāpakaṃ cottarottaram || vyāpyantvadhastanaṃ varṇamevaṃ sarvatra bhāvayet || 29||
सद्यादीशानपर्य्यंतान्यकारादिषु पंचसु ।। स्थितानि पंच ब्रह्माणि तानि मन्मूर्त्तयः क्रमात् ।। २६।।
sadyādīśānaparyyaṃtānyakārādiṣu paṃcasu || sthitāni paṃca brahmāṇi tāni manmūrttayaḥ kramāt || 26||
अष्टौ कलास्समाख्याता अकारे सद्यजाश्शिवे ।। उकारे वामरूपिण्यस्त्रयोदश समीरिताः ।। २७।।
aṣṭau kalāssamākhyātā akāre sadyajāśśive || ukāre vāmarūpiṇyastrayodaśa samīritāḥ || 27||
अष्टावघोररूपिण्यो मकारे संस्थिताः कलाः ।। बिन्दौ चतस्रस्संभूताः कलाः पुरुषगोचराः ।। २८ ।।
aṣṭāvaghorarūpiṇyo makāre saṃsthitāḥ kalāḥ || bindau catasrassaṃbhūtāḥ kalāḥ puruṣagocarāḥ || 28 ||
नादे पंच समाख्याताः कला ईशानसंभवाः ।। षड्विधैक्यानुसंधानात्प्रपंचात्मकतोच्यते ।। २९।।
nāde paṃca samākhyātāḥ kalā īśānasaṃbhavāḥ || ṣaḍvidhaikyānusaṃdhānātprapaṃcātmakatocyate || 29||
मन्त्रो यन्त्रं देवता च प्रपंचो गुरुरेव च ।। शिष्यश्च षट्पदार्था नामेषामर्थं शृणु प्रिये ।। 6.3.३० ।।
mantro yantraṃ devatā ca prapaṃco gurureva ca || śiṣyaśca ṣaṭpadārthā nāmeṣāmarthaṃ śṛṇu priye || 6.3.30 ||
पंचवर्णसमष्टिः स्यान्मन्त्रः पूर्वमुदाहतः ।। स एव यंत्रतां प्राप्तो वक्ष्ये तन्मण्डलक्रमम् ।। ३१ ।।
paṃcavarṇasamaṣṭiḥ syānmantraḥ pūrvamudāhataḥ || sa eva yaṃtratāṃ prāpto vakṣye tanmaṇḍalakramam || 31 ||
यन्त्रं तु देवतारूपं देवता विश्वरूपिणी ।। विश्वरूपो गुरुः प्रोक्तश्शिष्यो गुरुवपुस्त्वतः ।। ३२ ।।
yantraṃ tu devatārūpaṃ devatā viśvarūpiṇī || viśvarūpo guruḥ proktaśśiṣyo guruvapustvataḥ || 32 ||
ओमितीदं सर्वमिति सर्वं ब्रह्मेति च श्रुतेः ।। वाच्यवाचकसम्बन्धोप्ययमेवार्थ ईरितः ।। ३३।।
omitīdaṃ sarvamiti sarvaṃ brahmeti ca śruteḥ || vācyavācakasambandhopyayamevārtha īritaḥ || 33||
आधारो मणिपूरश्च हृदयं तु ततः परम् ।। विशुद्धिराज्ञा च ततः शक्तिः शान्तिरिति क्रमात् ।। ३४।।
ādhāro maṇipūraśca hṛdayaṃ tu tataḥ param || viśuddhirājñā ca tataḥ śaktiḥ śāntiriti kramāt || 34||
स्थानान्येतानि देवेशि शान्त्यतीतं परात्परम् ।। अधिकारी भवेद्यस्य वैराग्यं जायते दृढम् ।। ३५ ।।
sthānānyetāni deveśi śāntyatītaṃ parātparam || adhikārī bhavedyasya vairāgyaṃ jāyate dṛḍham || 35 ||
विषयः स्यामहं देवि जीवब्रह्मैक्यभावनात् ।। सम्बन्धं शृणु देवेशि विषयः सम्यगीरितः ।। ३६।।
viṣayaḥ syāmahaṃ devi jīvabrahmaikyabhāvanāt || sambandhaṃ śṛṇu deveśi viṣayaḥ samyagīritaḥ || 36||
जीवात्मनोर्मया सार्द्धमैक्यस्य प्रणवस्य च ।। वाच्यवाचकभावोत्र सम्वन्धस्समुदीरितः।।३७।।
jīvātmanormayā sārddhamaikyasya praṇavasya ca || vācyavācakabhāvotra samvandhassamudīritaḥ||37||
व्रतादिनिरतः शान्तस्तपस्वी विजितेन्द्रियः ।। शौचाचारसमायुक्तो भूदेवो वेदनिष्ठितः ।। ३८।।
vratādinirataḥ śāntastapasvī vijitendriyaḥ || śaucācārasamāyukto bhūdevo vedaniṣṭhitaḥ || 38||
विषयेषु विरक्तः सन्नैहिकामुष्मिकेषु च ।। देवानां ब्राह्मणोऽपीह लोकजेषु शिवव्रती ।। ३९ ।।
viṣayeṣu viraktaḥ sannaihikāmuṣmikeṣu ca || devānāṃ brāhmaṇo'pīha lokajeṣu śivavratī || 39 ||
सर्वशास्त्रार्थ तत्त्वज्ञं वेदान्तज्ञानपारगम् ।। आचार्य्यमुपसंगम्य यतिं मतिमतां वरम् ।। 6.3.४० ।।
sarvaśāstrārtha tattvajñaṃ vedāntajñānapāragam || ācāryyamupasaṃgamya yatiṃ matimatāṃ varam || 6.3.40 ||
दीर्घदण्डप्रणामाद्यैस्तोषयेद्यत्नतस्सुधीः ।। शान्त्यादिगुणसंयुक्तः शिष्यस्सौशील्यवान्वरः ।। ४१।।
dīrghadaṇḍapraṇāmādyaistoṣayedyatnatassudhīḥ || śāntyādiguṇasaṃyuktaḥ śiṣyassauśīlyavānvaraḥ || 41||
यो गुरुः स शिवः प्रोक्तो यश्शिवस्स गुरुः स्मृतः ।। इति निश्चित्य मनसा स्वविचारं निवेदयेत् ।। ४२।।
yo guruḥ sa śivaḥ prokto yaśśivassa guruḥ smṛtaḥ || iti niścitya manasā svavicāraṃ nivedayet || 42||
लब्धानुज्ञस्तु गुरुणा द्वादशाहं पयोवती ।। समुद्रतीरे नद्यां च पर्वते वा शिवालये ।। ४३ ।।
labdhānujñastu guruṇā dvādaśāhaṃ payovatī || samudratīre nadyāṃ ca parvate vā śivālaye || 43 ||
शुक्लपक्षे तु पंचम्यामेकादश्यां तथापि वा ।। प्रातः स्नात्वा तु शुद्धात्मा कृतनित्य क्रियस्सुधीः ।। ४४।।
śuklapakṣe tu paṃcamyāmekādaśyāṃ tathāpi vā || prātaḥ snātvā tu śuddhātmā kṛtanitya kriyassudhīḥ || 44||
गुरुमाहूय विधिना नान्दीश्राद्धं विधाय च ।। क्षौरं च कारयित्वाथ कक्षोपस्थविवर्जितम् ।। ४५।।
gurumāhūya vidhinā nāndīśrāddhaṃ vidhāya ca || kṣauraṃ ca kārayitvātha kakṣopasthavivarjitam || 45||
केशश्मश्रुनखानां वै स्नात्वा नियतमानसः ।। सक्तुं प्राश्याथ सायाह्ने स्नात्वा सन्ध्यामुपास्य च ।। ४६ ।।
keśaśmaśrunakhānāṃ vai snātvā niyatamānasaḥ || saktuṃ prāśyātha sāyāhne snātvā sandhyāmupāsya ca || 46 ||
सायमौपासनं कृत्वा गुरुणा सहितो द्विजः ।। शास्त्रोक्तदक्षिणान्दत्त्वा शिवाय गुरुरूपिणे ।। ४७ ।।
sāyamaupāsanaṃ kṛtvā guruṇā sahito dvijaḥ || śāstroktadakṣiṇāndattvā śivāya gururūpiṇe || 47 ||
होमद्रव्याणि संपाद्य स्वसूत्रोक्तविधानतः ।। अग्निमाधाय विधिवल्लौकिकादिविभेदतः ।। ४८।।
homadravyāṇi saṃpādya svasūtroktavidhānataḥ || agnimādhāya vidhivallaukikādivibhedataḥ || 48||
आहिताग्निस्तु यः कुर्यात्प्राजापत्ये ष्टिनाहिते ।। श्रौते वैश्वानरे सम्यक् सर्ववेदसदक्षिणम् ।। ४९ ।।
āhitāgnistu yaḥ kuryātprājāpatye ṣṭināhite || śraute vaiśvānare samyak sarvavedasadakṣiṇam || 49 ||
अथाग्निमात्मन्यारोप्य ब्राह्मणः प्रव्रजेद्गृहात् ।। श्रपयित्वा चरुं तस्मिन्समिदन्नाज्यभेदतः ।। 6.3.५०।।
athāgnimātmanyāropya brāhmaṇaḥ pravrajedgṛhāt || śrapayitvā caruṃ tasminsamidannājyabhedataḥ || 6.3.50||
पौरुषेणैव सूक्तेन हुत्वा प्रत्यृचमात्मवान् ।। हुत्वा च सौविष्टकृतीं स्वसूत्रोक्तविधानतः ।। ५१ ।।
pauruṣeṇaiva sūktena hutvā pratyṛcamātmavān || hutvā ca sauviṣṭakṛtīṃ svasūtroktavidhānataḥ || 51 ||
हुत्वोपरिष्टात्तन्त्रं च तेनाग्नेरुत्तरे बुधः ।। स्थित्वासने जपेन्मौनी चैलाजिनकुशोत्तरे ।। यावद्ब्राह्ममुहूर्त्तं तु गायत्रीं दृढमानसः ।। ५२।।
hutvopariṣṭāttantraṃ ca tenāgneruttare budhaḥ || sthitvāsane japenmaunī cailājinakuśottare || yāvadbrāhmamuhūrttaṃ tu gāyatrīṃ dṛḍhamānasaḥ || 52||
ततः स्नात्वा यथा पूर्वं श्रपयित्वा चरुं ततः ।। पौरुषं सूक्तमारभ्य विरजान्तं हुनेद्बुधः ।। ५३ ।।
tataḥ snātvā yathā pūrvaṃ śrapayitvā caruṃ tataḥ || pauruṣaṃ sūktamārabhya virajāntaṃ hunedbudhaḥ || 53 ||
वामदेवमतेनापि शौनकादिमतेन वा ।। तत्र मुख्यं वामदेव्यं गर्भयुक्तो यतो मुनिः ।। ५४।।
vāmadevamatenāpi śaunakādimatena vā || tatra mukhyaṃ vāmadevyaṃ garbhayukto yato muniḥ || 54||
होमशेषं समाप्याथ हुनेत् ।। ततोग्निमात्मन्यारोप्य प्रातस्सन्ध्यमुपास्य च ।। ५५ ।।
homaśeṣaṃ samāpyātha hunet || tatognimātmanyāropya prātassandhyamupāsya ca || 55 ||
सवितर्युदिते पश्चात्सावित्रीं प्राविशेत्क्रमात् ।। एषणानां त्रयं त्यक्त्वा प्रेषमुच्चार्य च क्रमात् ।। ५६ ।।
savitaryudite paścātsāvitrīṃ prāviśetkramāt || eṣaṇānāṃ trayaṃ tyaktvā preṣamuccārya ca kramāt || 56 ||
शिखोपवीते संत्यज्य कटिसूत्रादिकं ततः ।। विसृज्य प्राङ्मुखो गच्छेदुत्तराशामुखोपि वा ।। ५७ ।।
śikhopavīte saṃtyajya kaṭisūtrādikaṃ tataḥ || visṛjya prāṅmukho gaccheduttarāśāmukhopi vā || 57 ||
गृह्णीयाद्दण्डकौपीनाद्युचितं लोकवर्तने ।। विरक्तश्चेन गृह्णीयाल्लोकवृत्तिविचारणे ।। ५८ ।।
gṛhṇīyāddaṇḍakaupīnādyucitaṃ lokavartane || viraktaścena gṛhṇīyāllokavṛttivicāraṇe || 58 ||
गुरोः समीपं गत्वाथ दण्डवत्प्रणमेत्त्रयम् ।। समुत्थाय ततस्तिष्ठेद्गुरुपादसमीपतः ।। ५९ ।।
guroḥ samīpaṃ gatvātha daṇḍavatpraṇamettrayam || samutthāya tatastiṣṭhedgurupādasamīpataḥ || 59 ||
ततो गुरुः समादाय विरजानलजं शितम् ।। भस्म तेनैव तं शिष्यं समुद्धृत्य यथाविधि ।। 6.3.६० ।।
tato guruḥ samādāya virajānalajaṃ śitam || bhasma tenaiva taṃ śiṣyaṃ samuddhṛtya yathāvidhi || 6.3.60 ||
अग्निरित्यादिभिर्मन्त्रैस्त्रिपुण्ड्रं धारयेत्ततः ।। हृत्पंकजे समासीनं मां त्वया सह चिन्तयेत् ।। ६१ ।।
agnirityādibhirmantraistripuṇḍraṃ dhārayettataḥ || hṛtpaṃkaje samāsīnaṃ māṃ tvayā saha cintayet || 61 ||
हस्तं निधाय शिरसि शिष्यस्य प्रीतमानसः ।। ऋष्यादिसहितं तस्य दक्षकर्णे समुच्चरेत् ।। ६२।।
hastaṃ nidhāya śirasi śiṣyasya prītamānasaḥ || ṛṣyādisahitaṃ tasya dakṣakarṇe samuccaret || 62||
प्रणवं त्रिःप्रकारं तु ततस्तस्यार्थमादिशेत् ।। षड्विधार्थं परिज्ञानसहितं गुरुसत्तमः ।। ६३।।
praṇavaṃ triḥprakāraṃ tu tatastasyārthamādiśet || ṣaḍvidhārthaṃ parijñānasahitaṃ gurusattamaḥ || 63||
द्विषट्प्रकारं स गुरुं प्रणम्य भुवि दण्डवत् ।। तदधीनो भवेन्नित्यं वेदान्तं सम्यगभ्यसेत् ।। ६४।।
dviṣaṭprakāraṃ sa guruṃ praṇamya bhuvi daṇḍavat || tadadhīno bhavennityaṃ vedāntaṃ samyagabhyaset || 64||
मामेव चिंतयेन्नित्यं परमात्मानमात्मनि।।विशुद्धे निर्विकारे वै ब्रह्मसाक्षिणमव्ययम् ।। ६५।।
māmeva ciṃtayennityaṃ paramātmānamātmani||viśuddhe nirvikāre vai brahmasākṣiṇamavyayam || 65||
शमादिधर्मनिरतो वेदान्तज्ञानपारगः ।। अत्राधिकारी स प्रोक्तो यतिर्विगतमत्सरः ।। ६६।।
śamādidharmanirato vedāntajñānapāragaḥ || atrādhikārī sa prokto yatirvigatamatsaraḥ || 66||
हृत्पुण्डरीकं विरजं विशोकं विशदम्परम् ।। अष्टपत्रं केशराढ्यं कर्णिकोपरि शो भितम् ।। ६७।।
hṛtpuṇḍarīkaṃ virajaṃ viśokaṃ viśadamparam || aṣṭapatraṃ keśarāḍhyaṃ karṇikopari śo bhitam || 67||
आधारशक्तिमारभ्य त्रितत्वांतमयं पदम् ।। विचिन्त्य मध्यतस्तस्य दहरं व्योम भावयेत् ।। ६८
ādhāraśaktimārabhya tritatvāṃtamayaṃ padam || vicintya madhyatastasya daharaṃ vyoma bhāvayet || 68
ओमित्येकाक्षरं ब्रह्म व्याहरन्मां त्वया सह ।। चिंतयेन्मध्यतस्तस्य नित्यमुद्युक्तमानसः ।। ६९ ।।
omityekākṣaraṃ brahma vyāharanmāṃ tvayā saha || ciṃtayenmadhyatastasya nityamudyuktamānasaḥ || 69 ||
एवंविधोपासकस्य मल्लोकगतिमेव च ।। मत्तो विज्ञानमासाद्य मत्सायुज्यफलं प्रिये ।। 6.3.७० ।।
evaṃvidhopāsakasya mallokagatimeva ca || matto vijñānamāsādya matsāyujyaphalaṃ priye || 6.3.70 ||
इति श्रीशिवमहापुराणे षष्ठ्यां कैलाससंहितायां संन्यासपद्धतिवर्णनं नाम तृतीयोऽध्यायः।।
iti śrīśivamahāpurāṇe ṣaṣṭhyāṃ kailāsasaṃhitāyāṃ saṃnyāsapaddhativarṇanaṃ nāma tṛtīyo'dhyāyaḥ||
ॐ श्री परमात्मने नमः
AnonymousUser
150
5 Days
Learn
Teach
Discuss
Panchanga
Dashboard
Verses & Playlist
Flashcards
Saved Chants
Saved Discussions
Logout
Copy Shloka
Shloka Link
