ब्रह्मोवाच ।।
तदाकर्ण्य महादेवो योगज्ञानविशारदः ।। त्यक्तकामो न तत्याज संभोगं पार्वतीभयात् ।। १ ।।
tadākarṇya mahādevo yogajñānaviśāradaḥ || tyaktakāmo na tatyāja saṃbhogaṃ pārvatībhayāt || 1 ||
आजगाम गृहद्वारि सुराणां निकटं शिवः ।। दैत्येन पीडितानां च शंकरो भक्तवत्सलः ।। २।।
ājagāma gṛhadvāri surāṇāṃ nikaṭaṃ śivaḥ || daityena pīḍitānāṃ ca śaṃkaro bhaktavatsalaḥ || 2||
देवास्सर्वे प्रभुं दृष्ट्वा हरिणा च मया शिवम् ।। बभूबुस्सुखिनश्चाति तदा वै भक्तवत्सलम् ।। ३।।
devāssarve prabhuṃ dṛṣṭvā hariṇā ca mayā śivam || babhūbussukhinaścāti tadā vai bhaktavatsalam || 3||
इत्याकर्ण्य वचस्तेषां सुराणां भगवान्भवः ।। प्रत्युवाच विषण्णात्मा दूयमानेन चेतसा ।। ४।।
ityākarṇya vacasteṣāṃ surāṇāṃ bhagavānbhavaḥ || pratyuvāca viṣaṇṇātmā dūyamānena cetasā || 4||
प्रणम्य सुमहाप्रीत्या नतस्कंधाश्च निर्जराः ।। तुष्टुवुः शंकरं सर्वे मया च हरिणा मुने ।। ५।।
praṇamya sumahāprītyā nataskaṃdhāśca nirjarāḥ || tuṣṭuvuḥ śaṃkaraṃ sarve mayā ca hariṇā mune || 5||
देवा ऊचुः ।।
देवदेव महादेव करुणासागर प्रभो ।। अन्तर्यामी हि सर्वेषां सर्वं जानासि शंकर ।। ६।।
devadeva mahādeva karuṇāsāgara prabho || antaryāmī hi sarveṣāṃ sarvaṃ jānāsi śaṃkara || 6||
देवकार्यं कुरु विभो रक्ष देवान् महेश्वर ।। जहि दैत्यान् कृपां कृत्वा तारकादीन् महाप्रभून् ।। ७ ।।
devakāryaṃ kuru vibho rakṣa devān maheśvara || jahi daityān kṛpāṃ kṛtvā tārakādīn mahāprabhūn || 7 ||
शिव उवाच ।।
हे विष्णो हे विधे देवास्सर्वेषां वो मनोगतिः ।। यद्भावि तद्भवत्येव कोऽपि नो तन्निवारकः ।। ८ ।।
he viṣṇo he vidhe devāssarveṣāṃ vo manogatiḥ || yadbhāvi tadbhavatyeva ko'pi no tannivārakaḥ || 8 ||
यज्जातं तज्जातमेव प्रस्तुतं शृणुताऽमराः ।। शिरस्तस्खलितं वीर्यं को ग्रहीष्यति मेऽधुना ।। ९ ।।
yajjātaṃ tajjātameva prastutaṃ śṛṇutā'marāḥ || śirastaskhalitaṃ vīryaṃ ko grahīṣyati me'dhunā || 9 ||
स गृह्णीयादिति प्रोच्य पातयामास तद्भुवि ।। अग्निर्भूत्वा कपोतो हि प्रेरितस्सर्वनिर्जरैः ।। 2.4.2.१० ।।
sa gṛhṇīyāditi procya pātayāmāsa tadbhuvi || agnirbhūtvā kapoto hi preritassarvanirjaraiḥ || 2.4.2.10 ||
अभक्षच्छांभवं वीर्यं चंच्वा तु निखिलं तदा ।। एतस्मिन्नंतरे तत्राऽऽजगाम गिरिजा मुने ।। ११ ।।
abhakṣacchāṃbhavaṃ vīryaṃ caṃcvā tu nikhilaṃ tadā || etasminnaṃtare tatrā''jagāma girijā mune || 11 ||
शिवागमविलंबे च ददर्श सुरपुंगवान् ।। ।। ज्ञात्वा तद्वृत्तमखिलं महाक्रोधयुता शिवा ।। १२ ।।
śivāgamavilaṃbe ca dadarśa surapuṃgavān || || jñātvā tadvṛttamakhilaṃ mahākrodhayutā śivā || 12 ||
उवाच त्रिदशान् सर्वान् हरिप्रभृतिकाँस्तदा ।। १३ ।।
uvāca tridaśān sarvān hariprabhṛtikāँstadā || 13 ||
देव्युवाच ।।
रे रे सुरगणास्सर्वे यूयं दुष्टा विशेषतः ।। स्वार्थसंसाधका नित्यं तदर्थं परदुःखदाः ।। १४ ।।
re re suragaṇāssarve yūyaṃ duṣṭā viśeṣataḥ || svārthasaṃsādhakā nityaṃ tadarthaṃ paraduḥkhadāḥ || 14 ||
स्वार्थहेतोर्महेशानमाराध्य परमं प्रभुम् ।। नष्टं चक्रुर्मद्विहारं वंध्याऽभवमहं सुराः ।। १५ ।।
svārthahetormaheśānamārādhya paramaṃ prabhum || naṣṭaṃ cakrurmadvihāraṃ vaṃdhyā'bhavamahaṃ surāḥ || 15 ||
मां विरोध्य सुखं नैव केषांचिदपि निर्जराः ।। तस्माद्दुःखं भवेद्वो हि दुष्टानां त्रिदिवौकसाम् ।। १६ ।।
māṃ virodhya sukhaṃ naiva keṣāṃcidapi nirjarāḥ || tasmādduḥkhaṃ bhavedvo hi duṣṭānāṃ tridivaukasām || 16 ||
ब्रह्मोवाच ।।
इत्युक्त्वा विष्णुप्रमुखान् सुरान्सर्वान् शशाप सा ।। प्रज्वलंती प्रकोपेन शैलराजसुता शिवा ।। १७ ।।
ityuktvā viṣṇupramukhān surānsarvān śaśāpa sā || prajvalaṃtī prakopena śailarājasutā śivā || 17 ||
पार्वत्युवाच ।।
अद्यप्रभृति देवानां वंध्या भार्या भवन्त्विति ।। देवाश्च दुःखितास्संतु निखिला मद्विरोधिनः ।। १८।।
adyaprabhṛti devānāṃ vaṃdhyā bhāryā bhavantviti || devāśca duḥkhitāssaṃtu nikhilā madvirodhinaḥ || 18||
ब्रह्मोवाच ।। ।।
इति शप्त्वाखिलान्देवान् विष्ण्वाद्यान्सकलेश्वरी ।। उवाच पावकं क्रुद्धा भक्षकं शिवरेतसः ।। १९ ।।
iti śaptvākhilāndevān viṣṇvādyānsakaleśvarī || uvāca pāvakaṃ kruddhā bhakṣakaṃ śivaretasaḥ || 19 ||
पार्वत्युवाच ।।
सर्वभक्षी भव शुचे पीडितात्मेति नित्यशः ।। शिवतत्त्वं न जानासि मूर्खोऽसि सुरकार्यकृत् ।। 2.4.2.२० ।।
sarvabhakṣī bhava śuce pīḍitātmeti nityaśaḥ || śivatattvaṃ na jānāsi mūrkho'si surakāryakṛt || 2.4.2.20 ||
रे रे शठ महादुष्ट दुष्टानां दुष्टबोधवान् ।। अभक्षश्शिववीर्यं यन्नाकार्षीरुचितं हि तत् ।। २१ ।।
re re śaṭha mahāduṣṭa duṣṭānāṃ duṣṭabodhavān || abhakṣaśśivavīryaṃ yannākārṣīrucitaṃ hi tat || 21 ||
ब्रह्मोवाच ।।
इति शप्त्वा शिवा वह्निं सहेशेन नगात्मजा ।। जगाम स्वालयं शीघ्रमसंतुष्टा ततो मुने ।। २२ ।।
iti śaptvā śivā vahniṃ saheśena nagātmajā || jagāma svālayaṃ śīghramasaṃtuṣṭā tato mune || 22 ||
गत्वा शिवा शिवं सम्यक् बोधयामास यत्नतः ।। अजीजनत्परं पुत्रं गणेशाख्यं मुनीश्वर।। २३।।
gatvā śivā śivaṃ samyak bodhayāmāsa yatnataḥ || ajījanatparaṃ putraṃ gaṇeśākhyaṃ munīśvara|| 23||
तद्वृत्तांतमशेषं च वर्णयिष्ये मुनेऽग्रतः।। इदानीं शृणु सुप्रीत्या गुहोत्पत्तिं वदाम्यहम् ।। २४।।
tadvṛttāṃtamaśeṣaṃ ca varṇayiṣye mune'grataḥ|| idānīṃ śṛṇu suprītyā guhotpattiṃ vadāmyaham || 24||
पावकादितमन्नादि भुंजते निर्जराः खलु ।। वेदवाण्येति सर्वे ते सगर्भा अभवन्सुराः ।। २५।।
pāvakāditamannādi bhuṃjate nirjarāḥ khalu || vedavāṇyeti sarve te sagarbhā abhavansurāḥ || 25||
ततोऽसहंतस्तद्वीर्यं पीडिता ह्यभवन् सुराः ।। विष्ण्वाद्या निखिलाश्चाति शिवाऽऽज्ञा नष्टबुद्धयः ।। २६।।
tato'sahaṃtastadvīryaṃ pīḍitā hyabhavan surāḥ || viṣṇvādyā nikhilāścāti śivā''jñā naṣṭabuddhayaḥ || 26||
अथ विष्णुप्रभृतिकास्सर्वे देवा विमोहिताः ।। दह्यमाना ययुः शीघ्रं शरणं पार्वतीपतेः ।। २७।।
atha viṣṇuprabhṛtikāssarve devā vimohitāḥ || dahyamānā yayuḥ śīghraṃ śaraṇaṃ pārvatīpateḥ || 27||
शिवालयस्य ते द्वारि गत्वा सर्वे विनम्रकाः ।। तुष्टुवुस्सशिवं शंभुं प्रीत्या सांजलयस्सुराः ।। २८ ।।
śivālayasya te dvāri gatvā sarve vinamrakāḥ || tuṣṭuvussaśivaṃ śaṃbhuṃ prītyā sāṃjalayassurāḥ || 28 ||
देवा ऊचुः ।।
देवदेव महादेव गिरिजेश महाप्रभो ।। किं जातमधुना नाथ तव माया दुरत्यया ।। २९ ।।
devadeva mahādeva girijeśa mahāprabho || kiṃ jātamadhunā nātha tava māyā duratyayā || 29 ||
सगर्भाश्च वयं जाता दह्यमानाश्च रेतसा ।। तव शंभो कुरु कृपां निवारय दशामिमाम् ।। 2.4.2.३० ।।
sagarbhāśca vayaṃ jātā dahyamānāśca retasā || tava śaṃbho kuru kṛpāṃ nivāraya daśāmimām || 2.4.2.30 ||
ब्रह्मोवाच ।।
इत्याकर्ण्याऽमरनुतिं परमेशश्शिवापतिः ।। आजगाम द्रुतं द्वारि यत्र देवाः स्थिता मुने ।। ३१।।
ityākarṇyā'maranutiṃ parameśaśśivāpatiḥ || ājagāma drutaṃ dvāri yatra devāḥ sthitā mune || 31||
आगतं शंकरं द्वारि सर्वे देवाश्च साच्युताः ।। प्रणम्य तुष्टुवुः प्रीत्या नर्तका भक्तवत्सलम् ।। ३२।।
āgataṃ śaṃkaraṃ dvāri sarve devāśca sācyutāḥ || praṇamya tuṣṭuvuḥ prītyā nartakā bhaktavatsalam || 32||
देवा ऊचुः ।।
शंभो शिव महेशान त्वां नतास्स्म विशेषतः ।। रक्ष नश्शरणापन्नान्दह्यमानांश्च रेतसा ।। ३३।।
śaṃbho śiva maheśāna tvāṃ natāssma viśeṣataḥ || rakṣa naśśaraṇāpannāndahyamānāṃśca retasā || 33||
इदं दुःखं हर हर भवामो हि मृता ध्रुवम् ।। त्वां विना कस्समर्थोऽद्य देवदुःखनिवा रणे ।। ३४।।
idaṃ duḥkhaṃ hara hara bhavāmo hi mṛtā dhruvam || tvāṃ vinā kassamartho'dya devaduḥkhanivā raṇe || 34||
ब्रह्मोवाच ।।
इति दीनतरं वाक्यमाकर्ण्य सुरराट् प्रभुः ।। प्रत्युवाच विहस्याऽथ स सुरान् भक्तवत्सलः ।। ३५ ।।
iti dīnataraṃ vākyamākarṇya surarāṭ prabhuḥ || pratyuvāca vihasyā'tha sa surān bhaktavatsalaḥ || 35 ||
शिव उवाच ।।
हे हरे हे विधे देवास्सर्वे शृणुत मद्वचः ।। भविष्यति सुखं वोऽद्य सावधाना भवन्तु हि ।। ३६ ।।
he hare he vidhe devāssarve śṛṇuta madvacaḥ || bhaviṣyati sukhaṃ vo'dya sāvadhānā bhavantu hi || 36 ||
एतद्वमत मद्वीर्यं द्रुतमेवाऽखिलास्सुराः ।। सुखिनस्तद्विशेषेण शासनान्मम सुप्रभो।। ३७।।
etadvamata madvīryaṃ drutamevā'khilāssurāḥ || sukhinastadviśeṣeṇa śāsanānmama suprabho|| 37||
ब्रह्मोवाच ।।
इत्याज्ञां शिरसाऽधाय विष्ण्वाद्यास्सकलास्सुराः ।। अकार्षुर्वमनं शीघ्रं स्मरंतश्शिवमव्ययम् ।। ३८।।
ityājñāṃ śirasā'dhāya viṣṇvādyāssakalāssurāḥ || akārṣurvamanaṃ śīghraṃ smaraṃtaśśivamavyayam || 38||
तच्छंभुरेतस्स्वर्णाभं पर्वताकारमद्भुतम्।। अभवत्पतितं भूमौ स्पृशद् द्यामेव सुप्रभम्।। ३९।।
tacchaṃbhuretassvarṇābhaṃ parvatākāramadbhutam|| abhavatpatitaṃ bhūmau spṛśad dyāmeva suprabham|| 39||
अभवन्सुखिनस्सर्वे सुरास्सर्वेऽच्युतादयः ।। अस्तुवन् परमेशानं शंकरं भक्तवत्सलम् ।। 2.4.2.४०।।
abhavansukhinassarve surāssarve'cyutādayaḥ || astuvan parameśānaṃ śaṃkaraṃ bhaktavatsalam || 2.4.2.40||
पावकस्त्वभवन्नैव सुखी तत्र मुनीश्वर।। तस्याज्ञां परमोऽदाद्वै शंकरः परमेश्वरः।। ४१।।
pāvakastvabhavannaiva sukhī tatra munīśvara|| tasyājñāṃ paramo'dādvai śaṃkaraḥ parameśvaraḥ|| 41||
ततस्सवह्निर्विकलस्सांजलिर्नतको मुने।। अस्तौच्छिवं सुखी नात्मा वचनं चेदमब्रवीत् ।। ४२ ।।
tatassavahnirvikalassāṃjalirnatako mune|| astaucchivaṃ sukhī nātmā vacanaṃ cedamabravīt || 42 ||
अग्निरुवाच ।।
देवदेव महेशान मूढोऽहं तव सेवकः ।। क्षमस्व मेऽपराधं हि मम दाहं निवारय ।। ४३।।
devadeva maheśāna mūḍho'haṃ tava sevakaḥ || kṣamasva me'parādhaṃ hi mama dāhaṃ nivāraya || 43||
त्वं दीनवत्सल स्वामिञ्शंकरः परमेश्वरः ।। प्रत्युवाच प्रसन्नात्मा पावको दीनवत्सलम् ।। ४४।।
tvaṃ dīnavatsala svāmiñśaṃkaraḥ parameśvaraḥ || pratyuvāca prasannātmā pāvako dīnavatsalam || 44||
ब्रह्मोवाच ।।
इत्याकर्ण्य शुचेर्वाणीं स शंभुः परमेश्वरः ।। प्रत्युवाच प्रसन्नात्मा पावकं दीनवत्सलः ।। ४५।।
ityākarṇya śucervāṇīṃ sa śaṃbhuḥ parameśvaraḥ || pratyuvāca prasannātmā pāvakaṃ dīnavatsalaḥ || 45||
शिव उवाच ।।
कृतं त्वनुचितं कर्म मद्रेतो भक्षितं हि यत् ।। अतोऽनिवृत्तस्ते दाहः पापाधिक्यान्मदाज्ञया ।। ४६ ।।
kṛtaṃ tvanucitaṃ karma madreto bhakṣitaṃ hi yat || ato'nivṛttaste dāhaḥ pāpādhikyānmadājñayā || 46 ||
इदानीं त्वं सुखी नाम शुचे मच्छरणागतः ।। अतः प्रसन्नो जातोऽहं सर्वं दुःखं विनश्यति ।। ४७।।
idānīṃ tvaṃ sukhī nāma śuce maccharaṇāgataḥ || ataḥ prasanno jāto'haṃ sarvaṃ duḥkhaṃ vinaśyati || 47||
कस्याश्चित्सुस्त्रियां योनौ मद्रेतस्त्यज यत्नतः ।। भविष्यति सुखी त्वं हि निर्दाहात्मा विशेषतः ।। ४८ ।।
kasyāścitsustriyāṃ yonau madretastyaja yatnataḥ || bhaviṣyati sukhī tvaṃ hi nirdāhātmā viśeṣataḥ || 48 ||
ब्रह्मोवाच ।।
शंभुवाक्यं निशम्येति प्रत्युवाच शनैः शुचिः ।। सांजलिर्नतकः प्रीत्या शंकरं भक्तशंकरम् ।। ४९ ।।
śaṃbhuvākyaṃ niśamyeti pratyuvāca śanaiḥ śuciḥ || sāṃjalirnatakaḥ prītyā śaṃkaraṃ bhaktaśaṃkaram || 49 ||
दुरासदमिदं तेजस्तव नाथ महेश्वर ।। काचिन्नास्ति विना शक्त्या धर्तुं योनौ जगत्त्रये ।। 2.4.2.५० ।।
durāsadamidaṃ tejastava nātha maheśvara || kācinnāsti vinā śaktyā dhartuṃ yonau jagattraye || 2.4.2.50 ||
इत्थं यदाऽब्रवीद्वह्निस्तदा त्वं मुनिसत्तम ।। शंकरप्रेरितः प्रात्थ हृदाग्निमुपकारकः ।। ५१ ।।
itthaṃ yadā'bravīdvahnistadā tvaṃ munisattama || śaṃkarapreritaḥ prāttha hṛdāgnimupakārakaḥ || 51 ||
नारद उवाच ।।
शृणु मद्वचनं वह्ने तव दाहहरं शुभम्।। परमानंददं रम्यं सर्वकष्टनिवारकम् ।। ५२।।
śṛṇu madvacanaṃ vahne tava dāhaharaṃ śubham|| paramānaṃdadaṃ ramyaṃ sarvakaṣṭanivārakam || 52||
कृत्वोपायमिमं वह्ने सुखी भव विदाहकः ।। शिवेच्छया मया सम्यगुक्तं तातेदमादरात् ।। ५३ ।।
kṛtvopāyamimaṃ vahne sukhī bhava vidāhakaḥ || śivecchayā mayā samyaguktaṃ tātedamādarāt || 53 ||
तपोमासस्नानकर्त्र्यस्त्रियो यास्स्युः प्रगे शुचे ।। तद्देहेषु स्थापय त्वं शिवरेतस्त्विदं महत् ।। ५४।।
tapomāsasnānakartryastriyo yāssyuḥ prage śuce || taddeheṣu sthāpaya tvaṃ śivaretastvidaṃ mahat || 54||
ब्रह्मोवाच ।।
तस्मिन्नवसरे तत्रा ऽगतास्सप्तमुनिस्त्रियः ।। तपोमासि स्नानकामाः प्रातस्सन्नियमा मुने ।। ५५।।
tasminnavasare tatrā 'gatāssaptamunistriyaḥ || tapomāsi snānakāmāḥ prātassanniyamā mune || 55||
स्नानं कृत्वा स्त्रियस्ता हि महाशीतार्द्दिताश्च षट् ।। गंतुकामा मुने याता वह्निज्वालासमीपतः ।। ५६ ।।
snānaṃ kṛtvā striyastā hi mahāśītārdditāśca ṣaṭ || gaṃtukāmā mune yātā vahnijvālāsamīpataḥ || 56 ||
विमोहिताश्च ता दृष्ट्वारुन्धती गिरिशाज्ञया ।। निषिषेध विशेषेण सुचरित्र सुबोधिनी ।। ५७ ।।
vimohitāśca tā dṛṣṭvārundhatī giriśājñayā || niṣiṣedha viśeṣeṇa sucaritra subodhinī || 57 ||
ताः षड् मुनिस्त्रियो मोहाद्धठात्तत्र गता मुने ।। स्वशीतविनिवृत्त्यर्थं मोहिताः शिवमायया ।। ५८ ।।
tāḥ ṣaḍ munistriyo mohāddhaṭhāttatra gatā mune || svaśītavinivṛttyarthaṃ mohitāḥ śivamāyayā || 58 ||
तद्रेतःकणिकास्सद्यस्तद्देहान् विविशुर्मुने ।। रोमद्वाराऽखिला वह्निरभूद्दाहविवर्जितः ।। ५९।।
tadretaḥkaṇikāssadyastaddehān viviśurmune || romadvārā'khilā vahnirabhūddāhavivarjitaḥ || 59||
अंतर्धाय द्रुतं वह्निर्ज्वालारूपो जगाम ह ।। सुखी स्वलोकं मनसा स्मरंस्त्वां शंकरं च तम् ।। 2.4.2.६० ।।
aṃtardhāya drutaṃ vahnirjvālārūpo jagāma ha || sukhī svalokaṃ manasā smaraṃstvāṃ śaṃkaraṃ ca tam || 2.4.2.60 ||
सगर्भास्ताः स्त्रियस्साधोऽभवन् दाहप्रपीडिताः ।। जग्मुस्स्वभवनं तातारुंधती दुःखिताऽग्निना ।। ६१।।
sagarbhāstāḥ striyassādho'bhavan dāhaprapīḍitāḥ || jagmussvabhavanaṃ tātāruṃdhatī duḥkhitā'gninā || 61||
दृष्ट्वा स्वस्त्रीगतिं तात नाथाः क्रोधाकुला द्रुतम् ।। तत्यजुस्ताः स्त्रियस्तात सुसंमंत्र्य परस्परम् ।। ६२ ।।
dṛṣṭvā svastrīgatiṃ tāta nāthāḥ krodhākulā drutam || tatyajustāḥ striyastāta susaṃmaṃtrya parasparam || 62 ||
अथ ताः षट् स्त्रियस्सर्वा दृष्ट्वा स्वव्यभिचारकम् ।। महादुःखान्वितास्ताताऽभवन्नाकुलमानसाः ।। ६३ ।।
atha tāḥ ṣaṭ striyassarvā dṛṣṭvā svavyabhicārakam || mahāduḥkhānvitāstātā'bhavannākulamānasāḥ || 63 ||
तत्यजुश्शिव रेतस्तद्गर्भरूपं मुनिस्त्रियः ।। ता हिमाचलपृष्ठेऽथाभवन् दाहविवर्जिताः ।। ६४ ।।
tatyajuśśiva retastadgarbharūpaṃ munistriyaḥ || tā himācalapṛṣṭhe'thābhavan dāhavivarjitāḥ || 64 ||
असहञ्शिवरेतस्तद्धिमाद्रिः कंपमुद्वहन् ।। गंगायां प्राक्षिपत्तूर्णमसह्यं दाहपीडितः ।। ६५ ।।
asahañśivaretastaddhimādriḥ kaṃpamudvahan || gaṃgāyāṃ prākṣipattūrṇamasahyaṃ dāhapīḍitaḥ || 65 ||
गंगयाऽपि च तद्वीर्यं दुस्सहं परमात्मनः ।। निःक्षिप्तं हि शरस्तंबे तरंगैः स्वैर्मुनीश्वर ।। ६६।।
gaṃgayā'pi ca tadvīryaṃ dussahaṃ paramātmanaḥ || niḥkṣiptaṃ hi śarastaṃbe taraṃgaiḥ svairmunīśvara || 66||
पतितं तत्र तद्रेतो द्रुतं बालो बभूव ह ।। सुन्दरस्सुभगः श्रीमांस्तेजस्वी प्रीतिवर्द्धनः ।। ६७ ।।
patitaṃ tatra tadreto drutaṃ bālo babhūva ha || sundarassubhagaḥ śrīmāṃstejasvī prītivarddhanaḥ || 67 ||
मार्गमासे सिते पक्षे तिथौ षष्ठ्यां मुनीश्वर ।। प्रादुर्भावोऽभवत्तस्य शिवपुत्रस्य भूतले ।। ६८ ।।
mārgamāse site pakṣe tithau ṣaṣṭhyāṃ munīśvara || prādurbhāvo'bhavattasya śivaputrasya bhūtale || 68 ||
तस्मिन्नवसरे ब्रह्मन्न कस्माद्धिम शैलजा ।। अभूतः सुखिनौ तत्र स्वगिरौ गिरिशोऽपि च ।। ६९।।
tasminnavasare brahmanna kasmāddhima śailajā || abhūtaḥ sukhinau tatra svagirau giriśo'pi ca || 69||
शिवाकुचाभ्यां सुस्राव पय आनन्दसंभवम् ।। तत्र गत्वा च सर्वेषां सुखमासीन्मुनेऽधिकम् ।। 2.4.2.७० ।।
śivākucābhyāṃ susrāva paya ānandasaṃbhavam || tatra gatvā ca sarveṣāṃ sukhamāsīnmune'dhikam || 2.4.2.70 ||
मंगलं चाऽभवत्तात त्रिलोक्यां सुखदं सताम् ।। खलानामभवद्विघ्नो दैत्यानां च विशेषतः ।। ७१ ।।
maṃgalaṃ cā'bhavattāta trilokyāṃ sukhadaṃ satām || khalānāmabhavadvighno daityānāṃ ca viśeṣataḥ || 71 ||
अकस्मादभवद्व्योम्नि परमो दुंदुभिध्वनिः ।। पुष्पवृष्टिः पपाताऽशु बालकोपरि नारद ।। ७२ ।।
akasmādabhavadvyomni paramo duṃdubhidhvaniḥ || puṣpavṛṣṭiḥ papātā'śu bālakopari nārada || 72 ||
विष्ण्वादीनां समस्तानां देवानां मुनिसत्तम ।। अभूदकस्मात्परम आनन्दः परमोत्सवः ।। ७३।।
viṣṇvādīnāṃ samastānāṃ devānāṃ munisattama || abhūdakasmātparama ānandaḥ paramotsavaḥ || 73||
इति श्रीशिवमहापुराणे द्वितीयायां रुद्रसंहितायां चतुर्थे कुमारखंडे शिवपुत्रजननवर्णनं नाम द्वितीयोऽध्यायः ।। २ ।।
iti śrīśivamahāpurāṇe dvitīyāyāṃ rudrasaṃhitāyāṃ caturthe kumārakhaṃḍe śivaputrajananavarṇanaṃ nāma dvitīyo'dhyāyaḥ || 2 ||
ॐ श्री परमात्मने नमः
AnonymousUser
150
5 Days
Learn
Teach
Discuss
Dashboard
Verses & Playlist
Saved Flashcards
Saved Chants
Saved Discussions
Logout
Copy Shloka
Shloka Link
