ब्रह्मोवाच ।।
एतस्मिन्नन्तरे तत्र नभोवाणी मुनीश्वर ।। अवोचच्छृण्वतां दक्षसुरादीनां यथार्थतः ।। १ ।।
etasminnantare tatra nabhovāṇī munīśvara || avocacchṛṇvatāṃ dakṣasurādīnāṃ yathārthataḥ || 1 ||
व्योमवाण्युवाच ।।
रे रे दक्ष दुराचार दंभाचारपरायण ।। किं कृतं ते महामूढ कर्म चानर्थकारकम् ।। २।।
re re dakṣa durācāra daṃbhācāraparāyaṇa || kiṃ kṛtaṃ te mahāmūḍha karma cānarthakārakam || 2||
न कृतं शैवराजस्य दधीचेर्वचनस्य हि ।। प्रमाणं तत्कृते मूढ सर्वानंदकरं शुभम् ।। ३ ।।
na kṛtaṃ śaivarājasya dadhīcervacanasya hi || pramāṇaṃ tatkṛte mūḍha sarvānaṃdakaraṃ śubham || 3 ||
निर्गतस्ते मखाद्विप्रः शापं दत्त्वा सुदुस्सहम् ।। ततोपि बुद्धं किंचिन्नो त्वया मूढेन चेतसि ।। ४।।
nirgataste makhādvipraḥ śāpaṃ dattvā sudussaham || tatopi buddhaṃ kiṃcinno tvayā mūḍhena cetasi || 4||
ततः कृतः कथं नो वै स्वपुत्र्यास्त्वादरः परः ।। समागतायास्सत्याश्च मंगलाया गृहं स्वतः ।। ५।।
tataḥ kṛtaḥ kathaṃ no vai svaputryāstvādaraḥ paraḥ || samāgatāyāssatyāśca maṃgalāyā gṛhaṃ svataḥ || 5||
सतीभवौ नार्चितौ हि किमिदं ज्ञानदुर्बल ।। ब्रह्मपुत्र इति वृथा गर्वितोसि विमोहितः।। ।। ६ ।।
satībhavau nārcitau hi kimidaṃ jñānadurbala || brahmaputra iti vṛthā garvitosi vimohitaḥ|| || 6 ||
सा सत्येव सदाराध्या सर्वा पापफलप्रदा ।। त्रिलोकमाता कल्याणी शंकरार्द्धांगभागिनी ।। ७ ।।
sā satyeva sadārādhyā sarvā pāpaphalapradā || trilokamātā kalyāṇī śaṃkarārddhāṃgabhāginī || 7 ||
सा सत्येवार्चिता नित्यं सर्वसौभाग्यदायिनी ।। माहेश्वरी स्वभक्तानां सर्वमंगलदायिनी ।। ८।।
sā satyevārcitā nityaṃ sarvasaubhāgyadāyinī || māheśvarī svabhaktānāṃ sarvamaṃgaladāyinī || 8||
सा सत्येवार्चिता नित्यं संसारभयनाशिनी।। मनोभीष्टप्रदा दैवी सर्वोपद्रवहारिणी ।। ९ ।।
sā satyevārcitā nityaṃ saṃsārabhayanāśinī|| manobhīṣṭapradā daivī sarvopadravahāriṇī || 9 ||
सा सत्येवार्चिता नित्यं कीर्तिसंपत्प्रदायिनी ।। परमा परमेशानी भुक्तिमुक्तिप्रदायिनी ।। 2.2.31.१० ।।
sā satyevārcitā nityaṃ kīrtisaṃpatpradāyinī || paramā parameśānī bhuktimuktipradāyinī || 2.2.31.10 ||
सा सत्येव जगद्धात्री जगद्रक्षणकारिणी ।। अनादिशक्तिः कल्पान्ते जगत्संहारकारिणी ।। ११ ।।
sā satyeva jagaddhātrī jagadrakṣaṇakāriṇī || anādiśaktiḥ kalpānte jagatsaṃhārakāriṇī || 11 ||
सा सत्येव जगन्माता विष्णु माताविलासिनी ।। ब्रह्मेन्द्रचन्द्रवह्न्यर्कदेवादिजननी स्मृता ।। १२।।
sā satyeva jaganmātā viṣṇu mātāvilāsinī || brahmendracandravahnyarkadevādijananī smṛtā || 12||
सा सत्येव तपोधर्मदातादिफलदायिनी ।। शंभुशक्तिर्महादेवी दुष्टहंत्री परात्परा ।। १३।।
sā satyeva tapodharmadātādiphaladāyinī || śaṃbhuśaktirmahādevī duṣṭahaṃtrī parātparā || 13||
ईदृग्विधा सती देवी यस्य पत्नी सदा प्रिया ।। तस्यै भागो न दत्तस्ते मूढेन कुविचारिणा ।। १४।।
īdṛgvidhā satī devī yasya patnī sadā priyā || tasyai bhāgo na dattaste mūḍhena kuvicāriṇā || 14||
शंभुर्हि परमेशानस्सर्वस्वामी परात्परः।। विष्णुब्रह्मादिसंसेव्यः सर्वकल्याणकारकः ।। १५।
śaṃbhurhi parameśānassarvasvāmī parātparaḥ|| viṣṇubrahmādisaṃsevyaḥ sarvakalyāṇakārakaḥ || 15|
तप्यते हि तपः सिद्धैरेतद्दर्शनकांक्षिभिः ।। युज्यते योगिभिर्योगैरेतद्दर्शनकांक्षिभिः ।। १६।।
tapyate hi tapaḥ siddhairetaddarśanakāṃkṣibhiḥ || yujyate yogibhiryogairetaddarśanakāṃkṣibhiḥ || 16||
अनंतधनधान्यानां यागादीनां तथैव च ।। दर्शनं शंकरस्यैव महत्फलमुदाहृतम् ।। १७।।
anaṃtadhanadhānyānāṃ yāgādīnāṃ tathaiva ca || darśanaṃ śaṃkarasyaiva mahatphalamudāhṛtam || 17||
शिव एव जगद्धाता सर्वविद्यापतिः प्रभुः ।। आदिविद्यावरस्वामी सर्वमंगलमंगलः ।। १८ ।।
śiva eva jagaddhātā sarvavidyāpatiḥ prabhuḥ || ādividyāvarasvāmī sarvamaṃgalamaṃgalaḥ || 18 ||
तच्छक्तेर्न कृतो यस्मात्सत्करोद्य त्वया खल ।। अतएवाऽध्वरस्यास्य विनाशो हि भविष्यति ।। १९।।
tacchakterna kṛto yasmātsatkarodya tvayā khala || ataevā'dhvarasyāsya vināśo hi bhaviṣyati || 19||
अमंगलं भवत्येव पूजार्हाणामपूजया ।। पूज्यमाना च नासौ हि यतः पूज्यतमा शिवा ।। 2.2.31.२०।।
amaṃgalaṃ bhavatyeva pūjārhāṇāmapūjayā || pūjyamānā ca nāsau hi yataḥ pūjyatamā śivā || 2.2.31.20||
सहस्रेणापि शिरसां शेषो यत्पादजं रजः ।। वहत्यहरहः प्रीत्या तस्य शक्तिः शिवा सती ।। २१ ।।
sahasreṇāpi śirasāṃ śeṣo yatpādajaṃ rajaḥ || vahatyaharahaḥ prītyā tasya śaktiḥ śivā satī || 21 ||
यत्पादपद्ममनिशं ध्यात्वा संपूज्य सादरम् ।। विष्णुविष्णुत्वमापन्नस्तस्य शंभोः प्रिया सती ।। २२।।
yatpādapadmamaniśaṃ dhyātvā saṃpūjya sādaram || viṣṇuviṣṇutvamāpannastasya śaṃbhoḥ priyā satī || 22||
यत्पादपद्ममनिशं ध्यात्वा संपूज्य सादरम् ।। ब्रह्मा ब्रह्मत्वमापन्नस्तस्य शंभोः प्रिया सती ।। २३ ।।
yatpādapadmamaniśaṃ dhyātvā saṃpūjya sādaram || brahmā brahmatvamāpannastasya śaṃbhoḥ priyā satī || 23 ||
यत्पादपद्ममनिशं ध्यात्वा संपूज्य सादरम् ।। इन्द्रादयो लोकपालाः प्रापुस्स्वं स्वं परं पदम् ।। २४ ।।
yatpādapadmamaniśaṃ dhyātvā saṃpūjya sādaram || indrādayo lokapālāḥ prāpussvaṃ svaṃ paraṃ padam || 24 ||
जगत्पिता शिवश्शक्तिर्जगन्माता च सा सती ।। सत्कृतौ न त्वया मूढ कथं श्रेयो भविष्यति ।। २५ ।।
jagatpitā śivaśśaktirjaganmātā ca sā satī || satkṛtau na tvayā mūḍha kathaṃ śreyo bhaviṣyati || 25 ||
दौर्भाग्यं त्वयि संक्रांतं संक्रांतास्त्वयि चापदः ।। यौ चानाराधितौ भक्त्या भवानीशंकरौ च तौ ।। २६ ।।
daurbhāgyaṃ tvayi saṃkrāṃtaṃ saṃkrāṃtāstvayi cāpadaḥ || yau cānārādhitau bhaktyā bhavānīśaṃkarau ca tau || 26 ||
अनभ्यर्च्य शिवं शंभुं कल्याणं प्राप्नुयामिति ।। किमस्ति गर्वो दुर्वारस्स गर्वोद्य विनश्यति ।। २७ ।।
anabhyarcya śivaṃ śaṃbhuṃ kalyāṇaṃ prāpnuyāmiti || kimasti garvo durvārassa garvodya vinaśyati || 27 ||
सर्वेशविमुखो भूत्वा देवेष्वेतेषु कस्तव ।। करिष्यति सहायं तं न ते पश्यामि सर्वथा ।। २८ ।।
sarveśavimukho bhūtvā deveṣveteṣu kastava || kariṣyati sahāyaṃ taṃ na te paśyāmi sarvathā || 28 ||
यदि देवाः करिष्यंति साहाय्यमधुना तव ।। तदा नाशं समाप्स्यंति शलभा इव वह्निना ।। २९ ।।
yadi devāḥ kariṣyaṃti sāhāyyamadhunā tava || tadā nāśaṃ samāpsyaṃti śalabhā iva vahninā || 29 ||
ज्वलत्वद्य मुखं ते वै यज्ञध्वंसो भवत्वति ।। सहायास्तव यावंतस्ते ज्वलंत्वद्य सत्वरम् ।। 2.2.31.३० ।।
jvalatvadya mukhaṃ te vai yajñadhvaṃso bhavatvati || sahāyāstava yāvaṃtaste jvalaṃtvadya satvaram || 2.2.31.30 ||
अमराणां च सर्वेषां शपथोऽमंगलाय ते ।। करिष्यंत्यद्य साहाय्यं यदेतस्य दुरात्मनः ।। ३१ ।।
amarāṇāṃ ca sarveṣāṃ śapatho'maṃgalāya te || kariṣyaṃtyadya sāhāyyaṃ yadetasya durātmanaḥ || 31 ||
निर्गच्छंत्वमरास्स्वोकमेतदध्वरमंडपात् ।। अन्यथा भवतो नाशो भविष्यत्यद्य सर्वथा ।। ३२ ।।
nirgacchaṃtvamarāssvokametadadhvaramaṃḍapāt || anyathā bhavato nāśo bhaviṣyatyadya sarvathā || 32 ||
निर्गच्छंत्वपरे सर्वे मुनिनागादयो मखात् ।। अन्यथा भवतां नाशो भविष्यत्यद्य सर्वथा।। ३३।।
nirgacchaṃtvapare sarve munināgādayo makhāt || anyathā bhavatāṃ nāśo bhaviṣyatyadya sarvathā|| 33||
निर्गच्छ त्वं हरे शीघ्रमेतदध्वरमंडपात् ।। अन्यथा भवतो नाशो भविष्यत्यद्य सर्वथा ।। ३४ ।।
nirgaccha tvaṃ hare śīghrametadadhvaramaṃḍapāt || anyathā bhavato nāśo bhaviṣyatyadya sarvathā || 34 ||
निर्गच्छ त्वं विधे शीघ्रमेतदध्वरमंडपात् ।। अन्यथा भवतो नाशो भविष्यत्यद्य सर्वथा ।। ३५।।
nirgaccha tvaṃ vidhe śīghrametadadhvaramaṃḍapāt || anyathā bhavato nāśo bhaviṣyatyadya sarvathā || 35||
ब्रह्मोवाच ।।
इत्युक्त्वाध्वरशालायामखिलायां सुसंस्थितान् ।। व्यरमत्सा नभोवाणी सर्वकल्याणकारिणी ।। ३६।।
ityuktvādhvaraśālāyāmakhilāyāṃ susaṃsthitān || vyaramatsā nabhovāṇī sarvakalyāṇakāriṇī || 36||
तच्छ्रुत्वा व्योमवचनं सर्वे हर्यादयस्सुराः ।। अकार्षुर्विस्मयं तात मुनयश्च तथा परे ।। ३७ ।।
tacchrutvā vyomavacanaṃ sarve haryādayassurāḥ || akārṣurvismayaṃ tāta munayaśca tathā pare || 37 ||
इति श्रीशिवमहापुराणे द्वितीयायां रुद्रसंहितायां द्वितीये सतीखंडे सत्युपाख्याने नभोवाणीवर्णनं नामैकत्रिंशोऽध्यायः ।। ५१ ।।
iti śrīśivamahāpurāṇe dvitīyāyāṃ rudrasaṃhitāyāṃ dvitīye satīkhaṃḍe satyupākhyāne nabhovāṇīvarṇanaṃ nāmaikatriṃśo'dhyāyaḥ || 51 ||
ब्रह्मोवाच ।।
एतस्मिन्नन्तरे तत्र नभोवाणी मुनीश्वर ।। अवोचच्छृण्वतां दक्षसुरादीनां यथार्थतः ।। १ ।।
etasminnantare tatra nabhovāṇī munīśvara || avocacchṛṇvatāṃ dakṣasurādīnāṃ yathārthataḥ || 1 ||
व्योमवाण्युवाच ।।
रे रे दक्ष दुराचार दंभाचारपरायण ।। किं कृतं ते महामूढ कर्म चानर्थकारकम् ।। २।।
re re dakṣa durācāra daṃbhācāraparāyaṇa || kiṃ kṛtaṃ te mahāmūḍha karma cānarthakārakam || 2||
न कृतं शैवराजस्य दधीचेर्वचनस्य हि ।। प्रमाणं तत्कृते मूढ सर्वानंदकरं शुभम् ।। ३ ।।
na kṛtaṃ śaivarājasya dadhīcervacanasya hi || pramāṇaṃ tatkṛte mūḍha sarvānaṃdakaraṃ śubham || 3 ||
निर्गतस्ते मखाद्विप्रः शापं दत्त्वा सुदुस्सहम् ।। ततोपि बुद्धं किंचिन्नो त्वया मूढेन चेतसि ।। ४।।
nirgataste makhādvipraḥ śāpaṃ dattvā sudussaham || tatopi buddhaṃ kiṃcinno tvayā mūḍhena cetasi || 4||
ततः कृतः कथं नो वै स्वपुत्र्यास्त्वादरः परः ।। समागतायास्सत्याश्च मंगलाया गृहं स्वतः ।। ५।।
tataḥ kṛtaḥ kathaṃ no vai svaputryāstvādaraḥ paraḥ || samāgatāyāssatyāśca maṃgalāyā gṛhaṃ svataḥ || 5||
सतीभवौ नार्चितौ हि किमिदं ज्ञानदुर्बल ।। ब्रह्मपुत्र इति वृथा गर्वितोसि विमोहितः।। ।। ६ ।।
satībhavau nārcitau hi kimidaṃ jñānadurbala || brahmaputra iti vṛthā garvitosi vimohitaḥ|| || 6 ||
सा सत्येव सदाराध्या सर्वा पापफलप्रदा ।। त्रिलोकमाता कल्याणी शंकरार्द्धांगभागिनी ।। ७ ।।
sā satyeva sadārādhyā sarvā pāpaphalapradā || trilokamātā kalyāṇī śaṃkarārddhāṃgabhāginī || 7 ||
सा सत्येवार्चिता नित्यं सर्वसौभाग्यदायिनी ।। माहेश्वरी स्वभक्तानां सर्वमंगलदायिनी ।। ८।।
sā satyevārcitā nityaṃ sarvasaubhāgyadāyinī || māheśvarī svabhaktānāṃ sarvamaṃgaladāyinī || 8||
सा सत्येवार्चिता नित्यं संसारभयनाशिनी।। मनोभीष्टप्रदा दैवी सर्वोपद्रवहारिणी ।। ९ ।।
sā satyevārcitā nityaṃ saṃsārabhayanāśinī|| manobhīṣṭapradā daivī sarvopadravahāriṇī || 9 ||
सा सत्येवार्चिता नित्यं कीर्तिसंपत्प्रदायिनी ।। परमा परमेशानी भुक्तिमुक्तिप्रदायिनी ।। 2.2.31.१० ।।
sā satyevārcitā nityaṃ kīrtisaṃpatpradāyinī || paramā parameśānī bhuktimuktipradāyinī || 2.2.31.10 ||
सा सत्येव जगद्धात्री जगद्रक्षणकारिणी ।। अनादिशक्तिः कल्पान्ते जगत्संहारकारिणी ।। ११ ।।
sā satyeva jagaddhātrī jagadrakṣaṇakāriṇī || anādiśaktiḥ kalpānte jagatsaṃhārakāriṇī || 11 ||
सा सत्येव जगन्माता विष्णु माताविलासिनी ।। ब्रह्मेन्द्रचन्द्रवह्न्यर्कदेवादिजननी स्मृता ।। १२।।
sā satyeva jaganmātā viṣṇu mātāvilāsinī || brahmendracandravahnyarkadevādijananī smṛtā || 12||
सा सत्येव तपोधर्मदातादिफलदायिनी ।। शंभुशक्तिर्महादेवी दुष्टहंत्री परात्परा ।। १३।।
sā satyeva tapodharmadātādiphaladāyinī || śaṃbhuśaktirmahādevī duṣṭahaṃtrī parātparā || 13||
ईदृग्विधा सती देवी यस्य पत्नी सदा प्रिया ।। तस्यै भागो न दत्तस्ते मूढेन कुविचारिणा ।। १४।।
īdṛgvidhā satī devī yasya patnī sadā priyā || tasyai bhāgo na dattaste mūḍhena kuvicāriṇā || 14||
शंभुर्हि परमेशानस्सर्वस्वामी परात्परः।। विष्णुब्रह्मादिसंसेव्यः सर्वकल्याणकारकः ।। १५।
śaṃbhurhi parameśānassarvasvāmī parātparaḥ|| viṣṇubrahmādisaṃsevyaḥ sarvakalyāṇakārakaḥ || 15|
तप्यते हि तपः सिद्धैरेतद्दर्शनकांक्षिभिः ।। युज्यते योगिभिर्योगैरेतद्दर्शनकांक्षिभिः ।। १६।।
tapyate hi tapaḥ siddhairetaddarśanakāṃkṣibhiḥ || yujyate yogibhiryogairetaddarśanakāṃkṣibhiḥ || 16||
अनंतधनधान्यानां यागादीनां तथैव च ।। दर्शनं शंकरस्यैव महत्फलमुदाहृतम् ।। १७।।
anaṃtadhanadhānyānāṃ yāgādīnāṃ tathaiva ca || darśanaṃ śaṃkarasyaiva mahatphalamudāhṛtam || 17||
शिव एव जगद्धाता सर्वविद्यापतिः प्रभुः ।। आदिविद्यावरस्वामी सर्वमंगलमंगलः ।। १८ ।।
śiva eva jagaddhātā sarvavidyāpatiḥ prabhuḥ || ādividyāvarasvāmī sarvamaṃgalamaṃgalaḥ || 18 ||
तच्छक्तेर्न कृतो यस्मात्सत्करोद्य त्वया खल ।। अतएवाऽध्वरस्यास्य विनाशो हि भविष्यति ।। १९।।
tacchakterna kṛto yasmātsatkarodya tvayā khala || ataevā'dhvarasyāsya vināśo hi bhaviṣyati || 19||
अमंगलं भवत्येव पूजार्हाणामपूजया ।। पूज्यमाना च नासौ हि यतः पूज्यतमा शिवा ।। 2.2.31.२०।।
amaṃgalaṃ bhavatyeva pūjārhāṇāmapūjayā || pūjyamānā ca nāsau hi yataḥ pūjyatamā śivā || 2.2.31.20||
सहस्रेणापि शिरसां शेषो यत्पादजं रजः ।। वहत्यहरहः प्रीत्या तस्य शक्तिः शिवा सती ।। २१ ।।
sahasreṇāpi śirasāṃ śeṣo yatpādajaṃ rajaḥ || vahatyaharahaḥ prītyā tasya śaktiḥ śivā satī || 21 ||
यत्पादपद्ममनिशं ध्यात्वा संपूज्य सादरम् ।। विष्णुविष्णुत्वमापन्नस्तस्य शंभोः प्रिया सती ।। २२।।
yatpādapadmamaniśaṃ dhyātvā saṃpūjya sādaram || viṣṇuviṣṇutvamāpannastasya śaṃbhoḥ priyā satī || 22||
यत्पादपद्ममनिशं ध्यात्वा संपूज्य सादरम् ।। ब्रह्मा ब्रह्मत्वमापन्नस्तस्य शंभोः प्रिया सती ।। २३ ।।
yatpādapadmamaniśaṃ dhyātvā saṃpūjya sādaram || brahmā brahmatvamāpannastasya śaṃbhoḥ priyā satī || 23 ||
यत्पादपद्ममनिशं ध्यात्वा संपूज्य सादरम् ।। इन्द्रादयो लोकपालाः प्रापुस्स्वं स्वं परं पदम् ।। २४ ।।
yatpādapadmamaniśaṃ dhyātvā saṃpūjya sādaram || indrādayo lokapālāḥ prāpussvaṃ svaṃ paraṃ padam || 24 ||
जगत्पिता शिवश्शक्तिर्जगन्माता च सा सती ।। सत्कृतौ न त्वया मूढ कथं श्रेयो भविष्यति ।। २५ ।।
jagatpitā śivaśśaktirjaganmātā ca sā satī || satkṛtau na tvayā mūḍha kathaṃ śreyo bhaviṣyati || 25 ||
दौर्भाग्यं त्वयि संक्रांतं संक्रांतास्त्वयि चापदः ।। यौ चानाराधितौ भक्त्या भवानीशंकरौ च तौ ।। २६ ।।
daurbhāgyaṃ tvayi saṃkrāṃtaṃ saṃkrāṃtāstvayi cāpadaḥ || yau cānārādhitau bhaktyā bhavānīśaṃkarau ca tau || 26 ||
अनभ्यर्च्य शिवं शंभुं कल्याणं प्राप्नुयामिति ।। किमस्ति गर्वो दुर्वारस्स गर्वोद्य विनश्यति ।। २७ ।।
anabhyarcya śivaṃ śaṃbhuṃ kalyāṇaṃ prāpnuyāmiti || kimasti garvo durvārassa garvodya vinaśyati || 27 ||
सर्वेशविमुखो भूत्वा देवेष्वेतेषु कस्तव ।। करिष्यति सहायं तं न ते पश्यामि सर्वथा ।। २८ ।।
sarveśavimukho bhūtvā deveṣveteṣu kastava || kariṣyati sahāyaṃ taṃ na te paśyāmi sarvathā || 28 ||
यदि देवाः करिष्यंति साहाय्यमधुना तव ।। तदा नाशं समाप्स्यंति शलभा इव वह्निना ।। २९ ।।
yadi devāḥ kariṣyaṃti sāhāyyamadhunā tava || tadā nāśaṃ samāpsyaṃti śalabhā iva vahninā || 29 ||
ज्वलत्वद्य मुखं ते वै यज्ञध्वंसो भवत्वति ।। सहायास्तव यावंतस्ते ज्वलंत्वद्य सत्वरम् ।। 2.2.31.३० ।।
jvalatvadya mukhaṃ te vai yajñadhvaṃso bhavatvati || sahāyāstava yāvaṃtaste jvalaṃtvadya satvaram || 2.2.31.30 ||
अमराणां च सर्वेषां शपथोऽमंगलाय ते ।। करिष्यंत्यद्य साहाय्यं यदेतस्य दुरात्मनः ।। ३१ ।।
amarāṇāṃ ca sarveṣāṃ śapatho'maṃgalāya te || kariṣyaṃtyadya sāhāyyaṃ yadetasya durātmanaḥ || 31 ||
निर्गच्छंत्वमरास्स्वोकमेतदध्वरमंडपात् ।। अन्यथा भवतो नाशो भविष्यत्यद्य सर्वथा ।। ३२ ।।
nirgacchaṃtvamarāssvokametadadhvaramaṃḍapāt || anyathā bhavato nāśo bhaviṣyatyadya sarvathā || 32 ||
निर्गच्छंत्वपरे सर्वे मुनिनागादयो मखात् ।। अन्यथा भवतां नाशो भविष्यत्यद्य सर्वथा।। ३३।।
nirgacchaṃtvapare sarve munināgādayo makhāt || anyathā bhavatāṃ nāśo bhaviṣyatyadya sarvathā|| 33||
निर्गच्छ त्वं हरे शीघ्रमेतदध्वरमंडपात् ।। अन्यथा भवतो नाशो भविष्यत्यद्य सर्वथा ।। ३४ ।।
nirgaccha tvaṃ hare śīghrametadadhvaramaṃḍapāt || anyathā bhavato nāśo bhaviṣyatyadya sarvathā || 34 ||
निर्गच्छ त्वं विधे शीघ्रमेतदध्वरमंडपात् ।। अन्यथा भवतो नाशो भविष्यत्यद्य सर्वथा ।। ३५।।
nirgaccha tvaṃ vidhe śīghrametadadhvaramaṃḍapāt || anyathā bhavato nāśo bhaviṣyatyadya sarvathā || 35||
ब्रह्मोवाच ।।
इत्युक्त्वाध्वरशालायामखिलायां सुसंस्थितान् ।। व्यरमत्सा नभोवाणी सर्वकल्याणकारिणी ।। ३६।।
ityuktvādhvaraśālāyāmakhilāyāṃ susaṃsthitān || vyaramatsā nabhovāṇī sarvakalyāṇakāriṇī || 36||
तच्छ्रुत्वा व्योमवचनं सर्वे हर्यादयस्सुराः ।। अकार्षुर्विस्मयं तात मुनयश्च तथा परे ।। ३७ ।।
tacchrutvā vyomavacanaṃ sarve haryādayassurāḥ || akārṣurvismayaṃ tāta munayaśca tathā pare || 37 ||
इति श्रीशिवमहापुराणे द्वितीयायां रुद्रसंहितायां द्वितीये सतीखंडे सत्युपाख्याने नभोवाणीवर्णनं नामैकत्रिंशोऽध्यायः ।। ५१ ।।
iti śrīśivamahāpurāṇe dvitīyāyāṃ rudrasaṃhitāyāṃ dvitīye satīkhaṃḍe satyupākhyāne nabhovāṇīvarṇanaṃ nāmaikatriṃśo'dhyāyaḥ || 51 ||
ॐ श्री परमात्मने नमः