।। सनत्कुमार उवाच ।।
एकदा वारिधिसुतो वृन्दापति रुदारधीः।। सभार्य्यस्संस्थितो वीरोऽसुरैस्सर्वैः समन्वितः ।। १।।
ekadā vāridhisuto vṛndāpati rudāradhīḥ|| sabhāryyassaṃsthito vīro'suraissarvaiḥ samanvitaḥ || 1||
तत्राजगाम सुप्रीतस्सुवर्चास्त्वथ भार्गवः।। तेजः पुंजो मूर्त इव भासयन्सकला दिशः ।। २।।
tatrājagāma suprītassuvarcāstvatha bhārgavaḥ|| tejaḥ puṃjo mūrta iva bhāsayansakalā diśaḥ || 2||
तं दृष्ट्वा गुरुमायान्तमसुरास्तेऽखिला द्रुतम् ।। प्रणेमुः प्रीतमनसस्सिंधुपुत्रोऽपि सादरम्।। ३।।
taṃ dṛṣṭvā gurumāyāntamasurāste'khilā drutam || praṇemuḥ prītamanasassiṃdhuputro'pi sādaram|| 3||
दत्त्वाशीर्वचनं तेभ्यो भार्गवस्तेजसां निधिः ।। निषसादासने रम्ये संतस्थुस्तेऽपि पूर्ववत् ।। ४ ।।
dattvāśīrvacanaṃ tebhyo bhārgavastejasāṃ nidhiḥ || niṣasādāsane ramye saṃtasthuste'pi pūrvavat || 4 ||
अथ सिंध्वात्मजो वीरो दृष्ट्वा प्रीत्या निजां सभाम् ।। जलंधरः प्रसन्नोऽभूदनष्टवरशासनः ।। ५ ।।
atha siṃdhvātmajo vīro dṛṣṭvā prītyā nijāṃ sabhām || jalaṃdharaḥ prasanno'bhūdanaṣṭavaraśāsanaḥ || 5 ||
तत्स्थितं छिन्नशिरसं दृष्ट्वा राहुं स दैत्यराट् ।। पप्रच्छ भार्गवं शीघ्रमिदं सागरनन्दनः ।। ६।।
tatsthitaṃ chinnaśirasaṃ dṛṣṭvā rāhuṃ sa daityarāṭ || papraccha bhārgavaṃ śīghramidaṃ sāgaranandanaḥ || 6||
जलंधर उवाच ।।
केनेदं विहितं राहोश्शिरच्छेदनकं प्रभो ।। तद्ब्रूहि निखिलं वृत्तं यथावत्तत्त्वतो गुरो ।। ७।।
kenedaṃ vihitaṃ rāhośśiracchedanakaṃ prabho || tadbrūhi nikhilaṃ vṛttaṃ yathāvattattvato guro || 7||
सनत्कुमार उवाच ।।
इत्याकर्ण्य वचस्तस्य सिन्धुपुत्रस्य भार्गवः ।। स्मृत्वा शिवपदांभोजं प्रत्युवाच यथार्थवत् ।। ८।।
ityākarṇya vacastasya sindhuputrasya bhārgavaḥ || smṛtvā śivapadāṃbhojaṃ pratyuvāca yathārthavat || 8||
शुक्र उवाच।।
जलंधर महावीर सर्वासुरसहायक ।। शृणु वृत्तांतमखिलं यथावत्कथयामि ते ।। ९ ।।
jalaṃdhara mahāvīra sarvāsurasahāyaka || śṛṇu vṛttāṃtamakhilaṃ yathāvatkathayāmi te || 9 ||
पुराभवद्बलिर्वीरो विरोचनसुतो बली ।। हिरण्यकशिपोश्चैव प्रपौत्रो धर्मवित्तमः ।। 2.5.15.१०।।
purābhavadbalirvīro virocanasuto balī || hiraṇyakaśipoścaiva prapautro dharmavittamaḥ || 2.5.15.10||
पराजितास्सुरास्तेन रमेशं शरणं ययुः ।। सवासवास्स्ववृत्तांतमाचख्युः स्वार्थसाधकाः।। ११।।
parājitāssurāstena rameśaṃ śaraṇaṃ yayuḥ || savāsavāssvavṛttāṃtamācakhyuḥ svārthasādhakāḥ|| 11||
तदाज्ञया सुरैः सार्द्धं चक्रुस्संधिमथो सुराः ।। स्वकार्यसिद्धये तातच्छलकर्मविचक्षणाः ।। १२ ।।
tadājñayā suraiḥ sārddhaṃ cakrussaṃdhimatho surāḥ || svakāryasiddhaye tātacchalakarmavicakṣaṇāḥ || 12 ||
अथामृतार्थे सिंधोश्च मंथनं चक्रुरादरात् ।। विष्णोस्सहायिनस्ते हि सुरास्सर्वेऽसुरैस्सह।। १३।।
athāmṛtārthe siṃdhośca maṃthanaṃ cakrurādarāt || viṣṇossahāyinaste hi surāssarve'suraissaha|| 13||
ततो रत्नोपहरणमकार्षुर्दैत्यशत्रवः ।। जगृहुर्यत्नतो देवाः पपुरप्यमृतं छलात् ।। १४।।
tato ratnopaharaṇamakārṣurdaityaśatravaḥ || jagṛhuryatnato devāḥ papurapyamṛtaṃ chalāt || 14||
ततः पराभवं चक्रुरसुराणां सहायतः ।। विष्णोस्सुरास्सचक्रास्तेऽमृतापानाद्बलान्विताः ।। १५।।
tataḥ parābhavaṃ cakrurasurāṇāṃ sahāyataḥ || viṣṇossurāssacakrāste'mṛtāpānādbalānvitāḥ || 15||
शिरश्छेदं चकारासौ पिबतश्चामृतं हरिः ।। राहोर्देवसभां हि पक्षपाती हरेस्सदा ।। १६ ।।
śiraśchedaṃ cakārāsau pibataścāmṛtaṃ hariḥ || rāhordevasabhāṃ hi pakṣapātī haressadā || 16 ||
सनत्कुम्रार उवाच ।।
एवं कविस्तस्य शिरश्छेदं राहोश्शशंस च ।। अमृतार्थे समुद्रस्य मंथनं देवकारितम् ।। १७ ।।
evaṃ kavistasya śiraśchedaṃ rāhośśaśaṃsa ca || amṛtārthe samudrasya maṃthanaṃ devakāritam || 17 ||
रत्नोपहरणं चैव दैत्यानां च पराभवम् ।। देवैरमृतपानं च कृतं सर्वं च विस्तरात् ।। १८।।
ratnopaharaṇaṃ caiva daityānāṃ ca parābhavam || devairamṛtapānaṃ ca kṛtaṃ sarvaṃ ca vistarāt || 18||
तदाकर्ण्य महावीरोम्बुधिबालः प्रतापवान् ।। चुक्रोध क्रोधरक्ताक्षस्स्वपितुर्मंथनं तदा ।। १९।।
tadākarṇya mahāvīrombudhibālaḥ pratāpavān || cukrodha krodharaktākṣassvapiturmaṃthanaṃ tadā || 19||
अथ दूतं समाहूय घस्मराभिधमुत्तमम् ।। सर्वं शशंस चरितं यदाह गुरुरात्मवान् ।। 2.5.15.२० ।।
atha dūtaṃ samāhūya ghasmarābhidhamuttamam || sarvaṃ śaśaṃsa caritaṃ yadāha gururātmavān || 2.5.15.20 ||
अथ तं प्रेषयामास स्वदूतं शक्रसन्निधौ।। संमान्य बहुशः प्रीत्याऽभयं दत्त्वा विशारदम् ।। २१।।
atha taṃ preṣayāmāsa svadūtaṃ śakrasannidhau|| saṃmānya bahuśaḥ prītyā'bhayaṃ dattvā viśāradam || 21||
दूतस्त्रिविष्टपं तस्य जगामारमलं सुधीः ।। घस्मरोंऽबुधिबालस्य सर्वदेवसमन्वितम् ।। २२।।
dūtastriviṣṭapaṃ tasya jagāmāramalaṃ sudhīḥ || ghasmaroṃ'budhibālasya sarvadevasamanvitam || 22||
तत्र गत्वा स दूतस्तु सुधर्मां प्राप्य सत्वरम् ।। गर्वादखर्वमौलिर्हि देवेन्द्रं वाक्यमब्रवीत् ।। २३ ।।
tatra gatvā sa dūtastu sudharmāṃ prāpya satvaram || garvādakharvamaulirhi devendraṃ vākyamabravīt || 23 ||
घस्मर उवाच ।।
जलंधरोऽब्धि तनयस्सर्वदैत्यजनेश्वरः ।। सुप्रतापी महावीरस्स्वयं कविसहायवान् ।। २४ ।।
jalaṃdharo'bdhi tanayassarvadaityajaneśvaraḥ || supratāpī mahāvīrassvayaṃ kavisahāyavān || 24 ||
दूतोऽहं तस्य वीरस्य घस्मराख्यो न घस्मरः ।। प्रेषितस्तेन वीरेण त्वत्सकाशमिहागतः ।। २५।।
dūto'haṃ tasya vīrasya ghasmarākhyo na ghasmaraḥ || preṣitastena vīreṇa tvatsakāśamihāgataḥ || 25||
अव्याहताज्ञस्वर्वत्र जलंधर उदग्रधीः ।। निर्जिताखिलदैत्यारिस्स यदाह शृणुष्व तत् ।। २६ ।।
avyāhatājñasvarvatra jalaṃdhara udagradhīḥ || nirjitākhiladaityārissa yadāha śṛṇuṣva tat || 26 ||
जलंधर उवाच ।।
कस्मात्त्वया मम पिता मथितस्सागरोऽद्रिणा ।। नीतानि सर्वरत्नानि पितुर्मे देवताधम ।। २७ ।।
kasmāttvayā mama pitā mathitassāgaro'driṇā || nītāni sarvaratnāni piturme devatādhama || 27 ||
उचितं न कृतं तेऽद्य तानि शीघ्रं प्रयच्छ मे ।। ममायाहि विचार्येत्थं शरणं दैवतैस्सह ।। २८ ।।
ucitaṃ na kṛtaṃ te'dya tāni śīghraṃ prayaccha me || mamāyāhi vicāryetthaṃ śaraṇaṃ daivataissaha || 28 ||
अन्यथा ते भयं भूरि भविष्यति सुराधम ।। राज्यविध्वंसनं चैव सत्यमेतद्ब्रवीम्यहम् ।। २९।।
anyathā te bhayaṃ bhūri bhaviṣyati surādhama || rājyavidhvaṃsanaṃ caiva satyametadbravīmyaham || 29||
सनत्कुमार उवाच ।।
इति दूतवचः श्रुत्वा विस्मितस्त्रिदशाधिपः ।। उवाच तं स्मरन्निन्द्रो भयरोषसमन्वितः ।। 2.5.15.३० ।।
iti dūtavacaḥ śrutvā vismitastridaśādhipaḥ || uvāca taṃ smarannindro bhayaroṣasamanvitaḥ || 2.5.15.30 ||
अद्रयो मद्भयात्त्रस्तास्स्वकुक्षिस्था यतः कृताः ।। अन्येऽपि मद्द्विषस्तेन रक्षिता दितिजाः पुरा ।। ३१।।
adrayo madbhayāttrastāssvakukṣisthā yataḥ kṛtāḥ || anye'pi maddviṣastena rakṣitā ditijāḥ purā || 31||
तस्मात्तद्रत्नजातं तु मया सर्वं हृतं किल ।। न तिष्ठति मम द्रोही सुखं सत्यं ब्रवीम्यहम् ।। ३२।।
tasmāttadratnajātaṃ tu mayā sarvaṃ hṛtaṃ kila || na tiṣṭhati mama drohī sukhaṃ satyaṃ bravīmyaham || 32||
शंखोप्येव पुरा दैत्यो मां द्विषन्सागरात्मजः ।। अभवन्मूढचित्तस्तु साधुसंगात्समुज्झित।। ३३।।
śaṃkhopyeva purā daityo māṃ dviṣansāgarātmajaḥ || abhavanmūḍhacittastu sādhusaṃgātsamujjhita|| 33||
ममानुजेन हरिणा निहतस्य हि पापधीः ।। हिंसकस्साधुसंधस्य पापिष्ठस्सागरोदरे ।। ३४।।
mamānujena hariṇā nihatasya hi pāpadhīḥ || hiṃsakassādhusaṃdhasya pāpiṣṭhassāgarodare || 34||
तद्गच्छ दूत शीघ्रं त्वं कथयस्वास्य तत्त्वतः ।। अब्धिपुत्रस्य सर्वं हि सिंधोर्मंथनकारणम् ।। ३५।।
tadgaccha dūta śīghraṃ tvaṃ kathayasvāsya tattvataḥ || abdhiputrasya sarvaṃ hi siṃdhormaṃthanakāraṇam || 35||
सनत्कुमार उवाच ।।
इत्थं विसर्जितो दूतो घस्मराख्यस्सुबुद्धिमान् ।। तदेन्द्रेणागमत्तूर्ण्णं यत्र वीरो जलंधरः ।। ३६।।
itthaṃ visarjito dūto ghasmarākhyassubuddhimān || tadendreṇāgamattūrṇṇaṃ yatra vīro jalaṃdharaḥ || 36||
तदिदं वचनं दैत्यराजो हि तेन धीमता ।। कथितो निखिलं शक्रप्रोक्तं दूतेन वै तदा ।। ३७।।
tadidaṃ vacanaṃ daityarājo hi tena dhīmatā || kathito nikhilaṃ śakraproktaṃ dūtena vai tadā || 37||
तन्निशम्य ततो दैत्यो रोषात्प्रस्फुरिताधरः ।। उद्योगमकरोत्तूर्णं सर्वदेवजिगीषया ।। ३८।।
tanniśamya tato daityo roṣātprasphuritādharaḥ || udyogamakarottūrṇaṃ sarvadevajigīṣayā || 38||
तदोद्योगेऽसुरेन्द्रस्य दिग्भ्यः पातालतस्तथा ।। दितिजाः प्रत्यपद्यंत कोटिशःकोटिशस्तथा ।। ३९।।
tadodyoge'surendrasya digbhyaḥ pātālatastathā || ditijāḥ pratyapadyaṃta koṭiśaḥkoṭiśastathā || 39||
अथ शुंभनिशुंभाद्यै बलाधिपतिकोटिभिः ।। निर्जगाम महावीरः सिन्धुपुत्रः प्रतापवान् ।। 2.5.15.४०।।
atha śuṃbhaniśuṃbhādyai balādhipatikoṭibhiḥ || nirjagāma mahāvīraḥ sindhuputraḥ pratāpavān || 2.5.15.40||
प्राप त्रिविष्टपं सद्यः सर्वसैन्यसमावृतः ।। दध्मौ शंखं जलधिजो नेदुर्वीराश्च सर्वतः ।। ४१।।
prāpa triviṣṭapaṃ sadyaḥ sarvasainyasamāvṛtaḥ || dadhmau śaṃkhaṃ jaladhijo nedurvīrāśca sarvataḥ || 41||
गत्वा त्रिविष्टपं दैत्यो नन्दनाधिष्ठितोऽभवत् ।। सर्व सैन्यं समावृत्य कुर्वाणः सिंहवद्रवम् ।। ४२।।
gatvā triviṣṭapaṃ daityo nandanādhiṣṭhito'bhavat || sarva sainyaṃ samāvṛtya kurvāṇaḥ siṃhavadravam || 42||
पुरमावृत्य तिष्ठत्तद्दृष्ट्वा सैन्यबलं महत्।। निर्ययुस्त्वमरावत्या देवा युद्धाय दंशिताः ।। ।। ४३।।
puramāvṛtya tiṣṭhattaddṛṣṭvā sainyabalaṃ mahat|| niryayustvamarāvatyā devā yuddhāya daṃśitāḥ || || 43||
ततस्समभवद्युद्धं देवदानवसेनयोः ।। मुसलैः परिघैर्बाणैर्गदापरशुशक्तिभिः ।। ४४।।
tatassamabhavadyuddhaṃ devadānavasenayoḥ || musalaiḥ parighairbāṇairgadāparaśuśaktibhiḥ || 44||
तेऽन्योन्यं समधावेतां जघ्नतुश्च परस्परम् ।। क्षणेनाभवतां सेने रुधिरौघपरिप्लुते ।। ४५ ।।
te'nyonyaṃ samadhāvetāṃ jaghnatuśca parasparam || kṣaṇenābhavatāṃ sene rudhiraughapariplute || 45 ||
पतितैः पात्यमानैश्च गजाश्वरथपत्तिभिः ।। व्यराजत रणे भूमिस्संध्याभ्रपटलैरिव ।। ४६ ।।
patitaiḥ pātyamānaiśca gajāśvarathapattibhiḥ || vyarājata raṇe bhūmissaṃdhyābhrapaṭalairiva || 46 ||
तत्र युद्धे मृतान्दैत्यान्भार्गवस्तानजीवयत् ।। विद्ययामृतजीविन्या मंत्रितैस्तोयबिन्दुभिः ।। ४७ ।।
tatra yuddhe mṛtāndaityānbhārgavastānajīvayat || vidyayāmṛtajīvinyā maṃtritaistoyabindubhiḥ || 47 ||
देवानपि तथा युद्धे तत्राजीवयदंगिराः ।। दिव्यौषधैस्समानीय द्रोणाद्रेस्स पुनःपुनः ।। ४८ ।।
devānapi tathā yuddhe tatrājīvayadaṃgirāḥ || divyauṣadhaissamānīya droṇādressa punaḥpunaḥ || 48 ||
दृष्टवान्स तथा युद्धे पुनरेव समुत्थितान् ।। जलंधरः क्रोधवशो भार्गवं वाक्यमब्रवीत् ।। ४९।।
dṛṣṭavānsa tathā yuddhe punareva samutthitān || jalaṃdharaḥ krodhavaśo bhārgavaṃ vākyamabravīt || 49||
जलंधर उवाच ।।
मया देवा हता युद्धे उत्तिष्ठंति कथं पुनः ।। ततः संजीविनी विद्या नैवान्यत्रेति वै श्रुता ।। 2.5.15.५० ।।
mayā devā hatā yuddhe uttiṣṭhaṃti kathaṃ punaḥ || tataḥ saṃjīvinī vidyā naivānyatreti vai śrutā || 2.5.15.50 ||
सनत्कुमार उवाच।।
इत्याकर्ण्य वचस्तस्य सिन्धुपुत्रस्य भार्गवः ।। प्रत्युवाच प्रसन्नात्मा गुरुश्शुक्रो जलंधरम् ।। ५१ ।।
ityākarṇya vacastasya sindhuputrasya bhārgavaḥ || pratyuvāca prasannātmā guruśśukro jalaṃdharam || 51 ||
शुक्र उवाच ।।
दिव्यौषधीस्समानीय द्रोणाद्रेरंगिरास्सुरान् ।। जीवयत्येष वै तात सत्यं जानीहि मे वचः ।। ५२ ।।
divyauṣadhīssamānīya droṇādreraṃgirāssurān || jīvayatyeṣa vai tāta satyaṃ jānīhi me vacaḥ || 52 ||
जयमिच्छसि चेत्तात शृणु मे वचनं शुभम् ।। ततः सोऽरं भुजाभ्यां त्वं द्रोणमब्धावुपाहर ।। ५३ ।।
jayamicchasi cettāta śṛṇu me vacanaṃ śubham || tataḥ so'raṃ bhujābhyāṃ tvaṃ droṇamabdhāvupāhara || 53 ||
।।सनत्कुमार उवाच ।।
इत्युक्तस्स तु दैत्येन्द्रो गुरुणा भार्गवेण ह ।। द्रुतं जगाम यत्रासावास्ते चैवाद्रिराट् च सः ।। ५४।।
ityuktassa tu daityendro guruṇā bhārgaveṇa ha || drutaṃ jagāma yatrāsāvāste caivādrirāṭ ca saḥ || 54||
भुजाभ्यां तरसा दैत्यो नीत्वा द्रोणं च तं तदा।। प्राक्षिपत्सागरे तूर्णं चित्रं न हरतेजसि ।। ५५।।
bhujābhyāṃ tarasā daityo nītvā droṇaṃ ca taṃ tadā|| prākṣipatsāgare tūrṇaṃ citraṃ na haratejasi || 55||
पुनरायान्महावीरस्सिन्धुपुत्रो महाहवम्।। जघानास्त्रैश्च विविधैस्सुरान्कृत्वा बलं महत् ।। ५६ ।।
punarāyānmahāvīrassindhuputro mahāhavam|| jaghānāstraiśca vividhaissurānkṛtvā balaṃ mahat || 56 ||
अथ देवान्हतान्दृष्ट्वा द्रोणाद्रिमगमद्गुरुः ।। तावत्तत्र गिरीद्रं तं न ददर्श सुरार्चितः ।। ५७ ।।
atha devānhatāndṛṣṭvā droṇādrimagamadguruḥ || tāvattatra girīdraṃ taṃ na dadarśa surārcitaḥ || 57 ||
ज्ञात्वा दैत्यहृतं द्रोणं धिषणो भयविह्वलः ।। आगत्य देवान्प्रोवाच जीवो व्याकुलमानसः ।। ५८।।
jñātvā daityahṛtaṃ droṇaṃ dhiṣaṇo bhayavihvalaḥ || āgatya devānprovāca jīvo vyākulamānasaḥ || 58||
गुरुरुवाच ।।
पलायध्वं सुरास्सर्वे द्रोणो नास्ति गिरिर्महान् ।। ध्रुवं ध्वस्तश्च दैत्येन पाथोधितनयेन हि।। ५९।।
palāyadhvaṃ surāssarve droṇo nāsti girirmahān || dhruvaṃ dhvastaśca daityena pāthodhitanayena hi|| 59||
जलंधरो महादैत्यो नायं जेतुं क्षमो यतः ।। रुद्रांशसंभवो ह्येष सर्वामरविमर्दनः ।। 2.5.15.६० ।।
jalaṃdharo mahādaityo nāyaṃ jetuṃ kṣamo yataḥ || rudrāṃśasaṃbhavo hyeṣa sarvāmaravimardanaḥ || 2.5.15.60 ||
मया ज्ञातः प्रभावोऽस्य यथोत्पन्नः स्वयं सुराः ।। शिवापमानकृच्छक्रचेष्टितं स्मरताखिलम् ।। ६१।।
mayā jñātaḥ prabhāvo'sya yathotpannaḥ svayaṃ surāḥ || śivāpamānakṛcchakraceṣṭitaṃ smaratākhilam || 61||
सनत्कुमार उवाच ।।
श्रुत्वा तद्वचनं देवास्सुराचार्यप्रकीर्तितम्।। जयाशां त्यक्तवंतस्ते भयविह्वलितास्तथा ।। ६२।।
śrutvā tadvacanaṃ devāssurācāryaprakīrtitam|| jayāśāṃ tyaktavaṃtaste bhayavihvalitāstathā || 62||
दैत्यराजेन तेनातिहन्यमानास्समंततः ।। धैर्यं त्यक्त्वा पलायंत दिशो दश सवासवाः ।। ६३ ।।
daityarājena tenātihanyamānāssamaṃtataḥ || dhairyaṃ tyaktvā palāyaṃta diśo daśa savāsavāḥ || 63 ||
देवान्विद्रावितान्दृष्ट्वा दैत्यस्सागरनंदनः ।। शंखभेरी जयरवैः प्रविवेशामरावतीम्।। ६४।।
devānvidrāvitāndṛṣṭvā daityassāgaranaṃdanaḥ || śaṃkhabherī jayaravaiḥ praviveśāmarāvatīm|| 64||
प्रविष्टे नगरीं दैत्ये देवाः शक्रपुरोगमाः ।। सुवर्णाद्रिगुहां प्राप्ता न्यवसन्दैत्यतापिताः।। ६५।।
praviṣṭe nagarīṃ daitye devāḥ śakrapurogamāḥ || suvarṇādriguhāṃ prāptā nyavasandaityatāpitāḥ|| 65||
तदैव सर्वेष्वसुरोऽधिकारेष्विन्द्रादिकानां विनिवेश्य सम्यक्।। शुंभादिकान्दैत्यवरान् पृथक्पृथक्स्वयं सुवर्णादिगुहां व्यगान्मुने।। ६६।।
tadaiva sarveṣvasuro'dhikāreṣvindrādikānāṃ viniveśya samyak|| śuṃbhādikāndaityavarān pṛthakpṛthaksvayaṃ suvarṇādiguhāṃ vyagānmune|| 66||
इति श्रीशिवमहापुराणे द्वितीयायां रुद्रसंहितायां पञ्चमे युद्धखण्डे जलंधरवधोपाख्याने देवजलंधरयुद्धवर्णनं नाम पंचदशोऽध्यायः।। १५।।
iti śrīśivamahāpurāṇe dvitīyāyāṃ rudrasaṃhitāyāṃ pañcame yuddhakhaṇḍe jalaṃdharavadhopākhyāne devajalaṃdharayuddhavarṇanaṃ nāma paṃcadaśo'dhyāyaḥ|| 15||
ॐ श्री परमात्मने नमः
AnonymousUser
150
5 Days
Learn
Teach
Discuss
Panchanga
Dashboard
Verses & Playlist
Flashcards
Saved Chants
Saved Discussions
Logout
Copy Shloka
Shloka Link
