Gyaandweep | Shiva Purana Vayaviya Samhita

वायुरुवाच॥

अथ सर्वे प्रदीप्तांगा वैकुण्ठं प्रययुर्द्रुतम् ॥ प्रणम्याहुश्च तत्सर्वं हरये देवसत्तमाः ॥ ७.१,३५.१॥

atha sarve pradīptāṃgā vaikuṇṭhaṃ prayayurdrutam || praṇamyāhuśca tatsarvaṃ haraye devasattamāḥ || 7.1,35.1||

श्रुत्वा तेषां तदा वाक्यं भगवान्पुरुषोत्तमः ॥ किमिदन्त्विति संचिन्त्य ज्ञात्वा तत्कारणं च सः ॥ ७.१,३५.२॥

śrutvā teṣāṃ tadā vākyaṃ bhagavānpuruṣottamaḥ || kimidantviti saṃcintya jñātvā tatkāraṇaṃ ca saḥ || 7.1,35.2||

जगाम मन्दरं तूर्णं महेश्वरदिदृक्षया ॥ दृष्ट्वा देवं प्रणम्यैवं प्रोवाच सुकृतांजलिः ॥ ७.१,३५.३॥

jagāma mandaraṃ tūrṇaṃ maheśvaradidṛkṣayā || dṛṣṭvā devaṃ praṇamyaivaṃ provāca sukṛtāṃjaliḥ || 7.1,35.3||

विष्णुरुवाच॥

भगवन्ब्राह्मणः कश्चिदुपमन्युरिति श्रुतः ॥ क्षीरार्थमदहत्सर्वं तपसा तन्निवारय ॥ ७.१,३५.४॥

bhagavanbrāhmaṇaḥ kaścidupamanyuriti śrutaḥ || kṣīrārthamadahatsarvaṃ tapasā tannivāraya || 7.1,35.4||

वायुरुवाच॥

इति श्रुत्वा वचो विष्णोः प्राह देवो महेश्वरः ॥ शिशुं निवारयिष्यामि तत्त्वं गच्छ स्वमाश्रमम् ॥ ७.१,३५.५॥

iti śrutvā vaco viṣṇoḥ prāha devo maheśvaraḥ || śiśuṃ nivārayiṣyāmi tattvaṃ gaccha svamāśramam || 7.1,35.5||

तच्छ्रुत्वा शंभुवचनं स विष्णुर्देववल्लभः ॥ जगामाश्वास्य तान्सर्वान्स्वलोकममरादिकान् ॥ ७.१,३५.६॥

tacchrutvā śaṃbhuvacanaṃ sa viṣṇurdevavallabhaḥ || jagāmāśvāsya tānsarvānsvalokamamarādikān || 7.1,35.6||

एतस्मिन्नंतरे देवः पिनाकी परमेश्वरः ॥ शक्रस्य रूपमास्थाय गन्तुं चक्रे मतिं ततः ॥ ७.१,३५.७॥

etasminnaṃtare devaḥ pinākī parameśvaraḥ || śakrasya rūpamāsthāya gantuṃ cakre matiṃ tataḥ || 7.1,35.7||

अथ जगाम मुनेस्तु तपोवनं गजवरेण सितेन सदाशिवः ॥ सह सुरासुरसिद्धमहोरगैरमरराजतनुं स्वयमास्थितः ॥ ७.१,३५.८॥

atha jagāma munestu tapovanaṃ gajavareṇa sitena sadāśivaḥ || saha surāsurasiddhamahoragairamararājatanuṃ svayamāsthitaḥ || 7.1,35.8||

स वारणश्चारु तदा विभुं तं निवीज्य वालव्यजनेन दिव्यम् ॥ दधार शच्या सहितं सुरेंद्रं करेण वामेन शितातपत्रम् ॥ ७.१,३५.९॥

sa vāraṇaścāru tadā vibhuṃ taṃ nivījya vālavyajanena divyam || dadhāra śacyā sahitaṃ sureṃdraṃ kareṇa vāmena śitātapatram || 7.1,35.9||

रराज भगवान्सोमः शक्ररूपी सदाशिवः ॥ तेनातपत्रेण यथा चन्द्रबिंबेन मन्दरः ॥ ७.१,३५.१०॥

rarāja bhagavānsomaḥ śakrarūpī sadāśivaḥ || tenātapatreṇa yathā candrabiṃbena mandaraḥ || 7.1,35.10||

आस्थायैवं हि शक्रस्य स्वरूपं परमेश्वरः ॥ जगामानुग्रहं कर्तुमुपमन्योस्तदाश्रमम् ॥ ७.१,३५.११॥

āsthāyaivaṃ hi śakrasya svarūpaṃ parameśvaraḥ || jagāmānugrahaṃ kartumupamanyostadāśramam || 7.1,35.11||

तं दृष्ट्वा परमेशानं शक्ररूपधरं शिवम् ॥ प्रणम्य शिरसा प्राह महामुनिवरः स्वयम् ॥ ७.१,३५.१२॥

taṃ dṛṣṭvā parameśānaṃ śakrarūpadharaṃ śivam || praṇamya śirasā prāha mahāmunivaraḥ svayam || 7.1,35.12||

उपमन्युरुवाच॥

पावितश्चाश्रमस्सो ऽयं मम देवेश्वर स्वयम् ॥ प्राप्तो यत्त्वं जगन्नाथ भगवन्देवसत्तम ॥ ७.१,३५.१३॥

pāvitaścāśramasso 'yaṃ mama deveśvara svayam || prāpto yattvaṃ jagannātha bhagavandevasattama || 7.1,35.13||

वायुरुवाच॥

एवमुक्त्वा स्थितं प्रेक्ष्य कृतांजलिपुटं द्विजम् ॥ प्राह गंभीरया वाचा शक्ररूपधरो हरः ॥ ७.१,३५.१४॥

evamuktvā sthitaṃ prekṣya kṛtāṃjalipuṭaṃ dvijam || prāha gaṃbhīrayā vācā śakrarūpadharo haraḥ || 7.1,35.14||

शक्र उवाच॥

तुष्टो ऽस्मि ते वरं ब्रूहि तपसानेन सुव्रत ॥ ददामि चेप्सितान्सर्वान्धौम्याग्रज महामुने ॥ ७.१,३५.१५॥

tuṣṭo 'smi te varaṃ brūhi tapasānena suvrata || dadāmi cepsitānsarvāndhaumyāgraja mahāmune || 7.1,35.15||

वायुरुवाच॥

एवमुक्तस्तदा तेन शक्रेण मुनिपुंगवः ॥ वारयामि शिवे भक्तिमित्युवाच कृताञ्जलिः ॥ ७.१,३५.१६॥

evamuktastadā tena śakreṇa munipuṃgavaḥ || vārayāmi śive bhaktimityuvāca kṛtāñjaliḥ || 7.1,35.16||

तन्निशम्य हरिः प्राह मां न जानासि लेखपम् ॥ त्रैलोक्याधिपतिं शक्रं सर्वदेवनमस्कृतम् ॥ ७.१,३५.१७॥

tanniśamya hariḥ prāha māṃ na jānāsi lekhapam || trailokyādhipatiṃ śakraṃ sarvadevanamaskṛtam || 7.1,35.17||

मद्भक्तो भव विप्रर्षे मामेवार्चय सर्वदा ॥ ददामि सर्वं भद्रं ते त्यज रुद्रं च निर्गुणम् ॥ ७.१,३५.१८॥

madbhakto bhava viprarṣe māmevārcaya sarvadā || dadāmi sarvaṃ bhadraṃ te tyaja rudraṃ ca nirguṇam || 7.1,35.18||

रुद्रेण निर्गुणेनापि किं ते कार्यं भविष्यति ॥ देवपङ्क्तिबहिर्भूतो यः पिशाचत्वमागतः ॥ ७.१,३५.१९॥

rudreṇa nirguṇenāpi kiṃ te kāryaṃ bhaviṣyati || devapaṅktibahirbhūto yaḥ piśācatvamāgataḥ || 7.1,35.19||

वायुरुवाच॥

तच्छ्रुत्वा प्राह स मुनिर्जपन्पञ्चाक्षरं मनुम् ॥ मन्यमानो धर्मविघ्नं प्राह तं कर्तुमागतम् ॥ ७.१,३५.२०॥

tacchrutvā prāha sa munirjapanpañcākṣaraṃ manum || manyamāno dharmavighnaṃ prāha taṃ kartumāgatam || 7.1,35.20||

उपमन्युरुवाच॥

त्वयैवं कथितं सर्वं भवनिंदारतेन वै ॥ प्रसंगादेव देवस्य निर्गुणत्वं महात्मनः ॥ ७.१,३५.२१॥

tvayaivaṃ kathitaṃ sarvaṃ bhavaniṃdāratena vai || prasaṃgādeva devasya nirguṇatvaṃ mahātmanaḥ || 7.1,35.21||

त्वं न जानामि वै रुद्रं सर्वदेवेश्वरेश्वरम् ॥ ब्रह्मविष्णुमहेशानां जनक प्रकृतेः परम् ॥ ७.१,३५.२२॥

tvaṃ na jānāmi vai rudraṃ sarvadeveśvareśvaram || brahmaviṣṇumaheśānāṃ janaka prakṛteḥ param || 7.1,35.22||

सदसद्व्यक्तमव्यक्तं यमाहुर्ब्रह्मवादिनः ॥ नित्यमेकमनेकं च वरं तस्माद्वृणोम्यहम् ॥ ७.१,३५.२३॥

sadasadvyaktamavyaktaṃ yamāhurbrahmavādinaḥ || nityamekamanekaṃ ca varaṃ tasmādvṛṇomyaham || 7.1,35.23||

हेतुवादविनिर्मुक्तं सांख्ययोगार्थदम्परम् ॥ उपासते यं तत्त्वज्ञा वरं तस्माद्वृणोम्यहम् ॥ ७.१,३५.२४॥

hetuvādavinirmuktaṃ sāṃkhyayogārthadamparam || upāsate yaṃ tattvajñā varaṃ tasmādvṛṇomyaham || 7.1,35.24||

नास्ति शंभोः परं तत्त्वं सर्वकारणकारणात् ॥ ब्रह्मविष्ण्वादिदेवानां स्रष्टुर्गुणपराद्विभोः ॥ ७.१,३५.२५॥

nāsti śaṃbhoḥ paraṃ tattvaṃ sarvakāraṇakāraṇāt || brahmaviṣṇvādidevānāṃ sraṣṭurguṇaparādvibhoḥ || 7.1,35.25||

बहुनात्र किमुक्तेन मयाद्यानुमितं महत् ॥ भवांतरे कृतं पापं श्रुता निन्दा भवस्य चेत् ॥ ७.१,३५.२६॥

bahunātra kimuktena mayādyānumitaṃ mahat || bhavāṃtare kṛtaṃ pāpaṃ śrutā nindā bhavasya cet || 7.1,35.26||

श्रुत्वा निंदां भवस्याथ तत्क्षणादेव सन्त्यजेत् ॥ स्वदेहं तन्निहत्याशु शिवलोकं स गच्छति ॥ ७.१,३५.२७॥

śrutvā niṃdāṃ bhavasyātha tatkṣaṇādeva santyajet || svadehaṃ tannihatyāśu śivalokaṃ sa gacchati || 7.1,35.27||

आस्तां तावन्ममेच्छेयं क्षीरं प्रति सुराधम ॥ निहत्य त्वां शिवास्त्रेण त्यजाम्येतं कलेवरम् ॥ ७.१,३५.२८॥

āstāṃ tāvanmameccheyaṃ kṣīraṃ prati surādhama || nihatya tvāṃ śivāstreṇa tyajāmyetaṃ kalevaram || 7.1,35.28||

वायुरुवाच॥

एवमुक्त्वोपमन्युस्तं मर्तुं व्यवसितस्स्वयम् ॥ क्षीरे वाञ्छामपि त्यक्त्वा निहन्तुं शक्रमुद्यतः ॥ ७.१,३५.२९॥

evamuktvopamanyustaṃ martuṃ vyavasitassvayam || kṣīre vāñchāmapi tyaktvā nihantuṃ śakramudyataḥ || 7.1,35.29||

भस्मादाय तदा घोरमघोरास्त्राभिमंत्रितम् ॥ विसृज्य शक्रमुद्दिश्य ननाद स मुनिस्तदा ॥ ७.१,३५.३०॥

bhasmādāya tadā ghoramaghorāstrābhimaṃtritam || visṛjya śakramuddiśya nanāda sa munistadā || 7.1,35.30||

स्मृत्वा शंभुपदद्वंद्वं स्वदेहं दुग्धुमुद्यतः ॥ आग्नेयीं धारणां बिभ्रदुपमन्युरवस्थितः ॥ ७.१,३५.३१॥

smṛtvā śaṃbhupadadvaṃdvaṃ svadehaṃ dugdhumudyataḥ || āgneyīṃ dhāraṇāṃ bibhradupamanyuravasthitaḥ || 7.1,35.31||

एवं व्यवसिते विप्रे भगवान्भगनेत्रहा ॥ वारयामास सौम्येन धारणां तस्य योगिनः ॥ ७.१,३५.३२॥

evaṃ vyavasite vipre bhagavānbhaganetrahā || vārayāmāsa saumyena dhāraṇāṃ tasya yoginaḥ || 7.1,35.32||

तद्विसृष्टमघोरास्त्रं नंदीश्वरनियोगतः ॥ जगृहे मध्यतः क्षिप्तं नन्दी शंकरवल्लभः ॥ ७.१,३५.३३॥

tadvisṛṣṭamaghorāstraṃ naṃdīśvaraniyogataḥ || jagṛhe madhyataḥ kṣiptaṃ nandī śaṃkaravallabhaḥ || 7.1,35.33||

स्वं रूपमेव भगवानास्थाय परमेश्वरः ॥ दर्शयामास शिप्राय बालेन्दुकृतशेखरम् ॥ ७.१,३५.३४॥

svaṃ rūpameva bhagavānāsthāya parameśvaraḥ || darśayāmāsa śiprāya bālendukṛtaśekharam || 7.1,35.34||

क्षीरार्णवसहस्रं च पीयूषार्णवमेव वा ॥ दध्यादेरर्णवांश्चैव घृतोदार्णवमेव च ॥ ७.१,३५.३५॥

kṣīrārṇavasahasraṃ ca pīyūṣārṇavameva vā || dadhyāderarṇavāṃścaiva ghṛtodārṇavameva ca || 7.1,35.35||

फलार्णवं च बालस्य भक्ष्य भोज्यार्णवं तथा ॥ अपूपानां गिरिं चैव दर्शयामास स प्रभुः ॥ ७.१,३५.३६॥

phalārṇavaṃ ca bālasya bhakṣya bhojyārṇavaṃ tathā || apūpānāṃ giriṃ caiva darśayāmāsa sa prabhuḥ || 7.1,35.36||

एवं स ददृशे देवो देव्या सार्धं वृषोपरि ॥ गणेश्वरैस्त्रिशूलाद्यैर्दिव्यास्त्रैरपि संवृतः ॥ ७.१,३५.३७॥

evaṃ sa dadṛśe devo devyā sārdhaṃ vṛṣopari || gaṇeśvaraistriśūlādyairdivyāstrairapi saṃvṛtaḥ || 7.1,35.37||

दिवि दुंदुभयो नेदुः पुष्पवृष्टिः पपात च ॥ विष्णुब्रह्मेन्द्रप्रमुखैर्देवैश्छन्ना दिशो दश ॥ ७.१,३५.३८॥

divi duṃdubhayo neduḥ puṣpavṛṣṭiḥ papāta ca || viṣṇubrahmendrapramukhairdevaiśchannā diśo daśa || 7.1,35.38||

अथोपमन्युरानन्दसमुद्रोर्मिभिरावृतः ॥ पपात दण्डवद्भूमौ भक्तिनम्रेण चेतसा ॥ ७.१,३५.३९॥

athopamanyurānandasamudrormibhirāvṛtaḥ || papāta daṇḍavadbhūmau bhaktinamreṇa cetasā || 7.1,35.39||

एतस्मिन्समये तत्र सस्मितो भगवान्भवः ॥ एह्येहीति तमाहूय मूर्ध्न्याघ्राय ददौ वरान् ॥ ७.१,३५.४०॥

etasminsamaye tatra sasmito bhagavānbhavaḥ || ehyehīti tamāhūya mūrdhnyāghrāya dadau varān || 7.1,35.40||

शिव उवाच॥

भक्ष्यभोज्यान्यथाकामं बान्धवैर्भुक्ष्व सर्वदा ॥ सुखी भव सदा दुःखान्निर्मुक्ता भक्तिमान्मम ॥ ७.१,३५.४१॥

bhakṣyabhojyānyathākāmaṃ bāndhavairbhukṣva sarvadā || sukhī bhava sadā duḥkhānnirmuktā bhaktimānmama || 7.1,35.41||

उपमन्यो महाभाग तवाम्बैषा हि पार्वती ॥ मया पुत्रीकृतो ह्यद्य दत्तः क्षीरोदकार्णवः ॥ ७.१,३५.४२॥

upamanyo mahābhāga tavāmbaiṣā hi pārvatī || mayā putrīkṛto hyadya dattaḥ kṣīrodakārṇavaḥ || 7.1,35.42||

मधुनश्चार्णवश्चैव दध्यन्नार्णव एव च ॥ आज्यौदनार्णवश्चैव फलाद्यर्णव एव च ॥ ७.१,३५.४३॥

madhunaścārṇavaścaiva dadhyannārṇava eva ca || ājyaudanārṇavaścaiva phalādyarṇava eva ca || 7.1,35.43||

अपूपगिरयश्चैव भक्ष्यभोज्यार्णवस्तथा ॥ एते दत्ता मया ते हि त्वं गृह्णीष्व महामुने ॥ ७.१,३५.४४॥

apūpagirayaścaiva bhakṣyabhojyārṇavastathā || ete dattā mayā te hi tvaṃ gṛhṇīṣva mahāmune || 7.1,35.44||

पिता तव महादेवो माता वै जगदम्बिका ॥ अमरत्वं मया दत्तं गाणपत्यं च शाश्वतम् ॥ ७.१,३५.४५॥

pitā tava mahādevo mātā vai jagadambikā || amaratvaṃ mayā dattaṃ gāṇapatyaṃ ca śāśvatam || 7.1,35.45||

वरान्वरय सुप्रीत्या मनो ऽभिलषितान्परान् ॥ प्रसन्नो ऽहं प्रदास्यामि नात्र कार्या विचारणा ॥ ७.१,३५.४६॥

varānvaraya suprītyā mano 'bhilaṣitānparān || prasanno 'haṃ pradāsyāmi nātra kāryā vicāraṇā || 7.1,35.46||

वायुरुवाच॥

एवमुक्त्वा महादेवः कराभ्यामुपगृह्यतम् ॥ मूर्ध्न्याघ्राय सुतस्ते ऽयमिति देव्यै न्यवेदयत् ॥ ७.१,३५.४७॥

evamuktvā mahādevaḥ karābhyāmupagṛhyatam || mūrdhnyāghrāya sutaste 'yamiti devyai nyavedayat || 7.1,35.47||

देवी च गुहवत्प्रीत्या मूर्ध्नि तस्य कराम्बुजम् ॥ विन्यस्य प्रददौ तस्मै कुमारपदमव्ययम् ॥ ७.१,३५.४८॥

devī ca guhavatprītyā mūrdhni tasya karāmbujam || vinyasya pradadau tasmai kumārapadamavyayam || 7.1,35.48||

क्षीराब्धिरपि साकारः क्षीरं स्वादु करे दधत् ॥ उपस्थाय ददौ पिण्डीभूतं क्षीरमनश्वरम् ॥ ७.१,३५.४९॥

kṣīrābdhirapi sākāraḥ kṣīraṃ svādu kare dadhat || upasthāya dadau piṇḍībhūtaṃ kṣīramanaśvaram || 7.1,35.49||

योगैश्वर्यं सदा तुष्टिं ब्रह्मविद्यामनश्वराम् ॥ समृद्धिं परमान्तस्मै ददौ संतुष्टमानसः ॥ ७.१,३५.५०॥

yogaiśvaryaṃ sadā tuṣṭiṃ brahmavidyāmanaśvarām || samṛddhiṃ paramāntasmai dadau saṃtuṣṭamānasaḥ || 7.1,35.50||

अथ शंभुः प्रसन्नात्मा दृष्ट्वा तस्य तपोमहः ॥ पुनर्ददौ वरं दिव्यं मुनये ह्युपमन्यवे ॥ ७.१,३५.५१॥

atha śaṃbhuḥ prasannātmā dṛṣṭvā tasya tapomahaḥ || punardadau varaṃ divyaṃ munaye hyupamanyave || 7.1,35.51||

व्रतं पाशुपतं ज्ञानं व्रतयोगं च तत्त्वतः ॥ ददौ तस्मै प्रवक्तृत्वपाटवं सुचिरं परम् ॥ ७.१,३५.५२॥

vrataṃ pāśupataṃ jñānaṃ vratayogaṃ ca tattvataḥ || dadau tasmai pravaktṛtvapāṭavaṃ suciraṃ param || 7.1,35.52||

सो ऽपि लब्ध्वा वरान्दिव्यान्कुमारत्वं च सर्वदा ॥ तस्माच्छिवाच्च तस्याश्च शिवाया मुदितो ऽभवत् ॥ ७.१,३५.५३॥

so 'pi labdhvā varāndivyānkumāratvaṃ ca sarvadā || tasmācchivācca tasyāśca śivāyā mudito 'bhavat || 7.1,35.53||

ततः प्रसन्नचेतस्कः सुप्रणम्य कृतांजलिः ॥ ययाचे स वरं विप्रो देवदेवान्महेश्वरात् ॥ ७.१,३५.५४॥

tataḥ prasannacetaskaḥ supraṇamya kṛtāṃjaliḥ || yayāce sa varaṃ vipro devadevānmaheśvarāt || 7.1,35.54||

उपमन्युरुवाच॥

प्रसीद देवदेवेश प्रसीद परमेश्वर ॥ स्वभक्तिन्देहि परमान्दिव्यामव्यभिचारिणीम् ॥ ७.१,३५.५५॥

prasīda devadeveśa prasīda parameśvara || svabhaktindehi paramāndivyāmavyabhicāriṇīm || 7.1,35.55||

श्रद्धान्देहि महादेव द्वसम्बन्धिषु मे सदा ॥ स्वदास्यं परमं स्नेहं सान्निध्यं चैव सर्वदा ॥ ७.१,३५.५६॥

śraddhāndehi mahādeva dvasambandhiṣu me sadā || svadāsyaṃ paramaṃ snehaṃ sānnidhyaṃ caiva sarvadā || 7.1,35.56||

एवमुक्त्वा प्रसन्नात्माहर्षगद्गदया गिरा ॥ सतुष्टाव महादेवमुपमन्युर्द्विजोत्तमः ॥ ७.१,३५.५७॥

evamuktvā prasannātmāharṣagadgadayā girā || satuṣṭāva mahādevamupamanyurdvijottamaḥ || 7.1,35.57||

उपमन्युरुवाच॥

देवदेव महादेव शरणागतवत्सल ॥ प्रसीद करुणासिंधो साम्ब शंकर सर्वदा ॥ ७.१,३५.५८॥

devadeva mahādeva śaraṇāgatavatsala || prasīda karuṇāsiṃdho sāmba śaṃkara sarvadā || 7.1,35.58||

वायुरुवाच॥

एवमुक्तो महादेवः सर्वेषां च वरप्रदः ॥ प्रत्युवाच प्रसन्नात्मोपमन्युं मुनिसत्तमम् ॥ ७.१,३५.५९॥

evamukto mahādevaḥ sarveṣāṃ ca varapradaḥ || pratyuvāca prasannātmopamanyuṃ munisattamam || 7.1,35.59||

शिव उवाच॥

वत्सोपमन्यो तुष्टो ऽस्मि सर्वं दत्तं मया हि ते ॥ दृढभक्तो ऽसि विप्रर्षे मया विज्ञासितो ह्यसि ॥ ७.१,३५.६०॥

vatsopamanyo tuṣṭo 'smi sarvaṃ dattaṃ mayā hi te || dṛḍhabhakto 'si viprarṣe mayā vijñāsito hyasi || 7.1,35.60||

अजरश्चामरश्चैव भव त्वन्दुःखवर्जितः ॥ यशस्वी तेजसा युक्तो दिव्यज्ञानसमन्वितः ॥ ७.१,३५.६१॥

ajaraścāmaraścaiva bhava tvanduḥkhavarjitaḥ || yaśasvī tejasā yukto divyajñānasamanvitaḥ || 7.1,35.61||

अक्षया बान्धवाश्चैव कुलं गोत्रं च ते सदा ॥ भविष्यति द्विजश्रेष्ठ मयि भक्तिश्च शाश्वती ॥ ७.१,३५.६२॥

akṣayā bāndhavāścaiva kulaṃ gotraṃ ca te sadā || bhaviṣyati dvijaśreṣṭha mayi bhaktiśca śāśvatī || 7.1,35.62||

सान्निध्यं चाश्रमे नित्यं करिष्यामि द्विजोत्तम ॥ उपकंठं मम त्वं वै सानन्दं विहरिष्यसि ॥ ७.१,३५.६३॥

sānnidhyaṃ cāśrame nityaṃ kariṣyāmi dvijottama || upakaṃṭhaṃ mama tvaṃ vai sānandaṃ vihariṣyasi || 7.1,35.63||

एवमुक्त्वा स भगवान्सूर्यकोटिसमप्रभः ॥ ईशानस्स वरान्दत्त्वा तत्रैवान्तर्दधे हरः ॥ ७.१,३५.६४॥

evamuktvā sa bhagavānsūryakoṭisamaprabhaḥ || īśānassa varāndattvā tatraivāntardadhe haraḥ || 7.1,35.64||

उपमन्युः प्रसन्नात्मा प्राप्य तस्माद्वराद्वरान् ॥ जगाम जननीस्थानं सुखं प्रापाधिकं च सः ॥ ७.१,३५.६५॥

upamanyuḥ prasannātmā prāpya tasmādvarādvarān || jagāma jananīsthānaṃ sukhaṃ prāpādhikaṃ ca saḥ || 7.1,35.65||

इति श्रीशिवमहापुराणे वैयासिक्यां चतुर्विंशतिसाहस्र्यां संहितायां तदन्तर्गतायां सप्तम्यां वायवीयसंहितायां पूर्वखण्डे उपमन्युचरितवर्णनं नाम पञ्चत्रिंशो ऽध्यायः॥

iti śrīśivamahāpurāṇe vaiyāsikyāṃ caturviṃśatisāhasryāṃ saṃhitāyāṃ tadantargatāyāṃ saptamyāṃ vāyavīyasaṃhitāyāṃ pūrvakhaṇḍe upamanyucaritavarṇanaṃ nāma pañcatriṃśo 'dhyāyaḥ||