सनत्कुमार उवाच ।।
शृणु व्यास महाप्रेम्णा चरितं शशिमौलिनः ।। यथाऽवधीत्त्रिशूलेन दानवेन्द्रं गजासुरम् ।। १।।
śṛṇu vyāsa mahāpremṇā caritaṃ śaśimaulinaḥ || yathā'vadhīttriśūlena dānavendraṃ gajāsuram || 1||
दानवे निहते देव्या समरे महिषासुरे ।। देवानां च हितार्थाय पुरा देवाः सुखं ययुः ।। २ ।।
dānave nihate devyā samare mahiṣāsure || devānāṃ ca hitārthāya purā devāḥ sukhaṃ yayuḥ || 2 ||
तस्य पुत्रो महावीरो मुनीश्वर गजासुरः ।। पितुर्वधं हि संस्मृत्य कृतं देव्या सुरार्थनात् ।। ३ ।।
tasya putro mahāvīro munīśvara gajāsuraḥ || piturvadhaṃ hi saṃsmṛtya kṛtaṃ devyā surārthanāt || 3 ||
स तद्वैरमनुस्मृत्य तपोर्थं गतवान्वने ।। समुद्दिश्य विधिं प्रीत्या तताप परमं तपः ।। ४ ।।
sa tadvairamanusmṛtya taporthaṃ gatavānvane || samuddiśya vidhiṃ prītyā tatāpa paramaṃ tapaḥ || 4 ||
अवध्योहं भविष्यामि स्त्रीपुंसैः कामनिर्जितः ।। संविचार्येति मनसाऽभूत्तपोरतमानसः ।। ५।।
avadhyohaṃ bhaviṣyāmi strīpuṃsaiḥ kāmanirjitaḥ || saṃvicāryeti manasā'bhūttaporatamānasaḥ || 5||
स तेपे हिमवद्द्रोण्यां तपः परमदारु णम् ।। ऊर्द्ध्वबाहुर्नभोदृष्टिः पादांगुष्ठाश्रितावनिः ।। ६ ।।
sa tepe himavaddroṇyāṃ tapaḥ paramadāru ṇam || ūrddhvabāhurnabhodṛṣṭiḥ pādāṃguṣṭhāśritāvaniḥ || 6 ||
जटाभारैस्स वै रेजे प्रलयार्क इवांशुभिः ।। महिषासुरपुत्रोऽसौ गजासुर उदारधीः ।। ७ ।।
jaṭābhāraissa vai reje pralayārka ivāṃśubhiḥ || mahiṣāsuraputro'sau gajāsura udāradhīḥ || 7 ||
तस्य मूर्ध्नः समुद्भूतस्सधूमोग्निस्तपोमयः ।। तिर्यगूर्ध्वमधोलोकास्तापयन्विष्वगीरितः ।। ८ ।।
tasya mūrdhnaḥ samudbhūtassadhūmognistapomayaḥ || tiryagūrdhvamadholokāstāpayanviṣvagīritaḥ || 8 ||
चुक्षुभुर्नद्युदन्वंतश्चाग्नेर्मूर्द्धसमुद्भवात् ।। निपेतुस्सग्रहास्तारा जज्वलुश्च दिशो दश ।। ९ ।।
cukṣubhurnadyudanvaṃtaścāgnermūrddhasamudbhavāt || nipetussagrahāstārā jajvaluśca diśo daśa || 9 ||
तेन तप्तास्तुरास्सर्वे दिवं त्यक्त्वा सवासवाः ।। ब्रह्मलोकं ययुर्विज्ञापयामासुश्चचाल भूः ।। 2.5.57.१०।।
tena taptāsturāssarve divaṃ tyaktvā savāsavāḥ || brahmalokaṃ yayurvijñāpayāmāsuścacāla bhūḥ || 2.5.57.10||
देवा ऊचुः ।।
विधे गजासुरतपस्तप्ता वयमथाकुलाः ।। न शक्नुमो दिवि स्थातुमतस्ते शरणं गताः ।। ११ ।।
vidhe gajāsuratapastaptā vayamathākulāḥ || na śaknumo divi sthātumataste śaraṇaṃ gatāḥ || 11 ||
विधेह्युपशमं तस्य चान्याञ्जीवयितुं कृपा ।। लोका नंक्ष्यत्यन्यथा हि सत्यंसत्यं ब्रुवामहे ।। १२।।
vidhehyupaśamaṃ tasya cānyāñjīvayituṃ kṛpā || lokā naṃkṣyatyanyathā hi satyaṃsatyaṃ bruvāmahe || 12||
इति विज्ञापितो देवैर्वासवाद्यैस्स आत्मभूः ।। भृगुदक्षादिभिर्ब्रह्मा ययौ दैत्यवराश्रमम् ।। १३ ।।
iti vijñāpito devairvāsavādyaissa ātmabhūḥ || bhṛgudakṣādibhirbrahmā yayau daityavarāśramam || 13 ||
तपंतं तपसा लोका न्यथाऽभ्रापिहितं दिवि ।। विलक्ष्य विस्मितः प्राह विहसन्सृष्टिकारकः ।। १४ ।।
tapaṃtaṃ tapasā lokā nyathā'bhrāpihitaṃ divi || vilakṣya vismitaḥ prāha vihasansṛṣṭikārakaḥ || 14 ||
ब्रह्मोवाच ।।
उत्तिष्ठोत्तिष्ठ दैत्येन्द्र तपस्सिद्धोसि माहिषे ।। प्राप्तोऽहं वरदस्तात वरं वृणु यथेप्सितम्।। १५।।
uttiṣṭhottiṣṭha daityendra tapassiddhosi māhiṣe || prāpto'haṃ varadastāta varaṃ vṛṇu yathepsitam|| 15||
सनत्कुमार उवाच ।।
उत्थायोत्थाय दैत्येन्द्र ईक्षमाणो दृशा विभुम्।। गिरा गद्गदया प्रीतोऽगृणाद्देवं स माहिषिः ।। ।३५।
utthāyotthāya daityendra īkṣamāṇo dṛśā vibhum|| girā gadgadayā prīto'gṛṇāddevaṃ sa māhiṣiḥ || |35|
गजासुर उवाच ।।
नमस्ते देवदेवेश यदि दास्यसि मे वरम्।। अवध्योऽहं भवेयं वै स्त्रीपुंसैः कामनिर्जितैः ।। १७।।
namaste devadeveśa yadi dāsyasi me varam|| avadhyo'haṃ bhaveyaṃ vai strīpuṃsaiḥ kāmanirjitaiḥ || 17||
महाबलो महावीर्योऽजेयो देवादिभिस्सदा ।। सर्वेषां लोकपालानां निखिलर्द्धिसुभुग्विभो ।। १८।।
mahābalo mahāvīryo'jeyo devādibhissadā || sarveṣāṃ lokapālānāṃ nikhilarddhisubhugvibho || 18||
सनत्कुमार उवाच ।।
एवं वृतश्शतधृतिर्दानवेन स तेन वै ।। प्रादात्तत्तपसा प्रीतो वरं तस्य सुदुर्लभम् ।। १९।।
evaṃ vṛtaśśatadhṛtirdānavena sa tena vai || prādāttattapasā prīto varaṃ tasya sudurlabham || 19||
एवं लब्धवरो दैत्यो माहिषिश्च गजासुरः ।। सुप्रसन्नमनास्सोऽथ स्वधाम प्रत्यपद्यत ।। 2.5.57.२० ।।
evaṃ labdhavaro daityo māhiṣiśca gajāsuraḥ || suprasannamanāsso'tha svadhāma pratyapadyata || 2.5.57.20 ||
स विजित्य दिशस्सर्वा लोकांश्च त्रीन्महासुरः ।। देवासुरमनुष्येन्द्रान्गंधर्वगरुडोरगान् ।। २१ ।।
sa vijitya diśassarvā lokāṃśca trīnmahāsuraḥ || devāsuramanuṣyendrāngaṃdharvagaruḍoragān || 21 ||
इत्यादीन्निखिलाञ्जित्वा वशमानीय विश्वजित् ।। जहार लोकपालानां स्थानानि सह तेजसा ।। २२ ।।
ityādīnnikhilāñjitvā vaśamānīya viśvajit || jahāra lokapālānāṃ sthānāni saha tejasā || 22 ||
देवोद्यानश्रिया जुष्टमध्यास्ते स्म त्रिविष्टपम् ।। महेन्द्रभवनं साक्षान्निर्मितं विश्वकर्मणा ।। २३ ।।
devodyānaśriyā juṣṭamadhyāste sma triviṣṭapam || mahendrabhavanaṃ sākṣānnirmitaṃ viśvakarmaṇā || 23 ||
तस्मिन्महेन्द्रस्य गृहे महाबलो महामना निर्जितलोक एकराट्।। रेमेऽभिवंद्यांघ्रियुगः सुरादिभिः प्रतापितैरूर्जितचंडशासनः।। २४।।
tasminmahendrasya gṛhe mahābalo mahāmanā nirjitaloka ekarāṭ|| reme'bhivaṃdyāṃghriyugaḥ surādibhiḥ pratāpitairūrjitacaṃḍaśāsanaḥ|| 24||
स इत्थं निर्जितककुबेकराड् विषयान्प्रियान् ।। यथोपजोषं भुंजानो नातृप्यदजितेन्द्रियः ।। २५ ।।
sa itthaṃ nirjitakakubekarāḍ viṣayānpriyān || yathopajoṣaṃ bhuṃjāno nātṛpyadajitendriyaḥ || 25 ||
एवमैश्वर्यमत्तस्य दृप्तस्योच्छास्त्रवर्तिनः ।। काले व्यतीते महति पापबुद्धिरभूत्ततः ।। २६ ।।
evamaiśvaryamattasya dṛptasyocchāstravartinaḥ || kāle vyatīte mahati pāpabuddhirabhūttataḥ || 26 ||
महिषासुरपुत्रोऽसौ संचिक्लेश द्विजान्वरान् ।। तापसान्नितरां पृथ्व्यां दानवस्सुखमर्दनः ।। २७ ।।
mahiṣāsuraputro'sau saṃcikleśa dvijānvarān || tāpasānnitarāṃ pṛthvyāṃ dānavassukhamardanaḥ || 27 ||
सुरान्नरांश्च प्रमथान्सर्वाञ्चिक्लेश दुर्मतिः ।। धर्मान्वितान्विशेषेण पूर्ववैरमनुस्मरन् ।। २८ ।।
surānnarāṃśca pramathānsarvāñcikleśa durmatiḥ || dharmānvitānviśeṣeṇa pūrvavairamanusmaran || 28 ||
एकस्मिन्समये तात दानवोऽसौ महाबलः ।। अगच्छद्राजधानीं व शंकरस्य गजासुरः ।। २९ ।।
ekasminsamaye tāta dānavo'sau mahābalaḥ || agacchadrājadhānīṃ va śaṃkarasya gajāsuraḥ || 29 ||
समागतेऽसुरेन्द्रे हि महान्कलकलो मुने ।। त्रातत्रातेति तत्रासीदानंदनवासिनाम् ।। 2.5.57.३० ।।
samāgate'surendre hi mahānkalakalo mune || trātatrāteti tatrāsīdānaṃdanavāsinām || 2.5.57.30 ||
महिषाऽसुरपुत्रोऽसौ यदा पुर्यां समागतः ।। प्रमथन्प्रमथान्सर्वान्निजवीर्यमदोद्धतः।। ३१।।
mahiṣā'suraputro'sau yadā puryāṃ samāgataḥ || pramathanpramathānsarvānnijavīryamadoddhataḥ|| 31||
तस्मिन्नवसरे देवाश्शक्राद्यास्तत्पराजिताः ।। शिवस्य शरणं जग्मुर्नत्वा तुष्टुवुरादरात् ।। ३२ ।।
tasminnavasare devāśśakrādyāstatparājitāḥ || śivasya śaraṇaṃ jagmurnatvā tuṣṭuvurādarāt || 32 ||
न्यवेदयन्दानवस्य तस्य काश्यां समागमम् ।। क्लेशाधिक्यं तत्रत्यानां तन्नाथानां विशेषतः ।। ३३ ।।
nyavedayandānavasya tasya kāśyāṃ samāgamam || kleśādhikyaṃ tatratyānāṃ tannāthānāṃ viśeṣataḥ || 33 ||
देवा ऊचुः ।।
देवदेव महादेव तव पुर्यां गतोसुरः ।। कष्टं दत्ते त्वज्जनानां तं जहि त्वं कृपानिधे ।। ३४ ।।
devadeva mahādeva tava puryāṃ gatosuraḥ || kaṣṭaṃ datte tvajjanānāṃ taṃ jahi tvaṃ kṛpānidhe || 34 ||
यत्रयत्र धरायां च चरणं प्रमिणोति हि ।। अचलां सचलां तत्र करोति निज भारतः ।। ३५ ।।
yatrayatra dharāyāṃ ca caraṇaṃ pramiṇoti hi || acalāṃ sacalāṃ tatra karoti nija bhārataḥ || 35 ||
ऊरुवेगेन तरवः पतंति शिखरैस्सह ।। यस्य दोर्दंडघातेन चूर्णा स्युश्च शिलोच्चयाः ।। ३६ ।।
ūruvegena taravaḥ pataṃti śikharaissaha || yasya dordaṃḍaghātena cūrṇā syuśca śiloccayāḥ || 36 ||
यस्य मौलिजसंघर्षाद्घना व्योम त्यजंत्यपि ।। नीलिमानं न चाद्यापि जह्युस्तत्केशसंगजम् ।। ३७ ।।
yasya maulijasaṃgharṣādghanā vyoma tyajaṃtyapi || nīlimānaṃ na cādyāpi jahyustatkeśasaṃgajam || 37 ||
यस्य विश्वाससंभारैरुत्तरंगा महाब्धयः ।। नद्योप्यमन्दकल्लोला भवंति तिमिभिस्सह ।। ३८ ।।
yasya viśvāsasaṃbhārairuttaraṃgā mahābdhayaḥ || nadyopyamandakallolā bhavaṃti timibhissaha || 38 ||
योजनानां सहस्राणि नव यस्य समुच्छ्रयः ।। तावानेव हि विस्तारस्तनोर्मायाविनोऽस्य हि ।। ३९ ।।
yojanānāṃ sahasrāṇi nava yasya samucchrayaḥ || tāvāneva hi vistārastanormāyāvino'sya hi || 39 ||
यन्नेत्रयोः पिंगलिमा तथा तरलिमा पुनः ।। विद्युताः नोह्यतेऽद्यापि सोऽयं स्माऽऽयाति सत्वरम् ।। 2.5.57.४० ।।
yannetrayoḥ piṃgalimā tathā taralimā punaḥ || vidyutāḥ nohyate'dyāpi so'yaṃ smā''yāti satvaram || 2.5.57.40 ||
यां यां दिशं समभ्येति सोयं दुस्सह दानवः ।। अवध्योऽहं भवामीति स्त्रीपुंसैः कामनिर्जितैः ।। ४१ ।।
yāṃ yāṃ diśaṃ samabhyeti soyaṃ dussaha dānavaḥ || avadhyo'haṃ bhavāmīti strīpuṃsaiḥ kāmanirjitaiḥ || 41 ||
इत्येवं चेष्टितं तस्य दानवस्य निवेदितम् ।। रक्षस्व भक्तान्देवेश काशीरक्षणतत्पर ।। ४२ ।।
ityevaṃ ceṣṭitaṃ tasya dānavasya niveditam || rakṣasva bhaktāndeveśa kāśīrakṣaṇatatpara || 42 ||
सनत्कुमार उवाच ।।
इति संप्रार्थितो देवैर्भक्तरक्षणतत्परः ।। तत्राऽऽजगाम सोरं तद्वधकामनया हरः ।। ४३ ।।
iti saṃprārthito devairbhaktarakṣaṇatatparaḥ || tatrā''jagāma soraṃ tadvadhakāmanayā haraḥ || 43 ||
आगतं तं समालोक्य शंकरं भक्तवत्सलम् ।। त्रिशूलहस्तं गर्जंतं जगर्ज स गजासुरः ।। ४४ ।।
āgataṃ taṃ samālokya śaṃkaraṃ bhaktavatsalam || triśūlahastaṃ garjaṃtaṃ jagarja sa gajāsuraḥ || 44 ||
ततस्तयोर्महानासीत्समरो दारुणोऽद्भुतः ।। नानास्त्रशस्त्रसंपातैर्वीरारावं प्रकुर्वतोः ।। ४५ ।।
tatastayormahānāsītsamaro dāruṇo'dbhutaḥ || nānāstraśastrasaṃpātairvīrārāvaṃ prakurvatoḥ || 45 ||
गजासुरोतितेजस्वी महाबलपराक्रमः ।। विव्याध गिरिशं बाणैस्तीक्ष्णैर्दानवघातिनम् ।। ४६ ।।
gajāsurotitejasvī mahābalaparākramaḥ || vivyādha giriśaṃ bāṇaistīkṣṇairdānavaghātinam || 46 ||
अथ रुद्रो रौद्रतनुः स्वशरैरतिदारुणैः ।। तच्छरांश्चिच्छिदे तूर्णमप्राप्तांस्तिलशो मुने ।। ४७ ।।
atha rudro raudratanuḥ svaśarairatidāruṇaiḥ || taccharāṃścicchide tūrṇamaprāptāṃstilaśo mune || 47 ||
ततो गजासुरः कुद्धोऽभ्यधावत्तं महेश्वरम् ।। खड्गहस्तः प्रगर्ज्योच्चैर्हतोसीत्यद्य वै मया ।। ४८ ।।
tato gajāsuraḥ kuddho'bhyadhāvattaṃ maheśvaram || khaḍgahastaḥ pragarjyoccairhatosītyadya vai mayā || 48 ||
ततस्त्रिशूलहेतिस्तमायांतं दैत्यपुंगवम् ।। विज्ञायावध्यमन्येन शूलेनाभिजघान तम् ।। ।। ४९ ।।
tatastriśūlahetistamāyāṃtaṃ daityapuṃgavam || vijñāyāvadhyamanyena śūlenābhijaghāna tam || || 49 ||
प्रोतस्तेन त्रिशूलेन स च दैत्यो गजासुरः ।। छत्रीकृतमिवात्मानं मन्यमाना जगौ हरम् ।। 2.5.57.५० ।।
protastena triśūlena sa ca daityo gajāsuraḥ || chatrīkṛtamivātmānaṃ manyamānā jagau haram || 2.5.57.50 ||
गजासुर उवाच ।।
देवदेव महादेव तव भक्तोऽस्मि सर्वथा ।। जाने त्वां त्रिदिवेशानं त्रिशूलिन्स्मरहारिणम् ।। ५१ ।।
devadeva mahādeva tava bhakto'smi sarvathā || jāne tvāṃ tridiveśānaṃ triśūlinsmarahāriṇam || 51 ||
तव हस्ते मम वधो महाश्रेयस्करो मतः ।। अंधकारे महेशान त्रिपुरांतक सर्वग ।। ५२ ।।
tava haste mama vadho mahāśreyaskaro mataḥ || aṃdhakāre maheśāna tripurāṃtaka sarvaga || 52 ||
किंचिद्विज्ञप्तुमिच्छामि तच्छृणुष्व कृपाकर ।। सत्यं ब्रवीमि नासत्यं मृत्युंजय विचारय।५३।।
kiṃcidvijñaptumicchāmi tacchṛṇuṣva kṛpākara || satyaṃ bravīmi nāsatyaṃ mṛtyuṃjaya vicāraya|53||
त्वमेको जगतां वंद्यो विश्वस्योपरि संस्थितः ।। कालेन सर्वैर्मर्तव्यं श्रेयसे मृत्युरीदृशः ।। ५४।।
tvameko jagatāṃ vaṃdyo viśvasyopari saṃsthitaḥ || kālena sarvairmartavyaṃ śreyase mṛtyurīdṛśaḥ || 54||
सनत्कुमार उवाच ।।
इत्याकर्ण्य वचस्तस्य शंकरः करुणानिधिः ।। प्रहस्य प्रत्युवाचेशो माहिषेयं गजासुरम्।। ५५।।
ityākarṇya vacastasya śaṃkaraḥ karuṇānidhiḥ || prahasya pratyuvāceśo māhiṣeyaṃ gajāsuram|| 55||
ईश्वर उवाच ।।
महापराक्रमनिधे दानवोत्तम सन्मते ।। गजासुर प्रसन्नोस्मि स्वानकूलं वरं वृणु ।। ५६।।
mahāparākramanidhe dānavottama sanmate || gajāsura prasannosmi svānakūlaṃ varaṃ vṛṇu || 56||
सनत्कुमार उवाच ।।
इत्याकर्ण्य महेशस्य वचनं वरदस्य हि ।। प्रत्युवाच प्रसन्नात्मा दानवेन्द्रो गजासुरः।। ५७।।
ityākarṇya maheśasya vacanaṃ varadasya hi || pratyuvāca prasannātmā dānavendro gajāsuraḥ|| 57||
गजासुर उवाच ।।
यदि प्रसन्नो दिग्वासस्तदा दित्यं वसान मे।। इमां कृत्तिं महेशान त्वत्त्रिशूलाग्निपाविताम् ।। ५८।।
yadi prasanno digvāsastadā dityaṃ vasāna me|| imāṃ kṛttiṃ maheśāna tvattriśūlāgnipāvitām || 58||
स्वप्रमाणां सुखस्पर्शां रणांगणपणीकृताम् ।। दर्शनीयां महादिव्यां सर्वदैव सुखावहाम् ।। ५९।।
svapramāṇāṃ sukhasparśāṃ raṇāṃgaṇapaṇīkṛtām || darśanīyāṃ mahādivyāṃ sarvadaiva sukhāvahām || 59||
इष्टगंधिस्सदैवास्तु सदैवास्त्वतिकोमला ।। सदैव निर्मला चास्तु सदैवास्त्वतिमंडनाम् ।। 2.5.57.६०।।
iṣṭagaṃdhissadaivāstu sadaivāstvatikomalā || sadaiva nirmalā cāstu sadaivāstvatimaṃḍanām || 2.5.57.60||
महातपोनलज्वालां प्राप्यापि सुचिरं विभो ।। न दग्धा कृत्तिरेषा मे पुण्यगंधनिधेस्ततः ।। ६१ ।।
mahātaponalajvālāṃ prāpyāpi suciraṃ vibho || na dagdhā kṛttireṣā me puṇyagaṃdhanidhestataḥ || 61 ||
यदि पुण्यवती नैषा मम कृत्ति दिगंबर ।। तदा त्वदंगसंगोस्याः कथं जातो रणांगणे ।। ६२।।
yadi puṇyavatī naiṣā mama kṛtti digaṃbara || tadā tvadaṃgasaṃgosyāḥ kathaṃ jāto raṇāṃgaṇe || 62||
अन्यं च मे वरं देहि यदि तुष्टोऽसि शंकर ।। नामास्तु कृत्तिवासास्ते प्रारभ्याद्यतनं दिनम् ।। ६३।।
anyaṃ ca me varaṃ dehi yadi tuṣṭo'si śaṃkara || nāmāstu kṛttivāsāste prārabhyādyatanaṃ dinam || 63||
सनत्कुमार उवाच ।।
श्रुत्वेति स वचस्तस्य शंकरो भक्तवत्सलः।। तथेत्युवाच सुप्रीतो महिषासुरजं च तम् ।। ६४।।
śrutveti sa vacastasya śaṃkaro bhaktavatsalaḥ|| tathetyuvāca suprīto mahiṣāsurajaṃ ca tam || 64||
पुनः प्रोवाच प्रीतात्मा दानवं तं गजासुरम् ।। भक्तप्रियो महेशानो भक्तिनिर्मलमानसम्।। ६५।।
punaḥ provāca prītātmā dānavaṃ taṃ gajāsuram || bhaktapriyo maheśāno bhaktinirmalamānasam|| 65||
ईश्वर उवाच।।
इदं पुण्यं शरीरं ते क्षेत्रेऽस्मिन्मुक्तिसाधने।। मम लिंगं भवत्वत्र सर्वेषां मुक्तिदायकम् ।। ६६।।
idaṃ puṇyaṃ śarīraṃ te kṣetre'sminmuktisādhane|| mama liṃgaṃ bhavatvatra sarveṣāṃ muktidāyakam || 66||
कृत्तिवासेश्वरं नाम महापातकनाशनम्।। सर्वेषामेव लिंगानां शिरोभूतं विमुक्तिदम्।। ६७।।
kṛttivāseśvaraṃ nāma mahāpātakanāśanam|| sarveṣāmeva liṃgānāṃ śirobhūtaṃ vimuktidam|| 67||
कथयित्वेति देवेशस्तत्कृतिं परिगृह्य च।। गजासुरस्य महतीं प्रावृणोद्धि दिगंबरः।। ६८।।
kathayitveti deveśastatkṛtiṃ parigṛhya ca|| gajāsurasya mahatīṃ prāvṛṇoddhi digaṃbaraḥ|| 68||
महामहोत्सवो जातस्तस्मिन्नह्नि मुनीश्वर।। हर्षमापुर्जनास्सर्वे काशीस्थाः प्रमथास्तथा।। ६९।।
mahāmahotsavo jātastasminnahni munīśvara|| harṣamāpurjanāssarve kāśīsthāḥ pramathāstathā|| 69||
हरि ब्रह्मादयो देवा हर्षनिर्भरमानसाः।। तुष्टुवुस्तं महेशानं नत्वा सांजलयस्ततः।। 2.5.57.७०।।
hari brahmādayo devā harṣanirbharamānasāḥ|| tuṣṭuvustaṃ maheśānaṃ natvā sāṃjalayastataḥ|| 2.5.57.70||
हते तस्मिन्दानवेशे माहिषे हि गजासुरे।। स्वस्थानं भेजिरे देवा जगत्स्वास्थ्यमवाप च ।। ७१।।
hate tasmindānaveśe māhiṣe hi gajāsure|| svasthānaṃ bhejire devā jagatsvāsthyamavāpa ca || 71||
इत्युक्तं चरितं शंभोर्भक्तवात्सल्यसूचकम् ।। स्वर्ग्यं यशस्यमायुष्यं धनधान्यप्रवर्द्धनम् ।। ७२ ।।
ityuktaṃ caritaṃ śaṃbhorbhaktavātsalyasūcakam || svargyaṃ yaśasyamāyuṣyaṃ dhanadhānyapravarddhanam || 72 ||
य इदं शृणुयात्प्रीत्या श्रावयेद्वा शुचिव्रतः ।। स भुक्त्वा च महासौख्यं लभेतांते परं सुखम् ।। ७३ ।।
ya idaṃ śṛṇuyātprītyā śrāvayedvā śucivrataḥ || sa bhuktvā ca mahāsaukhyaṃ labhetāṃte paraṃ sukham || 73 ||
इति श्रीशिवमहापुराणे द्वितीयायां रुद्रसंहितायां पञ्चमे युद्धखंडे गजासुरवधो नाम सप्तपंचाशत्तमोऽध्यायः ।। ५७ ।।
iti śrīśivamahāpurāṇe dvitīyāyāṃ rudrasaṃhitāyāṃ pañcame yuddhakhaṃḍe gajāsuravadho nāma saptapaṃcāśattamo'dhyāyaḥ || 57 ||
ॐ श्री परमात्मने नमः
AnonymousUser
150
5 Days
Learn
Teach
Discuss
Panchanga
Dashboard
Verses & Playlist
Flashcards
Saved Chants
Saved Discussions
Logout
Copy Shloka
Shloka Link
