Gyaandweep | Shiva Purana Rudra Samhita

ब्रह्मोवाच ।।

इन्द्रोऽपि प्रहसन् विष्णुमात्मवादरतं तदा ।। वज्रपाणिस्सुरैस्सार्द्धं योद्धुकामोऽभवत्तदा ।। १ ।।

indro'pi prahasan viṣṇumātmavādarataṃ tadā || vajrapāṇissuraissārddhaṃ yoddhukāmo'bhavattadā || 1 ||

तदेन्द्रो गजमारूढो बस्तारूढोऽनलस्तथा ।। यमो महिषमारूढो निर्ऋतिः प्रेतमेव च ।। २ ।।

tadendro gajamārūḍho bastārūḍho'nalastathā || yamo mahiṣamārūḍho nirṛtiḥ pretameva ca || 2 ||

पाशी च मकरारूढो मृगारूढो स्सदागतिः ।। कुबेरः पुष्पकारूढस्संनद्धोभूदतंद्रितः ।। ३ ।।

pāśī ca makarārūḍho mṛgārūḍho ssadāgatiḥ || kuberaḥ puṣpakārūḍhassaṃnaddhobhūdataṃdritaḥ || 3 ||

तथान्ये सुरसंघाश्च यक्षचारणगुह्यकाः ।। आरुह्य वाहनान्येव स्वानि स्वानि प्रतापिनः ।। ४।।

tathānye surasaṃghāśca yakṣacāraṇaguhyakāḥ || āruhya vāhanānyeva svāni svāni pratāpinaḥ || 4||

तेषामुद्योगमालोक्य दक्षश्चासृङ्मुखस्तथा ।। तदंतिकं समागत्य सकलत्रोऽभ्यभाषत ।। ५ ।।

teṣāmudyogamālokya dakṣaścāsṛṅmukhastathā || tadaṃtikaṃ samāgatya sakalatro'bhyabhāṣata || 5 ||

दक्षउवाच ।।

युष्मद्बलेनैव मया यज्ञः प्रारंभितो महान् ।। सत्कर्मसिद्धये यूयं प्रमाणास्स्युर्महाप्रभाः ।। ६ ।।

yuṣmadbalenaiva mayā yajñaḥ prāraṃbhito mahān || satkarmasiddhaye yūyaṃ pramāṇāssyurmahāprabhāḥ || 6 ||

ब्रह्मोवाच ।।

तच्छ्रुत्वा दक्षवचनं सर्वे देवास्सवासवाः ।। निर्ययुस्त्वरितं तत्र युद्धं कर्तुं समुद्यताः।। ७।।

tacchrutvā dakṣavacanaṃ sarve devāssavāsavāḥ || niryayustvaritaṃ tatra yuddhaṃ kartuṃ samudyatāḥ|| 7||

अथ देवगणाः सर्वे युयुधुस्ते बलान्विताः।। शक्रादयो लोकपाला मोहिताः शिवमायया।। ८।।

atha devagaṇāḥ sarve yuyudhuste balānvitāḥ|| śakrādayo lokapālā mohitāḥ śivamāyayā|| 8||

देवानां च गणानां च तदासीत्समरो महान् ।। तीक्ष्णतोमरनाराचैर्युयुधुस्ते परस्परम् ।। ९।।

devānāṃ ca gaṇānāṃ ca tadāsītsamaro mahān || tīkṣṇatomaranārācairyuyudhuste parasparam || 9||

नेदुश्शंखाश्च भेर्य्यश्च तस्मिन् रणमहोत्सवे ।। महादुंदुभयो नेदुः पटहा डिंडिमादयः ।। 2.2.36.१०।।

neduśśaṃkhāśca bheryyaśca tasmin raṇamahotsave || mahāduṃdubhayo neduḥ paṭahā ḍiṃḍimādayaḥ || 2.2.36.10||

तेन शब्देन महता श्लाघ्मानास्तदा सुराः ।। लोकपालैश्च सहिता जघ्नुस्ताञ्छिवकिंकरान् ।। ११ ।।

tena śabdena mahatā ślāghmānāstadā surāḥ || lokapālaiśca sahitā jaghnustāñchivakiṃkarān || 11 ||

इन्द्राद्यैर्लोकपालैश्च गणाश्शंभो पराङ्मुखाः ।। कृत्ताश्च मुनिशार्दूल भृगोर्मंत्रबलेन च ।। १२।।

indrādyairlokapālaiśca gaṇāśśaṃbho parāṅmukhāḥ || kṛttāśca muniśārdūla bhṛgormaṃtrabalena ca || 12||

उच्चाटनं कृतं तेषां भृगुणा यज्वना तदा ।। यजनार्थं च देवानां तुष्ट्यर्थं दीक्षितस्य च ।। १३ ।।

uccāṭanaṃ kṛtaṃ teṣāṃ bhṛguṇā yajvanā tadā || yajanārthaṃ ca devānāṃ tuṣṭyarthaṃ dīkṣitasya ca || 13 ||

पराजितान्स्वकान्दृष्ट्वा वीरभद्रो रुषान्वितः ।। भूतप्रेतपिशाचांश्च कृत्वा तानेव पृष्ठतः ।। १४ ।।

parājitānsvakāndṛṣṭvā vīrabhadro ruṣānvitaḥ || bhūtapretapiśācāṃśca kṛtvā tāneva pṛṣṭhataḥ || 14 ||

वृषभस्थान् पुरस्कृत्य स्वयं चैव महाबलः ।। महात्रिशूलमादाय पातयामास निर्जरान् ।। १५।।

vṛṣabhasthān puraskṛtya svayaṃ caiva mahābalaḥ || mahātriśūlamādāya pātayāmāsa nirjarān || 15||

देवान्यक्षान् साध्यगणान् गुह्यकान् चारणानपि ।। शूलघातैश्च सर्वे गणा वेगात् प्रजघ्निरे।। १६।।

devānyakṣān sādhyagaṇān guhyakān cāraṇānapi || śūlaghātaiśca sarve gaṇā vegāt prajaghnire|| 16||

केचिद्द्विधा कृताः खड्गैर्मुद्गरैश्च विपोथिताः।। अन्यैश्शस्त्रैरपि सुरा गणैर्भिन्नास्तदाऽभवन्।। १७।।

keciddvidhā kṛtāḥ khaḍgairmudgaraiśca vipothitāḥ|| anyaiśśastrairapi surā gaṇairbhinnāstadā'bhavan|| 17||

एवं पराजितास्सर्वे पलायनपरायणाः।। परस्परं परित्यज्य गता देवास्त्रिविष्टपम्।। १८।।

evaṃ parājitāssarve palāyanaparāyaṇāḥ|| parasparaṃ parityajya gatā devāstriviṣṭapam|| 18||

केवलं लोकपालास्ते शक्राद्यास्तस्थुरुत्सुकाः ।। संग्रामे दारुणे तस्मिन् धृत्वा धैर्यं महाबलाः ।। १९ ।।

kevalaṃ lokapālāste śakrādyāstasthurutsukāḥ || saṃgrāme dāruṇe tasmin dhṛtvā dhairyaṃ mahābalāḥ || 19 ||

सर्वे मिलित्वा शक्राद्या देवास्तत्र रणाजिरे ।। बृहस्पतिं च पप्रच्छुर्विनयावनतास्तदा ।। 2.2.36.२० ।।

sarve militvā śakrādyā devāstatra raṇājire || bṛhaspatiṃ ca papracchurvinayāvanatāstadā || 2.2.36.20 ||

लोकपाला ऊचुः ।।

गुरो बृहस्पते तात महाप्राज्ञ दयानिधे ।। शीघ्रं वद पृच्छतो नः कुतोऽ स्माकं जयो भवेत् ।। २१।।

guro bṛhaspate tāta mahāprājña dayānidhe || śīghraṃ vada pṛcchato naḥ kuto' smākaṃ jayo bhavet || 21||

ब्रह्मोवाच ।।

इत्याकर्ण्य वचस्तेषां स्मृत्वा शंभुं प्रयत्नवान् ।। बृहस्पतिरुवाचेदं महेन्द्रं ज्ञानदुर्बलम् ।। २२ ।।

ityākarṇya vacasteṣāṃ smṛtvā śaṃbhuṃ prayatnavān || bṛhaspatiruvācedaṃ mahendraṃ jñānadurbalam || 22 ||

बृहस्पतिरुवाच ।।

यदुक्तं विष्णुना पूर्वं तत्सर्वं जातमद्य वै ।। तदेव विवृणोमीन्द्र सावधानतया शृणु ।। २३ ।।

yaduktaṃ viṣṇunā pūrvaṃ tatsarvaṃ jātamadya vai || tadeva vivṛṇomīndra sāvadhānatayā śṛṇu || 23 ||

अस्ति यक्षेश्वरः कश्चित् फलदः सर्वकर्मणाम् ।। कर्तारं भजते सोपि न स्वकर्त्तुः प्रभुर्हि सः ।। २४ ।।

asti yakṣeśvaraḥ kaścit phaladaḥ sarvakarmaṇām || kartāraṃ bhajate sopi na svakarttuḥ prabhurhi saḥ || 24 ||

अमंत्रौषधयस्सर्वे नाभिचारा न लौकिकाः ।। न कर्माणि न वेदाश्च न मीमांसाद्वयं तथा ।। २५ ।।

amaṃtrauṣadhayassarve nābhicārā na laukikāḥ || na karmāṇi na vedāśca na mīmāṃsādvayaṃ tathā || 25 ||

अन्यान्यपि च शास्त्राणि नानावेदयुतानि च ।। ज्ञातुं नेशं संभवंति वदंत्येवं पुरातनाः ।। २६ ।।

anyānyapi ca śāstrāṇi nānāvedayutāni ca || jñātuṃ neśaṃ saṃbhavaṃti vadaṃtyevaṃ purātanāḥ || 26 ||

न स्वज्ञेयो महेशानस्सर्ववेदायुतेन सः ।। भक्तेरनन्यशरणैर्नान्यथेति महाश्रुतिः ।। २७ ।।

na svajñeyo maheśānassarvavedāyutena saḥ || bhakterananyaśaraṇairnānyatheti mahāśrutiḥ || 27 ||

शांत्या च परया दृष्ट्या सर्वथा निर्विकारया ।। तदनुग्रहतो नूनं ज्ञातव्यो हि सदाशिवः ।। २८।।

śāṃtyā ca parayā dṛṣṭyā sarvathā nirvikārayā || tadanugrahato nūnaṃ jñātavyo hi sadāśivaḥ || 28||

परं तु संवदिष्यामि कार्याकार्य विवक्षितौ ।। सिध्यंशं च सुरेशान तं शृणु त्वं हिताय वै ।। २९ ।।

paraṃ tu saṃvadiṣyāmi kāryākārya vivakṣitau || sidhyaṃśaṃ ca sureśāna taṃ śṛṇu tvaṃ hitāya vai || 29 ||

त्वमिंद्र बालिशो भूत्वा लोकपालैः सदाद्य वै ।। आगतो दक्ष यज्ञं हि किं करिष्यसि विक्रमम् ।। 2.2.36.३० ।।

tvamiṃdra bāliśo bhūtvā lokapālaiḥ sadādya vai || āgato dakṣa yajñaṃ hi kiṃ kariṣyasi vikramam || 2.2.36.30 ||

एते रुद्रसहायाश्च गणाः परमकोपनाः ।। आगता यज्ञविघ्नार्थं तं करिष्यंत्यसंशयम ।। ३१ ।।

ete rudrasahāyāśca gaṇāḥ paramakopanāḥ || āgatā yajñavighnārthaṃ taṃ kariṣyaṃtyasaṃśayama || 31 ||

सर्वथा न ह्युपायोत्र केषांचिदपि तत्त्वतः ।। यज्ञविघ्नविनाशार्थ सत्यं सत्यं ब्रवीम्यहम् ।। ३२।।

sarvathā na hyupāyotra keṣāṃcidapi tattvataḥ || yajñavighnavināśārtha satyaṃ satyaṃ bravīmyaham || 32||

ब्रह्मोवाच ।।

एवं बृहस्पतेर्वाक्यं श्रुत्वा ते हि दिवौकसः ।। चिंतामापेदिरे सर्वे लोकपालास्सवासवाः ।। ३३ ।।

evaṃ bṛhaspatervākyaṃ śrutvā te hi divaukasaḥ || ciṃtāmāpedire sarve lokapālāssavāsavāḥ || 33 ||

ततोब्रवीद्वीरभद्रो महावीरगणैर्वृतः ।। इन्द्रादीन् लोकपालांस्तान् स्मृत्वा मनसि शंकरम् ।। ३४ ।।

tatobravīdvīrabhadro mahāvīragaṇairvṛtaḥ || indrādīn lokapālāṃstān smṛtvā manasi śaṃkaram || 34 ||

वीरभद्र उवाच ।।

सर्वे यूयं बालिशत्वादवदानार्थमागताः ।। ।अवदानं प्रयच्छामि आगच्छत ममांतिकम् ।। ३५।।

sarve yūyaṃ bāliśatvādavadānārthamāgatāḥ || |avadānaṃ prayacchāmi āgacchata mamāṃtikam || 35||

हे शक्र हे शुचे भानो हे शशिन् हे धनाधिप।। हे पाशपाणे हे वायो निर्ऋते यम शेष हे ।। ३६ ।।

he śakra he śuce bhāno he śaśin he dhanādhipa|| he pāśapāṇe he vāyo nirṛte yama śeṣa he || 36 ||

हे सुरासुरसंघाहीहैत यूयं हे विचक्षणाः ।। अवदानानि दास्यामि आतृप्त्याद्यासतां वराः ।। ३७ ।।

he surāsurasaṃghāhīhaita yūyaṃ he vicakṣaṇāḥ || avadānāni dāsyāmi ātṛptyādyāsatāṃ varāḥ || 37 ||

।। ब्रह्मोवाच ।।

एवमुक्त्वा सितैर्बाणैर्जघानाथ रुषान्वितः ।। निखिलांस्तान् सुरान् सद्यो वीरभद्रो गणाग्रणीः ।। तैर्बाणैर्निहतास्सर्वे वासवाद्याः सुरेश्वराः ।। ३८ ।।

evamuktvā sitairbāṇairjaghānātha ruṣānvitaḥ || nikhilāṃstān surān sadyo vīrabhadro gaṇāgraṇīḥ || tairbāṇairnihatāssarve vāsavādyāḥ sureśvarāḥ || 38 ||

पलायनपरा भूत्वा जग्मुस्ते च दिशो दश ।। गतेषु लोकपालेषु विद्रुतेषु सुरेषु च ।। यज्ञवाटोपकंठं हि वीरभद्रोगमद्गणैः ।। ३९ ।।

palāyanaparā bhūtvā jagmuste ca diśo daśa || gateṣu lokapāleṣu vidruteṣu sureṣu ca || yajñavāṭopakaṃṭhaṃ hi vīrabhadrogamadgaṇaiḥ || 39 ||

तदा ते ऋषयस्सर्वे सुभीता हि रमेश्वरम् ।। विज्ञप्तुकामास्सहसा शीघ्रमूचुर्नता भृशम् ।। 2.2.36.४० ।।

tadā te ṛṣayassarve subhītā hi rameśvaram || vijñaptukāmāssahasā śīghramūcurnatā bhṛśam || 2.2.36.40 ||

ऋषय ऊचुः ।।

देवदेव रमानाथ सर्वेश्वर महाप्रभो ।। रक्ष यज्ञं हि दक्षस्य यज्ञोसि त्वं न संशयः ।। ४१ ।। ।

devadeva ramānātha sarveśvara mahāprabho || rakṣa yajñaṃ hi dakṣasya yajñosi tvaṃ na saṃśayaḥ || 41 || |

यज्ञकर्मा यज्ञरूपो यज्ञांगो यज्ञरक्षकः ।। रक्ष यज्ञमतो रक्ष त्वत्तोन्यो न हि रक्षकः ।। ४२ ।।

yajñakarmā yajñarūpo yajñāṃgo yajñarakṣakaḥ || rakṣa yajñamato rakṣa tvattonyo na hi rakṣakaḥ || 42 ||

ब्रह्मोवाच ।।

इत्याकर्ण्य वचस्तेषामृषीणां वचनं हरिः ।। योद्धुकामो भयाद्विष्णुर्वीरभद्रेण तेन वै ।। ४३ ।।

ityākarṇya vacasteṣāmṛṣīṇāṃ vacanaṃ hariḥ || yoddhukāmo bhayādviṣṇurvīrabhadreṇa tena vai || 43 ||

चतुर्भुजस्सुसनद्धो चक्रायुधधरः करैः ।। महाबलोमरगणैर्यज्ञवाटात्स निर्ययौ ।। ४४।।

caturbhujassusanaddho cakrāyudhadharaḥ karaiḥ || mahābalomaragaṇairyajñavāṭātsa niryayau || 44||

वीरभद्रः शूलपाणिर्नानागणसमन्वितः ।। ददर्श विष्णुं संनद्धं योद्धुकामं महाप्रभुम्।। ।। ४५ ।।

vīrabhadraḥ śūlapāṇirnānāgaṇasamanvitaḥ || dadarśa viṣṇuṃ saṃnaddhaṃ yoddhukāmaṃ mahāprabhum|| || 45 ||

तं दृष्ट्वा वीरभद्रोभूद्भ्रुकुटीकुटिलाननः ।। कृतांत इव पापिष्ठं मृगेन्द्र इव वारणम् ।। ४६।।

taṃ dṛṣṭvā vīrabhadrobhūdbhrukuṭīkuṭilānanaḥ || kṛtāṃta iva pāpiṣṭhaṃ mṛgendra iva vāraṇam || 46||

तथाविधं हरिं दृष्ट्वा वीरभद्रो रिमर्दनः ।। अवदत्त्वरितः क्रुद्धो गणैर्वीरैस्समावृतः ।। ४७ ।।

tathāvidhaṃ hariṃ dṛṣṭvā vīrabhadro rimardanaḥ || avadattvaritaḥ kruddho gaṇairvīraissamāvṛtaḥ || 47 ||

वीरभद्र उवाच ।।

रेरे हरे महादेव शपथोल्लंघनं त्वया ।। कथमद्य कृतं चित्ते गर्वः किमभवत्तव ।। ४८ ।।

rere hare mahādeva śapathollaṃghanaṃ tvayā || kathamadya kṛtaṃ citte garvaḥ kimabhavattava || 48 ||

तव श्रीरुद्रशपथोल्लंघने शक्तिरस्ति किम् ।। को वा त्वमसिको वा ते रक्ष कोस्ति जगत्त्रये। ।। ४९ ।।

tava śrīrudraśapathollaṃghane śaktirasti kim || ko vā tvamasiko vā te rakṣa kosti jagattraye| || 49 ||

अत्र त्वमागतः कस्माद्वयं तन्नैव विद्महे ।। दक्षस्य यज्ञपातात्त्वं कथं जातोसि तद्वद ।। 2.2.36.५० ।।

atra tvamāgataḥ kasmādvayaṃ tannaiva vidmahe || dakṣasya yajñapātāttvaṃ kathaṃ jātosi tadvada || 2.2.36.50 ||

दाक्षायण्याकृतं यच्च तन्न दृष्टं किमु त्वया ।। प्रोक्तं यच्च दधीचेन श्रुतं तन्न किमु त्वया ।। ५१।।

dākṣāyaṇyākṛtaṃ yacca tanna dṛṣṭaṃ kimu tvayā || proktaṃ yacca dadhīcena śrutaṃ tanna kimu tvayā || 51||

त्वञ्चापि दक्षयज्ञेस्मिन्नवदानार्थमागतः ।। अवदानं प्रयच्छामि तव चापि महाभुज ।। ५२ ।।

tvañcāpi dakṣayajñesminnavadānārthamāgataḥ || avadānaṃ prayacchāmi tava cāpi mahābhuja || 52 ||

वक्षो विदारयिष्यामि त्रिशूलेन हरे तव ।। कस्तवास्ति समायातो रक्षकोद्य ममांतिकम् ।। ५३ ।।

vakṣo vidārayiṣyāmi triśūlena hare tava || kastavāsti samāyāto rakṣakodya mamāṃtikam || 53 ||

पातयिष्यामि भूपृष्ठे ज्वालयिष्यामि वह्निना ।। दग्धं भवंतमधुना पेषयिष्यामि सत्वरम् ।। ५४।।

pātayiṣyāmi bhūpṛṣṭhe jvālayiṣyāmi vahninā || dagdhaṃ bhavaṃtamadhunā peṣayiṣyāmi satvaram || 54||

रेरे हरे दुराचार महेश विमुखाधम ।। श्रीमहारुद्रमाहात्म्यं किन्न जानासि पावनम् ।। ५५ ।।

rere hare durācāra maheśa vimukhādhama || śrīmahārudramāhātmyaṃ kinna jānāsi pāvanam || 55 ||

तथापि त्वं महाबाहो योद्धुकामोग्रतः स्थितः ।। नेष्यामि पुनरावृत्तिं यदि तिष्ठेस्त्वमात्मना ।। ५६।।

tathāpi tvaṃ mahābāho yoddhukāmogrataḥ sthitaḥ || neṣyāmi punarāvṛttiṃ yadi tiṣṭhestvamātmanā || 56||

ब्रह्मोवाच ।। ।।

तस्य तद्वचनं श्रुत्वा वीरभद्रस्य बुद्धिमान् ।। उवाच विहसन् प्रीत्या विष्णुस्त्र सुरेश्वरः ।। ५७।।

tasya tadvacanaṃ śrutvā vīrabhadrasya buddhimān || uvāca vihasan prītyā viṣṇustra sureśvaraḥ || 57||

विष्णुरुवाच ।।

शृणु त्वं वीरभद्राद्य प्रवक्ष्यामि त्वदग्रतः ।। न रुद्रविमुखं मां त्वं वद शंकरसेवकम् ।। ५८।।

śṛṇu tvaṃ vīrabhadrādya pravakṣyāmi tvadagrataḥ || na rudravimukhaṃ māṃ tvaṃ vada śaṃkarasevakam || 58||

अनेन प्रार्थितः पूर्वं यज्ञार्थं च पुनः पुनः ।। दक्षेणाविदितार्थेन कर्मनिष्ठेन मौढ्यतः ।। ५९ ।।

anena prārthitaḥ pūrvaṃ yajñārthaṃ ca punaḥ punaḥ || dakṣeṇāviditārthena karmaniṣṭhena mauḍhyataḥ || 59 ||

अहं भक्तपराधीनस्तथा सोपि महेश्वरः ।। दक्षो भक्तो हि मे तात तस्मादत्रागतो मखे ।। 2.2.36.६० ।।

ahaṃ bhaktaparādhīnastathā sopi maheśvaraḥ || dakṣo bhakto hi me tāta tasmādatrāgato makhe || 2.2.36.60 ||

शृणु प्रतिज्ञां मे वीर रुद्रकोपसमुद्भव ।। रुद्रतेजस्स्वरूपो हि सुप्रतापालयंप्रभो ।। ६१ ।।

śṛṇu pratijñāṃ me vīra rudrakopasamudbhava || rudratejassvarūpo hi supratāpālayaṃprabho || 61 ||

अहं निवारयामि त्वां त्वं च मां विनिवारय ।। तद्भविष्यति यद्भावि करिष्येऽहं पराक्रमम् ।। ६२ ।।

ahaṃ nivārayāmi tvāṃ tvaṃ ca māṃ vinivāraya || tadbhaviṣyati yadbhāvi kariṣye'haṃ parākramam || 62 ||

ब्रह्मोवाच ।।

इत्युक्तवति गोविन्दे प्रहस्य स महाभुजः ।। अवदत्सुप्रसन्नोस्मि त्वां ज्ञात्वास्मत्प्रभोः प्रियम् ।। ६३ ।।

ityuktavati govinde prahasya sa mahābhujaḥ || avadatsuprasannosmi tvāṃ jñātvāsmatprabhoḥ priyam || 63 ||

ततो विहस्य सुप्रीतो वीरभद्रो गणाग्रणीः ।। प्रश्रयावनतोवादीद्विष्णुं देवं हि तत्त्वतः ।। ६४ ।।

tato vihasya suprīto vīrabhadro gaṇāgraṇīḥ || praśrayāvanatovādīdviṣṇuṃ devaṃ hi tattvataḥ || 64 ||

वीरभद्र उवाच ।।

तव भावपरीक्षार्थमित्युक्तं मे महाप्रभो ।। इदानीं तत्त्वतो वच्मि शृणु त्वं सावधानतः ।। ६५ ।।

tava bhāvaparīkṣārthamityuktaṃ me mahāprabho || idānīṃ tattvato vacmi śṛṇu tvaṃ sāvadhānataḥ || 65 ||

यथा शिवस्तथा त्वं हि यथा त्वं च तथा शिवः ।। इति वेदा वर्णयंति शिवशासनतो हरे ।। ६६ ।।

yathā śivastathā tvaṃ hi yathā tvaṃ ca tathā śivaḥ || iti vedā varṇayaṃti śivaśāsanato hare || 66 ||

शिवाज्ञया वयं सर्वे सेवकाः शंकरस्य वै ।। तथापि च रमानाथ प्रवादोचितमादरात् ।। ६७ ।।

śivājñayā vayaṃ sarve sevakāḥ śaṃkarasya vai || tathāpi ca ramānātha pravādocitamādarāt || 67 ||

ब्रह्मोवाच ।।

तच्छ्रुत्वा वचनं तस्य वीरभद्रस्य सोऽच्युतः ।। प्रहस्य चेदं प्रोवाच वीरभद्रमिदं वचः ।। ६८ ।।

tacchrutvā vacanaṃ tasya vīrabhadrasya so'cyutaḥ || prahasya cedaṃ provāca vīrabhadramidaṃ vacaḥ || 68 ||

विष्णुरुवाच ।।

युद्धं कुरु महावीर मया सार्द्धमशंकितः ।। तवास्त्रैः पूर्यमाणोहं गमिष्यामि स्वमाश्रमम् ।। ६९ ।।

yuddhaṃ kuru mahāvīra mayā sārddhamaśaṃkitaḥ || tavāstraiḥ pūryamāṇohaṃ gamiṣyāmi svamāśramam || 69 ||

ब्रह्मोवाच ।।

इत्युक्त्वा हि विरम्यासौ सन्नद्धोभूद्रणाय च ।। स्वगणैर्वीरभद्रोपि सन्नद्धोथ महाबलः ।। 2.2.36.७० ।।

ityuktvā hi viramyāsau sannaddhobhūdraṇāya ca || svagaṇairvīrabhadropi sannaddhotha mahābalaḥ || 2.2.36.70 ||

इति श्रीशिवमहापुराणे द्वितीयायां रुद्रसंहितायां द्वितीये सतीखंडे विष्णुवीरभद्रसम्वादो नाम षट्त्रिंशोऽध्यायः ।। ३६।।

iti śrīśivamahāpurāṇe dvitīyāyāṃ rudrasaṃhitāyāṃ dvitīye satīkhaṃḍe viṣṇuvīrabhadrasamvādo nāma ṣaṭtriṃśo'dhyāyaḥ || 36||